załącznik nr 2 - bip.us.edu.plbip.us.edu.pl/sites/bip.us.edu.pl/files/prawo/zal201214702.pdfma...

1

Załącznik nr 2

do zarządzenia nr 147 Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

z dnia 3 października 2012 r.

LITERATURA

I TREŚCI

PROGRAMOWE

PODYPLOMOWYCH

STUDIÓW

PRAWA UNII

EUROPEJSKIEJ

2

ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO-PROGRAMOWE

Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych

Nazwa studiów: Podyplomowe Studia Prawa Unii Europejskiej

Typ studiów: kwalifikacyjne/doskonalące: …doskonalące

Forma studiów: …

Efekty kształcenia dla studiów podyplomowych

Absolwent studiów po ukończeniu Podyplomowych Studiów Prawa Unii Europejskiej:

WIEDZA

Ma ogólną wiedzę z zakresu prawoznawstwa, zna podstawowe pojęcia prawne, rozumie budowę

norm i zasady funkcjonowania systemu prawnego krajowego i unijnego

Posiada wiedzę o historii powstawania i tworzenia Unii Europejskiej

Zna założenia ustrojowe i organizacyjne funkcjonowania UE

Zna organizację, kompetencje i procedury działania organów UE

Posiada wiedzę w zakresie źródeł prawa UE, w szczególności ich rodzajów, zna zasady i procedury

tworzenia aktów prawnych UE, posiada wiedzę na temat ich funkcji oraz wzajemnych relacji, w

tym także do prawa krajowego

Posiada wiedzę na temat standardów europejskich w poszczególnych dziedzinach prawa

Posiada orientację co do przedmiotu regulacji w zakresie podstawowych dziedzin prawa UE, w

szczególności co do zakresu praw i obowiązków podmiotów prawa i kompetencji adresatów

prawa w poszczególnych dziedzinach prawa UE

UMIEJĘTNOŚCI

Umie odnaleźć właściwą regulację prawną prawa UE, zinterpretować przepisy i wyciągnąć

wnioski, co do dopuszczalnego lub wymaganego postępowania.

Potrafi określić znaczenie regulacji unijnej dla prawa krajowego, a zwłaszcza dla podmiotów

prawa.

Potrafi wskazać istotne dla danego obszaru prawa krajowego regulacje UE.

Umie posługiwać się bazami danych odnoszącymi się do prawa UE

Potrafi odnaleźć odnoszące się do stanu faktycznego rozstrzygnięcia jednostkowe (np. orzeczenia

TS UE), dokonać oceny ich przydatności dla rozstrzygnięcia danej sprawy i na tej podstawie

prognozować możliwe rozstrzygnięcia, jak też zaproponować własne.

3

Jest w stanie wskazać akty prawa krajowego wdrażające prawo UE

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Potrafi komunikować się z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej

dziedzinie, przekazywać i bronić swoich poglądów, umie wypowiadać się w sprawach Unii

Europejskiej

Posiada umiejętność dokonania analizy zaszłości zachodzących w UE. Potrafi określić i ocenić

interesy poszczególnych uczestników życia społecznego oraz interes społeczny w danej dziedzinie

oraz ich wzajemne relacje

Ma umiejętność uczestnictwa w budowaniu projektów, w tym projektów UE.

Jest gotowy uczyć się przez całe życie - gdy zajdzie taka potrzeba potrafi uzupełnić, uaktualnić lub

poszerzyć swą wiedzę i rozwinąć umiejętności

4

Nazwa przedmiotu/modułu

kształcenia*) Wprowadzenie do prawa

Język przedmiotu/modułu

kształcenia*)

polski.

Efekty kształcenia dla

przedmiotu/modułu

kształcenia*)

(wiedza, umiejętności,

kompetencje społeczne)

Ma ogólną wiedzę z zakresu prawoznawstwa

Zna podstawowe pojęcia prawne, rozumie ich istotę

Rozumie budowę norm i zasady funkcjonowania systemu

prawnego krajowego i unijnego

Potrafi efektywnie posługiwać się podstawowymi pojęciami

prawnymi

Potrafi analizować zjawiska prawne oraz posiada

umiejętność dostrzegania i rozwiązywania podstawowych

problemów prawnych

Umie odnaleźć właściwą regulację prawną prawa UE,

Potrafi zinterpretować przepisy i wyciągnąć wnioski, co do

ich dopuszczalnego zakresu stosowania.

Semestr, w którym

przedmiot/moduł*) jest

realizowany

Pierwszy

Forma realizacji zajęć Wykład

Wymagania wstępne i

dodatkowe

brak

Rodzaj i liczba godzin zajęć

dydaktycznych wymagających

bezpośredniego udziału

nauczyciela akademickiego i

słuchaczy

Liczba godzin: 4 godz. wykładów

Liczba punktów ECTS

przypisana

przedmiotowi/modułowi*)

1

Stosowane metody

dydaktyczne

Wykład wspomagany prezentacją multimedialną,

Krótka dyskusja na podstawie kazusu

Sposób weryfikacji efektów

kształcenia uzyskanych przez

słuchaczy

Udział w dyskusji zmierzający do rozwiązywania

problemów postawionych przez prowadzącego.

Forma i warunki zaliczenia

przedmiotu/modułu*), w tym

zasady dopuszczenia do

egzaminu, zaliczenia

Egzamin

Aktywny udział w zajęciach

Krótki test pisemny – rozwiązywanie kazusów z zakresu

budowy przepisów, wnioskowań prawniczych, wykładni

prawa oraz obowiązywania prawa. Test jednokrotnego

5

wyboru lub formuła dokończenia niepełnej wypowiedzi.

Treści programowe

przedmiotu/modułu

kształcenia*)

Kurs przedmiotu obejmuje zapoznanie słuchaczy

z podstawowymi pojęciami pomocnymi w studiowaniu

przedmiotów prawniczych z zakresu nauk dogmatycznych.

Wykład dotyczy m.in. pojęcia i budowy przepisu, rodzajów

przepisów, pojęcia i budowy systemu prawa, zagadnień

związanych z tworzeniem, obowiązywaniem, stosowaniem

i wykładnią przepisów prawa. Słuchacz zostaje zapoznany

zarówno z genezą tych pojęć, jak i aktualnym kształtem

unormowań w tym zakresie, przy czym wykład obejmuje

zarówno problemy o charakterze teoretycznym, jak

i praktyczny ich aspekt.

Wykaz literatury

obowiązkowej i uzupełniającej

Literatura obowiązkowa:

J.Nowacki, Z.Tobor, Wstęp do prawoznawstwa. wyd.3,

Wolters Kluwer. Warszawa-Kraków 2007.

Literatura uzupełniająca:

1. T.Chauvin, T.Stawecki, P.Winczorek, Wstęp do

prawoznawstwa. C.H. Beck. Warszawa 2009

2.L.Morawski, Wstęp do prawoznawstwa. TNOiK. Toruń

2002

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia*)

System prawa Unii Europejskiej

Język przedmiotu/modułu kształcenia*)

polski.

Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)

Zna ewolucję systemu prawa Unii Europejskiej

Zna wpływ traktatów (w tym Traktatu z Lizbony) na

kształtowanie prawa pierwotnego i wtórnego Unii

Europejskiej

Zna zasady prawa unijnego

Zna podstawowe założenia funkcjonowania Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej (poprzednio

Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości)

Potrafi odszukać orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE

w poszczególnych dziedzinach prawa

Potrafi powiązać system prawa unijnego z systemem

krajowym w poszczególnych dziedzinach prawa

Potrafi ocenić wpływ prawa unijnego na prawo krajowe w

poszczególnych dziedzinach

Potrafi zastosować prawo unijne w powiązaniu z prawem

6

krajowym

Semestr, w którym przedmiot/moduł*) jest realizowany

pierwszy

Forma realizacji zajęć Wykład + ćwiczenia

Wymagania wstępne i dodatkowe

Podstawowa znajomość instytucji unijnych

Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i słuchaczów

6 godzin wykładów

10 godzin ćwiczeń

Liczba punktów ECTS przypisana przedmiotowi/modułowi*)

4

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład z zastosowaniem narzędzi multimedialnych

Ćwiczenia obejmujące:

analizę aktów prawnych w zakresie prawa pierwotnego

i wybranych aktów prawa wtórnego

analizę wybranych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

Sposób weryfikacji efektów kształcenia uzyskanych przez słuchaczy

Udział w dyskusji moderowanej przez prowadzącego

Rozwiązywanie problemów postawionych przez

prowadzącego

Przygotowanie wypowiedzi ustnej lub pisemnej na

postawione zagadnienia

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu/modułu*), w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia


Opracowanie materiału zadanego na ćwiczeniach

Przygotowanie końcowej pracy pisemnej.

Egzamin i zaliczenie

Treści programowe przedmiotu/modułu kształcenia*)

Przedmiotem prowadzonych wykładów i ćwiczeń jest

przedstawienie systemu prawa Unii Europejskiej nie tylko

w ujęciu statycznym, ale również w dynamicznym,

uwzględniającym wpływ zmian w systemie prawa unijnego

na prawo krajowe. Konieczne jest również dokonanie

oceny stopnia dostosowania prawa krajowego do prawa

unijnego. Ocena ta musi uwzględniać zarówno

dotychczasowy stan prawa krajowego, jak i zarysowanie

niezbędnych kierunków zmian. W tej sferze analiza prawna

wspierana będzie analizą orzecznictwa Trybunału

Sprawiedliwości UE.

Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej

Literatura podstawowa :

J. Barcik, A. Wentkowska, Prawo Unii Europejskiej z

7

uwzględnieniem Traktatu z Lizbony, Warszawa 2008.

Prawo Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe. Prawo

materialne i polityki. Praca zbiorowa pod red. J. Barcza,

Warszawa 2006.

J. Barcz, Przewodnik po Traktacie z Lizbony. Traktaty

stanowiące Unię Europejską. Stan obecny oraz teksty

skonsolidowane w brzmieniu Traktatu z Lizbony, Warszawa

2008.

