I

FABULA de

SCIURO NUCIOLA

Beatrix Potter scriptus

Wm. A. Hanes conversus

II

© 2013 William Arthur Hanes

III

Fabula Norae

IV

Fabula de cauda est – cauda quae parvo sciuro rubro erat et nomen eius

Nuciola erat.

Frater ei erat quis Scintilla-baca vocatus est et multi consobrini : in silva

ad oram lacunae habitaverunt.

V

In media lacuna insula arboribus frutecibus nucis tecta est; et inter illas

arbores quercus cava stat quae domus bubonis nominatim Spadix Vetus

est.

VI

Quodam autumn cum nuces maturae sunt et folia frutices avellanae

aurea viridiaque sunt—Nuciola Scintilla-bacaque et omnes sciuri ceteri e

silva et deorsum ad oram lacunae venerunt.

VII

Parvas rates e ramulis fecerunt et super aquam ad Insulam Bubonis

remigaverunt nuces lectum.

Quisque sciurus parvum saccum et magnum remum tenuit et caudam

suam ad velum extendit.

VIII

Tres mures pingues etiam dono cum eis Spadici Veteri tulerunt et super

limen eius posuerunt.

Tum Scintilla-baca et parvi sciuri alii singuli alte capite summiserunt et

urbane dixerunt—

“Spadix Vetus, concedesne gratiam nobis permissum nuces in insula tua

legere ?”

IX

Sed Nuciola in modo suo immodice protervus erat. Sursum deorsum

saliebat sicut parvum cerasum rubrum canens—

“Me confode, confode, Alte Domine Spadix!

Minimus vir in paenula rubra!

Scipio in manu et lapis in fauce;

Si hoc aenigma solvas tibi dabo aes.”

Immo hoc aenigma tam antiquum quam colles est; Dominus Spadix

Nuciolae haudquaquam attendit.

Oculos obstinate pressit et obdormivit.

X

XI

Sciuri parvas saccos cum nucibus compleverunt et vespere domos

navigaverunt.

Sed mane postridie omnes eorum ad Insulam Bubonis rediverunt; et

Scintill-baca et alii talpam perbonam piguem attulerunt, et super saxum

ante ianuam Spadicis Veteris posuit et dixerunt—

XII

“Domine Spadix, faveasne nobis permissum tuum benignum aliquas

plures nuces ligere?”

Sed Nuciola qui respectum nullum habuit, sursum deorsum salire incepit

titillavit Spadicem Veterem cum herba mala et canens—

“Domine Spadix Alte, responde me!

Hitti Pitti pariete intus,

Hitti Pitti pariete foris;

Si Hittem Pittem tangas,

Hiiti Pitti te morbebit!”

Subito Dominus Spadix expergiscit et talpam in domum tulit.

XIII

In facie Nuciolae ianuam clausit. Mox filum fumi caerulei ab igne ligneo

cacumine arboris subvenit et Nuciola per claustellum aspexit et cecinit—

XIV

“ Domus plena, foramen plenum!

Ac acetabulum plenum ligere nequis!”

XV

Sciuri ubique in insula nuces quaesiverunt et parvos saccos

compleverunt.

Sed Nuciola mala-quercea legit — flava et coccinea — et super

caudicem fagi sedet et mamora lusit et ianuam Spadicis Veteris intuetur.

Die tertia sciuri bene mane expergiscerunt et piscatum iverunt; septem

piscilos pingues dono Spadici Veteri captaverunt.

Super lacum remigaverunt et sub castanea curvata in Insula Bubonis

egressi sunt.

XVI

Scintilla-baca et sex parvi sciuri alii singuli pisculum pinguem tulerunt;

sed Nuciola qui urbanitates non habuerat donum nullum prorsum attulit.

Praecucurrit canens—

"Vir in desertibus ait mihi,

’Quot fraga crescent in mari?’

Respondi ei sicut cogitavi bene —

‘Tot harengae rubrae quot in silva crescere.’”

Sed Dominus Spadix Vetus nullo studio aenigmatum tenetur — ne

quidem quando resposum ei datus est.

