16

Rady z dzieciństwa Książki z dzieciństwa mówią nam wiele, Ich bohaterowie to nasi przyjaciele. Pinokio pokazuje, że kłamać nie warto, Kopciuszek, że to nieważne, jak suknie masz odartą. Ruda Pippi, co prawda w Afryce nie mieszka, Ale równie figluje co Bambo – koleżka. W świat cudownej zabawy ta panienka nas zabiera I w pomysłach swoich nigdy nie przebiera. Magiczne zwierciadło zawsze prawdę powie, Choćby zatrzeć prawdę chcieli najwięksi królowie. Śnieżka za to pokaże komu ufać należy, A królewicz, że ze smokiem każdy się zmierzy. Bez tych bajek i baśni nudny byłby świat. No i jak poradzić w nim sobie bez tak ważnych rad?

Angelika Kowalska, kl. VIa

rys. Julia Mysiak,

kl. IVb

NUMER SPECJALNY

Opracowanie: Iwona Suszek,

Grażyna Kujawa

Rys. 1 str. Zuzanna Lewandowska, kl.IVb

Pismo Koła Dziennikarskiego

Szkoły Podstawowej nr 34

rok szkolny 2016/2017

KSIĄŻKI MOJEGO DZIECIŃSTWA

I ICH BOHATEROWIE Konkurs jednego wiersza

I TY MOŻESZ ZOSTAĆ POETĄ

2

I Ty możesz zostać poetą

W bieżącym roku szkolnym zaproponowaliśmy Wam, drodzy uczniowie Szkoły Podstawowej nr 34 im. K. Makuszyń-skiego w Lublinie, udział w kolejnej edycji konkursu jednego wiersza I Ty możesz zostać poetą. Wiemy, że macie bogatą wyobraźnię, jesteście pomysłowi i twórczy. Wielu z Was podej-muje próby poetyckie, czego efektem jest zbiorek poezji – numer specjalny szkolnej gazety Vers. Tym razem zaproponowaliśmy powrót do ulubionych boha-terów i lektur Waszego dzieciństwa. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę! Dowiedzieliśmy się, że doceniacie przesłania mo-ralne poznanych w dzieciństwie tekstów (baśni, bajek, legend, powieści), które są uniwersalne. Zaś bohaterowie są nieśmiertelni! Bo któż nie zna Kubusia Puchatka, Franklina, Mikołajka, drewnianego pajacyka, Robin Hooda, Brzydkiego Kaczątka, Calineczki…? I wielu, wielu innych, o których wspomi-nają nasi szkolni poeci. Gratulujemy wyobraźni twórczej i zdolności literackich, zachęcając do nieustannego wysiłku w pisaniu wierszy. W gazecie znajdują się wiersze nagrodzone i wyróżnione.

Życzymy przyjemnej lektury:) Redakcja

rys. Julia Mysiak, kl. IVb

15

*** Moi bohaterowie z dzieciństwa Chcę, abyście się niczego nie bali, Lecz wartko do myśli mych przychodzili O miano bohatera lat dziecinnych powalczyli. Franklin nie myśląc wiele Skoczył zwinnie krzycząc: „Ja też w twych myślach króluję” Uszatek z Króliczkiem im nie ustępują I w podskokach do mych wspomnień też wskakują. Kubuś Puchatek z miodzikiem ledwie się toczy By znaleźć też sobie kącik uroczy. Strażak Sam na alarm głośno wydzwania, By zmieścić sie w mych myślach czyni starania.

Piotr Boruszak, kl. VId

rys.Julia Mysiak, kl. IVb

14

Wspomnienia z dzieciństwa

Tata często wieczorem mi czytał, Kiedy byłem jeszcze mały, Książkę starą i ciekawą, Bym w przyszłości był wytrwały. To opowieść piękna była, O wyczynach Robin Hooda, Jego spryt, wyczyny, walka, Bardzo mi się spodobały. Równo dzielić to podstawa, Dawać słabszym i nieśmiałym, To uczyni cię szczęśliwym, Zawsze mężnym i wspaniałym.

To, co fajne w tej historii, To pomagać w słusznej sprawie, Więc, gdy będę trochę starszy, Zrobię rzeczy pełne chwały.

Alan Najduk, kl. Va

rys. Zuzanna Lewandowska, kl. IVb

3

Dzieci z Bullerbyn

Dzieci z Bullerbyn to wielka rodzina.

Znajdzie się tam chłopak,

znajdzie się dziewczyna.

Pomysłów w głowie mają bez liku,

dwójek i piątek pełno w dzienniku.

Tajemnicze mapy, skrytki w stogu siana,

fajna zabawa zaczyna się od rana.

Zimą na sankach jadą w wielkim pędzie,

śnieżna latarnia i bałwan też tam będzie.