Literatura uzupełniająca :

A. Kalisz, Wykładnia i stosowanie prawa wspólnotowego,

Warszawa 2007.

M. Kenig-Witkowska, M. Łazowski, R. Ostrihansky, Prawo

instytucjonalne Unii Europejskiej, Warszawa 2007.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

dostępne na : htp://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/.


Prawo instytucjonalne Unii Europejskiej


polski.


Posiada wiedzę na temat genezy i ewolucji instytucji

i organów UE.

Zna zasady funkcjonowania systemu instytucjonalnego UE

Zna organizację, kompetencje i procedury działania

organów UE.

Umie odnaleźć właściwą regulację prawną prawa UE

zinterpretować przepisy i wyciągnąć wnioski co do

dopuszczalnego bądź wymaganego postępowania

instytucji i innych organów UE.

Umie posługiwać się bazami danych odnoszącymi się do

prawa instytucjonalnego UE.

Potrafi wypowiadać się w sprawach funkcjonowania

instytucji i innych organów UE.

Posiada umiejętność dokonania analizy zaszłości

zachodzących w ramach funkcjonowania instytucji UE.


pierwszy

Forma realizacji zajęć Wykład, ćwiczenia.


Dowolne, ale należy pamiętać o sekwencji przedmiotów

określonej w planie studiów (załącznik 3).

Rodzaj i liczba godzin zajęć Wykład w wymiarze 6 h oraz ćwiczenia w wymiarze 6 h.

8

dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i słuchaczy


3


Wykład wspomagany prezentacją multimedialną, analiza

dokumentów, dyskusja problemowa.


Udział w dyskusji..

Odnajdywanie aktu prawnego wskazanego przez

prowadzącego.

Przygotowanie wypowiedzi pisemnej lub ustnej na temat

zaproponowany przez prowadzącego.


Aktywny udział w zajęciach.

Konsultacje drogą e-mailową.



Zapoznanie słuchaczy z pojęciami instytucji, organów i

innych jednostek organizacyjnych UE.

Przedstawienie systemu instytucjonalnego Unii

Europejskiej oraz zasad jego funkcjonowania

Dokonanie szczegółowej charakterystyki funkcjonowania

instytucji UE, tzn. Parlamentu Europejskiego, Rady

Europejskiej, Rady, Komisji, Europejskiego Banku

Centralnego, Trybunału Sprawiedliwości UE, Trybunału

Obrachunkowego.

Przedstawienie charakterystyki pozostałych organów UE,

tzn. Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Komitetu

Regionów, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego.

Przedstawienie podstawowych zasad i procedur

stanowienia prawa UE, z punktu widzenia udziału

poszczególnych organów i instytucji UE.


Literatura podstawowa:

J. Maliszewska Nienartowicz: System instytucjonalny i

prawny Unii Europejskiej, Toruń 2010.

M.M. Kenig-Witkowska (red.), A. Łazowski, R. Ostrihansky:

Prawo instytucjonalne Unii Europejskiej, Warszawa 2011.

J. Barcik, A. Wentkowska: Prawo Unii Europejskiej po

Traktacie z Lizbony, Warszawa 2011.

Literatura pomocnicza:

M. Pyka, B. Wojtyniak: Prawo ustrojowe Unii Europejskiej,

9

Warszawa 2010.

Prawo Unii Europejskiej. Wybór dokumentów, Bielsko-Biała

2011.


kształcenia*) Podstawowe swobody rynku wewnętrznego


kształcenia*)

polski.


przedmiotu/modułu kształcenia*)



Zna regulacje dotyczące podstawowych swobód rynku

wewnętrznego w aktach prawa pierwotnego UE

Zna regulacje dotyczące podstawowych swobód rynku

wewnętrznego w aktach prawa wtórnego UE

Wie jakie prawa i obowiązki wynikają dla podmiotów prawa z

regulacji UE dotyczących podstawowych swobód rynku

wewnętrznego

Umie znaleźć przepisy prawne UE regulujące funkcjonowanie

podstawowych swobód rynku wewnętrznego

Umie znaleźć orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE

odnoszące się do podstawowych swobód rynku wewnętrznego

Jest w stanie wskazać akty prawa krajowego stanowiące

implementację przepisów UE w zakresie podstawowych swobód

rynku wewnętrznego

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje dotyczące swobody przepływu

towarów, osób, usług i kapitału nie-prawnikom

Posiada umiejętność analizy praw obywateli Unii Europejskiej w

zakresie korzystania z podstawowych swobód rynku

wewnętrznego

Potrafi określić i ocenić interesy obywateli UE związane z

korzystaniem ze swobód rynku wewnętrznego chronione przez

prawo UE

Semestr, w którym


realizowany

pierwszy


Wymagania wstępne i dodatkowe brak





słuchaczy

Liczba godzin: 6 wykład , 10 ćwiczenia

Liczba punktów ECTS przypisana


4


wykład

ćwiczenia obejmujące:

analizę aktów prawa UE dotyczących podstawowych swobód

10

rynku wewnętrznego

dyskusję na temat zagadnień omawianych podczas wykładu lub

wskazanych jako wymagane do opracowania przez Słuchaczy na

ćwiczenia

analizę orzecznictwa TS w zakresie swobody przepływu

towarów, osób, usług i kapitału

rozwiązywanie kazusów



słuchaczy

Udział w dyskusji,

Analiza i rozwiązywanie problemów wskazanych przez

prowadzącego i związanych z podstawowymi swobodami rynku

wewnętrznego

Przygotowanie wypowiedzi ustnej lub pisemnej na dotyczącej

problematyki objętej zakresem zajęć





Aktywny udział w zajęciach ( np. w prowadzonej podczas zajęć

dyskusji )

Opracowanie zagadnień wskazanych przez prowadzącego jako

niezbędne do przygotowania na zajęcia



Treści programowe


Celem przedmiotu jest opanowanie przez słuchacza zasadniczej

wiedzy w zakresie funkcjonowania podstawowych swobód

rynku wewnętrznego Unii Europejskiej – swobody przepływu

towarów, swobody przepływu pracowników, swobody

przedsiębiorczości, swobody świadczenia usług oraz swobody

przepływu kapitału i płatności.

Słuchacz powinien wynieść z zajęć znajomość podstawowych

zasad, na których opierają się swobody rynku wewnętrznego,

podmiotów, które są uprawnione do korzystania z tych swobód

oraz charakterystycznych cech wykonywania pracy i działalności

gospodarczej na terytorium innego państwa członkowskiego UE

niż państwo pochodzenia zgodnie z regulacją prawną

odpowiadającą standardom rynku wewnętrznego Unii

Europejskiej.

Dodatkową umiejętnością jest wskazanie przepisów prawa

polskiego związanych z podejmowaniem pracy i prowadzeniem

działalności gospodarczej przez pracowników i przedsiębiorców

zagranicznych w Polsce, które stanowią implementację

przepisów prawa Unii Europejskiej regulujących podstawowe

swobody rynku wewnętrznego.

Wykaz literatury obowiązkowej i

uzupełniającej

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

1. Michael Ahlt, Maciej Szpunar Prawo europejskie, Warszawa

11

2011

2. J. Galster ( red. ), Podstawy prawa Unii Europejskiej z

uwzględnieniem Traktatu z Lizbony ), Toruń 2010,

3. Mattias Herdegen, Prawo europejskie, Warszawa 2004

4. A. Wróbel ( red. ), Wprowadzenie do prawa Wspólnot

Europejskich ( Unii Europejskiej ), Zakamycze 2004

5. A. Cieśliński ( red.), Wspólnotowe prawo gospodarcze, tom

II, Warszawa 2007

6. A. Cieśliński, Wspólnotowe prawo gospodarcze, tom I

Swobody rynku wewnętrznego, Warszawa 2009

Oraz teksty odpowiednich dyrektyw i rozporządzeń

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1. Przepływ osób i świadczenie usług w Unii Europejskiej.

Nowe zjawiska i tendencje, pod red. S. Biernata i S.

Dudzika, Warszawa 2009,

2. M. Strzelbicki, Podstawowe problemy funkcjonowania

swobody przepływu usług i próba ich rozwiązania w

Dyrektywie o usługach na rynku wewnętrznym, Studia

Prawnicze 2007, z. 4,

3. R.K.Szulc, Usługi bez granic. Dyrektywa Parlamentu

Europejskiego i Rady dotycząca usług na rynku

wewnętrznym UE ( część pierwsza ), Przegląd

Ustawodawstwa Gospodarczego 2006, Nr 6,

4. Aleksander Cieśliński, Wspólnotowe prawo gospodarcze,

Warszawa 2003

5. Prawo gospodarcze Unii Europejskiej, pod red. M.A.

Dauses ( redaktor wydania polskiego prof. dr hab.

Ryszard Skubisz ), Warszawa 1999

6. W. Czapliński, R. Ostrihansky, P. Saganek, A.

Wyrozumska, Prawo Wspólnot Europejskich.

