1Sjorren, een vuur maken of een fietsband herstellen? Aan technieken kan je niet ontsnappen!

KENTEKENS

6 Ga niet voorbij 1961 - 1962

De oprichting

Op aangeven van E.H.Joseph De Decker

(toen aalmoezenier van de gidsen van St

Niklaas-in 1963) en gesteund door pas-

toor De Vos werd in februari in de kerk

van de Minnestraat een vergadering

belegd om de opstart van een gidsen-

groep in de H.Kruisparochie te besprek-

en. Naast Joseph De Decker zaten ook

zijn zus Mit, Alida en Simone Van Biesen

en pastoor De Vos rond de tafel. Joseph

De Decker verzekerde de prille groep

van bijstand en vorming via een inloop-

periode bij de gidsen van Sint Niklaas.

In de groep van leeftijdsgenoten en

vriendinnen vonden Mit, Alida en Simone

spoedig versterking: zus Emmy, vriendin

Lydia Van Damme, Jeanine De Saedeleir,

Rita Verstrepen, Myriam Van Puyvelde...

Met Mit De Decker als groepsleidster

werd onze groep in de loop van 1962

ingeschreven in de administratie van het

Vlaams Verbond der Katholieke Meisjes-

gidsen onder het nummer 03401M.

De nieuwe groep kreeg Tijl Uilenspiegel

als naam mee. Ze vond onderdak in een

huisje aan de Koben (Opwijksestraat,

waar later dr. Van Oudenhove “de oude”)

zijn praktijk zou hebben.)

Er waren oorspronkelijk 3 takken: de

kabouters , de jonggidsen en de gidsen

(dat was overigens ook nationaal zo).

De kapoenen en de jins zijn er pas later

bijgekomen.

Het goede nieuws deed al gauw de ronde

en waar het nodig was gaf pastoor De

Vos een duwtje in de rug. In minder

dan geen tijd telden “de gidsen van de

Minnestraat” méér dan 50 leden, alle-

maal meisjes tussen 6 en 18 jaar oud,

allemaal “van’t Kruis”. De verbonds-

winkel in Antwerpen zal wel zo goed als

uitverkocht geweest zijn toen die zich

allemaal tegelijk gingen inspannen, al

waren ook heel wat uniformen het

resultaat van huisvlijt. Simone Van Bies-

en maakte zich in haar Waals internaat

nuttig met het vervaardigen van menig

gidsenrok.

7Zolang de pot op het vuur staat, leeft de vriendschap!

Het uniform

De leidsters kregen een wit fluitkoord

met trommelfluit en een rode das. Zij

droegen een kaki blouse en dito rok.

De kabouters droegen een kaki kleed

met gele das, bij de jonggidsen en

gidsen werd dat een groene das.

Een paar witte kousen hoorden er ook

bij.

De vierdeukenhoed maakte het plaatje

compleet

Op kamp

Diezelfde zomer voelde de leidingploeg zich mans genoeg om reeds een eerste keer

op kamp te gaan. “Gaan” moeten we hier letterlijk als “stappen” begrijpen, want het

kamp leidde de gidskes te voet van de Lange Minnestraat, via de Opwijksestraat en

de Fochelstraat over de bareel, rechts, naar het kasteel van De Nayer (niet dat met de

wal rond, maar er rechtover)- een afstand van niet minder dan 1,8 km! In de kelders

van dit kasteel vond het eerste 4-daagse kamp plaats.

Bij ontstentenis van Outdoorshops moest men creatief zijn: een laken aan 3 kanten

dichtgestikt werd met stro gevuld en ziedaar de voorloper van het luchtmatras of

veldbed. Een oerdegelijke Solo Mio was’s nachts even warm als de beste thermische

slaapzak. Het plezier was er niet minder om!

Plezier was er zeker op tocht in de straten van Lebbeke, waar men nieuw-

verworven tochttechnieken in de praktijd bracht onder het groeten van vrienden,

familie en bekenden die zich verwonderden over de gegroepeerde aanwezigheid van

klein vrouwelijk grut in de straten van de gemeente.

Waren de kinderen niet verontrust door het knallend onweer dat tijdens hun verblijf

losbarstte, dan waren sommige ouders dat wel. Er zijn gevallen bekend van vaders

die zich per velo naar Nayers’ kasteel spoedden om zich van het wel-zijn van hun

dochters te verzekeren.

Beloftelied

Wij hebben U, O Jezus,

plechtig beloofd

U altijd te erkennen

als opperhoofd.

Refrein:

Geef dat w’ U minnen zouden,

steeds meer en meer.

Help ons belofte houden

Jezus, onze Heer

Wij hebben het gezworen,

dat gij steeds zoudt

Ons hoofd en leider wezen,

als Opperscout.

Wij zullen gans ons leven,

lijk gij het gebood

U volgen en U dienen,

tot aan ons dood.

Aan de rand van het bos

moet je kloppen op de bomen

en dan netjes wachten

tot de dieren roepen

dat je binnen mag komen

17Sjorren, een vuur maken of een fietsband herstellen? Aan technieken kan je niet ontsnappen!

34

Zondagnammidag

Op de gidsen werd er vooral gespeeld. Elke zondagnamiddag van 2 tot 5 speelden

we buiten Leven of Dood, Janneman wie heeft de bal, Katteke Verlos, Ratten en

Raven, Chinese voetbal, estafettenen Dikke Bertha. We hadden geen eigen speel-

terrein, buiten de beperkte ruimte tussen de ingang van de kelder en de poort van de

meisjesschool en de baan die daar naartoe liep. Er werd dus nogal eens op het pleintje

van de Minnestraat gespeeld.

