— . "■'■ ■ ■ ■ ■ . ■

V3SMÏLANOBN ♦ ♦♦♦ T3niCST' BN MUZIEK. VAN CORN. VAN

^J ir r r J ir F I £ ■ ■ r F r r WjnMef.-ète kom, ik wacht reeds UM^, Ik v<?el mjj z^c d.i.. .leen, D" zie ver.liLH.cjend

h i i t^.

f jj

3»

^^

ij-, i i i ^^

^#

^^ ^^ r- r r r i r ^

n^r je unt, Och köin tcch o^ mj^1 ^,1- ^ zoe^ eéh hart d^t mj" be. mind,Een

zie) die mij ver.. 5taAt, Ik zoek vwrmjjeeM tröe..-te1-kind Dat ik be . waak ^^r tkw^a.d.

^^

PNS f^ é ^W i

PP* 4- ' i"

^ f M faül

X-

-rr:

Mijn liefste kom, ik wacht reeds lang, Ik voel mij zoo alleen.

En zie verlangend naar je uit. Och, kom toch op mijn been.

Ik zoek een hart, dat mij bemint. Een ziel, die mij verstaat.

Ik zoek voor mij een troetelkind, Dat ik bewaak voor 't kwaad.

Ik zoek een meisje naar mijn hart, Aan wie ik alles geef,

Voor wie ik werk den ganschen dag, Voor wien ik 't leven leef.

Een meisje, dat mijn „alles" is. Mijn vrouw, mijn kind, mijn schat.

Maar ook mijn steun bij 's werelds last. Och, dat ik zóó een had.

Een lief. wat ideaal. meisje . Waarop ik alles bou1^,

Dat heel d'illusiestad mij draagt, Een kind, dat ik vertrouw.

Een meisje, aan wie 'k alles zeg, Hetgeen wat mij omringt, .

Dat 'k haar tot mijne helpster maak, Waar 't in mijn harte dringt.

Och meisjelief, ik kèn je niet. Maar 'k weet: ééns zal 'k je zien.

Eens komt de tijd der vreugde daar. Dat 'k jou mijn hart. mag biên.

Hoe of je bent naar 't uiterlijk, "'t Zij zwart of bruin of blond.

Als 't binnen in je zuiver is. Dan is de zaak gezond.

Och kom mijn liefste; kom dan toch. Ik heb 't zoo eenzaam, kind,

En zoek naar een vertrouwensplaats Waarin ik ruste vind.

Och meisjelief, o hartedief, Mijn schat, waarnaar ik smacht.

Verlicht mijn 'duist're levensweg, O kom mijn kind, ik wacht....

&*l*$Pl''C

iß2S^SS2^2:5*£3S^lZ2^

voor den Sport-liefhebber, voor Uw Clubhuis, voor den Dans-liefhebber, voor Uw vrienden, voor den Kunst-liefhebber, voor Uw HOME.

WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL een "EDISON" of NIETS

CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ DE

KUNSTZAAL »EDISON" AMSTERDAM LEIDSCHESTRAAT 84 DEN HAAG PLAATS 24 ROTTERDAM .... WITTE DE WITHSTRAAT 88

Red. en Admin.: Galgewater 22, Leiden, Tel. 760 Verschijnt wekelijks - Prijs per kwartaal f 1.75

5qy piïöJ\ CigaperPe!

Het liedje van John Raleigh, muziek Julius Susan, bevindt zich ditmaal op pag. 20 ■ttüü ..: ... .. I-^AJ:*'rW:. .

^"

Triplexhout f 1750 Eiken triplexhout . . . . - - 2150 Mahagorvie afwerking'

zware Extra zware bak

massief eikenhout lichte of donkere kleur - 35.—

Compleet met schijven en handleiding

AMSTERDAM,

ARNHEM, ■s-GRAVENHAGE,

UTRECHT, GRONINGEN,

Kalverstraat 93-99, Galerij P. v. V. 36-37, Ketelstraat 35, Hoogstraat 20, Laan v. Meerdervoort 469, Valeriusstraat 101, Oudegracht 143, Heerestraat 68,

TRADING Co late PERRY & Co

^ INSTITUUT VAN HINTE

Académie de Danse JQ i ~f9^ HeiligewcgSe 28 tel.31984

^^T/^ AMSTERDAM

Vi Familie-Salon

F^ Stadscentrum Privé-lessen dagelijks

DANSSCHOOL Leeraar in Klassieke en

Moderne Danskunst 1STE KLAS INRICHTING

H. 3. VAN LEEUWEN Dr. BALLETORGANISATOR

Leiden,Lansebrug75 - Tel.290

THEATERBUREAU PRINCE

belast zich met het samen- stellen v.variété- en cabaret programma's voor soirees,

vereenigingen enz.

REMBRANDTPLEIN 40 Amsterdam — Telefoon 47091

SCALA - THEATER DEN HAAG

Telefoon bespreekbureau 17714 Woensdag 17 Nov. en volgende

avonden 8 uur, 's Zondagsmiddags 2 nor

DOKTER STIEGLITZ Een spel van Ernst en Luim

NAP DE LA MAR in zl|n pracht- creatie van MDe Ouwe Stieglitz Verdere hoofdrollen: Louis de Bree. Syivain FOODS. Mevr. R- de la Mar Ktcy, Fïentje de la Mar, Bels van Bcrkel.

Loms vao Dommeten, enz. Plaatsbespreken dag. van 10—6 mir.

Paleis voor Volksvlijt AMSTERDAM

DIE HAGHE ZANGERS Heden en volgende avonden 8 n.

Operette in 3 acten v. LEO FALL Medewerkenden; Lonis Morïnson, mevr. Areals de Vries, tmmy Arbons, Jopie van Zon. Sophie Heilbron, Job. Boskamp,

Kalman Knaack. Henri Bloengnrlea. Prijzea van 60 et. lol f4.- belasting iabegr. Zondag 2 uur MATINÉ. Verlaagde priizen

DANS-INSTITUUT C. KLINKERT Stadhouderskade 152 - A'dam

Telefoon 24232 O

Privé- en Clublessen dagelijks

ZANG - DANS • SPEL

GEVRAAGD:

JONGE DAMES welke opgeleid willen worden

voor OPERETTE en REVUE

Aanmelding dagel. van 12-2 u.

kantoor THEATER FLORA Heerengracht 607 A'dam

WINDSOR-BAR Amstelstraat 20 AMSTERDAM

Brengt de pauze in het Flora Theater door in de WINDSOR BAR

Na de voorstellingen gezellig uurtje SAMENKOMST VAN ARTISTEN

Mady Christians aan het Scheveningsche strand, waar de opname

van de .Gescheiden vrouw" plaats vond

VAN OVERAL

'n Zeereis in November, zelfs als het alleen maar 'n sitapje-over van, den Hoek naar Harwich is, kun je niet bepaald een pretje noemen.

Zoo vond de m'nheer, wiens kajuit op de veel te smalle booten van de Harwich- lijir vlak naast de mijne was, het ook. En hij begon te gillen als een varken, dat liever niet dood wil.

Menschen, die zeeziek zijn, waarlijk je kunt met hen te doen hebben.

Maar zelfs hun onaangename tijdelijke levensomstandigheden geven hun niet het recht om te keer te gaan als die bewuste mijnheer, die belette, dat ik een oog dicht deed. •

Jackie Coogan heeft zijn lange haren moeten opofferen. Hij werd te groot om dezen „meisjes'tooi nog langer te dragen. Ook de „Kid" heeft met den tijd te rekenen.

De kleinste poederkwast is zeker wel die, door elegante parisiennes gedragen, welke het kwastje verbergen in 'n grooten vinger- ring, speciaal' daarvoor gemaakt.

Autohandschoenen met een rood en wit licht erin zijn een andere ffansche nieuwig- heid. Ze worden zoowel voor dames, als beeren gemaakt.

Generaal Delpert, de man die het 75 m.M. kanon uitvond, dat den geallieerden hielp den oorlog te winnen, is korten tijd geleden gestorven.

Sir Henry Wood, de beroemde engelscbe musicus, leider van bet Queen Hall Con- cert, is tot officier van het Legioen van eer benoemd.

Het fimverhuurkantoor Luma te Rotter- dam, heeft den populairen middengewicht bokser Piet Brand aangezocht om voor haar films te werken.

Henny Porten heeft een rol, die Haar uitstekend ligt, gevonden in Die Flammen der Lügen, welke door de Henny Porten- Froelicb-Filmi der Ufa wordt uitgebracht.

Sir Thomas Beecham, de man die in Engeland heel veel moeite gedaan heeft om een nationale opera te stichten en te onder- houden, heeft z'n land verlaten met het plan, geruimen tijd in Amerika te Mijven. Bij zijn vertrek beklaagde hij zich bitter over de onverschilligheid der britten, die radioluisteraars werden en er niet meer aan dachten naar de voorstelling te gaan. De draadlooze heeft de muziek geruineerd, zoo beweerde hij.

MEUBELWAS \ „GLIM"

geen cadeaux, dus lagere prijs bij prima kwaliteit.

Gelukkig. Die ontboezeming is eruit, nou hoop ik maar, dat de man een neder- lander is en ons weekblad leest. Dan Weet hij ook hoe ik over zijn optreden als „zee-zanger-rendezvousist" dacht.

* * Ze hadden me zooveel van de phono-

film gesproken, dat ik er naar toe moest. Als goede inleiding ging ik in het Soho-

kwartier 'eten. Vrienden en vriendinnen, die veel of 'n

enkelen keer in Londen komen, kan ik het levendig aanbevelen om 'n avond ter afwisseling die buurt uk te gaan, wanneer het tijd voor „dinner" wordt.

Het is aardig en gemakkelijk, want fle Soho-wijk ligt vlak bij Leicester Square en Piccadilly, waar de voornaamste ver- makelijkheden gevestigd zijn.

Petit Riebe gaf me 'n uitstekend dinertje voor niet al te veel geld, in een gezellig zaaltje, opgediend door een kwiek fcransch kellnerirmetje.

En daarna ging ik naar de „Capitol", de bioscoop in Haymarket, waar de pho- nofilms worden vertoond.

* Het was intressant. Meer niet. Wanneer er niets beters bereikt kan

worden, dan wat er hier te zieo en te booren viel, dan geloof ik niet aan een stormenderhand veroveren van het veld door de sprekende film.

We kregen achter elkaar een russische zangeres, die zich zelve op de guitaar be- geleidde, een engelschen komiek, die liedjes zong en een ballet, begeleid door de muziek.

Het laatste no. leek mij het best ge- slaagd, omdat het geluid, dat bij den komiek onduidelijk was en bij de zangeres wat ruw en onnatuurlijk klonk, in zoo'n geval niet de belangrijkste rol speelt.

Maar ik heb de overtuiging, dat de vlug dansende meiskens net zooveel succes zouden gehad hebben, wanneer een heusche- lijk orkest ze had begeleid, als nu met het phonodeel van de phonofilm.

•«* Grappig was wel, dat na elk lied en

na elk versje van de zangeres en den zanger applaus klonk.

Wat als een bewijs zou kunnen gelden voor de goede werking van de zien-en- hoor combinatie. Het publiek vond het toch nog „werkelijker" dan de gewone

1 film.

Inge Karlsen De soubrette van het Fritz Hirsch gezelschap

aat een icurnée door ons iana maakt

EN AILE/WAT Een onverwacht gevolg van het veel-

besproken bezoek der koningin van Roe- menië aan Amerika, was de herleving van den hoogen hoed in de States. De ameri- kanen dragen heel weinig het „honden- hokje," doch voor een koningin, de eerste die bij hen kwam, moesten ze wat extra's doen. En daarom werden uit kisten en kasten de oude modellen weer te voorschijn gehaald. Tegelijk hiermede is een poging gedaan om de „hihat" mode te bevor deren. Heel veel kans op welslagen is er niet.

De verfilming van het beroemde boek, dat vélen der jongeren gaarne al ziende willen leeren kennen en ouderen zich als kijkenden zullen herinneren: Uncle Tom's cabin, is door de „Universal" ondernomen. Het eerste gedeelte is in Universal City klaar gekomen.

Carl Laemmle heeft Mary Philbin be- loofd dat zij de rol van Dea mag ver- vulen in het werk van Victor Hugo „De Man die lacht". Charles Whittaker heeft het scenario vervaardigd. De film zal in Amerika op het doek gebracht worden in plaats van in Parijs, zooals eerst aange- kondigd was.

„Nostromo", dat door de Fox Film Cor- poration op het witte doek is gebracht, is getrokken uit den gelijknamigen roman van Joset Conrad, den vroeg gestorven Poolschen schrijver. Nostromo, welke rol vervuld wordt door George O'Brien, is de afgod, de koning der baliekluivers, die hun leven al cigaretten-rookende aan de kade slijten. Een wenk van hem is vol- doende om het geheele leger van niets- doeners tot activiteit te brengen.

Tunney en Dempsey zullen in één film spelen, zij rullen ieder 10.000 dollar per week ontvangen zoolang de film opgeno- men wordt en zullen den onlangs door hen gehouden wedstrijd nog eens herhalen.

Hotel - Café - Restaurant „18^0^' Q. VAN LIT - VRI3STRAAT 14 - TEL. 848

EINDHOVEN

Kamers met stroomend water met ontbijt vanaf f 2.50

Diner f 1.75 - Lunch f 1.25 - Koffietafel f 1.-

tTté^dbnke* Ina Boudier—Bakker, onze bekende

romanschrijfster, behandelt op geestige manier in haar roman: Aan den overkant, hoe in kleine nederlandsche steden als Vianen, de aandacht van alle inwonersi zich concentreert op de schipbrug. Voor den tijd dat er autobussen waren, de werkelijke redders in den nood voor de provincie- steden, werd elk verkeer, alle sociale func- ties en de zakelijke net zoo goed beheerscht door de vraag: Is de brug open of dicht, trekt er juist een sleep voorbij, waait het, is er ijs.

Zulks is begrijpelijk in ons waterland. En als we dat aannemen, dan moeten we

ook begrijpen, dat in nog sterkere mate, de aandacht van een ieder, die in het wij-nland leeft en er werkt, of er geboren is en er niets doet, zich concentreert om de vraag: wat zal dit jaar het resultaat van den wijnoogst wezen ?

In de Rheingau, waar de heerlijke volle

lende <J\&r

Zonneschijn gecondenseerd

steeds, zooals voor jaar en dag, met de bloote voeten gekneed.