Orzecznictwo, Warszawa 2005

7. Prawo Unii Europejskiej, po red. Jana Barcza :

Zagadnienia systemowe tom I, Białystok 2002, Prawo

materialne i polityki tom II, Białystok 2003

8. S. Biernat, S. Dudzik, M. Niedźwiedź, Przystąpienie

Polski do Unii Europejskiej. Traktat Akcesyjny i jego

skutki, Zakamycze 2003

9. E. Skibińska, Swoboda zakładania przedsiębiorstw przez

osoby prawne ( art. 43 – 48 TWE ), Warszawa 2008

10. M. Szydło, Krajowe prawo spółek a swoboda

12

przedsiębiorczości, Warszawa 2007


kształcenia*) Prawo konkurencji i pomoc państwa


kształcenia*)

Polski


przedmiotu/modułu

kształcenia*)



Słuchacz zostaje zaznajomiony z charakterystyką

następujących zagadnień prawa ochrony konkurencji

objętych ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów,

ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawą

o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym,

regulacją pomocy publicznej oraz regulacją sektorową na

przykładzie sektora energetycznego, jak m.in.: źródła

prawa konkurencji, wspólnotowe prawo konkurencji, zakaz

porozumień ograniczających konkurencję, zakaz

nadużywania pozycji dominującej, kontrola koncentracji

przedsiębiorców, Praktyki naruszające zbiorowe interesy

konsumentów, Urząd Ochrony Konkurencji

i Konsumentów, powiatowy (miejski) rzecznik

konsumentów, postępowanie antymonopolowe w sprawach

praktyk ograniczających konkurencję, postępowanie

w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy

konsumentów, prawo energetyczne – regulacja sektora

elektroenergetycznego, czyny nieuczciwej konkurencji,

wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa co do

jego tożsamości, nakłanianie do rozwiązania umowy albo

niewykonania lub nienależytego wykonania umowy,

naśladowanie gotowego produktu, jako czyn nieuczciwej

konkurencji, rozpowszechnianie nieprawdziwych lub

wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym

przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie, utrudnianie dostępu

do rynku, czyny nieuczciwej konkurencji w zakresie

reklamy, cywilnoprawna odpowiedzialność na gruncie

ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, zakaz

konkurencji, problematyka klauzul generalnych na gruncie

ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, pomoc

publiczna w prawie wspólnotowym, rodzaje pomocy

publicznej i postępowanie notyfikacyjne. Słuchacz będzie

posiadał wiedzę co do przedmiotu tych regulacji

Semestr, w którym


realizowany

Semestr I


Wymagania wstępne i

dodatkowe

Brak




Wykład: 4 h

Ćwiczenia: 4h

13


słuchaczy

Liczba punktów ECTS

przypisana


2

Stosowane metody

dydaktyczne

W ramach wykładu stosowana będzie metoda przede

wszystkim werbalna, w pewnym zakresie wykorzystane

mogą zostać także materiały edukacyjne w wersji

elektronicznej. Nie wyklucza to jednoczesnego

wykorzystania tych metod kształcenia w połączeniu

z systemem referatów.



słuchaczy





Zaliczenie i egzamin

Treści programowe

przedmiotu/modułu

kształcenia*)

1. Prawo antymonopolowe

2. Pomoc publiczna

3. Zwalczenie nieuczciwej konkurencji

4. Przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom

rynkowym

5. Ochrona konkurencji w sektorach

infrastrukturalnych

Wykaz literatury

obowiązkowej i uzupełniającej


1) M.Bernatt, A.Jurkowska, T.Skoczny Ochrona

konkurencji i konsumentów, Wydawnictwo

Naukowe Wydziału arządzania Uniwersytetu

Warszawskiego, Warszawa 2007 r.

2) Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów, pod.

red. T Skocznego Warszawa, 2009 r.

3) C. Banasiński, E. Piontek, Ustawa o ochronie

konkurencji i konsumentów. Komentarz, Lexis

Nexis 2008

4) Ochrona konkurencji i konsumentów, Warszawa

2007 r., pod red. T.Skocznego.

5) Konkurencja, pod red. Z.Brodeckiego, Lexis Nexis,

Warszawa 2004

6) Stefaniuk M., Publiczne reguły konkurencji, Lublin

2005

14

7) B.Pęczalska Ochrona konkurencji. CH BECK

Warszawa 2007

8) A.Fornalczyk Biznes a ochrona konkurencji,

Kraków 2007

Literatura dodatkowa :

1. A. Jurkowska, T. Skoczny, Wyłączenie grupowe

spod zakazu porozumień ograniczajacyh

konkurencję we Wspólnocie Europejskiej i w

Polsce, Warszawa 2008

2. A.Walaszek-Pyzioł Energia i prawo. Lexis Nexis

Warszawa 2002

3. K.Strzyczkowski Prawo Gospodarcze Publiczne

LexisNexis 2009

4. J. Grabowski, R. Blicharz, M. Pawełczyk, E.

Przeszło, K. Pokryszka: Publiczne prawo

gospodarcze, Branta, Bydgoszcz 2008

5. Jurkowska a., Skoczny T., Prawo konkurencji

Wspólnoty Europejskiej, Orzecznictwo, tom I,

Warszawa 2004

6. Jurkowska a., Skoczny T., Prawo konkurencji

Wspólnoty Europejskiej, Orzecznictwo, tom II,

Warszawa 2005


kształcenia*) Prawne formy działalności gospodarczej w Unii Europejskiej


kształcenia*)

polski.





Zna regulacje dotyczące podstaw prawnych oraz prawnych form

wykonywania działalności gospodarczej w UE w aktach prawa

pierwotnego UE

Zna regulacje dotyczące podstaw prawnych oraz podstawowych

prawnych form wykonywania działalności gospodarczej w UE

w aktach prawa wtórnego UE

Wie jakie prawa i obowiązki wynikają dla podmiotów prawa

z regulacji UE dotyczących podstaw prawnych i prawnych form

wykonywania działalności gospodarczej w UE.

Umie znaleźć przepisy prawne UE regulujące prawne formy

wykonywania działalności gospodarczej w UE


odnoszące się do podstawowych prawnych form wykonywania

działalności gospodarczej w UE.

15


implementację przepisów UE w zakresie podstawowych

prawnych form wykonywania działalności gospodarczej w UE.

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje dotyczące podstaw prawnych

i prawnych form wykonywania działalności gospodarczej w UE

nie-prawnikom

Posiada umiejętność analizy praw obywateli Unii Europejskiej w

zakresie korzystania z podstawowych form prawnych


Potrafi określić i ocenić interesy obywateli i spółek UE związane

z korzystaniem z prawnych form podejmowania i wykonywania

działalności gospodarczej w UE.

Semestr, w którym


realizowany

pierwszy







słuchaczy

Liczba godzin: 2 wykład, 2 ćwiczenia



1


wykład


analizę aktów prawa UE dotyczących podstawowych prawnych

form wykonywania działalności gospodarczej w UE.



ćwiczenia

analizę orzecznictwa TS w zakresie prawnych form

wykonywania działalności gospodarczej w Unii Europejskiej

osób, usług i kapitału




słuchaczy

Udział w dyskusji,


prowadzącego i związanych z podstawowymi prawnymi formami








dyskusji )

16

egzaminu, zaliczenia Opracowanie zagadnień wskazanych przez prowadzącego jako




Treści programowe


Celem przedmiotu jest przekazanie Słuchaczowi zasadniczej

wiedzy w zakresie podstaw oraz form prawnych podejmowania

i prowadzenia działalności gospodarczej w Unii Europejskiej.


przepisów prawa europejskiego dotyczących tworzenia

i działalności spółek w Unii Europejskiej oraz ich wpływu na

rozwój prawa polskiego w tym zakresie. Słuchacz powinien

uzyskać orientację w przepisach prawa europejskiego i prawa

polskiego dotyczących możliwości działania spółek

zagranicznych w Polsce oraz wiedzę z zakresu funkcjonowania

spółek ponadnarodowych, w tym przede wszystkim

Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych oraz

Europejskiej Spółki Europejskiej (Societas Europaea)

tworzonych przez podmioty pochodzące z różnych państw UE

w celu wykonywania działalności gospodarczej wykraczającej

poza terytorium jednego państwa członkowskiego. Słuchacz

powinien również zyskać znajomość przepisów prawa polskiego

dotyczących spółek europejskich i europejskich zgrupowań

interesów gospodarczych, które umożliwiają polskim

przedsiębiorcom podjęcie działalności za granicą i kooperację

z przedsiębiorcami zagranicznymi.


uzupełniającej


1. A. Opalski, Europejskie prawo spółek, LexisNexis, Warszawa

2010

2. A. Cieśliński, Wspólnotowe prawo gospodarcze. Swobody

rynku wewnętrznego, tom. I Warszawa 2009

3. Wspólnotowe prawo gospodarcze, tom II, pod. red. A.

Cieślińskiego, Warszawa 2007

4. M. Szydło, Krajowe prawo spółek a swoboda

przedsiębiorczości, LexisNexis 2007

5. J. Napierała, Europejskie prawo spółek, Warszawa 2006

6. R. Adamus, Europejskie Zgrupowanie Interesów

Gospodarczych. Komentarz, Oficyna Wydawnicza Branta,

Bydgoszcz – Katowice 2006

7. M. Sokołowski, Europejskie Zgrupowanie Interesów

Gospodarczych w prawie polskim, Warszawa 2012

8. K. Oplustil, Europejska Spółka Akcyjna, Wydawnictwo

Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2002

17

9. K. Kruczalak, Prawo handlowe. Zarys wykładu, Warszawa

2006

10. Spółki europejskie, pod red. B. Korzeckiej, C. H. Beck 2005

11. R. Bucholski, Europejskie Zgrupowanie Interesów

Gospodarczych – ponadnarodowa forma prawna prowadzenia

działalności gospodarczej, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu

Szczecińskiego, Roczniki Prawnicze 2009 nr 21

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wersja

skonsolidowana uwzględniająca postanowienia Traktatu z

Lizbony.

Ustawa o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i

spółce europejskiej z dnia 4 marca 2005 r. ( Dz. U. Nr 62, poz.

551)

Rozporządzenie Rady ( WE) Nr 2157/2001 w sprawie statutu

spółki europejskiej ( SE ) z 8.10.2001 ( Dz. Urz. WE L 294,

poz.1)

Rozporządzenie Rady EWG Nr 2137/85 w sprawie europejskiego

zgrupowania interesów gospodarczych ( EZIG ) z 25.07.1985 (

Dz. Urz. WE L 199, poz.1).