Binnen speelden we Chinees portret, kimspelen (proeven, ruiken, tasten), zwarte

bollen. Of er werd geknutseld of gekwist. Er was altijd wel wat te doen op zondag-

namiddag.

Echt aardig, rechtvaardig 1973 - 1974

Een klein gidske

Een klein gidske

kampeerde in een shelterke,

achter de bergen

diep in de hei.

Ze zong terwijl ze stookte

en wachtte tot het kookte:

Wie wil kamperen,

kamperen met mij?

Wie wil kamperen?

Wie wil kamperen?

Wie wil kamperen

kamperen met mij?

Ze zong terwijl ze stookte

en wachtte tot het kookte.

Wie wil kamperen

kamperen met mij?

35Een goede daad verrichten is makkelijk; de gewoonte ontwikkelen om dat altijd te doen niet.

Op kamp in Opoeteren

Dit jaar gingen de gidsen op kam bij bakker Baeten in Opoeteren. Het kampterrein

bestond uit twee delen: lokalen in betonplaten waar de fourage, de refter en slaap-

plaats voor kabouters waren, met klein bosje erbij. Over de (droogstaande) beek

lag het grasterrein waar het tentenkamp van de jonggidsen en de gidsen lag én hun

hudo's.

Eens temeer waren er flauwe plezanten in de buurt die op een avond enkele tenten

plat zetten. Het duurde wel even voor de leiding dat door had, want zij waren nog

laat aan het nabeschouwen in de fourage. Toen zij diep in de nacht naar hun slaap-

plaats keerden dachten zij eerst dat die gekraakte fles wijn toch wel erg straf moest

geweest zijn…

36

De Minne

In de jaren ’70 schoten de jeugdclubs

als paddestoelen uit de grond. Sedert

’74 kon de jeugd van ’t Kruis in jeugd-

club “Driving In” terecht, maar ook op

initiatief van de chiro en gidsen groeide

een jeugdclub: De Minne.

Deze was gevestigd in één van de

lokalen van de chiro, op het plein achter

de kerk en was reeds van bij aanvang

een geweldige doorn in het oog van

pastoor Van Impe, die de Minne als het

Sodom en Gomorra van zijn achtertuin

beschouwde. Deze man van God had

weinig voeling met jeugdcultuur in het

algemeen en met zijn jongere paro-

chianen. Zijn contacten met de gidsen

zouden doorheen heel zijn termijn in de

Minnestraat stroef en moeilijk blijven

lopen.

De Minne kende zijn hoogdagen tussen

1974 en 1978. Het was een unieke

biotoop waar alternatief Lebbeke zijn

ding zocht en vond.

Op kamp in Montenau

Montenau ligt in de Oostkantons, in

Duitstalig België. Ons kampterrein lag

vlak aan het Wulfsbusch, met uitzicht

op het dal van de Amblève. Oud-leidster

Simone Van Biesen had een partij tenten

op de kop kunnen tikken voor een vrienden-

prijs. Deze tenten oogden een stuk

frivoler dan het stoere materiaal van

de Nationale Dienst voor Jeugdvorming

(NDJ), maar ze hadden het voordeel dat

ze licht en handig om opzetten waren.

Bovendien waren we niet langer afhan-

kelijk van het al dan niet beschikbaar

zijn van materiaal bij het NDJ. Deze koe-

peltenten zijn jarenlang meegegaan op

kamp.

Niet nieuw was het gegeven van de

jongensburen op kamp. Deze keer had

de chiro van Brasschaat pal naast onze

kampplaats zijn tenten opgeslagen.

Geweldig toffe kerels, volledig naar de

smaak van de oudste groep die er dan

Jou gift: geestdrift 1974 - 1975

37Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen.

ook graag mee verbroederde. Zelfs na

het kamp bleven een aantal contacten

nazinderen.

De avond voor de bezoekdag brak er

een hels onweer los op kamp. Door de

specifieke ligging boven een dal galmde

de donder nog drie keer na, wat een

apo-calyptische mengeling van klank en

licht gaf in de tenten. In de jonggidsen-

tent werden het Onze Vader en de Wees-

gegroet gepreveld om het onheil te

bezweren, want in de loop van de dag

hadden de jonggidsen ook al drie zwarte

raven samen op een tak zien zitten. Vol-

gens de strips van Bessy was dat een

teken van het noodlot. Met die boeken-

wijsheid zijn de jonggidsen toen een

zeer bange nacht ingegaan. Er schuilt

iets diabolisch prettig om mekaar schrik

aan te jagen in een tent bij nacht. Men

zou de verbindende kracht daarvan eens

nader moeten onderzoeken.

Misschien zaten de drie eerder genoemde

zwarte raven er voor iets tussen, maar

de bezoekdag in Montenau verliep onder

een slecht gesternte: ten eerste regende

het onophoudelijk en er was nauwelijks

schuilruimte binnen, ten tweede kreeg

de bezoekersbus die vanuit Lebbeke met

ouders en sympathisanten op weg was

pech. Uren te laat kwam de bus (met

daarin ook de soep voor de bezoekdag)

op het terrein toe. De passagiers had-

den godbetert zelf het vehikel bergop

moeten vooruit duwen. Om toch nog ni-

ets van omzet te realiseren liepen de le-

idsters door de gutsende regen met taart

en hotdogs van auto langs auto langs

shelter langs geïmproviseerd schuilzeil.