Daarna laajt men den wijn in ^roote vaten loopen, om te gisten. Het proces van het „wijnmaken" is nog altijd hetzelfde.

Natuurlijk is het vervoer der gereede wijn veranderd. Men ziet niet meer de dichtge- naaide dierenhuiden, waarin het edele vocht werd verzonden. Thans worden voor groote zendingen vaten, voor kleinere, de bemande flesschen genomen. De chianti- flesschen, welke aan dit druivenvocht (ook voor het oog) zoo'n bijzondere bekoring geven, zijn algemeen bekend.

De chiantidruiven zijn grooter dan de rijn- en de moezelwijndruiven.

"Wie chianti in het zniden gedronken heeft, en een tong heeft, gevoelig voor smaak, een neus begeerig naar aroma, die blijft een chianti-vriend. En wat hier van de chdarrti wordt gezegd, geldt ook voor de andere italiaansche wijnen.

De druivenpluk

Joharmdsbergcr groeit, de Katzenloch te vinden is en ondanks zijn eigenaardigen naam, bij goede jaargangen, het meest voortreffelijke druivenvocht produceert, dat een lijnproever denken en wenschen kan, daar is het eerste woord bij elk gesprek: Und was maocht der Waan ?

Overal waar de wijn groeit zijn er bij- zondere feesten en gebruiken verbonden aan het binnenhalen van den oogst.

♦ * * Hier in ons land denkt er niemand aan

om de nieuwe jenever met gejuich te begroeten, hoogstens wordt het „nieuwe rood" met een'cartonnetje van enkele deci- meters aangekondigd. Ook de whisky en de wodka, de kirsch en wat dies meer voor alcoholische „giften" bestaan, ze moeten oud zijn en belegen. Niemand verheugt zich er bijzonder over, wanneer het graan of welke andere grondstof ook naar de distil- leerderij worden gebracht.

Maar bij den wijn.... Dan is het anders. * * *

Onze italiaansche correspondent heeft ons een serie aardige foto's gestuurd, welke tijdens den wijnoogst genomen zijn.

Feitelijk gaat alles nog precies zoo als honderd jaar geleden. De ossenkarren met twee wielen, waarin de druiven van de wijngaarden thuis gebracht worden, hebben nog denzelfden ouden vorm als vele gene- raties terug ook 't geval was.

Midden op den wagen staat een open vat, daarin worden de druiven gestort. En als

|het vat vol is, dan worden de druiven nog

WKM^i^wM^fon

In dezen tijd van wèl-char lestonnen en niet-charlestonnen, van mooi en leelijk charlestonnen maar in elk geval toch van char- lestonnen, heeft er in ons land een film haar intrede gedaan, die nu eens echt dezen veel- gesmaden en veel-geroemden dans duidelijk voor ons in beeld brengt, 't Is eigenlijk geen film, maar 'n serie van films, elke film is i 50 meter lang en deze films zijn danslessen en wel lessen, die- den dans aanhangers zullen doen krijgen; goedgeslaagde beelden, zoowel wat den dans aangaat als wat den opzet er van be- treft, terwijl de note gaie er ook niet aan ontbreekt. Het is de heer Charles van Lier te Schevcningen, die deze filmpjes in ons land heeft gebracht, en Nederland dus den charleston wil bijbrengen op een wij-ze als deze inderdaad gedanst behoort te worden.

Volgens het witte doek danst 99 0/0 van de nederlandsche dansliefhebbers en -hebsters den dans verkeerd. En waar- om ? Omdat zij hem nooit goed hebben zien dansen. En dat is nu juist de taak van deze serie filmpjes: zij wil het publiek in de gelegenheid stellen om te zien hoe de charleston gedanst moet worden en niet alleen om het te zien, neen, zij stelt de aanwezigen ook in de gelegen- heid om in vier lessen, zittend op een gemakkelijken stoel in het bioscooptheater den origi neelen charleston te leeren. Wij hebben het zelf meegemaakt en we zijn heusch knap geworden in het charlestonnen, wat vooral te danken is aan de vertraagde beelden, die zoo duidelijk laten

/.un, welke bewegingen de voe- ten moeten maken. En in een ommezien is de heele zaal met de voeten aan het draaien er, aan het probee.ren of het ge- makkelijk te leeren is! En de origineele charleston is niet moeilijk, maar vereischt eenige studie- van degenen, die hem sierlijk en met eenige gratie willen dansen en er maar niet op los willen hobbelen als een kameel.

Behalve, dat genoemde film danslessen geeft, krijgt men ook een geperfertionneerde uitvoe- ring van den dans te zien met verschillende variaties. Het is heusch een attractieve film, waarvoor menige dansmaniak nog wel eens een gang naar de bioscoop zal maken I

M * De kl 1 )<_■ klok wees bijna zes uur

aan. Lida Moor stond van haar

lessenaar op, gereed om naar huis te gaan.

In het kleedkamertje waren de andere meisjes al reeds bezig haar toilet te maken, druk pratend over wat er voor be- langrijks onder elkaar te be- spreken was.

Rosie Down heeft tegen den baas ge2egd) dat ze weg gaat...

Waarom ? Ze gaat trouwen. Met Vasdel ? Ja- Is ze gek. Ze verdient twee-

maal zooveel als hij. Dat wordt weer armoe.

Rosie Down was de chef- typiste en aan het nieuwtje van haar heengaan was meer ver- bonden, dan de gewone meis- jes-belangstelling. D'r kwam een post vrij, een die meer salaris, een betere positie be- teekeade. Dus 'n „kansje".

Gerne Barge liet het onder- werp van Rosie's dwaasheid niet los.

Vindt ge 't ook niet, dat het een domheid was om zoo ]e positie weg te gooien, alleen voor 'n man. Ze kunnen zeg- gen wat ze willen, maar een baantje is het tegenwoordig niet om met een man te trouwen, die ternauwernood genoeg voor zich zielf verdient.

Lida moest wel toegeven, dat Gerrie gelijk had.

Zij wist het uit haar eigen omgeving. Ze woonde toch bij haar getrouwde zuster in, wier man nauwelijks genoeg ver- diende voor vrouw en kind. De kleine Firn, het schatje, dat bovendien naast de huishouding, haar zuster Delia zooveel zorgen kostte, zooveel slapelooze nach-, ten, dat haar eens zoo aantrek- kelijk gezichtje smal was ge- worden en onder haaJ oogen zich donkere kringen aftce- kenden.

Liefde kostte te veel. Lida nam de tram, die net

aan kwam en reed naar huis. Ze trof het. D'r was een

hoekje vrij. Prettig om te droo- men en aan andere dingen te denken dan aan Delia, haar zuster, haar man en hun zoon- tje en al de zorgen van haar hard ploeterende zuster . ..

Ze ging vanavond met Fred uit. Hij had haar gevraagd om buiten te gaart eten. En ze-'zou voor het eerst haar blauwe jurk dragen. Het was een heerlijke

dag voor zoo vroeg in het voor- jaar en de avond zou mooi zijn.

Haar onaangename gedach- ten waren heelemaal verdwenen toen ze de trappen van het huis, waarin ze woonde, opging.

Natuurlijk, de jurk zou wel een beetje tegenvallen. Dat was altijd zoo. Bij het aanpassen zag je alleen de voordeelen, maar tenslotte was ze toch jong en mooi en de blauwe kleur stond haar altijd 't best.

Delia kwam net haar kamer- tje binnen, toen rij de japon aan deed en Lida kon aan haar zuster zien, dat de jurk een succes was.

Je ziet er allerliefst uit en Fred moet wel blind rijn als hij het niet apprecieerde.

Ik weet nog heel goed, dat ik ook een blauwe jurk droeg,

Leidschekade 102 btj hel Uid»ch«pUi«

Kmuerimm - Tel. Jé047

toen Jack me vroeg z'n vrouw te worden.

Fred- en Lida zaten sqmen in het aardige restaurant dicht bij de zee, waar je zoo uitste- kend at en zoo'n beste gelegen- heid had om te dansen.

Fred scheen het er op gezet te hebben om Lida te verwen- ben. Toch was hij vreemd, zenuwachtig en ongewoon stil. Ook Lida miste den haar eigen luchthartigen spot, welke haar voo aantrekkelijk maakte.

Fred en Lidä werkten op het- zelfde kantoor en het meisje wist precies wat hij verdiende. Als ze met hem trouwde, zou ze er niets beter aan toe zijn dan haar zuster.

Als ze hem trouwde .... Fred had haar nog heelemaal

niets gevraagd.

NE3L STANS

IggVl tN CLUBICSUNI \

Zoo nu en dan verschijnen er aan den tooneelhemel slerren. die na vrij korlen lijd in vollen glans slralen. Het sterkst, is d.t altijd bi] het vrouwelijk element. We herinneren ons allen wel namen van aclnces. die reeds kort na haar eerste optreden overal van zich deden spreken Nu is een der redenen hiervan, dat de betreffende arlisten het groote oeluk hadden, sterk op den voorgrond te worden geschoven, dal ze het geluk hadden heel spoedig werk te krijgen, dal in normale omstandig- heden iemand eerst na jaren wordt opgedragen. Maar het voor- naamste is natuurlijk, dat de leider van het -gezelschap bijzondere kwaliteiten aanwezig acht en op grond daarvan gaat expenmenleeren, Eduard Verkade heeft er allijd veel pleizier in gehad om jonge arlisten. in wie hij iets zag. naar voren te schuiven. Daarbij zijn zeer geslaagde proeven en onder degenen, die geslaagd zijn, moet Nel Stans zeker gerangschikt worden. Z'n vermoeden, dat in haar meer school dan gewoon is bewaarheid, want Nel Stans heeft in wenige laren vete creaties gemaakt, die algemeen worden geroemd en die getuigen van een steeds groeiend talent, een talent, dat heel wat moois voor

de toekomst belooft.

'hsssi

Maar als hij het wel deed ? Plotseling verbrak Fred de

stilte. Zullen we wat dansen ? Zij stonden op. Doch ook

het dansen ging niet zoo als anders.

Wat is die muziek siecht vanavond, bromde Fred.

Lida wist wel beter. Nadat ze de rest van het

diner zwijgend hadden opge- geten, vroeg Fred haar of ze misschien wat langs het strand wilde loopen.

Z'n vraag werd zonder bij- zondere warmte gedaan. Net als een vreemde, die een vrouw, waar hij niets om gaf, iets vroeg.

Lida stemde even formeel toe, dat re het wel prettig vond om de zee te zien. Terwijl ze het zeide, dacht ze: wat doet Fred gek vanavond.

Na een korten tijd geloopen te hebben, klaagde het meisje er over, dat haar avondschoen- tjes vol met zand kwamen. Fred nam haar mantel en spreidde dezen op den grond. Lida ging, beschut door het duin, op den mantel zitten. Fred bleef, bij haar staan, zonder iets te zeggen.

Het meisje hunkerde er naar, dat hij wat hartelijker zou weren. Zijdelings keek ze naar hem. Wat had hij toch een mooi ge- bouwd gezicht. Dat viel haar des te meer op, nu hij zoo voor zich uitstaarde. Was het nu werkelijk liefde, dat haar ér zoo naar deed verlangen, dat hij eindelijk eens iets liefs zei.

Wat zou Jack tegen Delia gezegd hebben, dien avond toen zij ook haar blauwe japon had gedragen . ..

Plotseling wendde Fred rich tot haar en vroeg: zou je niet opstaan en willen wc niet liever weer wat dansen ?

Zonder iets te zeggen, deed Lida het.

Fred begeerde niet met haar alleen op het stille strand te hliiven. Fred wilde haar de kans niet geven, waarnaar zij zoo

RADIO Toestellen en Onderdeelen

ANDERSEN EN POLAK P. C. HOOFT STRAAT 40

AMSTERDAM - TELEF. 26587

verlangde. En zdj hoefde er niet over na te denken of z.e al of niet z'n vrouw wilde worden. Hij vroeg er haar heelemaal niet naar.

Zaj gingen verder. Plotseling begon Fred te pra-

ten. Hij wilde niet met haar alléén blijven. Want dan zou hij haar vragen of ze z'n vrouw wilde worden. En dat begeerde zij toch niet. Hij ook niet. Want hij kon haar geen mooie kleeren, geen levensgemakkelijkheid niets geven, geen dinertjes en danspartijtjes. Ik weet wat een huwelijk met 'n te klein inkomen beteekent. Ik woon bij m'n broer en z'n vrouw in .. .

En ik bij mijn getrouwde zus- ter. Als ik ereis trouw, dan wil ik wat anders hebben.

Ze keken elkaar aan. En het was alsof ze vreemden waren.

Lida bracht het gesprek op iets anders.

Wat is de zee toch mooi, in dezen tijd van het jaar.

Och, z-ei Fred, de zee inte- resseert mij op het oogenblik heelemaal niet.

Na dien avond besloot Lida zich geheel aan haar werk te geven en niet meer aan Fred of andere jongens te denken.

Zij kreeg de betrekking van Rosie Down en de baas be- loofde haar d'r salaris te ver- hoogen, als zij werkelijk haar best deed.

Ik ben benieuwd, dacht hij bij zichzelf of 't bij haar zal hel- pen. Die andere meisjes, welke ik heb gehad, gingen allemaal trouwen net als ze goed werden.

Voorloopig had het er niet veel van, dat Lida het voor- beeld van die anderen zou volgen.

Zij spande zich voor haar taak in en bleek een uitmun- tende kracht. Zij was de eerste die op kantoor kwam, de laat- ste bij het vertrekken.

Fred had ze uit haar gedach- ten gesteld. Haar ideaal was een heel ander. Zij wilde veel geld verdienen. Als zij dan ouder was geworden, dan zou ze op kamers kunnen wonen, met een dienstmeisje en ze zou voor den jongen van haar zuster sparen, zoodat die tenminste wat gemakkelijker leven kon krijgen, later als hij grooter was.

Je ziet er slecht uit, waar- schuwde haar zuster meer dan eens. Tc werkt 'veel te hard. En

Kunstzaal Edison, 'sQravenhase Een der sierlijke interieurs, waarover in ons vorig nummer

uitvoerig is geschreven

ik zie Fred heelemaal niet meer. Is het uit tusschen jullie?

Lida gaf een kort antwoord en Delia besloot er maar niet op terug te komen.

Lida is heelemaal veranderd, zei ze tegen Jack, haar man, die wordt nog een oude vrijster.

Op kantoor ging alles z'n ge- wone gang met de gebruike- lijke kleine intrigetjes. Ver- beeldde Lida zich dat Fred meer en meer belang 'ging stel- len in Gerrie Barge, die blonde jongensgek ?

