,Հրաշք տեսարան ,Անտառի մի չքնաղ Կենադնի բազում

Հոգսաշատ ուգիտուն

Խորը անտառում բույն գտավՎողջ ձմեռը քուն մտավ Գարունը եկավ վեր կացավՔուրքը հագին հեռացավ

Նա բնության հետ փոխում է գույնըԿդառնա ճերմակ երբ մաղի ձյունը

Կենդանի է վայրիՔնքուշ ու թանկ մորթի ունի,Ինքն ` ագահ ու խորամանկ Բույնը ունի հազար ծակ

Աչքերը ճրագ են ,Վազքը շատ արագ է Ամպ օր է երազում Հանդի սանր են ասում

Այս պոքրիկը փափկապոչՀսկա ծառն է առել ճոճԱհա ծառի կատարիցԼի ճուղերն է թափ տալիսՀետո ցատկում ծառեծառ Ծառն է զննում ծայրե-ծայր