Nog meer dan anders was men blij dat’t

in de vroege vooravond gedaan was.

Dorpsspel in Montenau, waarbij Lut Meert

de opdracht kreeg om aan mensen die

ze tegenkwam hulp te vragen bij het

“snit”n’, wat ze zelf niet kon wegens een

tijdelijk ongemak aan beide handen.

Uiteraard boden de Chiro-buurjongens

van Brasschaat onmiddellijk hun dien-

sten aan.

De laatste dag op kamp moesten de

gidsen hun kookpotten nog ontroeten na

10 dagen koken op houtvuur onder de

shelter.

38 Het gaat vanzelf 1975 - 1976

Oprichting Jin

In dit jaar werd in onze groep de Jin-tak

opgestart. Binnen VVKSM was men al in

1968 gestart. Jin staat voor “Jij en Ik,

een Noodzaak”. Zij zijn de laatste tak

voor de leiding (17-18 jaar). Tijdens de

Jintijd wordt dan ook gezocht naar een

zo goed mogelijke voorbereiding op het

toekomstig leiding zijn, zonder evenwel

in hun laatste jaar als lid het aspect ont-

spanning niet uit het oog te verliezen.

De eerste kapoenen

Ook de Kapoenen startten in dit gidsen-

jaar. De kaboutertak was nu opgesplitst

in kapoenen (6-8 jaar) en kabouters

(9-11 jaar). Niek Dauwe en Nicole

Permentier waren de eerste Kapoenen

leidsters. Ook de Kapoenenwet is van

eigen makelij:

“al zijn we maar kapoenen, al zijn we

nog zo klein, we willen trouw beloven

voor elkander goed te zijn”.

De groep van Grümelange

Onze jins misten hun entree niet. Om te beginnen creërden zij hun eigen wet, die in

al zijn eenvoud toch perfect de essentie vatte: “Jin zijn betekent een vriendin zijn voor

iedereen, is samen alles delen en weten ik leef niet alleen, is zingen met luide kelen

en vergeven aan de anderen dat ze anders zijn.”

Conform de tijdsgeest smeten zij zich volledig in de coëducatie met de Chirojongens.

Om dit project te bezegelen werd een weekend in Grümelange gepland. Andere tijden

of niet, een gemengde meerdaagse trip voor 17-18jarigen was in 1975 alles behalve

evident. De pastoor preekte er tegen in de hoogmis en dat was pas het begin van

zijn kruistocht tegen dit zedenverwilderend initiatief. Broodroof, intimiderende huis-

bezoeken… pastoor Van Impe haalde zwaar geschut boven. Hij haalde echter bakzeil

tegen de publieke opinie en de betrokken ouders, die unaniem besloten hun kinderen

het vertrouwen te geven, wat evenmin evident was – tegen de geestelijkheid ingaan

was absoluut not done, zeker niet voor de loyale parochianen die de meeste van die

ouders toch wel waren! Het uiteindelijke verblijf in Grümelange verliep vredevol en

rustig, maar de aanloop er naartoe blijft een mijlpaal in onze geschiedenis.

De Grümelange-story illustreert hoe de tijden en de geesten in de loop van één luttel

decennium veranderd waren. Jongeren werden mondiger, eisten vrijheid op, legden

zich niet zomaar neer bij wat welke autoriteit ook hen dicteerde, verlieten de veilige,

paden van de generaties voor hen. Binnen onze gidsengroep verloren in die periode

de rituelen en tradities aan belang. Maak ook in deze tijd bleven engagement, mede-

beheer, zelfwerkzaamheid, dienstbaarheid en ploegwerk overeind in de werking.

39

Op kamp

In de hete zomer van 1976 waren we op kamp in Rotselaar bij professor Bouts. We

mochten niet buiten koken omwille van brandgevaar in zo'n lange periode van droogte.

We mochten echter wel verkoeling zoeken in het zwembad van de professor.

De Zwarte Madam

De grootste thriller die ons ooit op kamp is voorgevallen! Een onverlaat circuleerde

rond de jogi-tenten en duwde een in ether gedrenkte prop op de mond van Kathleen

Lefever, die vooraan in één van die tenten lag. De paniek die daar op volgde onder

de jogi's is onbeschrijflijk. Niemand durfde nog in of uit de tent. Uiteindelijk liepen

beide groepen naar de jins toe - met achterlating van een slapende Marleen Heirbaut

die niets van de hele commotie gemerkt had. Ook de jins waren zich van geen onheil

bewust en reageerden lauwtjes, wat hen achteraf op verdenking van betrokkenheid

kwam te staan.

Er circuleerden in de loop der jaren verschillende theorieën, maar het verhaal van de

Zwarte Madam blijft tot op heden een onopgelost mysterie. Was het een misplaatste

grap van Rotselaarse kwajongens, was het een uit de hand gelopen aanzet voor een

nachtspel dat omwille van de paniek werd afgeblazen, was het een gestoorde die zijn

snode plannen afblies wegens de hevige reacties.... wellicht komen we het nooit te

weten.

In alle geval sliepen na dit bangelijk voorval de jogi's en gidsen voor de rest van het

kamp binnen. Ook het kamp nadien werden de jogi's in het kamphuis ondergebracht

want het trauma van de Zwarte Madam was nog niet verteerd.

Goed begonnen is het halve werk.