Hij moest het zelf maar weten, als hij zoo'n pop wilde nemen, dan zou hij wel gelukkig worden. Voor die was het ge noeg als ze maar een man had, die voor haar betaalde, haar uitvroeg, waarmee ze flirten kon.

Natuurlijk zou Fred zich laten inpalmen, hij was veel te goedhartig.

Wanneer ze dien avond op het strand maar een beetje sen- timenteel had gedaan...

Lida's leven was wel een- tonig geworden. Eiken dag het kantoor en nog ereis het kan- toor. Zondags met den kleine van Delia wandelen of spelen.

De aardige afwisseling van vroeger, toen Fred haar mee uit vroeg, was voorbij.

Ze kocht mooie kleeren, zij kon het zonder moeite doen, omdat haar salaris aooveel hooger was. Maar wat hadi ze aan die mooie kleeren, wan- neer niemand in het bijzonder op haar lette.

Op .een zekeren diag liet Gerrie haar triomfantelijk zien, wat een mooien kralen collier Fred haar had gegeven.

Terwijl anderen erbij waren bewonderde Lida de parelen mee. Maar toen ze alleen was kon ze moeilijk een snik be- dwingen.

Haar had Fred nooit iets moois gegeven.

Van dien dag af behandelde ze Fred met opzettelijke koel- heid. Dat scheen hem te hin- deren, want na korten tijd sprak hij haar bij het naar huis gaan

Li, we zijn altijd goede vrien- den geweest. We zijn toch zonder ruzie van elkaar gegaan. Kunnen we niet weer vrienden worden ?

Lida gaf een ijskoud ant-

woord. Wat verbeeldde hij zich. Aan Gerrie Barge cadeautjes geven en met haar vrienden blijven.

Neen, die jongen was heele- maal uit haar gedachten.

Ze dacht er hard over, om naar een andere betrekking te zoeken, 't Was toch te pijnlijk om dat alles aan te zien.

Doch voorloopig kv.am er niets van.

De volgende dag was eet. heel ongelukkige.

Tegen den middag belde Delia haar op. Ze hoorde direct dat er iets ergs gebeurd was. Jack had een ongeval gehad en moest naar het ziekenhuis, of Lida zoo gauw mogelijk thuis zou willen komen. Wat zij be loofde.

Toen ze in de kamer kwam, waar Jack verbonden en bleek te bed lag en ze zag hoe Delia hem verzorgde, begreep ze de waarde van de liefde. Nu de nood aan den man kwam, was Jack alles voor Delia, wat kwam het er op aan, of hij vee) of weinig verdiende. Hij was haar man, de vader van haar kind, haar alles.

De kleine Pim ging met tante Lida mee. Maar toen vader door de vreemde man- nen meegenomen werd, huilde het knaapje en riep om pappie.

Vol spanning wachtte Lida op eenig bericht en zij was blij toen Delia haar innig gelukkig, door de telefoon vertelde, dat de doktoren goede hoop had- den gegeven.

Zeg aan Pimmie maar, dat pappie gauw weer terug komt en dat we dan allemaal weer bi) elkaar zullen zijn.

Het kind liet zich troosten en op haar schoot viel hij in slaap. Voorzichtig lei ze het knaapje in z'n bedje. Ze voelde een oogenblik alsof liet haar eigen kind was. En dacht aan Fred, 's Avonds kwam hij.

Lida, ik heb gehoord dat Jack eon ongeluk heeft gehad, daarom kom ik even. Ik mag fack heel graag en ben zoo enieuwd, hoe het met hem

gaat. . Z'n stem klonk heel timide. O, Jack gaat het gelukkig

beter dan eerst verwacht werd. Delia is bij hem.

Mag ik niet even bij jou

t

blijven en wachten tot je zuster weer terug is?

Lida maakte geen bezwaar. Ik moet je spreken, zei Fred,

't Is over Gerrie Barge. Lida zei niets. Je gelooft toch niet Li, dat

dat meisje ooit iets voor mij geweest is. Het is dom van me, verkeerd, dat ik me ooit met d'r inliet. Maar zie je, je was zoo onverschillig. En ik dacht.... misschien zou je er toch wat aan gelegen liggen

Fred kon z'n woorden niet goed vinden.

Lida zei ook niets. Ik dacht, dat je dien avond

op het strand wel wat om me gaf. Is dat heelemaal weg, kan dat nooit meer terug- komen, toe Li....

Lida voelde nog verbittering. Zóó, hij had wel begrepen wat

ze dien avond voor hem voelde, maar hij had expres gezwegen, omdat hij haar niet wilde vragen.

Was het eigenlijk wel eerlijk van haar.

Fred had er net zoo goed gebruik van kunnen maken en haar kunnen kussen. Om dan later net te doen alsof het niets beteekend had. D'r zijn genoeg jongens, die 't anders zouden gedaan hebben.

Ik heb een heeleboel nage- dacht, zei Fi-ed (en hij was o zoo onderdanig); ik geloof toch Li, dat als twee menschen wer- kelijk van elkaar houden, dat het dan er niet erg opaan komt of ze met iets minder makkelijk- heid te leven hebben. D'r zijn toch hoogere dingen, dan mooie kleeren, dinertjes, dansen....

Dat had Delia haar ook ge- zegd. En die wist het... Delia en Jack hadden het zeker niet breed. Nog minder dan zij het met Fred zou hebben.

Geloof jij werkelijk aan dat hoogere, Fred?

Jij niet Li ? Ze" zei niets. Maar een

minuut later lag ze in Fred's armen en hij kuste haar.

Zoo ais zij too lang gehoopt had, dat hij eens zou doen.

(Vry naar het Engelsch.)

IGARETTES

Dr. Richard Strauss de- bekende dirigent, die in Amster- dam was om de opvoering van Triston und Isolde voorde Wagnervereemging,

te leiden.

K ^k ■ 4

ir Ü W'' ''Ia

k

ji %

^^H '1 m ff

„Die Walküre" in den Haag opgevoerd In het gebouw voor K. en W. te den Haag ging zateroagavond de opera .Die WalkQie", welke voorstelling door de kon familie werd bijgewoond Links Wilhelm Rhoae als Woian, in het midden Richard Schubert, als Siegmund en Lotte Lenmann als Sieglinde, rechts Genenlmusikdirektor

Egon Pollack, die ae opvoering dirigeerde.

Vereenigins van ned. beeldende kunstenaren „de Brug" welke In het stedelijk museum te Amsterdam een tentoonstelling houat.

Groep genomen bij de opening der tentoonstelling.

De „Phoenix" tachtig laar 18 en 19 Nov. herdacht de Delftsche studentensociëteit „Phoenix" haar

tachtigjarig bestaan. Een foto van het bestuur.

De studentenfeesten te Utrecht Links: een scene uit Woyzeck door de utrechtsche studenten tooneelvereeniging ter gelegenheid van het derde

lustrum van de Unitas studioro rum Rheno trajectina opgevoerd. Rechts: de ontvangst der reunisten.

In het huls van Dan Steen Een plaquette, welke in het huis te Warmond, waar Jan Steen eertijds woonde, is aangebracht

De Jacht geopend De jacht op het landgoed Geversduin bij Castricum. Baron van

Tuyll van Serooskerken schiet op een koppel fazanten Josephine Bachers

danst haar spiegeldans in Cinema Palace te Amsterdam

^ / „ G/\STOrS

Er zijn van die menschen, op elk gebied, wier naam meer is geworden dan een gewone aanwijizing alleen. Zij wisten zich op te werken tot een „be- grip" Edison, Ford, Gillette, Lloyd, om maar enkele voor- beelden te noemen, behooren daartoe.

Ook Gaston Emille. Bij Emille gaat de mondaine

dame in Parijs om zich te laten kappen, om het nieuwste snufje op het gebied der haar- verzorging te zien.

Van Gaston Emille is weer een aardige brochure versche- nen over het moderne kapsel, waaraan wij het volgende ont- leenen.

Jloderm Kapseh,

door den Jcapper bestudeerd moet worden.

Een vrouw met kleine oortjes zal heur haar anders moeten

kapsel kan verbergen. C^ Daarom is het een eerste ver-

eischte een goed vertrouwden, bekwamen kapper met de zorg

Al wordt haar aantal met den laten kappen of knippen, dan voor ons haar te belasten. dag kleiner, toch zullen er nog genoeg vrouwen rondloopen, peinzend over de kwestie of zij heur haar al of niet rullen laten afknippen.

Als er geen zeer bijzondere reden voor bestaat, zou ik haar raden het niet te doen, er zijn nergens teekenen, dat de vrouw die heur haar niet afknipt, min- der in tel of minder modem zou zijn, dan een die er wel de schaar in laat zetten.

Voor vrouwen en meisjes die haar werk buitenshuis hebben en 's morgens bijtijds de deur uitgaan, is het korte haar een ideale dracht. Geen slordige met haastige vingers gemaakte vlechten, geen zenuwachtig zoe- ken van haarspelden, die net als boordeknoopjes bij de beeren, altijd spoorloos verdwijnen, om dan als de hoed in kantoor, school of winkel wordt afgezet, tot de ontdekking te komen, dat de haastig gemaakte vlecht of wrong, toch weer half los hangt. Doch bij sommige kort- harige dames is het haar zoo steil en sluik, dat het onmoge- lijk zonder dagelijksche ondu- latie toonbaar is.

De permanent waves maker, aan deze tijdroovende en ver- velende geschiedenis ook een eind. De machines die tot in alle onderdeelen volmaakt rijn, z,orgen ervoor, dat het steile haar er voor minstens een half jaar keurig uitziet.

Maar vrouwen die een prach- tigen haardos hebbenen den tijd daarvoor om dien te onderhou- den, zou ik sterk aanraden zich daarvan niet te ontdoen, in negen van de tien gevallen zul- len ziij er later spijt van hebben.

Te meer daar tegenwoordig bij de avondcostuums dikwijls een vol kapsel gevraagd wordt en het geshingelde of gebobde hoofdje dit verhelpen moet met een lossen chignon.

* i

Haaropmaken is ' een kunst, die maar niet in een paar keer doen te leeren is. Elk gezicht vraagt een aparte omlijsting, die

een met groote ooren, de kleine oortjes mogen gerust door het haar heen zichtbaar zijn of zelfs geheel onbedekt blijven, terwijl de bezitster van de te groote ooren ze het best onder haar

Hij zal mede door de routine die hij er in heeft en doordat hij ons gezicht beter kan zien en beoordeelen dan wij zelf, ons uitmuntend kunnen helpen.

Het lijkt mij de beste

WANNEER HET HAAR WEER AANGROEIT ]

D'r zijn vterkelijk vrouwen, die genoeg hebben van hef kodgekniple haar, maar die er legen op zien de periode van den .groei" door te maken.

Kappers hebben er iefs op gevonden en ik vond in een engelsch blad de vol- gende leekening van een „semi-shingle".

Het haar wordt met een scheiding in het midden naar achteren geborsteld en aan het einde gekruld, een lint of „greep" houdt het haar bijeen. Dames met een mooien hals staat deze dracht, welke aan de wrong van een jaar of dertig geleden herinnert vooral heel goed.

Een andere me- thode om het aan- groeiende haar te bedekken wordt op nevenstaande feekening afge-

Hler dient een band met bloe- menversiering op een zilver lint gezet, / om den overgang van 'kort op lang f te vergemakkeiijkeil.

methode, het opmaken en even- tueel het knippen van het haar geheel aan den kapper over te laten. Er wordt meestal niet aan gedacht, maar wanneer een vriendin b.v. met een grappig rond gezicht ons overhaalt, ons kapsel nu eens net op te maken als het hare, dat zoo snoezig staat, en we vol enthoesiasme aan het werk gaan er dikwijls zoo'n groote teleurstelling op volgt.

Hoe dat komt ? Wel ons ge- zicht is vän een ander model dan het hare; misschien wel lang en schraal, de uitdrukking in haar oogen is anders, de kleur van heur haar is ver- schillend van die van ons haar, enz., allemaal dingen, waar niet aan gedacht wordt, maar die het grootste gewicht in de schaal leggen en door den kap- per onmiddellijk opgemerkt worden.

♦ Haarverven wordt tegen-

woordig zoo vaak gedaan, dat het mij niet ondienstig lijkt, daartegen even te waarschuwen. Het haar en de huid zijn levende bestanddeelen, die met zorg en verstand behandeld moeten worden.

Denkt ge, dat uw gezond- heidstoestand een dergelijke behandeling toelaat, kies dan met zorg de kleur, laat u vooral niets opdringen, omdat het een modekleur is of iets dergelijks, maar laat u raden door een kapper waar ge vertrouwen in stelt.

Tenslotte nog een goeden raad. Laat uw haar en hoofd- huid veel meer profkeeren van de lucht en het zonlicht.

Vele vrouwen doen dit helaas niet, omdat zij bang zijn, dat heur haar verkleurt, waar na- tuurlijk wel iets van waar is, maar zouden wij het de gezond- heid nu eens niet laten winnen van de ijdelheid ?

In Engeland, waar men al even weinig zonlicht krijgt als hier, is de wetenschap bijge- sprongen en er zijn machines geconstrueerd, die zonlicht speciaal om het haar en de hoofdhuid te belichten, uit- stralen.

Want het is een feit, dat een lichaam, hetwelk te weinig zon- licht ontvangt, slap wordt en zijn veerkracht verliest. Laat daarom, zoo adviseert Mon- sieur Emille, uw haar evenals uw gansche huid ruimschoots er van genieten.

Gesprongen Hand ruwe huid '

PUROL Doos30-60-90ct

Tube 80 et Bij Apollien Drogisten

EEN Yli^UW YAN IISAS

Prins Carlos Gwendolyn Grayle.

De heldin van ons filmverhaal is een „ras mensch Zij is een flinke, sportieve jonge vrouw, dochter

van Lord Grayle. een oud-adellijk, Irolsch en schat- rijk Scholsch heer, die teleurgesleld, wijl hem geen zoon geschonken werd, haar door bedienden liel opvoeden, loen bovendien haar geboorte haar moeder hel leven kostte Als zij achttien jaar is, woont hij nog steeds te Parijs en heeft zijn lieftallig dochtertje in geen jaren gezien. Het jonge meisje, Lady Gwen- dolyn Grayle — op waarlijk meesterlijke wijze voor- gesteld door Blanche Sweet — leett eenzaam in hel oude en groolsche fomiiie-kasleel „Graylock Hall", en ze ^vordl er verliefd op een jong medisch student. Donald Mac Allen geheeten, die er niet aan denkt zijn oogen lot haar te durven opheffen. De rol van Donald Mac Allen wordt door den acteur Konald Colman gespeeld.