1. M. Alt, M. Szpunar, Prawo europejskie, Warszawa 2011

2. Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich ( Unii

Europejskiej ), praca zbiorowa pod. red. A. Wróbla,

Zakamycze 2004,

3. E. Skibińska, Swoboda zakładania przedsiębiorstw przez

osoby prawne ( art. 43 – 48 TWE ), Warszawa 2008

4. O. Kopiczko, Wybrane problemy związane z działalnością

spółek we Wspólnocie Europejskiej, Prawo i podatki Unii

Europejskiej 2005 nr 3

5. K. Oplustil, A. Rachwał, Wprowadzenie Europejskiej Spółki

Akcyjnej do prawa polskiego, Kwartalnik Prawa Prywatnego

2003, z. 3


Prawo Spółek


polski.


Posiada orientację co do przedmiotu regulacji w zakresie prawa

spółek w UE, w szczególności co do zakresu funkcjonowania

spółki europejskiej

Umie odnaleźć właściwą regulację prawną prawa UE,

18

zinterpretować przepisy i wyciągnąć wnioski, co do stosowania

instytucji prawa spółek.

Jest gotowy uczyć się przez całe życie - gdy zajdzie taka potrzeba

potrafi uzupełnić, uaktualnić lub poszerzyć swą wiedzę i

rozwinąć umiejętności


Semestr pierwszy

Forma realizacji zajęć Wykład, ćwiczenia,


Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i słuchaczy

Wykłady 2h,

Ćwiczenia 2h


1


wykład wspomagany prezentacją multimedialną,

dyskusja problemowa


Rozmowa ustna


Zaliczenie . Egzamin ustny


Źródła europejskiego prawa spółek.

Założenia konstrukcyjne Europejskiego Zgrupowania

Interesów Gospodarczych.

Tworzenie Spółki Europejskiej.

System organów w Spółce Europejskiej.

Uczestnictwo pracowników w Spółce Europejskiej.

Koncepcja Europejskiej Spółki Prywatnej.



1. S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja,

Kodeks spółek handlowych. Komentarz.

Pozakodeksowe prawo handlowe. T. V. Wyd. 2. C.H.

Beck Warszawa 2008 r.

2. Prawo Spółek handlowych. T. 2B. Red. S. Włodyka.

C.H. Beck Warszawa 2007 r.

19

Literatura dodatkowa:

1. J. Napierała, Europejskie prawo spółek. C.H. Beck

Warszawa 2006


kształcenia*) Wykonywanie zawodów prawniczych w Unii Europejskiej


kształcenia*)

polski.





Zna regulacje dotyczące wykonywania zawodów prawniczych

w UE w aktach prawa pierwotnego UE

Zna regulacje dotyczące wykonywania zawodów prawniczych

w UE w aktach prawa wtórnego UE

Wie jakie prawa i obowiązki wynikają dla podmiotów prawa

z regulacji UE dotyczących wykonywania zawodów

prawniczych.

Umie znaleźć przepisy prawne UE regulujące wykonywanie

zawodów prawniczych


odnoszące się do wykonywania zawodów prawniczych


implementację przepisów UE w zakresie wykonywania zawodów

prawniczych

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje dotyczące wykonywania

zawodów prawniczych

Posiada umiejętność analizy praw obywateli Unii Europejskiej

w zakresie korzystania z podstawowych swobód rynku

wewnętrznego dla wykonywania zawodów prawniczych oraz

korzystania z usług świadczonych przez prawników

Potrafi określić i ocenić interesy obywateli UE związane

z wykonywaniem zawodów prawniczych oraz korzystaniem

z usług świadczonych przez prawników chronione przez prawo

UE

Semestr, w którym


realizowany

pierwszy







słuchaczy

Liczba godzin: 2 wykład, 2 ćwiczenia



1

Stosowane metody dydaktyczne wykład

20


analizę aktów prawa UE dotyczących wykonywania zawodów

prawniczych w UE



ćwiczenia

analizę orzecznictwa TS w zakresie wykonywania zawodów

prawniczych w UE




słuchaczy

Udział w dyskusji,


prowadzącego i związanych z wykonywaniem zawodów

prawniczych w UE








dyskusji )

Opracowanie zagadnień wskazanych przez prowadzącego jako




Treści programowe


Celem przedmiotu jest opanowanie przez słuchacza zasadniczej

wiedzy w zakresie wykonywania zawodów prawniczych na

terytorium rynku wewnętrznego Unii Europejskiej.


reguł świadczenia pomocy prawnej na terytorium innego państwa

członkowskiego niż to, w którym prawnik uzyskał uprawnienia

zawodowe. Podczas zajęć słuchacz powinien zapoznać się

z przepisami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz

dyrektyw regulującymi prawne warunki wykonywania zawodu

adwokata lub radcy prawnego na terytorium rynku wewnętrznego

UE zarówno na podstawie swobody przedsiębiorczości jak

i swobody świadczenia usług oraz z przepisami i orzecznictwem

Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącymi

pozostałych zawodów prawniczych, m. in. – sędziów,

prokuratorów, notariuszy, komorników.

Dodatkową umiejętnością jest wskazanie przepisów prawa

polskiego, które stanowią implementację obowiązujących w tym

zakresie regulacji UE.


uzupełniającej

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

21

1. Michael Ahlt, Maciej Szpunar Prawo europejskie, Warszawa

2011

2. J. Galster ( red. ), Podstawy prawa Unii Europejskiej

z uwzględnieniem Traktatu z Lizbony ), Toruń 2010,

3. K. Kłaczyńska, M. Kłaczyński, Świadczenie przez

prawników zagranicznych pomocy prawnej w Polsce.

Komentarz, Warszawa 2004,

4. Ł. Bohdan, Usługi prawnicze w Unii Europejskiej,

Zakamycze 2000,

5. A. Cieśliński ( red.), Wspólnotowe prawo gospodarcze, tom

II, Warszawa 2007,

6. A. Cieśliński, Wspólnotowe prawo gospodarcze, tom I

Swobody rynku wewnętrznego, Warszawa 2009.

Oraz teksty odpowiednich dyrektyw

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1. Prawo gospodarcze Unii Europejskiej, pod red. M.A. Dauses

( redaktor wydania polskiego prof. dr hab. Ryszard Skubisz

), Warszawa 1999

2. A. Wróbel ( red. ), Wprowadzenie do prawa Wspólnot

Europejskich ( Unii Europejskiej ), Zakamycze 2004

3. Ł. Bohdan, Zawód adwokata w prawie wspólnotowym i w

prawie polskim ( Uwagi de lege lata oraz de lege ferenda ), (

w : ) Studia z prawa Unii Europejskiej, pod. red. S. Biernata,

Kraków 2000,

4. E. Skrzydło – Tefelska, Wykonywanie zawodów

prawniczych w świetle orzecznictwa Europejskiego

Trybunału Sprawiedliwości, Państwo i Prawo 2000 nr 7,

5. H. Winnicka, Wolność przedsiębiorczości dla prawników w

Unii Europejskiej czyli prowadzenie stałej praktyki w innym

kraju członkowskim, niż ten, w którym uzyskano

uprawnienia do wykonywania zawodu radcy prawnego,

Radca Prawny 2005 nr 5,

6. O. Świerzewski, Wykonywanie zawodu adwokata w Unii

Europejskiej w świetle nowej Dyrektywy Parlamentu i Rady

98/5/WE, Palestra 1999 nr 7 – 8,


Handel elektroniczny


polski.

Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu

Zna zasady i procedury tworzenia aktów prawnych w UE

22

kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)

Słuchacz posiada wiedzę z zakresu podstawowych źródeł

prawa handlu elektronicznego w UE.

Zna problem lex elektronica – handel ponad granicami

Posiada wiedzę na temat regulacji wspólnotowych

dotyczących podpisu elektronicznego i jej implementacja

do systemów krajowych.

Zna Konwencję Uncitral o posługiwaniu się środkami

komunikacji elektronicznej w umowach międzynarodowych

Posiada orientację co do problemu formy zawieranych

umów i dyrektywy o handlu elektronicznym i jej

implementacja.

Zna pojęcie płatności elektronicznej oraz problem faktury

elektronicznej i różnej jej regulacji w europejskich

systemach prawnych.

Ma wiedzę na temat dochodzenie roszczeń drogą

elektroniczną


drugi

Forma realizacji zajęć ćwiczenia,


brak


2 godziny ćwiczeń


1



wykład interaktywny,

dyskusja na temat zagadnień podanych wcześniej do

wiadomości Słuchacza


Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy



Opracowanie materiału „zadanego” na zajęcia

Przygotowanie końcowej pracy pisemnej. Zaliczenie

23


Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z:

1. Podstawowymi źródłami prawa handlu

elektronicznego w UE

2. Problemem lex elektronica – handel ponad

granicami

3. Regulacjami wspólnotowe dotyczące podpisu

elektronicznego i jej implementacja do systemów

krajowych

4. Konwencją Uncitral o posługiwaniu się środkami

komunikacji elektronicznej w umowach

międzynarodowych. Problem formy zawieranych

umów

5. Dyrektywą o handlu elektronicznym i jej

implementacja

6. Płatnością elektroniczna

7. Problemem faktury elektronicznej i różnej jej

regulacji w europejskich systemach prawnych

8. Ochroną praw konsumenta w związku z

zawieraniem umów na odległość (wzmianka)

9. Dochodzeniem roszczeń drogą elektroniczną

a. Mediacja w postaci elektronicznej

b. Arbitraż elektroniczny

E-sąd


Stefanicki R.: Nieuczciwe praktyki handlowe w świetle prawodawstwa Unii Europejskiej: dyrektywa 2005/29/WE, Warszawa 2007.

Dąbrowska A.: Konsument na rynku e-usług w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, Warszawa 2010.