Wat een familie

M'n pa heeft blauwe reigers

M'n ma Bengaalse tijgers

M'n broer ligt

met een bunzing in z'n bed

M'n zus die heeft een motje

Ze zijn getikt van Lotje

Straks worden we het huis nog uitgezet

Oh oh, wat een familie

Altijd beesten om je heen, het is te gek

Als je effetjes niet kijkt

springt er een op je nek

Iedereen die binnen komt

die schrikt zich dood

Gillend lopen ze dan weg,

't is net 'Luipaard op schoot'

Dan zijn er nog vijf slangen

Die aan de kapstok hangen

Een olifant, een inktvis en een stier

Een jakhals en een klipgeit

Die met een hagedis vrijt

Ik kan geen beest meer zien,

't zit me tot hier

Oh oh, wat een familie ...

Zal ik je's iets vertellen

'k Ga morgen Artis bellen

Dat lijkt me nog 't allerbest idee

Ze mogen alles halen

Ik wil desnoods betalen

Maar 't motje van m'n

zusje mag niet mee.

Oh oh, wat een familie ...

50

Aanpassing recept

Op zaterdag 21 februari werd de 2de

pannenkoekenavond georganiseerd.

Voor de sangria werd maar de helft

zoveel likeur gebruikt.

Jeugdraad

De officiële oprichting van de gemeente-

lijke jeugdraad vond plaats op 16 mei

1981. De gidsen zijn er van bij het begin

actief bij betrokken.

Geef me de vijf 1980 - 1981

Zondagse activiteiten

Elke zondag je groep boeien is een hele opdracht. Zonder programma komen aan-

zetten en ter plaatse improviseren lukt eenmalig, maar doorgaans was (en is) een

goed voorbereide namiddag met veel variatie en af en toe iets nieuws het recept

voor een geslaagde namiddag en tevreden leden. De oudste groepen hadden een

stevige vinger in de pap wat de invulling van de gidsenzondagen betrof. Bij de jongste

groepen nam de leiding het initiatief. Op een doordejaarse zondag werd er gekwist,

geknutseld, gezelschapsspelen gespeeld, estafetten en balspelen.

Bridge over troubled water

When you're weary

Feeling small

When tears are in your eyes

I will dry them all

I'm on your side

When times get rough

And friends just can't be found

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

When you're down and out

When you're on the street

When evening falls so hard

I will comfort you

I'll take your part

When darkness comes

And pain is all around

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

Like a bridge over troubled water

I will lay me down

Sail on Silver Girl,

Sail on by

Your time has come to shine

All your dreams are on their way

See how they shine

If you need a friend

I'm sailing right behind

Like a bridge over troubled water

I will ease your mind

Like a bridge over troubled water

I will ease your mind

(Simon & Garfunkel)

51Volg de natuur zoals een vlieger de wind.

Op kamp

"Malpertuus" kon voor het huisje van de 7 dwergen doorgaan: klein, lieflijk,

verscholen in het bos en verstoken van elk modern comfort. Water moest aange-

voerd worden door de civiele bescherming, in grote citernen. Voor de fonkelnieuwe

foeriers Annitta Van Hauwermeiren, Pierre Aelbrecht, Maai Aelbrecht en Jo Dierickx

moet het geen gemakkelijke opdracht geweest zijn om de groep van eten te voorzien

in dergelijke omstandigheden. Er was geen elektriciteit en bijgevolg ook geen koeling,

geen mixer, geen warm stromend water… Ze zijn die vuurdoop echter voortreffelijk

doorgekomen.

Op het gelijkvloers van het kampgebouw was het leidinglokaal en de fourage ge-

ïnstalleerd, op de zolder was de eet- en slaapzaal van de kapoenen en kabouters.

Wanneer die 's middags voor de siëst hun veldbed opzochten viel het zand van hun

sandalen in de glazen van de leidsters in het lokaal eronder.

In Geel-Bel werd er een bangelijk nachtspel aangericht, waar zelfs de lokale politie

aan meewerkte. In de voormiddag kwamen twee agenten in een combi langs om een

robotfoto te verspreiden van een ontsnapte gangster die in de streek voortvluchtig

was. ’s Avonds werden de avondactiviteiten opgeschrikt door een ijzingwekkend gegil

uit de fourage: we waren overvallen! de kas was gestolen! Een klopjacht werd ingezet.

De gangster werd gevat. ’t Was maar om te lachen – eind goed, al goed. Alhoewel.

De leiding was toch wel flink geschrokken van en getroffen door de bijna doodsangst

die zich van sommige kinderen. Zijn grenzen durven verleggen is misschien een uit-

daging voor sommige jongeren, het is niet gezond om kinderen mee te slepen in een

gevoel van totale onveiligheid. Daarmee viel het doek over de nachtspelen op kamp.

Gilwellkralen

Alleen als je een Gilwellcursus hebt afgerond, mag je de

Gilwellkralen dragen. Slechts twee kralen aan een touwtje,

elk met een verhaal.

Ieder die de kralen draagt, heeft zijn eigen verhaal. Een per-

soonlijk verhaal over stappen die iemand zette. Een verhaal

van een overwinning op zich zelf. Een verhaal over groeien...

Maar ook een verhaal met een lange Scouting historie! In

september 1919 werd de eerste Gilwellcursus gegeven. Aan

het eind van de training vond Baden Powell dat de aan-

wezigen een aandenken hadden verdiend.

Uit zijn verzameling souvenirs haalde hij een lange ketting

met houten kralen: een trofee van de Zulu-oorlog in 1888.