Op een keer redt Mac Allen dan Gwendolyn uit het water, als zij door haar paard van een hoogen rots af naar beneden wordt geworpen in een kol- kenden stroom. De jongelui bemerken spoedig, dal ze zonder elkaar niet leven kunnen. Doch de vader, die inmiddels terug is gekomen, wil van deze mésal- liance niets weten- De aanleiding voor Lord Grayle s terugkeer naar zijn prachtig kasteel in de Schotsche Hooglanden, werd gevormd door een paar lieve woorden, die zijn dochter geschreven had op een portret van haar, dat zij hem naar Deauville. waar hij verbleef, stuurde. En dit portret was bestemd in de levens dezer menschen een allerbelangrijkste rol te gaan vervullen. Een van de vrienden van Lord Grayle. een verboemeld, karakterloos Portu- geesch edelman. Prins Carlos van Portugal — ge- speeld door Les-Cody op de van hem bekende, virtuose wijze ■- heeft dit portret bekeken en ontziet zich niet om het. zonder dat de eigenaar het weet, Ie ,leenen", teneinde 't bij zijn schuldeischers te doen voorkomen, dat hij met de rijkste erfgename van Schotland eerlang in het huwelijk zal treden.

De oorlog breekt uit en Donald keert naar Graylock Hall terug om afscheid te nemen van Gwendolyn, alvorens naar het front te vertrekken. En als hij vertrekt, wordt Gwendolyn door haar gevoel overmeesterd en bekent zij hem haar liefde....

Vier jaren duurt de krijg en nog altijd moet de Portugeesche prins een rijk huwelijk doen om uit de klauwen zijner meedoogenlooze schuldeischers te geraken. Hij weet. dat Gwendolyn en Donald elkaar beminnen en dus gebruikt hij een list om hen te scheiden.'Als hij Donald,die zich met krijgs- roem overladen heeft, te Parijs ontmoet, toont hij dezen het portret, dat Gwendolyn met een lieve opdracht eens aan haar vader zond. en geeft hij den jongen man te verstaan, dal het jonge meisje 't hèm gestuurd heeft als leeken hunner verloving. De arme Donald twijfelt geen oogenblik aan de waarheid dezer mededeeling en zet. voor zoover hij daf kan, Gwendolyn uit het hoofd- Als hij later op een bal het meisje ontmoet, behandelt hij haar koel en ontwijkend. Bij de Henley-Regatta ziet zij Donald terug en prikkelt zijn hooghartigheid haar zoodanig, dal zij met den Portugees om een hooge som 1000 pond en om hel definitief worden hunner

Het onbetrouwbare paard Gwendolyn Grayle

door Blanche Sweet ui*aebce-dÉ

Donse liefde

Het weerzien (Gwendolyn en Donald Mac Alien)

Verloving, een weddenschap aangaal.Zij verliest en haar verloving met Carlos wordl officieel. Daar zij denkt, dal Donald toch niet meer om haar geefl. stort zij zich met hart en ziel in den bedwelmenden roes van hel Londensche nachlclublever, leneinde haar smarl te vergeten en zelfs Donald, die haai als vriend smeekt meer aan de gezondheid van haar geest en haar lichaam indachtig te zijn. kan nul slagen haar af te leiden van een weg. die haar ondergang schijn! voor te bereiden.

Doch alles komt terecht. Zij komt te welen, dal de Prins, destijds zijn kasleelen in Portugal als pand voor zijn weddenschap inzettend, zelfs geen kasteel in Spanje bezat, laat slaan een sou-Haar sportieve verontwaardiging hierover is zoo grool.dat zij hem op zeer onzachte wijze aan 't verstand brengt, wal zij van hem denkt. Gelukkig is zij dus van den Prins bevrijd en staat aan haar vereeniging met den geliefden man nog alleen het ophelderen van het misverstand en het verkeeren in een natuurgevaar in den weg. Hoe de Prins gestraft wordl. doordal zijn schuldeischers hem dwingen de afschuwelijke meesteres van een kudde Pommersche hondjes te huwen, vormt een zeer komisch slot voor deze ongetwijfeld zeer boeiende Metro Goldwyn film. wclkr in het W B-theater Ie Rotlerdam wordt opgevoerd,

V

l\

"SUt

>^r

■^^

im,

t^Ä

^

is]

* »>■ »rtnj^rtivi

(fS oaum

Ia het jaar 1850 stond in Berlijn in de Leipzigerstrassi' een klein winkelhuisje, waar- in Friedrich Wilhelm Kietz een handel in koloniale waren dreef. Eugenie de la Roche, die haar boodschappen daar komt doen wint het hart van den jongen man, die haar evenwel niet durft te vragen. Gottlieb Krause, Kietz' rechterhand, geeft hem den raad met de jonge dame naar het volkstheater van Zie- semack te gaan, waar Romeo en Julia opgevoerd wordt. Na af- loop besluit Kietz bij de ver- tolkster van de Julia-rol les te gaan nemen in het doen van liefdesverklaringen. Den vob genden dag studeert hij met haar een scène in en wel zoo, dat Eugenie, die het hoort, moet denken dat hij verliefd op de dame is. Ontgoocheld keert zij naar huis terug en verlooft zich op Kerstavond met een vriend des huizes, Schönlein, een we- duwnaar. Als Kietz dit nieuws hoort is hij wanhopig en scheept zich in naar Amerika.

40 jaar later is er veel ver- anderd en de mooie Eugenie is een oud moedertje gewor- den. Slechts één is erin dien tijd onveranderd gebleven; de Bran- denburger Poort! Het verlan- gen naar het vaderland doet Kietz, vergezeld van Krause, naar Berlijn terugkeeren. In ge- zelschap van zijn kleinzoon wan- delt Kietz over de Kerstmarkt en ziet daar plotseling stralend als altijd, Eugenie, zijn geliefde van vroeger. Hij roept haar, maar zij antwoordt niet, het is haar kleindochter Charlotte. De jonge Kietz, op en top cen Amc rikaan, ziet met één oogopslag de ontwikkelingsmogelijkheden van de Leipzigerstrassc en

>W&/JrJ

*^ «f-T.

koopt het huis van den heer Lemke, die behalve dit handels object nog een dochter bezit, Mientje. En naarmate Fred Kietz en Charlotte elkander

steeds liever gaan zien, siij^-a de valstrikken die mevrouw Lemke Fred legt. In liefdes- aangelegenheden zijn de Kietze's hulpeloos en evenals eens

cc MW#

\rm

iZÊ^^f} %m

-r •

; r"* A v W\.L '■

m

^ä*^^

*c.

■M"

Friedrich,laat Fred zijn kansci. bij Charlotte voorbijgaan Eugenie en Friedrich betreuren dat het lot hun niet gunstig is geweest, maar zeggen zij; onze kleinkinderen zullen wijzer zijn. Fred verlooft zich echter met Mientje en Charlotte trekt mee naar Amerika. Weer 35 jaar later. Fred heeft een modem ingericht warenhuis. De licha- men van Eugenie en Friedrich zijn reeds lang aan de aarde toe- vertrouwd, maar tot na zijn dood tracht de oude Kietz een ver- bintenis tot stand te brengen tusschen de beide families, want in zijn testament is bepaald, dat slechts in dat geval zijn achter kleinkind universeel erfgenaam zal worden. Charlotte's dochter Mabel is ook weer door de Brandenburger Poort terugge- keerd naar Berlijn en neeant een betrekking aan in 'n handschoe- nenmagazijn, waar zij door de beeren belegerd wordt en een uitnoodiging van den schüchte- ren Fritz Kietz aanneemt om mee te gaan naar Ziesemack's filmpaleis. Weer gaf men daar Romeo en Julia. Maar Mabel is resoluter dan haar voor- ouders en kust den joqgen man eens recht hartelijk. Ook hij kust het meisje hartstochtelijk, dan opent zij haar medaillon en voor zijn verbaasde blikken ver- toonen zich de beeltenissen van zijn overgrootvader en Eugenie. En als op de film Romeo en Julia elkaar gevonden hebben, zijn de achterkleindochter van Eugenie en de achterkleinzoon van Friedrich het ook eens.

Een alleraardigste Ufa-film, dit beeld uit verschillende tij- den, waarin Ellen Richter, Paul Hcidemann, Walter Rilla, Hugn Fischer-Köppe en Frida Richard de hoofdrollen vertolken.

Hl. Er heeft een tijd lang onder de bezitters

van radio-toestellen een ijselijk misverstand bestaan, doordat deze gewend waren aan radiolampen, die in het schemerdonker een vriendelijk lichtschijnsel in de huiskamer verspreidden. Toen deze lampen mettertijd door de moderne „Miniwatt" lampen, die aan de binnenzijde van een zilverspiegel voorzien zijn en dus géén licht uitstralen, vervangen werden, vonden velen dit hoogst bevreemdend en meenden zelfs, zoodra het radiotoestel door een of andere oorzaak niet werkte, deze nieuwe lamp als de „misdadigster" te moeten brandmerken.

Deze gewaande misdadigster, de „Mini- watt" lamp, is echter gebleken „de Konin- gin der Radiolampen" te zijn en de oude hèl-gloeiende lampen zijn thans vrijwel ge- heel van het tooneel verdwenen.

Waarom is dit het geval geweest ? De reden is eenvoudig. Al werden ook

met deze hèl-gloeiende lampen betrekkelijk goede ontvangresultaten bereikt, zij ver- slonden electrischen stroom, zoodat de radio-amateurs zich, in verband met het herhaaldelijke opladen hunner batterijen, heel wat kosten en ongemak moesten ge- troosten.

Dat het verschil in gloeistroomverbruik zeer aanzienlijk is, moge uit het volgende blijken :

Een hèl-gloeiende lamp, zooals b.v. de Philips D2, verbruikt ca. 0,5 ampère, ter- wijl de moderne Philips „Miniwatt" lamp zooals b.v. de A 409, slechts 0.06 ampère verbruikt.

Wat verbergt nu eigenlijk deze zilver- spiegel en hoe wordt de „Miniwatt" lamp gemaakt ?

De gloeidraad van een radiolamp be- staat voornamelijk uit wolfram, een grauw poeder, dat uit wolframerts ge- wonnen wordt. Hoewel dit niet smeltbaar is en in de bewerking aanvankelijk onover- komelijke moeilijkheden opleverde, is men er toch in geslaagd, een methode te vin- den, om dit poeder tot draden te ver- werken, die een doorsnede van slechts 1/100 m.M. hebben en niettemin nog sterk genoeg zijn, om een gewicht van 40 gram te dragen.

NIEUWENDIJK 154-156 - AMSTERDAM Twee Hoofdfilms:

1. EEN COWBOY IN EUROPA In de hoofdrol BUCH JONES

2. NOSTROMO. DE SCHRIK DER ZEEROOVERS In de hoofdrol GEORGE O'BRIEN EEN GEWELDIG PROGRAMMA

De verdere onderdeelen eener radio- famp zijn:

ie. Een glazen buisje (1), dat in ver- warmden toestand aan het eene einde van een flensje wordt voorzien en aan het andere einde een weinig wordt samen- geknepen.

2e. Een zestal steundraden (voor gloei- draad, rooster en plaat), waarvan er vier aan stroomtoevoerdraden worden aange- sloten. Nadat in het glazen voetje een lang dun glazen buisje is aangebracht, dat later dient om de lamp luchtledig te pompen, wordt het glazen voetje ver- warmd en toegeknepen (2).

3e. Het rooster, een dun spiraaltje, waarvan elke winding zorgvuldig op een rechthoekig omgebogen draadje gelascht wordt en op twee der steundraden wordt bevestigd.

4e en 5e. De gloeidraad en de plaat, welke eveneens aan de steundraden ge- lascht worden, zoodat het geheel er uitziet, zooals in figuur 4 afgebeeld.

Dit geheel wordt daarna in den ballon gesmolten (5) en het dunne glazen buisje wordt aan de zuigleiding van een pomp- apparaat verbonden.

Daar een goed luchtledig voor de radio- lamp een levenskwestie beteekent, wordt aan de binnenzijde van de lamp door het verstuiven van een stukje magnesium, een spiegel aangebracht, welke de eigen- schap heeft event, vrijkomende gasdeeltjes onmiddellijk te binden. Deze „zilver- spiegel" dient dus niet ter verfraaiing van de lamp, maar alleen om een goed vacuum te bewaren.

FOTO SCHAAP & Co. SPUI 8 — AMSTERDAM

Leveranciers van CAMERA'S en FOTO-ARTIKELEN van

Prima Fabrikaat

Rinso

In den gipsmolen wordt de huls (6) aan de lamp gegipst en de toevoerdraadjes van gloeidraad, plaat en rooster met de pootjes van de lamp verbonden. Vóórdat de lamp echter haar functie in een radio- toestel kan gaan vervullen, wordt zij op verschillende wijzen onderzocht en ge- keurd, om te zien of zij inderdaad voldoet aan de hooge eischen, die aan haar ge- steld worden.

Wanneer ik in mijn beschouwingen tel- kens de Philips fabrikaten noem, dan is dit voornamelijk omdat zij van neder- landsch fabrikaat zijn, doch niet minder omdat de practijk bewezen heeft, dat deze producten onzer nationale nijverheid ten volle met alles wat uit het buitenland komt, kan concurreeren. Beter gezegd, dat zij verre te verkiezen zijn boven de andere fabrikaten.

Philips' producten gelden op de wereld- markt als leidend.

Het is nog velen niet bekend, dat de ' benaming der Philips radiolampen niet maar een willekeurige is, maar volgens een buitengewoon practische „code" wordt gegeven.

De benaming der „Miniwatt'lamp be- staat uit één letter en 3 cijfers, b.v. B 406. De letter duidt op de serie A, B of C, resp. aangevende een gloeistroomverbruik van 0,06—0,08 amp., 0,1—0,15 amp. en 0,2—0,3 amp. Het eerste cijfer geeft de gloeispanning aan (b.v. B 406 is 4 volt lamp), terwijl de laatste 2 cijfers den ver- sterkingsfactor aangeven (b.v. B 406 = versterkingsfactor 6). Wij kunnen dus uit de benaming der lampen direct haar eigen- schappen afleiden, wat voor een radio- amateur een bijzonder groot gemak be- teekent.

