Żonglowanie jako metoda wspierania rozwoju dzieci i młodzieży
DESCRIPTION
Żonglowanie jako metoda wspierania rozwoju dzieci i młodzieży. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Żonglowanie jako metoda
wspierania rozwoju dzieci i młodzieży
O popularności żonglowania może świadczyć fakt, że co roku na całym świecie odbywa się kilkadziesiąt
mniejszych lub większych festiwali żonglerskich, na których fani tej sztuki mogą razem uczyć się
i wymieniać doświadczenia. Co ciekawe, na festiwalach tych można spotkać całe rodziny, począwszy od malutkich dzieci, na dziadkach kończąc. Oznacza to, że żonglowanie przestało
być tylko i wyłącznie domeną cyrkowców czy też wąskiej elity artystycznej,
a zaczynają zajmować się nim osoby najróżniejszych profe sji. Żonglowanie staje się sposobem spędzania wolnego czasu, hobby, ciekawym zajęciem, któremu warto poświęcić czas.
W Polsce wciąż jedynym skojarzeniem z żonglowaniem są klowni, cyrk lub uliczni kuglarze.
Jest to zrozumiałe, ponieważ żonglerów możemy zobaczyć na razie tylko w tych miejscach.
Jednak powoli zaczynają powstawać niezależne grupy żonglerskie. Oprócz kilku profesjonalnych grup, zajmujących
się żonglowaniem i tańcem ognia, gdzie działają osoby dorosłe, żonglowanie rozwija się także przy szkołach
i młodzieżowych domach kultury.
Korzyści wynikające z żonglowania
Do połowy XX wieku, żonglowanie było traktowane wyłącznie jako umiejętność, która wymaga niespotykanych wręcz zdolności manualno - przestrzennych. Nie widziano w niej innych korzyści, nie kojarzono z rozwojem człowieka, a co dopiero z korzyściami dla rozwoju mózgu. Jednak żonglowanie znalazło swoje nowe miejsce w życiu społecznym oraz edukacji.
Dave Finnigan, żongler i były prezes International Juggling Association z USA, jest twórcą programu „Juggling for Success".
Celem programu jest promocja i nauka żonglowania, głównie w szkołach.Nauczyciele z różnych szkół, w których były wprowadzane programy
żonglowania, po pewnym czasie stwierdzali jego pozytywny wpływ na uczniów (np.: nauczycielka pierwszej klasy w szkole podstawowej
zaobserwowała, że odkąd dzieci nauczyły się żonglować, poprawiła się ich umiejętność czytania).
Bardzo szybko zauważono korelację między czytaniem a żonglowaniem. Dzieci, które miały kłopot z nauką żonglowania, miały także kłopot z czytaniem.
Czytanie bowiem opiera się na koordynacji wzrokowo-ruchowej. Gdy poprawi się koordynacja, czytanie poprawia się automatycznie.
Poza poprawą czytania, nauczyciele zaobserwowali także znaczny wzrost koncentracji u dzieci po sesji żonglowania.
Jak stwierdza Finnigan:
„ucząc się śledzić lot obiektów naszymi oczami, wzmacniamy naszą umiejętność czytania.
Matematyczne i naukowe umiejętności również mogą się rozwijać,
gdy uczymy się układać obiekty w logicznym porządku,
a przy tym rozwijamy umiejętności wymagające złożonych, następujących po sobie czynności.
Zwiększa się również poczucie własnej wartości dzieci, gdyż uczą się one czegoś nowego,
nieznanego i osiągają to - potem mogą uczyć również swoich rówieśników, rodziców i rodzinę"
(Delisio, 2002).
Wiele szkół w Stanach Zjednoczonych, w tym Nowlin
Elementary School in Blue Springs, Missouri wprowadziło
przerwy na żonglowanie. Po takiej przerwie uczniowie byli
wypoczęci, a dyrektor szkoły zauważył, że kłopoty z dyscypliną
w szkole po prostu zniknęły!