Iedere cursist kreeg twee kralen, waar mee de engelse naam

van de cursus werd gevestigd: Wood Badge. Zes van deze

originele kralen worden nog steeds gedragen door de camp

chief van Gilwell Park.

56

De Ransel

De aankoop van de grote werfbarak, als nieuw groepsonderdak, komt voor het eerst

ter sprake. Er moeten eerst nog wat voorbereidende gesprekken gebeuren. De Chiro,

KSA en werkgroep worden uitgenodigd om te zien wie kan meewerken. In afwachting

gaat groepsleidster Myriam Bettens bij de pastoor en bij Jan Menten.

De dingen zijn nooit zo simpel als ze lijken. Vrijwel onmiddellijk stelde zich de vraag

waar die barak precies moest komen. En hoe moest dit technisch uitgevoerd worden?

Hoe zat het stedebouwkundig - wie moest er allemaal toelating geven?

De zegen van een pastoor maakte veel mogelijk, dus deze sleutelfiguur werd als

eerste bezocht door beide groepsleiders van de parochie, Myriam Bettens en Dirk

Aelbrecht. Na een lang conclaaf kwam er omstreeks 3u 's nachts witte rook uit de

schouw. Niet dat daarmee de volledige kogel door de kerk was. De parochiale werken,

ouders van gidsen- en chiro-leden én parochianen van allerlei slag zouden gehoord

worden in een bijzondere vergadering. Uiteindelijk werd beslist dat "de barak" op de

speelplaats van de jongensschool zou geplaatst worden.

Het hele daaropvolgende voorjaar draaide rond de nieuwe lokalen: de werken or-

ganiseren en uitvoeren, de kas spijzen met een Bouwbal, verhuizen. Een pensenker-

mis voor alle medewerkers rondde de werkzaamheden af.

De nieuwe lokalen werden plechtig ingehuldigd op zondag 10 april 1983. Het nieuwe

heem werd "De Ransel" gedoopt: wat we als gids in deze hemen zouden meekrijgen

zou geestelijk proviand zijn voor alle verdere onderweg, vanaf hier.

De Ransel zou 16 jaar dienst doen. In 1997 paste hij, sjofel en versleten, niet in het

plaatje van de parochiale campus die op de plaats van de vroegere jongensschool zou

verrijzen.

Moet je meemaken 1982 - 1983

Dorpsfeest

Voor de dag van de jeugd werd een groot

Dorpsfeest georganiseerd, in "'t Derp".

Op de Grote Plaats werd een grote info-

en animatiemarkt gehouden. Iedere

jeugdbeweging was met een stand aan-

wezig, enerzijds om de werking voor te

stellen, anderzijds om het publiek een

versnapering of animatie aan te bieden.

Wij zetten een shelter op voor de pui van

het gemeentehuis en brachten daar een

hot-dogkraam in onder.

Tijdens het opstellen van ons kookstel

op gas sloeg de vlam in de hals van de

butaanfles, waarop de kraamhoudsters

de benen namen. Een dapper iemand

heeft achter ons de fles onder handen

genomen en het gemeentehuis gered,

maar die held is anoniem gebleven. In

alle geval hebben wij voor de rest van

de dag een bloeiende commerçe gerund,

zonder malheuren.

57Ontmoeten, uitwisselen, proeven,.. niet zo ver weg als je van aanpakken weet!

De overgang

Een bijzonder moment in het gidsenjaar

is de overgang: het moment waarop de

oudste takleden doorgingen naar een

hogere tak en waarop de jins leiding

werden en een nieuwe leidingploeg ge-

ïnstalleerd werd. Wie zou bij wie staan?

Al die nieuwe wendingen moesten ook

in een originele formule aan de leden

gepresenteerd worden. Elk jaar was het

een heel spel om creatief uit de hoek te

komen. In '83 zouden wij een gigantisch

grote puzzel leggen op het pleintje, met

een reuze-puzzelstuk voor elke tak - op

zich nog eens verdeeld in één puzzel-

stukje per lid. Doorheen het hele bord

zouden gigantisch groot de letters "Moet

je mee maken" lopen.

Die puzzel zouden wij effe zelf maken

met hout van Janseghers uit de Wever-

straat. 't Was een gepeisd werk.

Een paar leidsters zouden 100m² hout

met de kever afhalen bij Jansegers. Uit-

eindelijk werd de hoeveelheid hout ge-

reduceerd en heeft de houtmarchand

zelf voor de levering ingestaan.

Alles is uiteindelijk dik in orde geko-

men, mede dankzij het schrijnwerkersc-

hap van Johnny De Wolf, de echtgenoot

van Lutje Ost. De puzzel draaide iets

bescheidener uit dan oorspronkelijk de

bedoeling was, maar iedereen snapte

de idee: net als deze puzzel moet je

ook scouting meemaken, je plaatsje

invullen, je steentje bijdragen.

Eerste haringfeest

Het idee om een haringfeest te or-

ganiseren groeide niet binnen de leiding-

sploeg, maar bij een aantal mensen die

via een dochter bij de gidsen betrokken

waren geraakt bij de vereniging. Hoe

gaat dat? Mensen zitten samen en van 't

één idee komt 't ander. De haringfeesten

waren een goed idee, dat een aantal jaren

voor veel ambiance, culinair genoegen

én geld in het laatje heeft gezorgd.

Op kamp te Engsbergen

Er werd voor het eerst een kampboekje

gemaakt met daarin alle practische

gegevens zoals kampadres, valiezen

binnenbrengen, vertrek, bezoekdag,

kampthema’s enzo.