Zeer populaire lampen in 1 volt-, 2 volt- en 4 volt-serie • zijn de Philips „Miniwatt" lampen A 125, A 109, B105; A 225, A 209, B205; A 410, A 409, A 425, B 406, B 403.

Waar het algemeene streven bij de fabricage van radiotoestellen is, de uit- voering zoo eenvoudig mogelijk te maken, dus met zoo min mogelijk regelknoppen, worden de „Miniwatt" lampen A 225, A 209, B 205, A 425, A 409, B 406, B 403 zoodanig vervaardigd, dat zij zonder eenig bezwaar zonder gloeidraadweerstand gebruikt kunnen worden op een 2 volts- resp. 4 volts accu. Dit beteekent dus een belangrijke vereenvoudiging der ontvang- toestellen, waardoor tevens de aanschaf- fingskosten lager worden. ESKABEE.

LEONARDO DARDY présente ses partenerres

HANNA HOMAN. Danseuse acrobatique MAUD IRENE, Danseuse de 1'opéra de Paris

ller prix concours ..Het Leven"

Adresse permanent: N. Prinsengracht 21 Telefoon 52118 AMSTERDAM

brengt Uw wasch vroeg aan de li

VOORDE GEZINSWASCI^

Voldoet aan de hedendaagsche eischen ^oor een werkelijk modern zeeppoeder

De Levers Zeep Mij. Vlaardingen

EEN

VEHÄSSE^D OÖBDE

doon E. PHILIPS OPPENHEIM

Vertaald uit het Engelsch door J. DE HOOP SCHEFFER.

OD het Dleizicrjacht. dat zich te midden van een oiaatseiijken nevel door den oceaan sooedt, bevindt zich een reisgezc.scnap, bestaande uit vogels van diverse pluimage. Door een weinig bevaren gedeelte van den oceaan tretkenoe. passeert het lacht enkele onoewoonde eilanoen en ontdek: oe gasmeer plo;seiing. bii het ootrekken van den mist, oo een groote kale rots een kru-s. aat vlammend tegen de nelaere luent uitkomt Ue gastneer, gestoord in net gcammeerae ondernouo, dat hij haa me: Pauline, ae dame, voor wie: genoegen de toch: m hoofd- zaak onoernomen was, neo den stuurman om hem te vragen of hij ook wist. hoe net eiland neette waarop du na:uurwonaer zich venoonae en of hij ook wist of het enana bewoond was. Noen de stuurman, noen ook desgevraagd ae kapitein, konden een bevredigende oolossing vinden. Hildyaro ae eigenaar van het lune-iacnt, was eenter onder den motuk gekomen, caar volgens de aanteekeningen in zijn familie-archiet, zijn voor- ouders telkens een kruis zagen, ais hun stervensuut naderde, zoo ook o a Sir Francis, toen nij Monmouth tegemoet reed.

Hildyard geeft in stilte den kapitein bevel, zijn koers te ver- anderen en 00 het eiland aan te houden. , j „

■s Nachts brengt hij alleen een bezoek aan het eiland en ontdekt dat net niet onbewoond is. Hij ziet een nuis in een sorookjesachtigen tuin. Hij verschuilt zich en ziet «n me.sje uit het nuis komer. dat vioolsoelend en zingend oen tuin inlooot. Later voegt zich een dwerg Andrew genaamd, on haar. Hii wordt juist door het meisje ontdekt, ais een heer den tuin inkomt en hem ziet. Hildyaro maakt zijn excuus. Het oujkt dat de bewoner van het huis een bekenoe van Hildyaro is. Deze noodigt H.ldyard uit een week bij hem te olijven, waarin hij toestemt en de sloeo naar het schm terugzendt met oevei aan den kapitein te vertrekker, en hem over een wee* weer te komen halen. Als de week om is komt de sioep terug. maar tot zijn niet geringen senru ziet Hildyard, oat al ae gasten meekomen. Dit is hem des te onaangenamer, omdat Uws:on de gastheer de vroegere echtgenoot van Pauline blijkt :e zijn. Owston vertelt Pauline, oat Bertha haar dochter is.

WÜ hebben over den ouden tijd en over oude vrienden zoolang gepraat totdat ik bijna heimwee kreeg. Ik heb al het nieuws gehoord over iedereen, alle praatjes en schandaaltjes. Ik ben weer geheel op de hoogte, 't Was een merk- waardige week voor mij, en in zeker op; zieht voor Lord Hildyard, me dunkt, ook.

Met een moordenden blik leunde üu voorover en lachte in Je schemering tegen zijn vrouw. Zij rilde. i,0u+"

Ik vrees dat je 't een beetje koud hebt, zei hij. „Laat mij een doek voor je halen. De avonden zijn altoos wat kil.

Met een woord van verontschuldiging stond hij op. Zij zagen hem de laan over-

Hildyard," fluisterde Pauline en boog naar hem toe, „in Gods naam, laten we heengaan. Hoe kwam je ertoe hier te blij- ven - bij hemt Ben ie gereedt Laten we deze ellendige plaats ontvluchten.

Met een gerimpeld voorhoofd schoot nu haar terug. ' „

Neen, ik kan zoo maar niet wegloopen, antwoordde hij. „Ik had een reden hier te blijven. Natuurlijk vermoedde ik in t milist niet, dat jelui —...." „

„Wij hadden niet moeten komen, sta- melde zij.

Hij haalde de schouders op en zweeg, zweeg onbeleefd.

Owston was weer terug. Vlug en ge- ruischloos was hij, met een omslagdoek over den arm, de schemerachtige laan af- geloopen. John volgde hem op den voet met een groote schaal druiven.

„De sigaretten staan vlak bij u, mijn- lieer Pearmain," zei hij. „'t Spijt mij, dat

1 geen druiven wilt hebben. John, geef de I ruiven aan Lady Bergamot."

De meesten van het gezelschap gebruik- ten iets, behalve eene vrouw, die met een bleek gezicht in de duisternis zenuwachtig haar handen open en dicht kneep. Morton Pearmain hield het gesprek eenniszins gaande; de overigen zwegen. Zelfs Lady Bergamot, hoewel geheel en al vrouw van de wereld, was verlegen met den toestand.

Eensklaps werd de zachte, droomerige stilte verbroken. Hild-yard, die de bedoe- ling begreep, werd meteen geëlectnseerd tot een toestand van zenuwachtigen onrust. De anderen keken verbaasd rond.

Achter de rhododendronstruiken klonk het geluid van vreemdsoortige, lieflijke muziek, hemelscher van avond dan ooit: trillende klaagtonen van verdriet, die de nachtelijke stilte doorsneden. Owston lag achterover in zijn stoel, met half gesloten oogen, het gelaat zijner gasten op te ne- men.

Zachtjes aan vervlood die enkele toon van mineurmuziek. Eindelijk was die ge- heel weggestorven. De stilte scheen des te grooter en doodsoher na den laatsten snik dier sleepende accoorden. Iedereen was eenigszins zenuwachtig; zelfs Morton Pearmain had zijn sigaret laten uitgaan.

Eensklaps golfde de muziek weer mee met het zachte, opstekende briesje. Even- wel, toon en klank waren ditmaal veran- derd De muziek was tegelijk meeslepend en opwindend, dartel en droomerig. Alleen Pauline scheen er niet door geroerd te worden. Zij zat rechtop, luisterde, met bleeke lippen, aldoor haar oogen gericht houdend op Hildyard. Hoewel bewust van dien blik, kon hij toch niet blijven zitten. Hij wist heel goed, dat de muziek voor hem bestemd was. De oproep was voor hem — hij werd ontboden. Hij vergat, dat iemand hem bespiedde; vergat, dat vrou: wenoogen poogden in zijn ziel te lezen. Hij stond op van zijn stoel en sloop weg, zonder zich te bedenken, de duisternis 111.

Gauw daarna hield de muziek eensklaps op. Voor 't eerst sprak Pauline haar man aan. . ,

„Wie is 't!" vroeg zij langzaam. Hij haalde de schouders op. Een stakkerig. mismaakt schepseltje,

antwoordde hij. „maar die mij trouw ge- zelschap houdt. Mijn pleegkind. Wil je

Blijkbaar, plotseling opgelucht, helderde haar gelaat op. Zij zuchtte even.

„Ik zou haar gaarne zien. Zij speelt merkwaardig." , i. „1

Hij stond op en wees haar hem te vol- gen Zij staken de zachte, donkere laan over, baanden zich een weg door de violet- kleurige struiken en dicht begroeide lau- rieren, totdat zü kwamen aan een heg van rhododendrons. Geruischloos hield luj met zijn vingers de takken tegen, die het doorzicht belemmerden. Daarop keek tuj haar aan met een glimlach om de lippen.

Bertha stond geleund tegen haar lieve- lingsboom, met haar achterhoofd tegen den stam en haar witte handen op en neer flikkerende,terwijl zij den strijkstok liet glij- den over de vioolsnaren. Haar gele japon en gracieuze houding kwamen aardig uit tegen den achtergrond van donkere pijn- boomen. Het bleeke maanlicht deed haar donkere oogen glanzen en verfraaide op eigenaardige wijze haar gelaat. Zy speel-

de viool voor hem en hij lag aan haar voe-

„'t Is het laatste bedrijf van een nieuw to'óneelstuk — een zevendaagsch too- neelstnk," fluisterde hij. „Het gordyn valt." Hij liet de takken los. „Laten we teruggaan." , , . . ,

In de glinsterende duisternis staken zij de laan over. Hij blikte in haar gelaat en lachte teeder. Plots grepen haar vingers zijn arm. .. TT ut

„Stanley, wie is tl Zeg mu. Hoe heet ZU »

Hij lachte. Er was iets duivelachtigs in zijn voorkomen.

„Het tooneelstuk is zeker van i^ran- schen oorsprong," betoogde hij. „Het doet zelfs denken aan den Noorweger met dien onmogelijken naam. Je zou 't best kunnen gebruiken voor je „Novelty-theater . hen- satietoestanden komen zoo w'einig voor, en deze is eenig in zijn soort. Een moeder die haar eigen kind niet kent!

Zij stond doodstil. Zij beefde over al haar leden. . „

Dat is niet waar. Dat is niet waar, kermde zij. „Dat — dat meisje is Mil niet — is niet mijn dochter!"

Hij haalde de schouders op. „Twaalf jaar, ik geloof zelfs iets meer

dan twaalf jaar geleden, heb je haar mij toevertrouwd en moet dus nu wel afgaan op mijne verklaring. Zij is veel veranderd, dat is zeker — maar meisjes veranderen tusschen zes en achttien doorgaans veel. Zou je mij niet een arm geven! Je schijnt wel eenigszins van streek te zijn."

Er was een ronde bank om een der vlakbij zijnde ceders. Zij viel erop neer en bedekte het gelaat met haar handen, t Was al doffe, nachtelijke stilte om hen heen. , ,

„Weet hij 't?" vroeg zy eensklaps en keek naar hem op.

Hij had een sigaret opgestoken en bukte om naar een glimworm te kijken Op don klank van haar scherp, snikkend geluid ging hij naar haar toe.

„Wel neen," antwoordde hij. „Hy is niet ^zoo erg kieskeurig, maar toch, geloof ikv zou hij niet zoo vèr gegaan zijn, als nu 't geval is, indien hij geweten had, dat h, t meisje de dochter va.n zijn maitres was. Neen. Ik heb 't bewaard voor een aardige, kleine verrassing. Als je er zin in hebt, mag jij 't hem vertellen. Ik vind dat hy t moest weten, vooral omdat hij zijn uiterste best doet haar over te halen met hem een hapje zeelucht te nemen aan boord van zijn jacht. Je bent dus wel op een beetje ongelegen moment voor Hildyanl terug- gekomen. Schiet hij op met het meisje, dan vrees ik, dat je gezelschap onge- weuscht zal zijn.

Ik zou dan maar hier blyven en my een week of wat gezelschap houden.'

Zij gaf een snik, liet haar hoofd naar achteren vallen en viel flauw. Owston sloeg haar gade met een geheel andere uitdrukking op zijn gelaat. Al de bitter- heid, de ruwe spot, waarvan hij haar niets gespaard had, waren in hem verdwenen. Zij was heel mooi en vreemdsoortig jeug- dig in het schemerachtige maanlicht, welks zacht schijnsel tusschen de dikke, donkere takken doordrong. Hij bukte en drukte een vurigen kus op haar voor- hoofd. Even vergat hij zich zelf. Hy leef- de weer in 't verleden. {Wordt vervolad).

MUNHARDT'S Hoofdpijntabletten

werken terstond. Glazen Buisje 60ct

Bij Apoth. en Drogisten

WAT DE BIOSCOPEN BRENGEN

In de Cinema Royal te Amsterdam ^aan twee be- lancriike films, beiden Fox production. Een er van is getiteld: EEN COWBOY IN EUROPA, en «eeft ons de avonturen van Buc k Jones met zijn cowboy-circus in Europa. Een film vol actie, humor en sensatie, vol koddige incidenten, malle gevallen en typische avon-

turen. Buck Jones, de beminde cowboy-star, is uit- stekend in deze kluchtige geschiedenis.

De tweede lilm is NOSTROMO, DE SCHRIK DER ZEEROOVERS.

In de hoofdrol : Goorpe O'Brien. Nostromo »is het middelpunt, waaromheen het yeheele

verhaal zich beweeyl, Nostromo en de zilverschnt. Het zilver bezoedelt allos met zijn onzalipen invloed, maakt dieven on moordenaars. Op do Westkust van een Zuid- Amerikaanse he republiek, bevindt zich het zeehaventje Sulaco. Nostromo is de baas, en de havenwerkers en baliekluivers vereeren hem als een held. Hij is sterk, streny doch goedhart IL', een uitmuntend zwemmer en onderscheidt zich door zijn heldenmoed en door zijn bescherming van zwakken. Op het hooren van Nostromo's fluitje (,'aat (lelijk een reuzenmolor do hecle dolwoeste baliekluiversbonde aan den arbeid. In de nabijheid van Sulaco bevindt zich een zilvermijn, toebehoorende aan Mr. Gould. Sotillo, een Portugees, staat aan het hoofd van een bende vogelvrijen, en is steeds op de hoogte van hetgeen er bij de zilvenniinen gebeurt, door een verraderlijken vriend van Gould, Derance genaamd. Sotillo en zijn bende hebben plannen gesmeed, om het eerstvolgende zilvertrunsport op te houden. Een groote hoeveelheid zilverstaven is juist gereed en Mr. Gould bedenkt met een zwaar hoofd, wanneer hij de lading zal kunnen verse hepen. Nostromo zal hier moeten helpen, zijn moed zal zeeroovers on bandieten trotseeren. Nos- tromo heeft een tehuis gevonden in de herberg van Viola, waar vader en moeder Viola met hun dochter Linda en een nie htje Gisela wonen. Men zegt in het stadje dat Linda en Nostromo een paar zullen worden, doch Linda houdt in stilte van den jongen Ramdas, terwijl nichtje Gisela haar hartje heeft verloren aan Nostromo.