Żonglowanie zalecane jest przez psychologów i pedagogów przy takich trudnościach dziecięcych, jak dysleksja
czy nadpobudliwość dziecięca. Badania psychologiczne pokazują, że istnieje bezpośredni związek
pomiędzy koordynacją wzrokowo-ruchową a umiejętnością czytania, pisania i rozumienia.
Ciekawe eksperymenty dotyczące wpływu żonglowania na efektywność nauki przeprowadzono w USA i Wielkiej
Brytanii. Do badań wybrano uczniów dwóch klas. Charakteryzowali
się oni podobnymi wynikami w nauce. Uczniów jednej z klas uczono żonglować i polecono im codzienne ćwiczenie tej umiejętności. Druga klasa stanowiła grupę kontrolną. Po
kilku miesiącach okazało się, że klasa żonglująca radzi sobie z nauką o wiele lepiej, ich wyniki w nauce poprawiły się
od 50% do nawet 400%.
Ciekawe odkrycia przynoszą inne badania - czynności fizyczne, wymagające aktywności mięśni, a szczególnie ruchy
skoordynowane (takim jest m.in. żonglowanie) stymulują wytwarzanie neurotrofin - to naturalne substancje, które stymulują wzrost komórek nerwowych i wzrost liczby
połączeń neuronalnych w mózgu.
Co wspólnego z tymi informacjami ma sztuka żonglowania? Żonglowanie to ruchy naprzemienne rąk, które równomiernie
uaktywniają obie półkule. Ćwiczenia te w jednakowym stopniu angażują obie strony ciała. Kiedy mózg jest aktywowany
w równomierny sposób, w pełni rozwija się spoidło wielkie mózgu, które dyryguje procesami pomiędzy obu półkulami.
Żonglowanie* jest efektywną metodą rozwoju koordynacji wzrokowo-ruchowej, poczucia rytmu, refleksu, zdolności utrzymania równowagi i właściwej postawy ciała;* poszerza pole widzenia;* stymuluje wyobraźnię, ciekawość;* uczy rozwiązywania problemów;* pokazuje ogólny model uczenia się nowych rzeczy;* rozwija koncentrację;* pomaga uczącym się rozwinąć umiejętność cierpliwości i wytrwałości;
* ćwiczy oburęczność;
* wzmacnia motorykę ciała;
* stanowi doskonałą metodę rozruszania całego ciała, pobudzenia serca i naczyń krwionośnych;
* poprawia funkcjonowanie naszego mózgu;
* żonglowanie poprawia najbardziej umiejętności, które opierają się na koordynacji oko-ręka, jak np.: pisanie, rysowanie, szybkie czytanie czy typowe umiejętności manualne (konstruowanie, wycinanie, przybijanie itd.).
PODSUMOWANIE:
1. Żonglowanie poprawia funkcjonowanie Twojego mózgu.2. Żonglowanie stymuluje korę wzrokową, a jeśli uczysz się w 80% poprzez wzrok, oznacza to, że żonglowanie poprawia Twoje zdolności uczenia się.3. Żonglowanie podniesie energię podczas przerwy.4. Żonglowanie poprawia najbardziej umiejętności, które opierają się na koordynacji oko-ręka, jak np.: pisanie, rysowanie, szybkie czytanie czy typowe umiejętności manualne (konstruowanie, wycinanie, przybijanie itd.)
Opracowała:Hanna Iwaszkiewicz
Dziękuję
Wykorzystano materiały:Dennison P.E., Gimnastyka Mózgu, Międzynarodowy Instytut Neurokinezjologii Rozwoju Ruchowego i Integracji odruchów, Warsza wa 2003Hannaford C., Zmyślne ruchy, które doskonalą, umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej, Warszawa, 1998Laszkowska A.,Kinezjologiaedukacyjna, www.spl.gostyn.pl/publikacja_7.htm Bucka M., Kinezjologia edukacyjna -jako dobra i łatwa metoda pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym, http:/www/profesor.pl/mat/ n / 1_bucka_040616_ 1 .php?id_m= / http://szybkanauka.pro/zonglowanie-zmienia-mozg/