De foeriers dropten de leiding op een

avond en voor één keer vonden zij on-

middellijk de weg terug naar het kamp.

Op de terugweg lag er echter een caféetje

dat ergens in de jaren ’60 was blijven

steken en er werd nog een hele tijd

meegezongen met de jukebox vol Will

Tura-plaatjes.

Zoals zovele keren eerder was er ook

deze keer ongenood bezoek op kamp.

Jongens uit de buurt kwamen verdoken

langs om onze jins en gidsen bang te

maken. Dat was buiten Lieve De Cock

gerekend, die onverschrokken de on-

gevraagde gasten te lijf ging. Die kerels

moesten het onderspit delven.

60

De queeste

In dit werkjaar lanceerde het verbond een queeste, die ons maandenlang in de ban heeft gehouden. Een queeste is "een (vaak

lange en moeilijke) zoektocht naar iets bijzonders", zoals het woordenboek zegt en daar is geen woord van gelogen.

Via opeenvolgende tips werd telkens iets meer prijsgegeven van een geheime plaats. Tips waren bijv. GB 40: het omgekeerde van

Zwitserland gaat Chili vooraf. De twee landen verwezen naar hun landgetal voor internationale telefonie en zo bekwam men uiteindelijk

coördinaten die naar een volgende etappe in de queeste leidden. Zelfs de hulp van de districtscommissaris werd ingeroepen om

onze bevindingen te toetsen, want op vlak van tochttechnieken en padvinderij in de letterlijke zin van het woord waren wij niet echt

krakken. De queeste loodste ons naar een kapel in Brakel – geen idee of dat juist was of niet, maar is deelnemen niet belangrijker

dan winnen? De banden met het district werden er in alle geval mee aangehaald. In de aanloop naar het groepsleidingcongres

dat in maart 1985 doorging te Sint Niklaas vulde elke takleidingploeg ook z’n gele boekje in. Daar werd in diverse verslagen op

aangedrongen. De animo zal wel niet bij idereen even groot geweest zijn.

Scouting natuurlijk in actie 1984 - 1985

Vraag uit de oud leidingkwis:

Wat is de juiste benaming voor de kolossale hamer (die méér woog dan sommige kapoenen) die elk jaar meegaat op kamp? Het juiste antwoord was toen “lorejas”, maar achteraf gezien was “tonhamer” correcter.

Verzekeringskwis

Om de saaie materie van de verzekeringen wat op te leuken en alle leidsters het

belang van de materie in te peperen werd tijdens de leidingvergadering van acht

december een verzekeringskwis georganiseerd.

Eén van de vragen luidt: “Pascale valt van het dak en verwondt zich ernstig. Wie is

aansprakelijk: - in het geval de leiding duidelijk had gezegd dat zij dit niet mocht doen

– in het geval de leiding haar had laten doen?”

De antwoorden staan er helaas niet bij.

Bedanking

Om de vrijwiligers van het haringfeest

en de foeriers te bedanking gaat de

leidingsploeg einde december zingen bij

al die mensen thuis.

Verkleed als Driekoningen zullen zij geen

wierook en mire, maar een fles wijn als

geschenk afgeven.

61De drie dimensies bij kapoenen: spelen, lachen en huilen.

Jin-i-viteiten

In een schrift van het werkjaar '84-'85 staan tal van zondagnamiddagprogramma's

voor de jins beschreven.

Binnen stonden onder andere galgenmannetje, setter en bluffer, vier in een gondel,

dobbelnamiddag, kiemspelen, snelschrijven, Jules, op en af, op de rug spelden, arc

van Noach, handen omhoog en aap pakt banaan op het programma.

Terwijl men zich buiten aan doelschieten, levende vogelpik, halli hallo, ringtennis,

loopspelletjes, wie neemt de hoed?, radlopen, leven en dood en een dia-opname van

een "Jommeke"-scenario waagde.

Op kamp in Opoeteren

Foeriers Johan Dierick, Ronny Heuvinck,

Vera Aelbrecht, Pierre Aelbrecht, Annitta

Van Hauwermeiren Annitta, Pierre en Jo

waren er al voor de 5de keer bij en dat

werd passend herdacht met een lied op

de melodie van “Een bruine muts”.

Een uitsmijter, een kotelet

een onderbroek in het frietvet

Saromapap en vleessalaad

Het heeft ons steeds gesmaakt

Het stoofvlees viel wel op de grond

De pannen vlogen in het rond

Met droppings liep het wel eens mis

We weten 't wel gewis

Maar toch zijn wij, al 5 jaar blij

met foeriers zoals zij er bij

Ze werken graag, ze staan steeds klaar

Ze doen hun beste best

Annitta, Pierre en Jo, Bravo (X 2)

Kristus Koning gastronomie

In 1984 werd voor 's middags soep met

ballekes voorzien, handgemaakt door

Anjes van café Atletico, wiens zoon

Etienne toen chiroleider was.

Voor het 4-uurtje stonden steevast

koeken van Vinkes (120 bezekes- en

evenveel crèmekoeken) met cacao op

het menu.

82

Kamp in Westmalle

Dit kamp werden de leden onder-

gedompeld in de wondere wereld van

het Regenboogmannetje, reis rond de

wereld, griezelen en 10 om te doen.

Tijdens de bezoekdag lieten leiding en

leden zicht van hun mooiste kant zien.

Zo stonden er verschillende optredens

op het programma zoals "De soep is

aangebrand", "Josip Weber", "Frank

Dingenen en Wendy Van Wanten".