Czy latem, czy wiosną przyjaźń kwitnie pięknie

I o to chodzi w tej rodzinie wielkiej!

Ewa Trafalska, kl. IIIa

rys. Magdalena Golec, kl. IIIc

4

Mój Kubuś Puchatek

Kubuś Puchatek-mój z dzieciństwa bohater ulubiony, Nosi na sobie kubraczek czerwony. Mieszka w Stumilowym Lesie, Gdzie ciągle ze sobą garnek miodku niesie. Bo to taki Misio, co kocha miód I ciągle w brzuszku czuje głód. Brzuszek ma grubiutki niczym kuleczka, A w chatce zawsze stoi miodu beczka. Jego ulubione zajęcie to jedzenie, A potem odpoczynek na lepsze trawienie. Kubuś jest bardzo kochany i milutki, Choć jego rozumek jest dosyć malutki. Jego cytaty świat obiegają „Są tacy, co mają rozum, a są tacy, co go nie mają”. I chociaż jest Misiem, co nie umie wiele, Kochają go wszyscy jego przyjaciele. A przyjaciół ma wielu ten mały Miś: Prosiaczek, Tygrysek, Kłapouchy i Krzyś. Prosiaczek jest malutki i niezbyt odważny, Ale dla wszystkich bardzo przyjazny. Kłapouchy choć często ponury, Swoją dobrocią przenosi wszystkich w chmury. Krzyś jest bardzo miły i wcale nie skrycie Kocha swojego Misia nad życie. Tygrysek to super przyjaciel, Ciągle hopsasa, fika i skacze. Kubuś choć mały i rozumku ma niewiele, Uwielbiają go wszyscy jego przyjaciele. I nikt nigdy nie ma małego Misia dość „Bo nie liczy się rozmiar lecz puchowatość”. Na świecie wszyscy Kubusia kochają I książki o nim często czytają. Do biblioteki wnet wszyscy ruszajmy, Książki o Puchatku wypożyczajmy. Kiedy dojdziemy do życia dorosłego, Będziemy wspominać Misia wesołego. A jego myśli ukryte skrycie, Będą nam umilać dorosłe życie.

Joanna Urban, kl. IIIc 13

Magiczne drzewo

W pewnym mieście blisko morza Tam, gdzie wschodzi piękna zorza. Przy ratuszu, trochę w lewo, Rosło sobie stare drzewo. W dwutysięcznym roku latem, Gdy deszcz trzy dni lał nad miastem, W wielkie drzewo piorun strzelił, Na kawałki je rozdzielił. Wtedy dziwna rzecz się stała, Bo burza nagle ustała. W tartaku z drzewa meble powstały, magiczną moc uzyskały.

Paweł Chmielewski, kl. IVd

rys. Kasia Falczyńska, kl. IVe

12

*** Mama dała mi książeczkę Owiniętą we wstążeczkę Kiedy szybko ją wyjęłam Przypatrywać się zaczęłam Książka była o śwince A dokładniej o Balbince

Świnka marzyła o podróżach Chciała przejść po siedmiu wzgórzach Po jeziorach tak marzyła Aż się pewna rzecz zdarzyła Wyruszyła w podróż tratwą Nie do końca było łatwo Wycieczka chociaż nieudana To Balbinka roześmiana Do domu wróciła W ogóle się nie nudziła Tę książeczkę uwielbiałam I z radością jej słuchałam Teraz z tego się ciągle śmieję I na jej widok szaleję

Maja Munzadi, kl. IVd

rys. Anna Góźdź, kl. IVb

5

Bajka z dzieciństwa

Gdy byłam mała, Ciągle o słowiku słuchałam. O cesarzu, co ogród posiadał wielki I dziewczynie, co o słowiku powiedziała. Ona do zamku go sprowadziła i cesarza tym ucieszyła. Cesarz słowika słuchał dzień i noc, A zachwyt jego był wielki, Bo czyściutkie były słowika dźwięki. Lecz słowik to nie zabawka. Dlatego miejsce jego Pozytywka zastąpiła. Ona bez przerwy grała, A melodia tak samo brzmiała. Lecz cesarz zachorował, a słowik, Choć przez niego skrzywdzony , Przyleciał i śpiewał tak długo, aż choroba cesarza opuściła. Piękna melodia go wyleczyła. A ja tą melodię usłyszeć chciałam, dlatego, gdy bajki o słowiku słuchałam, wszystko sobie wyobrażałam. Wspaniałe ogrody, dumnego cesarza, Całe Chiny i małego słowika, Który wszystkich zachwycał.

rys. Joanna Urban, kl. IIIc

Maja Szczepaniak, kl. VB

6

rys. Zofia Składanowska, kl IIIc

Bajeczki Tata czytał mi raz bajki Jak kotki paliły fajki Oraz jak pieski piosenki pisały I bardzo dużo szczekały. Mama książeczki czytała I bardzo dużo się śmiała. Mikołajka wybryki I jak w parku było słychać krzyki. To wszystko było kiedy byłam mała, Dziś moja półka w książkach cała. Teraz już sama czytać umiem I wszystko bardzo dobrze rozumiem.