Het oogenblik voor de zilververscheping nadert, en Mr. Gould verneemt plotseling door zijn spion Bonifacio, dat Sotillo en zijn bende op het zilver loeren. Sotillo is jaloersch op Nostromo's populariteit en zal het uiterste doen om hem te benadeelcn. Het zilver wordt in een hooiwagen verborgen op oen lichter gesleept en Nos- tromo e-u Derance zullen den schat naar de stoomboot brengen. Derance1 tracht Nostromo over te halen, de schat voor zii lizoll te nemen, doch na een gevecht ver- kiest Nostromo de ondergang en weet zich met het zilver te redden. De woorden van den verleider hebben echter hun uitwerking gedaan, en Nostromo verbergt den schat voor zie hzelve op het Isabeleiland. Hij keert huiswaarts, vertelt Gisela van zijn rijkdom, doch zij luistert met misprijzen.... haar Nostromo een dief I Gould heeft van Nostromo's heldhaftigheid gehoord en geeft hem ondanks zijn falen, een ruime belooning. Nu begint Nostromo's geweten te spreken. Hij zegt, waar de schat verborgen is, maar Sotillo en zijn bende zijn hem te vlug af geweest, en hebben het zilver van net eiland gehaald. Een ontzettend gevecht over een bruischenden waterval v.dgt, waarbij Sotillo en zijn mannen het onder- spit delven. Mr. Gould krijgt zijn zilver. Nostromo zijn Gisela.

FOX SUPERPRODÜCTIE

NOS¥ltOlflO DE SCHRIK DER ZEEROOVERS

In de hoofdrol: GEORGE O'BRIEN

ONS SPORTHOEKJ3B De verrichtingen onzer eerste klassers.

Nu zoo ongeveer '/a van ^et compititie programma door onze eerste klassers is af gewerkt en er al zoo'n beetje teekening in de standen der verschillende af deelingen begint te komen, lijkt het ons wel de moeite waard de verrichtingen der verschillende clubs eens onder de oogen te zien.

Als punt van uitgang nemen we decompetitie- standen op 15 November j.1.

In afd. I gaat D.F.C, bovenaan, op den voet gevolgd door Ajax uit Amsterdam. We zagen D.F.C, dit jaar aan het werk tegen V.U.C, en constateerden, dat deze jonge ploeg, die tot de laatste minuut van den wedstrijd volhield, een geduchte tegenstander in deze afdeeling zal blijken te zijn. Eigenaardig is de itart van den ploeg in bijna elke ontmoeting wat slow. De doelpunten worden dan ook meestal in de tweede helft van den wedstrijd gemaakt. Zoo wisten de beeren tegen V.U.C, een 3—0 achterstand, om te zetten in een 4—3 overwinning en ook in hun wedstrijd tegen H.V.V. kwamen de doelpunten eerst in de laatste twintig minuten. Zij vertoonen daarmede veel overeenkomst met hun Praag- sehe naamgenooten, die zoowel in Rotterdam als in hun wedstrijden tegen de Belgen, de eerste helft van de match gebruikten om hun tegenstanders uit te spelen en dan op het laatst er nog een schepje oplegden en een waar bombardement op het vijandelijk doel openden. Ajax blijkt een geduchte tegenstander voor D.F.C. Met evenveel wedstrijden gespeeld en evenveel gewonnen is het doelgemiddelde der Ajaxieden stukken beter n.1. 16—4 tegen 28—15 van D.F.C. Blauw-Wit, 't Gooi, Storm- vogels, Excelsior en V.U.C, vormen de middel- moot, 't Is voor de beide leiders geraden hun wedstrijden tegen deze clubs niet te licht te achten, want juist deze ontmoetingen zuilen o.i. moeten beslissen wie ten slotte na 18 wed- strijden no. 1 der afdeeling wordt.

Sparta, R.C.H, en H.V.V. sluiten de reeks: De strijd om de laatste plaats gaat o.i. tus- schen R.C.H, en H.V.V. on we achten het daarom jammer, dat om redenen van tech- nische aard dit artikel niet geschreven kon worden na 21, Nov. als wanneer D.F.C.—Ajax en R.C.H.—H.V.V. gespeeld en dus de resul- taten bekend zouden zijn.

In afd. II is Feyenoord de primus en het lijkt er veel op, dat deze volksclub dat wel het geheele seizoen zal blijven, Wel zou H.B.S. met den wedstrijd H.B.S. — Feyenoordinhanden nog roet in het eten kunnen gooien, doch de overwinning in Rotterdam door Feyenoord op de Kraaien gemaakt was te sprekend, dan dat we de H.B.S'ers veel kans op succes kunnen geven. Als geheel is de Feyenoord-ploeg momenteel wellicht de beste van ons land en gerugsteund door ,,sterren" als van Heel en Bul en spelers als Petterson, die aan zijn tweede jeugd begonnen schijnt te zijn, Konings en Pijl geven wij de club van den Overkant een groote kans op het kampioenschap van Nederland. ,.But it is the long way to Tippe- rary" en de roodwitten moeten zich rtiet gaan verbeelden, dat ze er al zijn. Ook de laatste wedstrijden moeten gewonnen worden, denkt daaraan. Een goed verstaander . .., niet waarl Dit middelmoot wordt hier gevormd door Hilversum, E.D.O., V.O.C., Z.F.C, en Spar- taan. Hilversum is na een uitmuntend begin aan het afzakken, doch de thuiswedstrijden dier club zijn voor welken tegenstander ook, allesbehalve een walkover. U.V.V., H.F.C.

en A.S.C, vormen de achterhoede en voora de Leidenaars, die nog geen enkelen wedstrijd hebben gewonnen, zullen een harden dobber hebben om ook ditmaal den dans te ont- springen. H.F.C, schijnt in den Wilhelmina- man Tony van Haeren een geduchten aan- winst te hebben gekregen. Sinds zijn opname in het team is „the good old" aan het winnen gegaan en kan zeer zeker nog een goede plaats op de ranglijst bereiken.

In afd. Ill, het Oosten, maken Ensche- deesche Boys, Heracles en Enschede elkaar af. Wie ten slotte de eereplaats zal bereiken is nu met geen mogelijkheid nog te zeggen, alleen is het wel zeker, dat de kampioen-- club van Nederland het dit jaar zeker niet zoo gemakkelijk zal hebben als het vorige jaar, toen ze met merkwaardige regelmaat wedstrijd op wedstrijd won. De eeuwige kam- pioen Go Ahead is leelijk afgezakt. De ver- jongde ploeg schijnt eerst voldoende routine te moeten opdoen en al vinden we dit aller- minst erg, wij zijn er nu toch reeds zeker van, dat het kampioenschap niet in de koek- stad zal terecht komen. Een volgende jaar beter roodgelen! Het feit, dat gij het hebt aangedurfd uw ploeg tijdig een verjongings- kuur te doen ondergaan, zal zeer zeker in de toekomst succes opleveren. Hengelo ben- gelt in deze afdeeling hopeloos onderaan en ook de geheelonthouders staan er allerminst gunstig voor. Tusschen deze twee gaat o.i. de strijd om de laatste plaats.

In het Zuiden, afd. IV, spant het tusschen M.V.V. en N.A.C, met Noad als gevaarlijke outsider. De jonge ploeg van Willem II, die in de Zilverenbalwedstrijden zoo'n kranig figuur sloeg staat momenteel op de vierde plaats, op den voet gevolgd door P.S.V. De menschen uit de gloeilampenstad hebben een stevigen ploeg, waarmede geducht rekening zal moeten worden gehouden. Op het oogen- blik bengelt Wilhelmina met 0 punten onder- aan, doch de beeren hebben nog'maar weinig wedstrijden gespeeld, en zullen de ,,eer" van de laatste plaats wel aan Bredania overlaten. 't Zou jammer zijn, wanneer de kanaries in hun schitterende nieuwe omgeving degradeer- den. Maar, zooals gezegd, zoover is het nog lang niet. B.V.V., Eindhoven en Roermond vormen de middmoot en vooral de club van Massy zal nog wel een hartig woordje mee- gesproken hebben, alvorens de laatste bal geschopt is.

Tot slot afd. V, het Noorden. Daar gebeuren dit jaar rare dingen, die ons, zie ons artikel van de vorige week, echter niets verwonderen. Be 0u'ck. de eeuwige kampioen,staat momen- teel op de 7e plaats en daar W.V.V. en Frisia zoo langzamerhand gaan ophalen, dreigt er voor de withemden, zoo al niet degradatie- gevaar, dan toch maar de inname van een zeer bescheiden plaatje op de competitieladder. Friesland, Velocitas en Leeuwarden zullen elkaar het kampioenschap betwisten, waarbij we zoo'n idéé hebben, dat de beide Leeuwarder clubs elkaar zullen afmaken, hetgeen stad- genooten nu eenmaal altijd plegen te doen, wat dan ten goede van Velocitas zou komen. De groenwitten hebben werkelijk een flink elftal met Zuidema en de gebroeders Witlox als uitblinkers. Of ze echter sterk genoeg zijn om met eenige kans op succes den strijd te beginnen tegen de overige gewestelijke kam- pioenen, zal de tijd moeten leeren.

VETERAAN

D.P.C.-Alax Te Dordrecht werd deze belangrijke wedstrijd gespeeld. Ajax wist een 2—1 zeg* te behalen.

Een snannend moment.

Kv

«

D.F.C.-A|ax Een nieuwe dans

I

x, .-■ Leeuwarden (0)—Velocitas (4)

te Leeuwarden. Een aaraig moment voor het doei van Leeuwatdei.

Excelsior (6)—Koog-Zaandlik (1) te Hilversum. De kamoioenen wisten wederom te winnen.

Enschedësche boys (2)—Heracles (0) te Enschede Een aanval der Boys.

Huldiging der Leeuwarder korfbalclub „Frlso" op 20 November i.l. ter gelegenheid van haar 1272 jarig bestaan. Een ioto van het bestuur en leden.

Veldloop Graal Willem li te Den Haag De uitblinkers onderweg.

De Besje IWäöILF

ff) MWitL 'AMtv./MlILiilVf^^

Z.'<,n voorzichtig man. Notaris, ik heb hier een

ontwerp voor in'n testament. Wilt u het vooral goed na- lezen en rien of alles in orde is, want, begrijpt u, ik wou liefst na m'n dood d'r geen gezeur mee hebben....

De bedrieger bedrogen. Jorissen was een slimmerik. Z'n vriend van Hummes had

'm allang om 'n assurantie gevraagd, eindelijk liet hij. een kist van duizend sigaren ver- zekeren, 't Waren echfe ha- vanna's. Dus de moeite waard.

Jorissen rookte ze op, stuk voor stuk en toen ie klaar was, schreef hij z'n vriend van Hummes, of hij ereis bij hem wilde komen.

Hummes kwam. Jongenheer, zoo begon Joris-

sen, jouw maatschappij zal over de brug moeten komrn. Die kist sigaren, die ik bij jullie verzekerd heb, is heele- maal verbrand. Ik eisch uit- betaling van het heele bedrag.

Weet je dat zeker? Vast en zeker. Goed. Dan zullen we tegen

jou een eisch indienen wegens het opzettelijk in brand steken van een verzekerd pand.

Jorissen keek Hummes woe- dend -aan en zweeg.

Te begrijpen. Vader tegen z'n dochter:

Meisje, wat zie je er weer slecht uit. Zeker weer laat in bed lig- gen lezen. Waarom doe je dat toch?

Dochter: Och, vader, ze kregen elkaar pas ongeveer vijf uur.

De getuige. Mevrouw van Ixen kwam oij

mevrouw van Yen om getuigen voor het keukenmeisje, dat zich bij haar had aangeboden.

Och, zei mevrouw van Yen, ik zou jokken, als ik beweerde, dat ze zeer goed kookte. Maar toch had ze haar goede zijde ook. Zoolang als ze niet te weinig gekookt had, gaf ze ons binnen altijd even groote porties als ze in de keuken kregen....

Waarschijnlijk.

Mijnheer verwacht mij, zei de bezoeker tegen het meisje dat de deur open maakte.

Dat kan wel zijn. Want mijnheer is daarnet uitge- gaan ....

Het voorzichtige meisje. Het verschil. Mabel. Gisteren zag ik je Grootmoeder: 't Is jammer,

met Johnny. Meent hij het de menschen wachten tegen- ernstig ?

Tilly. Och, 't schijnt wel zoo. Maar voor alle zekerheid blijf ik toch nog typewrite- en stenografie-lessen nemen ....

r^OTCP VAN FILMSTARS

N.V. INT. PERSFOTO-BURFAU Prins Hendrikkade 100

AMSTERDAM TEL. 43814-33815

woordig veel te lang met trouwen.

Miss 1927: Ja maar grootje, ze doen het daarna des te meer.

In dezen tijd wel The Humorist .Is uw echtgenoot een natuurlijken dooa gestorven, mevrouw?" Weduwe; .ja zeker, hij is overreden door een automobiel."

De Het nieuwste

Charleston baby. Passing Show

Voor den Rechter Getuige: ,lk oen twee keer gehuwd ge

wees:, edeiacmbare." Redner: »En hoe oud bent u ?" Ge;uige: „Vijf en twintig jaar." Rechter; „Ook twee maai?"

Hoe wordt men flink en aantrekkelijk.

Een nieuwe ontdekking, welke krachtige, robuste mannen en mooie, gezonde vrouwen vormt

Speciaal voor magere personen. Zoudt gij over Uwe persoonlijke ver- chlinlng niet meer tevreden zün, indien

gij 10 è 12 pond meer zoudt wegen. Zoo ja, dan moet gil Sargol probeeren; dit zal U schoonheid geven en gevulde lichaamsvormen. Jaren reeds is Sargol het hulpmiddel om mannen tot sterke, krachtige per- sonen te herschapen en om aan vrouwen elegante lichaamsvormen fe geven! Het is ongetwijfeld de doel- treffendste voedingspnkkel die tot heden uitgevonden is. Sargol verhoogt het gewicht doordat het nieuwe cellen vormt; het zorgt dat het voedsel volkomen omgezeten opgenomen wordt en vermeerdert daardoor het aantal bloedlichaampjes, met als resultaat stevige" spieren, ge- zond vleesch en gevulde lichaams- vormen.