Alles om het lijf 1993 - 1994

Kamplied Westmalle

(op “De rode duivels gaan naar Spanje”)

VVKM zit in West-Malle

Al wie een rokske heeft mag mee

Zie ons hier staan, hier met z’n allen

Ne grote smile en dik tevree

Kapoenen zijn nu aangekomen

En onze groep is nu compleet

We zijn nu niet meer in te tomen

“alles om’t lijf” is onze kreet

Met sport en spel en zang en dans

Verveelt er zich geeneen

Bij ons op kamp een mengelmoes

Wij gooien het dooreen

Een lach, een grap, een knip en oog

Voor iedereen ok

Wie thuis bleef die heeft ongelijk

Geluk gingen wij mee

Want een kamp in de bossen

En allen gaan daar krossen

Dan heeft iedereen plezier voor twee!

(en dan terug VVKM zit….)

Kampverkenning

Er werd een traject uitgestippeld voor de

kampverkenning dat in een uitgekiende

volgorde langs Hechtel-Eksel, Meeuwen-

Gruitrode, Kleinen Brogel, Neerpelt,

Boseind, Hamont Achel, Oostham,

Heppen, Heusden Zold er naar Zelem

leidde.

Pas in 1997 ging men op kamp naar een

plaats uit dit lijstje (Hechtel).

83De beste spiegel is een oude vriend.

Geldinzameling

Ook dit jaar werden er een aantal

activiteiten op poten gezet op wat geld

binnen te halen. Op het programma

stonden de Niks om het lijf- TD in zaal

Edelweiss en een appelverkoop.

Tijdens de appelverkoop gingen de jogi’s,

gidsen, jins en leiding van huis tot huis

om de kas te (appel)spijzen. 1000 kg

appelen worden aan de man gebracht.

Roefeldag

In de voormiddag gaan de kinderen naar

dansgroep Incar. Er wordt geluncht bij

chiro Sonneveld. In de namiddag is er

gelegenheid om brandweer, politie, rode

kruis interactief te bezoeken. Van 17 tot

18u is er kindertd.

86 In samen spraak 1995 - 1996

De werfcontainer

Er is overleg met de gemeente, de pastoor en een aantal betrokken ouders om uit

te kijken naar een ander terrein en andere lokalen. Er wordt gedacht aan een werf-

container. De gesprekken met chiro, pastoor, parochie, gemeente en de inspanningen

van de leiding en een paar ouders verlopen vruchtbaar, maar het zou toch nog een

jaartje duren voor de container een feit zou zijn.

In januari wordt de groep getipt dat men via via aan oude legercontainers zou kunnen

geraken. 5000 fr. ’t stuk. Met de chiro wordt een inplanting van nieuwe lokalen op

“hun” terrein achter de kerk bekeken.

Gouw en district

De betrokkenheid van onze groep bij

het district en de gouw stijgt: er wordt

deelgenomen aan het groepsleidingcon-

gres in Dendermonde in januari en aan

een leidingcongres in De Kluis in mei. De

gidsen van Lebbeke doen ook 100% mee

aan de D-dag van het district

Redders in nood

Er blijken geen tenten meer beschikbaar

bij het BJV. Iedereen wordt gevraagd om

bij vrienden en bekenden te informeren.

De scouts en gidsen van Dendermonde

helpen de gidsen uit de nood en lenen

hun tenten uit.

Trein trambusdag

De groep reist per trein naar Brussel,

waar ze in de Nieuwstraat spelen en

aangevallen worden door de hond van

een zwerver. Verschrikt proberen de

leidsters de kinderen in veiligheid te

brengen bovenop de zitbanken, maar

het dier blijft aanvallen en bijten. Thuis-

gekomen moeten verschillende leidsters

en leden een tetanos-injectie krijgen en

behandeld worden voor bijtwonden.

87Jeugd voelt verder dan ervaring ziet.

Op kamp in Kasterlee

In Kasterlee gingen de gidsen samen met Suske en Wiske op kamp. De oudsten reden

dit avontuur tegemoet met de fiets.

Het tentenkamp lag deze keer een tiental minuten stappen verwijderd van het kamp-

huis. De jogi's en jigi's wasten zich bijgevolg elke morgen aan de saintaire blok bij het

tentenkamp. Vaak hadden zij daar te kampen met gluurders. Om zich te beschermen

tegen dit volk hadden ze tentharingen in de wc's gelegd. Op een dag waren deze

verdwenen en troffen ze opengereten tentzeilen aan.

Ook het reycleren zat er bij de tentenkampers niet in. Een heel kamp werd alles bij

elkaar weggesmeten, tot de grote ergernis van de leiding. De leiding gaf zich echter

niet zo maar gewonnen. Op de laatste dag van het kamp werden alle vuilniszakken

leeggekieperd en het recycleren kon beginnen.

Tijdens dit kamp werd er voor het eerst een kampdans aangeleerd aan de leden. Het

was meteen een groot succes bij jong en oud. Deze werd tijdens de bezoekdag dan

ook gedemonstreerd aan de ouders. Daarnaast stonden er ook volksspelen en een

playbackshow op het programma. Tijdens deze show brachten de jigi's Frozen van

Madonna.

Tijdens het kampvuur op de laatste avond van het kamp liet Leo Menten weten dat

het zijn laatste jaar als fourier zou zijn. Om dit te bezegelen gooide hij zijn schoenen

op het kampvuur.