XVII

Die quarto sciuri sex scarabaeos pingues attulerunt, quos tam bonos

quam pruna in erneo-pruni erant dono Spadici Veteri. Quemque

scarabaeus in folio rumis diligenter involutus est cum acu pini fixus est.

Sed Nuciola cecinit inculte sicut semper —

“Alte Domine Bubo haec enigma solve.

Farina de Anglia, Pomum de Hispania,

In imbre simul convenerunt;

In sacco positi quo alligati cum funiculo,

Si responsum me narres anulum te dabo!”

Quod Nuciola ridiculosa fuit quia nullum anulum Spadici Veteri dare

habuit.

XVIII

Sciuri alii sursum deorsum in dumis nucis quasiverunt; sed Nuciola

gallas rosarum e dumo collegit et eas cum acibus pini infixit.

XIX

Die quinto sciuri dono mel ferum attulerunt; tam dulce viscosumque erat

ut digitos lamberint cum super saxum id deposuerunt. Id e nido bombi in

summon colle furatum est.

Sed Nuciola sursum deorsum subsultavit canens —

“Cum aliquamdiu saepem transcendi,

Gregem suum perbonum conveni,

Aliquos collo flavor,

aliquos tergo flavor,

Bellissimi sues errant,

Qui umquam saepem transcenderunt.”

XX

Dominus Spadix Vetus ob provertitatem Nuciolae oculos volvit.

At mel edit!

XXI

Sciuri saccos cum nucibus compleverunt.

Sed Nuciola super magnum saxum planum sedit et novem-clavos cum

cancer-malo et coniis pini viridis lusit.

XXII

Die sexto quo Saturni erat sciuri iterum venerunt postremo; ovum nuper

partum in parvo corbe iunci pro dono ultimo discedenti Spadici Veteri

attulerunt.

Sed Nuciola praecurrit ridens et clamans —

"Humpti Dumpti in flumine iacit,

Circum cervicem suam cum albo torali,

Quadraginta medici et quadraginta fabri,

Humptum Dumptum recurare nequeunt!"

Spadix Vetus autem studio in ovorum tenebatur; unum oculum aperuit et

iterum clausit. Sed tamen ne locutus est.

XXIII

Nuciola magis magisque protervus factus est —

"Vetus Domine Spadix! Alte Domine Spadix!

Hacamor in ianua cucinae regis;

Hacamor ex ianua cucinae regis;

Omnes equi regis et omnes viri regis,

Eum abigere nequiverunt."

Nuciola radius solis similis sursum deorsum saluit; sed Spadix Vetus

nihil omnino locutus est.

XXIV

Nuciola iterum incepit —

"Arturus de Bover frenum fregit,

Sursum terram fremens venit!

Rex Scotiae cum omni potestate,

Arturum de Bover deflectere nequit!"

Nuciola sonitum stridulum stridit sicut ventus sonare et saltum

currentem fecit super caput Spadicis Veteris!...

Tum statim festinatio et rixa et “Squic!” magna voce erant."

Sciuri alii in dumos volitaverunt.

XXV

Cum caute rediverunt, circum arborem spectantes — Spadix Vetus super

limen suum illuc sedit, admodum immotus, oculos clausi, sicut nihil

accidit.

Sed Nuciola in sacculo thoracis eius erat!

XXVI

Hic finis fabulae videtur; sed non est.

XXVII

Spadix Vetus Nuciolam in domum tulit et eum ab cauda assustulit, in

animo habuit ei pellem detrahere; sed Nuciola tantopere valde traxit ut

caudam in partes duas diffregit et sursum scalas volitavit et ex fenestra

cenaculi fugit.

XXVIII

Ac usque ad hunc diem, si Nuciolam sursum in arbore convenias et ei

aenigmam roges, fustes ad te iecit et pedes supplodet et exclamabit —

"Cuck-cuck-cuck-cur-r-r-cuck-k-k!"

FINIS

XXIX

William Hanes is married with three grown children. A retired

computer programmer (Cobol) and amateur Latinist, he lives in

downstate Illinois.