Współpraca sądowa w sprawach cywilnych


polski


Zna historię europejskiej współpracy sądowej w sprawach cywilnych (EWSSC)

Zna proces kształtowania się i przeobrażania EWSSC

Zna regulacje EWSSC w aktach prawa pierwotnego UE

Zna regulacje EWSSC w aktach prawa wtórnego UE

Wie jakie uprawnienia, ciężary procesowe i obowiązki wynikają dla uczestników i organów orzeczniczych regulacji EWSSC

Umie znaleźć regulacje EWSSC

Umie znaleźć orzecznictwo co do EWSSC

24

Jest w stanie wskazać akty prawa krajowego wdrażające oraz zapewniające skuteczność EWSSC

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje europejskiego prawa procesowego cywilnego nieprawniko,

Posiada umiejętność analizy przepisów tworzących system EWSSC

Potrafi określić i ocenić interesy publiczne i prywatne regulowane przez prawo UE


Drugi

Forma realizacji zajęć Wykład


Brak


Wykłady, ćwiczenia 6h + 6h


3



obejmujący:

współpracę sądowa w sprawach cywilnych

podejmowanie dyskusji na temat zagadnień

prezentowanych na wykładzie

analizę orzecznictwa TS co do współpracy sądowej w

sprawach cywilnych

Ilustrowanie zagadnień prawnych casusami


Udział w dyskusji,


prowadzącego



Opracowanie materiału w formie ustnej po zakończeni

cyklu wykładów.

Zaliczenie i Egzamin


1. Zagadnienia wprowadzające.

- Pojęcie współpracy sądowej.

- Kierunki rozwoju współpracy sądowej

w konwencjach międzynarodowych.

- Podstawowe zasady europejskiego postępowania

sądowego.

- Wybrane zagadnienia proceduralne w systemach

25

państw obcych.

2. Współpraca w zakresie pomocy prawnej

- Informacja o prawie obcym

- Doręczania dokumentów

- Przeprowadzanie dowodów

3. Europejski system jurysdykcyjny

- Jurysdykcja w sprawach cywilnych,- handlowych,

z zakresu prawa rodzinnego

- Badanie jurysdykcji

4. Postępowanie zabezpieczające

5. Swobodny przepływ orzeczeń

- model skuteczności orzeczeń sądów państw obcych

- europejski nakaz zapłaty

- europejski tytuł egzekucyjny

6. Transgraniczne postępowanie upadłościowe



Ereciński Tadeusz, Ciszewski Jan, Międzynarodowe

postępowanie cywilne, Warszawa 2000

Czapliński Władysław Wróbel Andrzej red., Współpraca

sądowa w sprawach cywilnych i karnych, Warszawa 2008

Gołaczyński Jacek, Współpraca sądowa w sprawach

cywilnych i handlowych w Unii Europejskiej, Warszawa

2009

Weitz Karol, Grzegorczyk Paweł, Europejskie prawo

procesowe cywilne i kolizyjne, Warszawa 2012


Arciszewski Michał, Europejski nakaz zapłaty, Monitor

Prawniczy 2008, nr 1

Torbus Andrzej, Europejski system jurysdykcyjny w

sprawach cywilnych: Czterdziestolecie kodeksu

postępowania cywilnego, w: Zjazd Katedr Postępowania

Cywilnego w Zakopanem (7-9.10.2005 r.), Kraków 2006

Torbus Andrzej, Ustanowienie jurysdykcji sądów państwa

członkowskiego przez wdanie się w spór według

rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001, Europejski

Przegląd Sądowy 2008, nr 6

Goździaszek Łukasz, Europejskie postępowanie w

sprawach drobnych roszczeń, Monitor Prawniczy 2009, nr

26

9

Hrycaj Anna, Jurysdykcja krajowa w sprawach o

ogłoszenie upadłości, Warszawa 2011

Weitz Karol, Jurysdykcja krajowa w postępowaniu

cywilnym, Warszawa, Warszawa 2005

Weitz Karol, Europejski tytuł egzekucyjny dla roszczeń

bezspornych, Warszawa 2009

Orzecznictwo TS UE dostępne na:

http://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/


Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych


polski.


Zna zasady i procedury tworzenia aktów prawnych w UE

Posiada wiedzę na temat przepisów prawa Unii

Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego.

Zna przepisy prawa Unii Europejskiej mające wpływ na

kształtowanie się poszczególnych instytucji prawnych

prawa krajowego w dziedzinie ścigania karnego u

prewencji kryminalnej


drugi



brak


Wykład 4 godz. + ćwiczenia 4 godz.


2






analiza tekstów prawnych


Udział w dyskusji,


27

prowadzącego


postawione problemy







Funkcjonowanie policji wybranych państw: ustrój

i zadania służb policyjnych Wielkiej Brytanii, koncepcja

służb policyjnych RFN, służby policyjne Francji, struktura

i podstawy prawne działania służb policyjnych USA,

międzynarodowe prawo policyjne.

Płaszczyzny współpracy UE w ramach II filara UE:

zwalczanie nielegalnej emigracji, handlu narkotykami,

zwalczanie handlu ludźmi, strategia przeciwdziałania

terroryzmowi w UE.

Instytucjonalne i prawne środki realizacji polityki

bezpieczeństwa wewnętrznego UE: EUROPOL, wspólna

polityka azylowa EUROCAD, System Informacyjny

Schengen, Europejskie Biuro do Walk z Oszustwami

OLAF, międzynarodowy zespół operacyjno- śledczy

Standardy praw człowieka jako czynnik ograniczający

stosowanie środków zwalczania przestępczości: ochrona

danych osobowych w III filarze UE, ograniczenia prawa do

tajemnicy i swobody komunikowania się w Europejskiej

Konwencji Praw Człowieka oraz w świetle wykładni

Europejskiego Trybunału Praw Człowieka


A.Grzelak, Trzeci filar Unii Europejskiej, Warszawa 2008

A.Lach, Europejska pomoc w sprawach karnych, Toruń

2007

P.Wawrzyk, Bezpieczeństwo wewnętrzne w Unii Europejskiej, Warszawa 2009

A.Górski, Europejskie ściganie karne. Zagadnienia

ustrojowe, Warszawa 2010

K.Kremens, Dowody osobowe w międzynarodowym

postępowaniu karnym, Toruń 2010

A.Gruszczak, Unia Europejska wobec przestępczości.

Współpraca w Ramach II filara, Kraków 2002

H.Kuczyńska, Wspólny obszar postępowania karnego w

prawie Unii Europejskiej, Warszawa 2008

G.Jaworski,A.Sołtysińska, Postępowanie w sprawach

28

karnych ze stosunków międzynarodowych. Komentarz,

Warszawa 2010


Europejskie prawo ochrony środowiska


polski.


Zna genezę i rozwój europejskiego prawa ochrony środowiska

Zna regulacje dotyczące ochrony środowiska w pierwotnym prawie europejskim

Zna wybrane części materialnego europejskiego prawa środowiska

Zna strukturę instytucjonalną ochrony środowiska w Unii Europejskiej

Potrafi odszukać teksty obowiązujących regulacji z zakresu europejskiego prawa środowiska

Potrafi korzystać ze zbiorów orzecznictwa ETS w zakresie ochrony środowiska

Potrafi wskazać w krajowym porządku prawnym regulacje stanowiące implementację prawodawstwa UE

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje dotyczące ochrony środowiska osobom nie posiadającym wykształcenia prawniczego

Analizuje procesy społeczne, które doprowadziły do powstania europejskiego prawa środowiska.


drugi



brak


Liczba godzin: 4 (dwie godziny wykład, dwie godziny

ćwiczenia)


1


wykład wspomagany prezentacją multimedialną, ćwiczenia obejmujące: analizę aktów prawa UE dotyczących prawnych zasad ochrony środowiska dyskusję na temat zagadnień podanych wcześniej do wiadomości Słuchacza analizę orzecznictwa TS dotyczącego prawnych zasad

29

korzystania ze środowiska


Udział w dyskusji, Rozwiązywanie problemów postawionych przez prowadzącego Przygotowanie wypowiedzi ustnej lub pisemnej na postawione problemy


Aktywny udział w zajęciach Opracowanie materiału „zadanego” na zajęcia Przygotowanie końcowej pracy pisemnej. Egzamin i zaliczenie


Przedmiotem zajęć jest przedstawienie podstawowych

założeń prawno-instytucjonalnego systemu ochrony

środowiska w Unii Europejskiej. Polskie ustawodawstwo

w tym zakresie stanowi często wręcz powtórzenie

uregulowań na poziomie wspólnotowym. Stąd znajomość

poszczególnych zagadnień, metody regulacji i wreszcie

orzecznictwa sądowego może przyczynić się w znaczącym

stopniu do poprawy zrozumienia i stosowania polskiego

prawa ochrony środowiska.


Literatura podstawowa

G. Grabowska, Europejskie prawo środowiska. Warszawa 2001. M. M. Kenig Witkowska. Prawo środowiska Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe. Warszawa 2005. Z. Bukowski, Prawo ochrony środowiska Unii Europejskiej. Warszawa 2007 G. Dobrowolski, Europejskie prawo ochrony środowiska. Ecausa 2006 Literatura uzupełniająca Z. Brodecki (red), Ochrona środowiska. Warszawa 2005. J. Ciechanowicz I Werno, Dostosowanie polskiego prawa dotyczącego wód do prawa Unii Europejskiej [w] Gdańskie Studia Prawnicze t. II z 1998 r., ss. 61-71. G. Dobrowolski, Europejskie prawo ochrony środowiska. Wybrane zagadnienia. Katowice 2003. J. Jendrośka (red), Nowe regulacje prawne ochrony środowiska w Polsce – dostosowanie do wymagań Unii Europejskiej. Wrocław 2001. P. Korzeniowski, Prawo i polityka ochrony środowiska w procesie integracji z Unią Europejską. Łódź 2001 R. Kucharski, Przepisy Unii Europejskiej w zakresie hałasu, www.tnz.most.org.pl/3/ios.htm K. Prandecki, Polityka ochrony środowiska Unii Europejskiej i jej implementacja w Polsce, Warszawa 2008. Prawo ochrony środowiska Unii Europejskiej w zarysie. Toruń 1999. Prawo ochrony środowiska Unii Europejskiej. Szósty Program działania wspólnoty w dziedzinie środowiska [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 2001r. Nr 1, ss. 56-58.