Sargol is een schoonheidsmiddel, omdat door het gebruik de lichaams- vormen gevuld en de zenuwen gesterkt worden. Mannen verhoogen de energie, die van hunne zenuwen gevergd wordt en komen in gewicht aan. Een speciale „Sargolkuur", 6 doozen voldoende voor 6 weken, kost ^0—

SARGOL Co., Prinsengracht 983, Amsterdam.

Uw spiegel toont, beter dan woorden, de gunstige ver-

andering, verkregen bij een gewichtstoeoame

van 10 è 12 pond.

Alleen dr handen.

Kleine Bet tie mocht een „kwartiertje" langer opblijven en de juffrouw helpen de wol op te winden.

Ze kreeg de streng om haar handjes en „juf" wond op.

Na eenigen tijd gingen de handjes naar beneden.

Krijg je slaap, Bettekind, vroeg juf.

Neen, juffie, alleen m'n handjes maar, m'n hoofdje nog niet.

De daad.

Heb jij ooit wel ereis iets gedaan, om een ander uit den nood te helpen, vroeg zij vol woede.

Ja, antwoordde hij cynisch, ik heb jou getrouwd....

De weduwe in twijfel.

Ik heb gehoord vrouw Myn- sen, dat je man dood is, zei de geestelijke tot de boeren- vrouw. Dat is wel treurig.

Och, dominee, zei vrouw Mynsen. M'n Jan is gegaan en ik hoop, dat ie toch gekomen is op de plaats, waar ik bang was, dat ie nooit zou worden binnen gelaten.

Zij had geen vrees

De jonge vrouw ging naar de waarzegster om de kaart te laten leggen. De wijze dame zag met groote nauwkeurigheid naar het spel en na veel ge- heimzinnig heen en weer gcleg van de kaarten concludeerde zij:

Hoor eens, juffrouw, je moet op je man letten. Ik zie in de kaarten een vrouw, die hem overal volgt...

O, daar zal ze wel gauw mee uitscheiden.

Hoe weet u dat ? Ziet u, m'n man is brieven-

besteller.

Wederzijdsche afspraak.

Bramsen had het recht ge- kregen om een krantenstal- letje vlak achter de Beurs te zetten.

De zaken gingen goed. Op 'n zekeren dag komt z'n z'wa; ger bij 'm en zegt: Bramsen, je kunt me een groot plcizicr doen.

Wat dan ? Leen me 25 gulden. Hoor ereis jongen, dat mag

niet. Dat zou tegen m'n af- spraak zijn. Toen ik hier m'n stalletje begon, hebben de beeren van de Beurs me be- loofd, dat ik de eenige zou zijn die hier kranten mocht ver- knopen en ik heb hun beloofd, dat zij de eenigen zouden zijn, die geldzaken mochten doen.

Garage en Kantoor:

2e Jan Steenstr. 46, A'dam Telefoon 29600 (2 lijnen)

met PEUGEOT-AUTOMOBIELEN

15 CENT PER KILOMETER

, „,... »»» — '""Vi'J'J'^^""^'--^

Op 't laatst der 16de «uw trok Slddha Rama. door den eer waarde Koelloeka en 2 dienaren vergezeld door het Himalaya- gebergte ten einde keiier Akbar beiangrijke brieven te brengen. Zij komen bij den kluizenaar Gaurapada. die hen hartelijk ont- vangt. Bij het afscheid belooft Slddha Rama zich tot Gourapad^ te wenden als er in zün leven moeilijkheden mochten voorkomen. Op den verderen tocht deelt Koellaka aan Slddha in t geheim mede dat de kluizenaar niemand minder is dan de vroegere koning van zijn land Nandigoepta. Na een »tcvigen rit bereiken zij de woonplaats van Siddha's oom. Salhana, alwaar eerstgenoemde zijn verloolde Iravati begroet Salhana wnarschuwt Slddha te waken tegen de heerschzuchtige plannen van den groolen Ai^bar waarin een gevaar ligt voor zijn eigen land. Zij worden gestoord door de komst van den priester Gorakh, de Yogi een invloedrlik man aan Wien Siddlia wordt voorgesteld. Salhana verwijdert zich met den priester, terwijl Siddha naar een nabijgelegen vijver snelt, waai hij Iravati ontdekt had, Aan hun samenzijn wordt een eind ge- maakt door een verzoek van Salhana, aan Slddha, om met hem en Koelloeka het avondmaal te gebruiken, Iravati gaat naar hare vertrekken.

Den volgenden morgen wordt de reis voortgezet en de keizer- stad bereikt, alwaar de reeds door Koelloeka gehuurde woning wordt betrokken. Het eerste bezoek gold den eersten minister: die hem zijn neef Parviz als vriend en leidsman aanbeveelt. Zij be- zoeken samen het keizerlijk paleis. Met Koelloeka gaat hij savonds naar Feizi. den broeder van den eersten minister, n zeer minzaam man, Den volgenden morgen neemt Slddha het bevel over de Radjpoets over. Na den dienst ontmoet hem een dienares, die hem uitnoodlgt bij hare meesteres te komen, aan welke ultnoodl- ging. later door hem gevolg wordt gegeven. Wandelend door den grooten hof, heeft Slddha een onderhoud met iemand, die. zooals later blijkt, de groote keizer zelf is.

Het gesprek wordt afgebroken door de komst van Abdal Kadir. volgeling van den Profeet, met Wien de keizer een onderhoud heeft, den godsdienst betreffende, Abdal Kadir waarschuwt den keizer voor mogeli|ke gevaren die hem van zijn naaste omgeving bedreigen.

Onmiddellijk na dit onderhoud (vordt Koelloeka aangediend en . ook hij waarschuwt den keizer, daarbij nadruk leggend op zijn

wantrouwen tegenover Selim, des keizers zoon. Gevolg gevend aan de ontvangen uitnoodiglng, ontvangt Siddha

van een dame een geheimen brief die door Koelloeka quasi aan eene vriendin moet bezorgd worden,

Den volgenden morgen wordt Slddha door zijn vriend Farviz afgehaald voor een tocht naar Fattipoer Slkn, d« buitenresidentie van den Keizer, Siddha bezoekt, een oogenblik alleen zijnde, een Civatempel Hl) heeft een gesprek met Gorakh. den Doerga- prlester, die vragen stelt omtrent Gaurapada, Het gesprek eindigt met eene bedreiging voor Siddha De Keizer houdt een wapen- schouwing, Siddha wordt voorgesteld aan Prins Selim, welke hem voor een feest In in palels uitnoodigt, waar hij tot z'n verbazing t'n Oom Salhana treft. Met de schoone Rembha, die op 't feest in zi|n nabijheid terecht komt, heeft Siddha een gesprek, waaruit haar beschaving en goedheid binken. Eerst laat In den nacht laat Salhana met zijn eigen Palankijn. Siddha naar huls brengen. Te zelfder tijd van het feest in Sellm's paleis, ontvangt de Keizer in gezelschap van l'clii, bezoek van pater Aquaviva, die bescherming voor zijn godsdienst bl| den Keizer zoekt, Siddha wordt opnieuw uitgenoodigd bij Rezia te komen, welke hem tracht te bewegen zich Ier gelegener tijd met zijn troepen tegen den Keizer tekeeren,

Slddha geeft zijn woord als edelman, alles te zullen doen wat Rezia verlangt; en komt nadien veel in stilte met haar samen,

Salhana ontvangt bezoek van Selim. tot ongenoegen van Iravall, Er hadden geheime besprekingen plaats tusschen Selim. Salhana

en Gorakh ten doel hebbende ten gunste van Selim zich meester te maken van den troon en waarbij de Worgera een voorname rol zullen spelen. De volgende avonden weerklonk veel feeslgedruisch, dan vermaakle de prins zich met zijn vrienden en danseressen. Op zekeren avond zocht Selim Iravati op en vroeg haar hand. Zij weigerde, zeggende Siddha trouw te blijven. Kort naditvoor- -al, ontmoeten we Siddha in Agra, met Parviz bij de „Kelzer-

abdar over duizend bevorderd. ontmoeten

weging", Siddha wordt Onder de menigte ontdekt Siddha Rexia en Parviz vertelt, dat zij Goelbadan heet en de vrouw is van Fei:i Nu blijkt dat Siddha zijn besten vriend heeft bedrogen, zoekt hij Rezia op en neemt voor goed afscheid. Heengaande ontmoet hij Selim, die door een dienares om te koopen, spoedig achter de geheimen van Rezia komt,

Iravati treurt om Slddha en wordt door Selim van Siddha s ontrouw op de hoogte gebracht. Andermaal slaat Iravati Selims aanzoek af,

In Akbar s paleis hebben bijeenkomsten plaats in verband met den gespannen toestand in het land. Spionnen hebben uitgebracht dat zoowel Salhana «Is Gorakh de Yogi tegen den keizer zim. Met een p«ar ruiters op weg naar Fatipoer is Siddha getuige van den moord op Aboel Fazl, Voor zijn sterven deelt Aboel nog juist mede, dat hij Selim voor den feltelijken moordenaar houdt. Omstreeks denzelfden tijd werd door een Worger, die door Gorakh de Yogi was gezonden, een aanslag gepleegd tegen Nandigoepta, Deze aanslag wordt verijdeld door den tijger Hara,

De keizer is ontroostbaar over Aboel Kazl's dood. Kort na deze gebeurtenis komt pater Aquaviva afscheid van den keizer nemen.

Nauwelijks is deze laatste weg of ook Abdal Kadir deelt mede te zullen vertrekken en beschuldigt den Keizer van ontrouw aan zijn geloof. Zij schelden echter zonder wrok.

De keizer was met het leger uitgetrokken, Siddha bleet te Agra wachten. Van plan zijnde Rezia Goelbadan te bezoeken, ontdekte hij daar Salhana en hoort, hoe men, daar de keizer met alle plannen bekend is, besloten heeft dat hij moet sterven, en wel door Gorakh en de zijnen. De luisteraar verneemt verder dat Rezia genoeg van hem heeft en met Selim zal huwen.

Na Salhana's vertrek dringt hij tof Rezia door en zegt hare plannen te zullen verijdelen. Ook Feizi verschijnt ten toonecle en deze geeft bevel Rezia gevangen te nemen en haar te verbannen

— Hoop —sprak hij,—doet nog leven, naar men zegt. En gij, wier naam nooit meer over mijne lippen zal komen, gij vleit u misschien nog met een zoete verwach- ting. Gij meent wellicht nog op de be- scherming te kunnen rekenen van een, die machtiger is dan ik, of eenmaal ten minste het zijn zal. Gij denkt nog, dat Selim u bij zal staan, en u zal komen verlossen

mmi in in *" *

uit uwe gevangenis. Maar die verwachting is ijdel I Want degene, die, zelf door u bedrogen, mij uwe betrekking tot dien man daar ginds verried, dat was juist hij, dat was diezelfde Selim, dien gij in uwe netten gevangen dacht 1

Snel had Goelbadan het hoofd omhoog- geheven en opmerkzaam had zij toegeluis- terd. Nu verwrongen zich hare gelaatstrek- ken en met een gil stortte zij voorover, het hoofd op den grond en de armen vóór zich uitgestrekt.

— Doet uw plicht!—zei Feizi tot zijne volgelingen, en haastig droegen zij de be- wustelooze weg ...

— En nu gijl—zoo ging hij, Siddha naderend, voort, terwijl hij zijn sabel uit de scheede trok . ..

-^ Mijn leven heb ik verbeurd, — sprak Siddha, zijn kleed openscheurend, — stoot toe; ik verlang niets liever dan dat, ik wensch den dood als een genade van uw- hand I

— Dat begrijp ik!-antwoordde^ Feizi, zich bezinnend en langzaam liet hij de sabel weer in hare scheede glijden, — dat begrijp ik zeer goed. Maar ik ben, wèl bezien, niet voornemens aan uw verlangen te voldoen. Gij moogt leven en ongedeerd van hier gaan. Maar leven dan ook met de herinnering aan 't geen gij hebt ge- daan. Die herinnering, dat bewustzijn zul- len u nimmer meer verlaten, al overdekt gij u met roem en al stijgt gij ook nog zoo hoog in rang. Ziedaar de straf die ik u opleg! En nu, vertrek!

Een gebiedende handbeweging van Feizi deed Siddlia met wankele schreden naar den uitgang zoeken, en nauwelijks wetend wat hij deed en waarheen hij ging, verliet Siddha het buitenverblijf en vond als werk- tuigelijk zijn weg naar de nog altijd on- afgesloten poort.

Geruimen tijd bleef hij zoo goed als gedachteloos ronddwalen. Daar was het hem op eens als werd er een gordijn opgetrokken dat voor zijn oogen hing, en zag hij het gansche tooneel weer vóór zich, waarin hij daar straks eene zoo jammerlijke

Concert- & Theaterbureau P^WBPSê>SINI©iCI!C SARPHATISTRAAT 193 AMSTERDAM

TELEF. 52918

Vakkundig arrangeeren van particuliere feesten, Intieme Kunstavonden, levering van alle soorten attracties, Jazzbands, strijkjes voor vereeniglngen, tentoon-

stellingen, enz.

Vanaf heden hebben wij gedurende het win- terseizoen de wereldberoemde Jazz-band ..THE RUSSIAN STARS" vrij. (Alleen Zondags)

KfALVEBSTBAAT 224 - TELEFOON 42009

Verwacht: JOSEPHINE BAKER de bekende revue-ster van de Folies Bergères te Parijs

rol had gespeeld. Maar bijkans in hetzelfde oogenblik verdrong weer ééne gedachte tijdelijk al het andere: de herinnering aan den voorgenomen moordaanslag op den Keizer! Geen oogenblik bedacht Siddha zich langer, maar" in bijkans ademlooze vaart snelde hij naar het kwartier waar zijne met hem tcruggeblcven manschappen gelegerd waren, droeg daar het bevel aan een zijner officieren over, haastte zich naar zijne woning en gelastte Vatsa, terstond den vos te zadelen.