Milena Bromke, kl. IVa

11

Czerwony Kapturek, bajka mojego dzieciństwa

W małej chatce obok lasu, W którym nie słychać hałasu. Mieszkała dziewczynka mała, którą mama nazywała Czerwonym Kapturkiem. Dziewczynka była miła i bardzo wszystkich lubiła. Mamusia ją jedną miała, Bardzo kapturka kochała. Pewnego dnia babcia zachorowała a wnuczka się do niej wybrała. W koszyku miała lekarstwa i ciasteczka, By babcia mogła wstać z łóżeczka. Idąc przez las spotkała wilka. Nie wiedząc, że to on pomogła mu razy kilka. Dziewczynka mu powiedziała, gdzie babcia jej mieszkała. Podstępny wilk wyprzedził Kapturka. Zjadł babcię i czekał na dziewczynkę, która przybyła za chwilkę. Myśliwy usłyszał głośne chrapanie i przybiegł jak na zawołanie. Uratował z brzucha wilka Babcię i Czerwonego Kapturka. Ta bajka ważny morał miała, abym z obcymi nie rozmawiała.

Wiktoria Kosowska, kl. IVa

10

Książki mojego dzieciństwa

Leżycie teraz na półce, przeczytane. Książki mojego dzieciństwa – ukochane. Bolek i Lolek podróżują po świecie. Mają różne zabawne przygody, ale poza książkami ich nigdzie nie znajdziecie. Reksio to bardzo kochany psiaczek, jest towarzyski, ma przyjaciół. Jeśli ciekawy jesteś, co dalej, sięgnij po książkę o Reksiu, śmiało. Krecik to przezabawny zwierzaczek. Mieszka w swej norce, czasem razem z Myszką. Lecz, by w bajkowym świecie się znaleźć,

musisz swe książki czytać i się nimi zachwycać.

Karol Zimmer kl. IIIc

rys. Wiktoria Szewczyk, kl.IVb

7

Narnia – kraina moich marzeń

Narnia to magiczna kraina, wiele przygód się w niej zaczyna. Aslan – lew wielki na skale, nie boję się go wcale. Pan Tumnus zaprasza i złe wieści ogłasza, że Czarownica Biała Narnię śniegiem obsypała. Aslan w porze dopomoże, złe duchy przegoni i król mu się ukłoni. Czworo dzieci zostało królami, tak jak my byśmy chcieli czasami. Ach! Jak ja bym chciała, jak Łucja przytulić Aslana! Narnia to magiczna kraina, wiele przygód się w niej zaczyna…

wiersz i rys. Juliana Barczyk, kl. IIIa

8

Kubuś Puchatek

W Stumilowym lesie mieszka taki ktoś, na imię mu Puchatek i niezły z niego gość. Jego przyjaciel Prosiaczek wszystkiego się lęka, aż Puchatkowi głowa pęka. Gdy zabraknie miodziku idzie do Królika, on na pewno ma w zapasie słoików kilka. Tak historia zakończyła się krótka, Puchatek zaprasza nas do swojego ogródka.

Ania Opolska, kl. IV A

rys. Jagoda Szczepaniak, kl. IV e

9

*** Rozbita skorupka, wszystko gotowe. Mały kaczorek wystawił głowę. Mama go nie chce, bo brzydkie bardzo. Inne zwierzątka także nim gardzą. A jakby skoczył na inną kartę, czy miałby życie łatwe? Może dziewczynka ta od zapałek, weźmie kaczątko na życie całe, I będą razem grzać się od pieca, mama kolację pyszną obieca, i święta będą takie prawdziwe, Z miłością, śmiechem, bardzo szczęśliwe. A Calineczka, czy mu pomoże? Przygarnie i powie Mój mały kaczorze Ja jaskółeczkę uratowałam i tobie pomóc bardzo bym chciała! Więc nasz łabądek nie musi się bać w innej książce znajdzie swą brać.

Oliwia Kobylarz, kl. IIIe

Każde dzieciątko lubi brzydkie kaczątko

Gdy byłam małym szkrabem i miałam kilka lat. Mą książką ulubioną i bliską mi jak brat było „Brzydkie Kaczątko”. Gdy kury i kaczki śmiały się z niego. Często wzdychałam: „Nie płacz, kolego! Gdy bajki był koniec płakałam do mamy: „Proszę, przeczytaj mi po raz ostatni!”

wiersz i rys. Wiktoria Gawrońska, kl. IVa