30

B. Rakoczy, Odpowiedzialność za szkodę w środowisku, dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, komentarz, Toruń 2010. R. Schmidt, Wprowadzanie europejskiego prawa ochrony środowiska do prawa krajowego na przykładzie oceny skutków niektórych publicznych i prywatnych przedsięwzięć dla środowiska [w] Prawo i Środowisko z 1999 r. nr 1, ss. 57-64. J. Sommer, Ochrona czystości wód we Wspólnotach Europejskich. Cz. I i II. [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 1997 r. cz. I nr 2, ss. 53-58, cz. II nr 3, ss. 55-59. J. Sommer, Nowelizacja dyrektywy 85/337/Eec w sprawie ocen oddziaływania na środowisko [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 1998 r. nr 3, ss. 59-60. J. Sommer, Dyrektywa w sprawie jakości powietrza [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 1998 r. nr 1, ss. 57-60. J. Sommer, Dyrektywa 2000/53/EC Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zużytych pojazdów samochodowych [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 2001 nr 4, ss. 56-60. J.Sommer, Zasada przezorności w prawie wspólnotowym [w] Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka z 2001 r. nr 2, ss. 52-58 Wspólnotowe prawo ochrony środowiska i jego implementacja w Polsce trzy lata po akcesji, (red. J. Jendrośka), Wrocław 2008.


Prawa człowieka w UE


polski.


Zna zakres i środki ochrony praw człowieka w prawie

wspólnotowym i Unii Europejskiej.

Posiada wiedzę w zakresie istniejących mechanizmów

ochrony praw człowieka w UE, jak również w zakresie

tendencji rozwojowych tej ochrony.

Zna katalog wolności i praw człowieka gwarantowanych w

UE, jak również możliwości i instrumentów ochrony praw

człowieka w UE, a wspomagająco również w Radzie

Europy (Europejska Konwencja Praw Człowieka).

Posiada wiedzę z zakresu statusu prawnego jednostki w

UE, która stanowi czynnik konstytuujący poczucie

obywatelstwa UE.


drugi



brak

31


4 godz. wykład + 4 godz. ćwiczenia


2







Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy







Europejskie standardy praw człowieka

Zasada poszanowania praw człowieka w Unii Europejskiej

Struktury unijne a ochrona praw człowieka

Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej


J.Sozański: Prawa człowieka w Unii Europejskiej,

Warszawa – Poznań 2010, G.Michałowska: Ochrona praw

człowieka w Radzie Europy i w Unii Europejskiej,

Warszawa 2007, B.Banaszak, A.Bisztyga, K.Complak,

M.Jabłoński, R.Wieruszewski, K.Wójtowicz: System

ochrony praw człowieka, Kraków 2005

I.Justyńska: Zasada poszanowania praw człowieka w

europejskim prawie wspólnotowym, Toruń 2009, A.Wróbel

(red.): Karta Praw Podstawowych w europejskim i

krajowym porządku prawnym, Warszawa 2009.


Europejskie prawo własności intelektualnej


polski

Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu

Zna pojęcie własności intelektualnej, w tym dóbr

32

kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)

niematerialnych,

Posiada orientację co do źródeł chroniącego ją prawa

Potrafi wskazać miejsca prawa własności intelektualnej w

ogólnym systemie prawa.

Ma wiedzę na temat aktów prawa międzynarodowego w

zakresie własności intelektualnej,

Zna poszczególne dokumenty przyjęte i obowiązujące w

Unii Europejskiej w zakresie prawa autorskiego oraz prawa

własności przemysłowej.


Drugi

Forma realizacji zajęć Wykład, ćwiczenia


Brak


Wykłady 4 godz. , ćwiczenia 4 godz.


2



ćwiczenia:

dyskusja nad wygłoszonym przez prowadzącego

wprowadzeniem do tematu danego spotkania, wspólne

rozwiązywanie przez całą grupę wiążących się z tym

tematem problemów prawnych i praktycznych kazusów,

a także analiza tekstów przepisów i orzeczeń.


Udział w dyskusji,


prowadzącego




cyklu wykładów. Egzamin i zaliczenie


Pojęcie własności intelektualnej, w tym dóbr

niematerialnych, prezentację źródeł chroniącego ją prawa

oraz wskazanie miejsca prawa własności intelektualnej w

ogólnym systemie prawa.

Podstawowe akty prawa międzynarodowego w dziedzinie

33

własności intelektualnej.

Dokumenty wspólnotowe w zakresie prawa autorskiego

Dokumenty wspólnotowe w zakresie własności

przemysłowej



Prawo własności intelektualnej w Unii Europejskiej.

Ministerstwo Sprawiedliwości, Warszawa 2003.

J. Sieńczyło-Chlabicz (red): Prawo własności intelektualnej,

LexisNexis 2009


J. Barta, R. Markiewicz: Prawo autorskie i prawa pokrewne.

Wprowadzenie, Kraków 2004.

E. Nowińska, M. du Vall, U. Promińska: Prawo własności

przemysłowej. LexisNexis 2008.


Usługi ubezpieczeniowe


polski.


Zna poprawną wykładnię przepisów prawnych rodzimego

prawa ubezpieczeń gospodarczych w kontekście

implementacji prawodawstwa wspólnotowego oraz

zwrócenie uwagi na projekty kolejnych nowelizacji

Kodeksu Cywilnego ze szczególnym uwzględnieniem

aktualnie wprowadzonych w rodzimym ustawodawstwie

zmian dotyczących umowy ubezpieczenia, a także

znaczenia tzw. pakietu ustaw ubezpieczeniowych1,

inspirowanych w zasadniczym swym zakresie prawa UE.

Posiada wiedzę z zakresu zagadnień bezpośrednio

odnoszącym się do regulacji prawnej i historii kształtowania

się prawodawstwa wspólnotowego w odniesieniu do rynku

usług ubezpieczeniowych.

Posiada orientację na temat Restatement oraz dyrektywy

Solvency II.

Zna wiodące orzeczenia ETS ( np. tzw. orzeczenia

koasekuracyjne) w tym zakresie.

Posiada wiedzę na temat relewantnych rozwiązań

wspólnotowych odnoszących się do prawa konkurencji

34

wraz z projektami zmian przygotowanymi w tym zakresie.


drugi



brak


2 godz. wykładów + 2 godz. ćwiczeń


1







Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy




Przygotowanie końcowej pracy pisemnej



prawo ubezpieczeń gospodarczych w kontekście

implementacji prawodawstwa wspólnotowego

zmiany dotyczące umowy ubezpieczenia, a także

znaczenia tzw. pakietu ustaw ubezpieczeniowych

regulacja prawna i historia kształtowania się prawodawstwa

wspólnotowego w odniesieniu do rynku usług

ubezpieczeniowych.

relewantne rozwiązania wspólnotowe odnoszące się do

prawa konkurencji wraz z projektami zmian

przygotowanymi w tym zakresie


ustawa o działalności ubezpieczeniowej z dnia 22 maja 2003, Dz. U. z 2003 nr 124 poz. 1151; ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym I Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003, Dz. U. z 2003 nr 124 poz. 1152 ze zm.; ustawa o nadzorze

35

ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych z dnia 22 maja 2003, Dz. U. z 2003 nr 124 poz. 1153; ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym z dnia 22 maja 2003, Dz. U. z 2003 nr 124 poz. 1154


Prawo pracy i prawo socjalne


polski.


Zna podstawy traktatowe prawa pracy UE.

Posiada orientację o charakterystyce prawa pracy UE.

Posiada wiedzę na temat ochrony praw pracowniczych, a w szczególności: stosunek pracy, równe traktowanie w zatrudnieniu, restrukturyzacja przedsiębiorstw, ochrona pracy.

Zna podstawowe prawa i obowiązki pracowników oraz pracodawców

Ma wiedzę w zakresie nawiązywania i rozwiązywania umów o pracę

Umie korzystać z przepisów, interpretować je i wyciągać wnioski

Potrafi zastosować w praktyce wiedzę z zakresu prawa pracy


drugi



brak


Liczba godzin: 4 (dwie godziny wykład, dwie godziny

ćwiczenia)


1




analizę aktów prawa UE dotyczących prawnych zasad prawa pracy

dyskusję na temat zagadnień podanych wcześniej do wiadomości Słuchacza

analizę orzecznictwa

Sposób weryfikacji efektów kształcenia uzyskanych przez

Udział w dyskusji, Rozwiązywanie problemów postawionych przez

36

słuchaczy prowadzącego Przygotowanie wypowiedzi ustnej lub pisemnej na postawione problemy


Aktywny udział w zajęciach Opracowanie materiału „zadanego” na zajęcia Przygotowanie końcowej pracy pisemnej Zaliczenie i Egzamin


1. Podstawy traktatowe prawa pracy UE.

2. Charakterystyka prawa pracy UE.

3. Ochrona praw pracowniczych.

a. Stosunek pracy.

b. Równe traktowanie w zatrudnieniu.

c. Restrukturyzacja przedsiębiorstw.

Ochrona pracy.


Literatura obowiązkowa

1. L. Florek, Prawo pracy, Warszawa 2011

2. M. Barzycka-Banaszczyk, Prawo pracy, Warszawa 2011.

3. L. Florek (red), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2011.

Literatura uzupełniająca

1. U. Jackowiak, W. Uziak, A. Wypych-Żywicka, Prawo pracy, Warszawa 2009.

2. W. Muszalski, Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2011.

3. Z. Salwa, Nawiązanie i rozwiązanie umowy o pracę, Warszawa 2000.

4. K. Jaśkowski, E. Maniewska, J. Stelina, Grupowe zwolnienia. Komentarz, Kraków 2007.

5. J. Stelina (red), Leksykon prawa pracy: 100 podstawowych pojęć, Warszawa 2011.


Zamówienia publiczne


polski.