— Maak u gereed mij te volgen naar het leger,—zeide hij tot Vatsa, toen deze met het opgetuigde paard verscheen;—maar blijf van verre, zoodat er eenige afstand tusschen ons blijft. Vertrek een uur na mij, rijd dan door zoo snel gij kunt en breng, zoo 't noodig is, de boodschap over, die ik u geven zal. Ik weet, dat ik u vol- komen kan vertrouwen ... — En hier deelde hij de plannen van Salltana mede, en gaf hem bevel, dat onmiddellijk aan den Keizer zelf te melden, indien hij zijn meester soms niet in het leger mo<;ht aantreffen. Daarop sprong hij in den zadel en reed spoor- slags voort.

Een overhaaste reis, waarbij hij zichzel- ven en zijn snel loopend paard met dan de volstrekt noodige rust gunde, bracht hem binnen betrekkelijk korten tijd bij het leger, dat ook van zijn kant Agra weer goed genaderd was. Terstond liet hij, in 't kamp gekomen, zich aandienen bij den Keizer, die hem na eenig dralen alleen in zijne tent ontving.

— Wat komt gij hier uitrichten? — vroeg Akbar op strengen toon.—Wie heeft u last gegeven uw post in Agra te ver- laten ? Dat is een vergrijp, dat u duur te staan kan komen.

— Sire!—antwoordde Siddha,—indien geen ander vergrijp door mij gepleegd was dan dit, zou ik wel van groot geluk mogen spreken. Maar ik kom mij bij uwe majesteit aanklagen van de grootste mis- daad, die een krijgsman jegens zijn vorst kan plegen; van verraad!

— Ik vermoedde zoo iets, — sprak de Keizer, terwijl Siddlia ontzet een stap terug- trad, — en daarom werd u 't bevel niet ge- geven om op te rukken. En nu komt gij zelf mij de bevestiging brengen van uwe ontrouw! Goed; wij zullen zien. Spreek verder.

In 't kort, maar zonder iets wezenlijks te verzwijgen, verhaalde Siddha hoe hij, door Goelbadan verleid, zijn begunstiger en vriend had bedrogen en zich tot ver- raad jegens den Keizer had laten ver- lokken. Met langzame schreden wandelde Akbar heen en weder gedurende het ver- haal. Zijn gelaat duidde niets aan van het- geen er in hem mocht omgaan. Eindelijk toen Siddha zweeg, bleef hij voor hem staan, en zeide kortaf en met strengen blik:

— Uw misdrijf eischt den dood! — Dat weet ik, Sire!—was het ant-

woord : — en ik kom mijne gerechte straf van uwe majesteit verzoeken.

— Waarom zijt gij niet gevlucht als gij bevreesd waart, dat het verraad ontdekt zou worden ?

— De misdaad verlangt boete, en ik mag niet straffeloos blijven rondloopen, waar ook, een voorwerp van minachting voor mijzelf en voor ieder die mij herkennen mocht.

(Wordt vervolgd.)

MUZIEK VAN ^> JULIUS SUSAN

TEKST VAN JOHN RALEIGH <^

n m

Moder&tcr.imetveehutdr&kkindi.)

m -2Z.

W ■ |/ a | ^ k1' 1 ' ^^—t—V- ' '— X\i 5tilinhft dm.st^r Pröefziti^.weenTrilt

i ^"'l f J^L^ llf f lffT^

...doe. Tin brui.schena-r.ccor.den Jn^tillenha^t', klagend^ervi^nd

Jl| T'tVTT niyiT|iilfjTM;">iT

ï É ^■in ir I I 'i i 11 i ' Ui i 'Mi i I ^ ï,i> -fp Hik ^arht 'tWdineteenifrÄ'k.ie Z7etramartti4tó.HuM fieedijkÄ.weM.?'wlx. na. -temple..ti cjn^. lie ie lijk zarht 't^neteeM^wk-ie Zjetramartti^.Hun heer.ljkw.hien^lSo.. na. ^te^jOhë. .ti

i—*

't Is stil in- het duister, Droef zanggeween

Trilt door het venster Naar buiten heen.

Vol van verlangen, Zoete rythmique,

Klinkt in het nacht'lijk uur Sonate ■ pathétique....

Léw^<r/

Dan bruischen accoorden In stillen nacht.

Klagend vervagend, Liefelijk zacht...,

"t Was net een sprookje : Zoet romantique.

Hun heerlijk samenspel Sonate - pathétique....

ïM^iürl'1 Wl Afwiss'lend weerklinken

Accoorden in nacht. Slepende tonen

Lieflijk en zacht. Viool en piano,

Zacht magnifique. Zij hoort opnieuw zijn spel

(in): Sonate-pathétique.

Dan bruischen accoorden Innig en blij....

Fata-Morgana.... ('n) Droom gaat voorbij.

Dan snikt zij het uit Melancolique....

Het oude leed herleeft Sonate- pathétique.. .

HAALT DE WERELD IN UW HUIS M

S „MINIWATT"

WIUmM DEèM©ND is een der populaire cowboy-arlisten van de Universal. Als bij allen van deze soort is de hoed een der merk- waardigheden van z'n uitrusting. Behalve cowboy-acteur is William een voorbeeldig huisvader en voor z'n kleine meid gaat hij door 'I vuur. De neiging voor paardrijden zit haar door geboorte in hel bloed en waar ze den leeftijd voor 'I rijden op een heusch paard nog niet heeft bereikt, wordt vader volgens de regelen van de

kunst gezadeld en als rijdier benul.

HM

ootv

Wat de dokter zegt

Mazelen. Dat ik dezen keer eens over

een zoo algemeen bekendo ziekte wil schrijven, lijkt mis- schien wat vreemd, maar ik meen dat het toch zijn nut kan hebben, nog eens op het belang van deze kinderziekte te wijzen Ik noemde daar mazelen een kkideraiekte en het is inder- daad een algemeen bekend feit, dat zoo goed als aile kin- deren de mazelen moeten door- maken. En toch is het geen kindierziekte in dien zin, dat oen volwassene er niet vatbaar voor i^. Maar mazelen l* ■ M

als vele andere intectieziekten, de eigenaardigheid, dat na het doorstaan ervan, een bijna vol- komen onvatbaarheid voor het verdere leven achterblijft. En daar wij allen in onze jeugd wel met maizekm-patientjes in aanraking komen, worden wij allen in onze jeugd er mee be- smet, maken dws de ziekte als kind door en zijn ak volwas- senen onvatbaar geworden. Een volwassene echter, die in zijn jeugd geen mazeien gehad heeft, kan ze wel degelijk later nog knjgen. Dit hoci\ men o.a. gezien bij een groep bewoners, op een eiland, dat langen tijd vrij van mazelen was en waar h<ct komen van een kind met mazelen een heele mazelenepidemie deed uit- breken, niet alleen onder de kinderen, maar ook onder de volwassenen, dde nooit mazelen gehad hadden en dus vatbaar waren gebleven. Zelfs werden de volwassenen ook nagenoeg allen ziekl

De besmettelijkheid van ma- zelen is, zooals een ieder weet, buitengewoon groot. Krijgt in 'n gezin één kind mazelen, dan kan men er nagenoeg zeker van zijn, dat dit kind alle andere kinderen, die nog geen mazelen gehad hebben, zal aanstoken, al doet men ook moeite, ze verder van elkaar afgezonderd te hoonden. De afzondering helpt daarom niet meer, om- dat de ziekte al besmettelijk is, vóór de uitslag verschijnt, dus vóór de ziekte als mazelen Iterkend wordt. Ook zeer jonge kinderen zijn al vatbaar, maar bij zudgeiingen beneden de zes maanden ziet men de ziekte toch maar heel zielden. Het meeste gevaar, dat de mazelen hun intrede in het gezin doen, bestaat, wanneer één van de kinderen naar school of be waarschool gaat. Door het con- tact met de vele andere kin- deren, kan het kind dan na- tuurlijk veel gelegenheid hebben mazelen op te doen.

Heeft één kind in het gezin mazelen gekregen, dan kan men haast met zekerheid voor- spellen, niet alleen dat, maar ook wanneer, bij de andere kinderen zich de verschijnselen zullen gaan vertoonen. Elke infectie- ziekte heeft n.L een z.g. incu- hatictijd. dat is de tijd, die ver

loopt tusschen het opdoen van du besmetting en het uitbreken \aii de ziekte. Die incubatietijd is bij die meeste infectieziekten nogal wisselend van duur, maar bij mazelen altijd zeer nauw- keurig te berekenen en duurt tot IO dagen na de infectie, i o Dagen nadat het eerste kind de mazelen heeft gekregen, kan men dus verwachten de ziekte bij de volgende kinderen te zien uitbreken. Dit komt werkelijk haast altijd zoo uit.

Het typische van de mazelen is natuurlijk de vlekkerige uit- slag. Maar men weet, dat de uitslag niet dadelijk bij bet begin van de ziekte verschijnt, maar een dog of 4, 5, daarna. Meestal gaat het zoo: het kind wordt vrij plotseling (al is het soms van te voren al wat han- gerig) flink ziek, eigenlijk met de verschijnselen van een dege- lijke verkoudheid: roode, tra- nende oogen, loopneus, droge hoest, flinke koorts, algemeen ziek zijn. Dit duurt enkele dagen en dan schijnt het op beterschap uit te loopen, al thans de koorts daalt b.v. Maar dan verschijnt plotseling den 4en of 5en dag, terwijl de koorts opnieuw stijgt en het kind weer veel zieker wordt, de typische uitslag en nu wordt het geval pas duidelijk. De uit- slag komt, naar men weet, het eerst te voorschijn aan het hoofd en wel vooral achter de oor en (vaak het eerst), om de kin, wangen, hals enz. Maar hierbij blijft het niet, want met vaak verrassende snelheid breidt de ziekte zich uit over romp, armdi en beenen (het laatst), zoodat ten slotte haast geen plekje normale huid in vele ge- vallen te zien is. De uitslag kan overigens in hevigheid en uitgebreidheid erg verschillen, zonder dat dit omtrent den ernst van het geval nu veel zegt. De mazelenuitslag bestaat uit onregelmatig gevormde, vrij groote, ietwat verheven roode plekken.

Een kind dat flink de mazelen heeft ziet er zóó typisch uit met den eigenaar- digen uitslag, de roode, ontsto:

ken, etter afscheidende oogen, den voortdurend loopenden neus, droge, korstige lippen, waarbij dan nog komt de eigen- aardige droge hoest, dat men

No 75986 Moderne raglaa mantel, welke ook voor regen- of stofmantcl dienen kan Benoodigd van 135c.m. breede stof 3.75 M. Verkrijgbaar in bustemaat 90,95,100 of 110cm

No 76113 Zeer elegaaU Baaiddmiapan met lang vest en shawlkraag Bsnoodigd van 95 cm. breede stof 3.50 a 3.75 M.; van 95 cm. breede zijde 0,50 M.;»an 100 cm. breede

voering 1 M. Verkrijgbaar in bustemaat 90, 95. 100 of 110 cm.

Van deze afbeeldingen die met toestemming der firma Weidon Ltd. :e Londen, zijn gereoro- auceerd, zijn franco p.D.gekniote patronen verkrijgbaar, tegen toezending .van f 0.75 en vermelding van het no. aan mevrouw Milly Simons, 2e Schuytstraat 261, Den Haag

de ziekte dan op het eerste ge/icht herkennen kan.

A'dam - R'dam - Den Haag Nijmegen - Utrecht - Arnhem

Nouveauté voor acn Ot. Nirolans

T«M:kjc ia Pvlbmi-l>«Btaard, ia »lic

■todekleuren. keurig gevoerd

/2.50

^i/doeé/iefüoor/iaaraenoeaen DÜ IS het niet prettig wanneer

Uwe vriendinnen zeggen: „Wat zie jij er leuk uit!" Sinds ik Lux gebruik voor het wasschen van mijn fijne stoffen, ben ik altijd

zeker geweest van de resultaten.

Lux wascht zoo doel- matig - en het verwijdert alle vuildeeltjes zonder eenig boenen of wrijven. Het is even onschadelijk voor de fijnste weefsels als alleen de zuiverste zeepvloktes

kunnen zijn en het gemak in het gebruik heeft Lux de populariteit verzekerd die het verdient.

dat ze een glanzende frischheid krijgen. En wat geeft mij dat een genoegen! Dan heb ik weer een kleerkast vol frissche, keurige, als nieuw uitziende japonnen en onder- goed, klaar om aan te trekken, wanneer ik

er maar lust in heb.

ik behoef alleen maar Lux in

veac

Lux houdt mijn kleeding even elegant en nieuw, alsof zij

zoo uit den winkel kwam.

Dank zij Lux, blijft de frisch- heid geheel onaangetast. Zelfs als mijn japonnen en ondergoed erg stoffig en vuil zijn, wat in een groote stad dikwijls gebeuren kan, maakt Lux ze bij het wasschen zoo prachtig schoon.

kokend water volkomen op ie lossen en een sopje te maken Daarna voeg ik koud water toe tot het sopje lauw is. Dan doe

'0 j ik het fijne goed dat ik wasschen ^Jl wil er in en wasch het voor-

zichtig zonder wrijven of boenen. Alleen maar op en neer halen in het vette sop en op vuile plekken het schuim er zachtjes

doorheen persen. Hierna goed uitspoelen zonder wringen, totdat alle zeepdeeltjes verwijderd zijn. Vervolgens het goed zorg-

vuldig drogen en strijken, waarna ik het goed weer als nieuw in de kast kan opbergen!

Ik weet dat Lux geen enkel weefsel, zelfs niet het alierfijnste zal kunnen aantasten, indien dit maar tegen zuiver water bestand is.

Wanneer ik zeep koop, denk ik aan werk!

Wanneer ik Lux koop, denk ik aan genoegen.

De Levers Zeep Mij., Viaardinqen

s V/ s*

I 't,<0

* .r

ijn Liefste Geschenk is een sierlijke flacon gevuld met heerlijke Eau de Cologne

Boldoot. Een geschenk dat door iedereen om 't zeerst wordt

gewaardeerd om de kostelijke frischheid en durende geur.

Eau de Cologne Boldoot

is in verschillende flacons en in alle prijzen bij iederen

goeden winkelier voorradig.

Verrast Uw vrienden met een flacon

ANNO 17 iy

Het liedje van John Raleigh, muziek Julius Susan, bevindt zich ditmaal op pag. 20

5gy PHöLTL Cigarette!

Het liedje van Anny v.Veen, muziek Theodor H. Polman,bevindt zich ditmaal op pag. 3