1.Wiedza.

Słuchacz ma wiedzę na temat podstawowych instytucji i pojęć z zakresu prawa zamówień publicznych. Wskazuje źródła polskiego prawa zamówień publicznych w systemie polskim, analizuje regulacje prawne dotyczące postępowania o udzielenie zamówień publicznych, zasady działania instytucji administracji w zakresie ich udzielania,

37

kontroli zamówień publicznych. Analizuje organizację, prawa i obowiązki uczestników oraz procedury udzielania zamówień publicznych.

2.Umiejętności.

Rozpoznaje prawne i finansowe instrumenty w wydatkowaniu środków publicznych na realizację zamówień publicznych. Posiada umiejętność uzasadniania i argumentowania procedur udzielania zamówień publicznych. Interpretuje rozwiązania prawne w celu rozwiązania konkretnych problemów stosowania zamówień publicznych.

3. Kompetencje.

Spostrzega zmiany w zakresie rozwiązań prawnych

związanych z udzielaniem zamówień publicznych

i zachowań uczestników postępowania zamówień

publicznych.


drugi



brak


2 godz. wykładów + 2 godz. ćwiczeń


1







Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy






Treści programowe przedmiotu/modułu

Wykład omawia problematykę zamówień publicznych,

38

kształcenia*) pozwalającą na opanowanie wiedzy z zagadnień

ustrojowych, materialnych i proceduralnych dotyczących

zamówień publicznych (wyjaśnienie terminologii, instytucji

prawnych, mechanizmów działania postępowania

w ramach udzielania zamówień publicznych).



1) H. Niedziela (red.), Nowe podejście do zamówień

publicznych. Podręcznik. Warszawa 2011 r.

2) M. Chmaj (red.), Zamówienia publiczne. Podręcznik.

Wyd.2, Warszawa 2010 r.

3) J. Pieróg, Ustawa o zamówieniach publicznych.

Komentarz, Wydanie X, Warszawa 2010 r.

4) M. Stachowiak, J.Jerzykowski, W. Dzierzanowski,

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa

2010 r.

5) P. Granecki, Prawo zamówień publicznych.

Komentarz, Warszawa 2009 r.


1) A. Borkowski, M. Guziński, K. Horubski, K. Kiczka, L.

Kieres, T. Kocowski, W. Miemiec, M. Szydło, Prawo

zamówień publicznych, Kolonia Limitede 2008 r.

2) E. Norek, Prawo zamówień publicznych. Komentarz,

LexisNexis 2008 r.

3) A. Panasiuk, A. Mikołajczyk, T. Siedlecki, Prawo

zamówień publicznych z komentarzem, Oficyna

Wydawnicza Branta, Bydgoszcz – Warszawa 2004 r.

4) T. Czajkowski (red.), Prawo zamówień publicznych –

komentarz, Urząd Zamówień Publicznych, Warszawa

2008 r.

5) H. Zalewski, Prawo zamówień publicznych w polskim

systemie zamówień publicznych, Oficyna Wydawnicza

Branta, Bydgoszcz – Gdańsk 2005 r.

6) M. Lemke, D. Piasta, Analiza orzecznictwa

Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Urząd

Zamówień Publicznych, Warszawa 2006 r.

7) A. Sołtysińska, Europejskie prawo zamówień

publicznych, Zakamycze 2006 r.


Europejskie prawo konsumenckie


polski.

39


Zna historię europejskiego prawa konsumenckiego (EPK)

Zna proces kształtowania się i przeobrażania

EPK

Zna regulacje EPK w aktach prawa pierwotnego UE

Zna regulacje EPK w aktach prawa wtórnego UE

Wie jakie prawa i obowiązki wynikają dla podmiotów prawa z regulacji EPK

Umie znaleźć regulacje EPK

Umie znaleźć orzecznictwo co do EPK

Jest w stanie wskazać akty prawa krajowego wdrażające EPK

Potrafi wyjaśnić unijne regulacje konsumenckie nie-prawnikom

Posiada umiejętność analizy praw konsumentów

Potrafi określić i ocenić interesy konsumentów chronione przez prawo UE


drugi



brak


4 godz. wykładów, 4 godz. ćwiczeń


2




analizę aktów prawa UE dotyczących ochrony praw

konsumentów

dyskusję na temat zagadnień podanych wcześniej do


analizę orzecznictwa TS co do ochrony konsumenta



Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu/modułu*), w tym zasady dopuszczenia do



40

egzaminu, zaliczenia Przygotowanie końcowej pracy pisemnej



Przedmiotem zajęć jest przedstawienie rozwiązań prawa

unijnego w zakresie ochrony konsumenta i porównania ich

z regulacją prawa polskiego w celu określenia podobieństw

i różnic między przyjętymi unormowaniami. Prowadzi to do

oceny polskiego ustawodawstwa konsumenckiego pod

kątem jego zgodności z prawem UE. W efekcie możliwa jest

ocena rozwiązań już przyjętych i określenia postulatów

koniecznych zmian, a także wskazania kierunków

interpretacji istniejącego uregulowania polskiego



F.Grzegorczyk, Prawo konsumenckie w Unii Europejskiej,

LexisNexis 2010

E.Łętowska: Europejskie prawo umów konsumenckich,

Warszawa 2004;;

E.Łętowska, Prawo umów konsumenckich, Warszawa

2002,

P.Cybula (red) Europejskie prawo konsumenckie a prawo

polskie, Kraków 2005

Maliszewska-Nienartowicz J.: Ewolucja ochrony

konsumenta w europejskim prawie wspólnotowym, Toruń

2004.

Mikłaszewicz P.: Obowiązki informacyjne w umowach z

udziałem konsumentów na tle prawa Unii Europejskiej,

Warszawa 2008.

Nieuczciwe klauzule w prawie umów konsumenckich, (red. E.

Łętowska, K. Osada), Warszawa 2004.

Prawo konsumenckie, CH Beck 2006

Teksty odpowiednich dyrektyw i rozporządzeń


Analiza zmian w prawie polskim w związku z przystąpieniem

Polski do Unii Europejskiej - konsekwencje dla konsumentów i

przedsiębiorców, Warszawa 2003.

M.Jagielska, Odpowiedzialność za produkt, Kluwer

2009

Jagielska M,: Ewolucja ochrony konsumenta w prawie

kolizyjnym Unii Europejskiej w zakresie zobowiązań

umownych, Warszawa 2010.

Kaczorowska S.: Prawne aspekty ochrony konsumenta w

41

Polsce i w Unii Europejskiej, Legnica 2009.

Kędzior Z.(red. nauk.),: Konsument w Unii Europejskiej -

podobieństwa i różnice, Katowice 2010

Materiały Komisji Europejskiej

Makowska A.: Sprzedaż konsumencka w prawie Unii Europejskiej i

prawie polskim, Toruń 2006.

Standardy wspólnotowe w polskim prawie ochrony

konsumenta, (red. C. Banasiński), Warszawa 2004.

Stefanicki R.: Nieuczciwe praktyki handlowe w świetle

prawodawstwa Unii Europejskiej: dyrektywa 2005/29/WE,

Warszawa 2007.

System ochrony konsumentów w krajach UE, Warszawa

2000.

http://ec.europa.eu/consumers/citizen/index_en.htm

Tzw. Kompendium konsumenckie dostępne na

http://www.eu-consumer-law.org/

Orzecznictwo TS UE dostępne na:

http://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/

Dąbrowska A. (red. nauk.),: Konsument na rynku

europejskim, Warszawa 2007.

Dąbrowska A.: Konsument na rynku e-usług w krajach

Europy Środkowo-Wschodniej, Warszawa 2010.


Europejskie Prawo Prywatne Międzynarodowe


polski


Zna rozwiązania prawa unijnego w obrębie prawa

prywatnego międzynarodowego.

Ma wiedzę na temat rozporządzenia Rzym I - prawo

właściwe dla zobowiązań umownych (oraz Konwencja

Rzymska z 1980) i Rzym II - prawo właściwe dla

zobowiązań pozaumownych, a także innych regulacji

określania prawa właściwego przyjętych na poziomie UE.


Drugi

Forma realizacji zajęć Wykład, ćwiczenia


Brak

Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających

Wykłady, ćwiczenia 4 godz. + 4 godz.

http://ec.europa.eu/consumers/citizen/index_en.htm

42

bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i słuchaczy


2



ćwiczenia:

dyskusja nad wygłoszonym przez prowadzącego

wprowadzeniem do tematu danego spotkania, wspólne

rozwiązywanie przez całą grupę wiążących się z tym

tematem problemów prawnych i praktycznych kazusów,

a także analiza tekstów przepisów i orzeczeń.


Udział w dyskusji,


prowadzącego




cyklu wykładów



zakres przedmiotowy i podmiotowy rozporządzeń

wybór prawa właściwego

prawo właściwe w braku wyboru prawa

prawo właściwe dla formy umów

normy wymuszające swoje zastosowanie

prawo właściwe dla umów o pracę

prawo właściwe dla umów konsumenckich

zakaz odesłania

klauzula porządku publicznego

prawo właściwe dla deliktów

prawo właściwe dla bezpodstawnego wzbogacenia

prawo właściwe dla prowadzenia cudzych spraw bez zlecenia



M.Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe,

Warszawa 2010

M. Świerczyński, Delikty internetowe, Warszawa 2007

M. Wojewoda, Zakres statutu kontraktowego,

Warszawa 2007

43


Podatki pośrednie w Unii Europejskiej


polski.


Zna konstrukcje podatków, składających się na polski system podatkowy;

Zna podstawowe zasady określone w dyrektywach harmonizacyjnych

Ma umiejętność wypełnienia formularza zeznania/ zgłoszenia podatkowego;

Umie znaleźć orzecznictwo podatkowe TSUE

Rozumie konieczność odprowadzania danin publicznych.


drugi



brak




1


Wykład wspomagany prezentacją multimedialną oraz

analizą aktów prawnych i orzeczeń TSUE w sprawach

podatkowych.

W ramach pracy własnej słuchacz winien wypełnić

formularz dowolnego zeznania podatkowego z grupy

podatków pośrednich.


Udział w dyskusji.

Słuchacz potrafi wypełnić formularz zeznania podatkowego

i obliczyć kwotę należnego i naliczonego podatku VAT.

Zweryfikowanie tej umiejętności polega na przedłożeniu

informacji o wyniku końcowym (kwocie nadpłaty lub

niedopłaty podatku).

Rozwiązywanie problemów (kazusów) postawionych przez

prowadzącego.


Aktywny udział w zajęciach.

Wynik obliczony przez Słuchacza z deklaracji podatkowej.

44



Przedmiotem zajęć jest przedstawienie podstawowych

pojęć: podatku, źródeł prawa podatkowego oraz elementów

konstrukcji podatku, a następnie przybliżenie

charakterystyki podatków pośrednich wraz z

projektowanymi zmianami legislacyjnymi. Szczegółowo

omówione zostaną, podlegające harmonizacji w ramach

UE podatki pośrednie, a to podatek akcyzowy oraz

podatek od towarów i usług.



1. Prawo podatkowe /A. Buczek, H. Dzwonkowski (red.),

L. Etel, J. Gliniecka, J. Glumińska-Pawlic, A. Huchla,

W. Miemiec, M. Zdebel/ C.H. BECK, Warszawa 2012.


1. System prawa finansowego (t. III Daniny publiczne).

WoltersKluwer, Warszawa 2010.

2. A. Gomułowicz, J. Małecki: Podatki i prawo podatkowe.

LexisNexis, Warszawa 2010.

3. Z. Ofiarski: Ogólne prawo podatkowe. LexisNexis,

Warszawa 2010.

4. J. Głuchowski, J. Patyk: Zarys polskiego prawa

podatkowego. LexisNexis, Warszawa 2009.

5. R. Mastalski: Prawo podatkowe. C.H.BECK, Warszawa

2009.

6. Wskazane na zajęciach akty prawne.


Ochrona danych osobowych w Unii Europejskiej


polski


Zna historię europejskiego prawa ochrony danych osobowych.

Ma wiedzę z zakresu organizacji europejskiego aparatu ochrony danych osobowych.

Zna międzynarodowe i europejskie akty prawne regulujące ochronę danych osobowych.

Rozumie założenia europejskiego systemu ochrony danych osobowych.

Zna zasady odpowiedzialności za przetwarzanie danych osobowych wynikające z aktów prawa europejskiego.

Umie wskazać podstawowe obowiązki podmiotów przetwarzających dane osobowe.

45

Umie wskazać prawa podmiotów, których dane dotyczą. Określa interesy podmiotów zaangażowanych w proces

przetwarzania danych osobowych.


drugi



brak




1


Wykład wspomagany prezentacją multimedialną,

Dyskusja o europejskim modelu ochrony danych

osobowych oceniająca jego podstawowe założenia

Omawianie konkretnych przykładów (kazusów)

zastosowania w praktyce europejskich regulacji z zakresu

ochrony danych osobowych

Przygotowywanie dokumentów z zakresu ochrony danych

osobowych zgodnych z wymaganiami nałożonymi w prawie

europejskim


Udział w dyskusji

Rozwiązywanie problemów (kazusów) postawionych przez

prowadzącego

Przygotowanie konkretnych dokumentów z zakresu

ochrony danych osobowych


Aktywny udział w zajęciach obejmujący dyskusję,

rozwiązywanie kazusów i przygotowywanie dokumentów

z zakresu ochrony danych osobowych




Zajęcia obejmują omówienie i interpretację europejskich

regulacji z dziedziny ochrony danych osobowych. Oznacza

to następujące podstawowe zagadnienia problemowe:

prawo do prywatności, rozwój idei ochrony danych,

europejskie standardy ochrony, konstytucyjne podstawy

ochrony danych osobowych, zakres przedmiotowy ochrony,

zakres podmiotowy ochrony, zasady przetwarzania danych

osobowych, obowiązki administratora danych, prawa osoby

46

której dane dotyczą, mechanizmy kontrolne, zagadnienie

odpowiedzialności.

Celem przedmiotu jest zapoznanie kursanta zarówno ze

standardami ochrony danych osobowych, jak też

przekazanie mu praktycznych umiejętności realizacji

obowiązków z zakresu ochrony danych osobowych



1. M. Jagielski: Prawo do ochrony danych osobowych.

Standardy europejskie, Wolters Kluwer, Warszawa 2010

2. Prawna ochrona danych osobowych w Polsce na tle

europejskich standardów, pod red. G. Goździewicza i M.

Szabłowskiej, Toruń 2008

3. J. Barta, P. Fajgielski, R. Markiewicz: Ochrona Danych

Osobowych. Komentarz, Zakamycze, Kraków 2004,


1. Rekomendacja Organizacji Współpracy Gospodarczej i

Rozwoju (OECD) z dnia 23 września 1980 r., w sprawie

wytycznych regulujących ochronę prywatności i przepływ

danych osobowych przez granice (dalej: wytyczne OECD z

1980 r.).

2. Konwencja nr 108 Rady Europy o ochronie osób w

związku z automatycznym przetwarzaniem danych

osobowych (dalej: konwencja Rady Europy nr 108).

3. Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z

dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób

fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i

swobodnego przepływu tych danych (dalej: dyrektywa

95/46).

4. Wytyczne Organizacji Narodów Zjednoczonych w

sprawie regulacji skomputeryzowanych zbiorów danych

osobowych


Fundusze unijne


polski.

Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*)

Zna historię kształtowania i reform polityki spójności, polityki wspierania rozwoju obszarów wiejskich i obszarów zależnych od rybołówstwa.

47

(wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)

Zna regulacje polityki spójności, polityki rozwoju obszarów wiejskich w aktach prawa pierwotnego UE

Zna regulacje polityki spójności i polityki rozwoju obszarów wiejskich w aktach prawa wtórnego UE

Zna regulacje prawa krajowego w zakresie polityki rozwoju i wspierania rozwoju obszarów wiejskich.

Posiada wiedzę na temat instrumentów finansowych wsparcia strukturalnego, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich i rybołówstwa.

Potrafi wskazać systemy projektów w ramach wsparcia z funduszy strukturalnych.

Zna zasady funkcjonowania funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR)

Umie znaleźć regulacje prawa unijnego i krajowego w zakresie funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, (EFRROW) i (EFR)

Umie znaleźć orzecznictwo odnośnie pozyskiwania funduszy unijnych.

Potrafi wyjaśnić unijne i krajowe regulacje odnośnie funduszy unijnych nie-prawnikom


Drugi

Forma realizacji zajęć Wykład +ćwiczenia


Brak




2




analizę aktów prawa UE dotyczących funduszy UE oraz

aktów prawa krajowego

dyskusję na temat zagadnień podanych wcześniej do


48

omówienie przez Słuchacza wybranych projektów, które

uzyskały wsparcie z funduszy UE


Udział w dyskusji,


prowadzącego,


postawione problemy,

Prezentacja wybranego projektu, który uzyskał wsparcie

z funduszy UE,







Celem prowadzonego wykładu i ćwiczeń jest

zaznajomienie słuchaczy z prawnymi uwarunkowaniami

funkcjonowania funduszy strukturalnych, Funduszu

Spójności oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz

Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejskiego Funduszu

Rybackiego.

W związku z reformą polityki spójności Unii Europejskiej

w okresie programowania 2007-2013 oraz planowaną

reformą w okresie programowania 2014-2020 konieczna

stała się znajomość zagadnień wdrażania funduszy

strukturalnych, procedury pozyskiwania środków z tych

funduszy i kontroli ich wykorzystania. Zasadnicza uwaga

zostanie skupiona na prawnych aspektach wskazanych

zagadnień. Wykład zostanie poprzedzony omówieniem

polityki strukturalnej Unii oraz uwarunkowań wdrażania

funduszy strukturalnych, funduszu spójności

i skoordynowanych z nimi instrumentów finansowych

wsparcia Wspólnej Polityki Rolnej i Wspólnej Polityki na

rzecz Rybołówstwa



T. Kierzkowski, A. Jankowska, R. Knopik, Fundusze

strukturalne oraz Fundusz Spójności, Warszawa 2009 r.


M. Perkowski, T. Dziurbejko, K. Mnich, M. Mossakowski,

Prawo zarządzania projektami finansowanymi z funduszy

europejskich, Warszawa 2008 r.

Prawo i polityka rolna Unii Europejskiej, pod red. A.

Jurcewicz, tom XXVI, Warszawa 2010 r.

49

www.funduszestrukturalne.gov.pl

www.minrol.gov.pl


Europejskie prawo rolne


polski.


Zna pojęcia, założenia, cele oraz zasady Wspólnej Polityki

Rolnej UE.

Ma ogólną wiedzę z zakresu przemian strukturalnych

w rolnictwie oraz instrumentów wsparcia rynku rolnego.


drugi



brak


2 godz. wykład + 2 godz. ćwiczenia


1







Udział w dyskusji,


prowadzącego


postawione problemy







1. Pojęcie, założenia ,cele i zasady Wspólnej Polityki

Rolnej UE

2. Kształtowanie wspólnego rynku, instrumenty

wsparcia rynku rolnego

http://www.funduszestrukturalne.gov.pl/

50

3. Przemiany strukturalne w rolnictwie

Prawne formy wsparcia


A.Stelmachowski: Prawo rolne 2011,

A.Jurcewicz :Prawo i polityka rolna Unii Europejskiej

*) moduł kształcenia to szeroko rozumiany przedmiot lub grupa przedmiotów.

załącznik nr 2 - bip.us.edu.plbip.us.edu.pl/sites/bip.us.edu.pl/files/prawo/zal201214702.pdfma...

Documents