Kampmenu

96

Cursus jeugdmonitor

Vanuit het verbond worden er jaarlijks

een aantal cursussen voor animator en

hoofdanimator aangeboden.

Dit jaar gingen er uit onze groep een

record aantal leidsters op vorming, ze

waren met zijn zeven. Allen keerden ze

terug met een attest van jeugdmonitor.

Droom me daar ‘ns 1999 - 2000

Startdag

Startdag met overgangsspel: Leden moeten

ieder een sleutel zoeken met een wel-

bepaalde kleur, daarna moeten ze een

touw zoeken in dezelfde kleur en als ze

dit touw volgen geraken ze bij een schat-

kaart. Als ze deze ontcijferen vinden ze

hun nieuwe leidster. Vanaf 16u worden

de ouders uitgenodigd op de “Droom-

show”, met daarin spelletjes, kampfoto's

en parade van de verloren voorwerpen..

Kristus Koning

De eucharistievering werd geschrapt ten

voordele van een uurtje langer spelen. Om

10u vertrekken chiro en gidsen samen

naar Buggenhout bos. Daar worden

gezamenlijke spelen gespeeld:

kiekeboe, verstoppertje, tikkertje op de

Konijnenberg. In de namiddag: dassen-

spel in 4 groepen.

Appelverkoop

Het ministerie van middenstand en

landbouw geeft de toestemming om in

het kader van een menslievende mani-

festatie ambulante handel te verrichten,

zijnde: appelverkoop op 06.03.2000. In

de volgende regeringsvorming zou een

staatssecretaris voor administratieve

vereenvoudiging geïnstalleerd worden.

Geen dag te vroeg !

Weekend aan zee

Gocar-races, met water van de zee een

emmer vullen, zonder deze te verplaatsen,

alle lichten in een appartementsblok

tegelijk laten branden, volksdansen op

het plein, er samen op uittrekken voor

een avondspel op het strand en tal van

andere activiteiten konden niet ontbreken

tijdens dit weekend. Uiteraard werd de

plaatselijke bevolking en toeristen

betrokken bij vele activiteiten.

97Vriendschap is een plant die vaak water nodig heeft.

Ja kamperen

Ja kamperen is

de mooiste zomersport

Waardoor je steeds

maar jonger wordt

Je trekt door heel

het mooie Vlaamse land

Door bos en hei en strand

Refrein:

Tralalala … hé

Frieten met sala hé

En ne kouwe pla met chocolalalala …

Frieten met sala hé

En ne kouwe pla met chocola

Het slapengaan

is altijd niet te best

Soms lig je in

een mierennest

Je doet van heel

de nacht geen oog meer dicht

Tot aan het morgenlicht

Refrein

De soep is soms

een beetje aangebrand

Dat vinden wij maar ambetant

De leidsters zijn

niet altijd welgezind

En drinken soms een pint

Refrein

Op kamp in Herentals

In Herentals werd Nele onderworpen

aan een opdracht voor haar totemisatie.

Deze werd gevolgd door een kampvuur,

de doop vergezeld van een vies papje en

een voortotem die ze voor altijd zou mo-

gen dragen.

Dit kamp werd Mussenflip meerdere

malen door Valerie De Brandt gebracht.

Nog steeds kan de oudleiding genieten

van deze speciale voordracht.

Mussenflip

Verheugd kwam Flip door de straten gestapt

hij had er een nest met mussen

gesnapt

hij had ze verborgen onder zijn pet

en die weer voorzichtjes opgezet

Wel verbruid! Wat spookt daaronder uit?

Aan mussen op 't hoofd had ik niet

gedacht.

Mussenflip...

102 Een spatje meer 2001 - 2002

Startweekend

De 40ste verjaardag werd ingezet met

een spetterend start-weekend. Zaterdag

stond de overgang en een barbecue op

het programma. Daarna was er nog een

avondtocht gevolgd door een optreden

van Rudy Silvester, de Thompson Factory.

Zondag was niet minder leuk! Deze keer

waren er een massaspel, snacks en een

vrij podium voorzien.

Er werd ook een “Gotcha" georganiseerd,

een spannend moordspel waarin elke

deelnemer een doelwit krijgt, dat hij

met een welgemikt schot, met een water-

pistool, moet liquideren. De dader krijgt

dan het “leven” van het slachtoffer en

moet zich nu op diens doelwit richten.

Wie als laatste overleeft, is de winnaar.

Men kon immuniteit verwerven door als

indiaan of non gekleed te gaan. De gotcha

werd gewonnen door Benjamin Saerens.

Deze verstopte zich zelfs onder de auto van

een slachtoffer om zijn moord te plegen."

Eerste keer op trapsgewijs

Trapsgewijs is een tweedaagse fietstocht voor de jeugdbewegingen van Dendermonde

en omstreken. Tot nu toe gingen er nog nooit scouts of gidsen mee. Ook nu nog zijn

wij zijn de enige groep die mag meedoen aan dit fantastisch initiatief.

Het gaat hier niet om een gewone fietstocht waarbij iedereen gezellig samen van

punt A naar punt B rijdt. Twee dagen lang gaan we op zwier doorheen berg en dal,

op zoek naar plaats T. Waar T precies ligt? Dat is een groot geheim waarvan steeds

maar enkele mensen op de hoogte zijn. Iedereen heeft er de mond van vol, slechts

weinigen weten waarover ze spreken.

Om dan toch op de juiste plaats te geraken is trapsgewijs opgebouwd uit verschillende

tochten, elk ongeveer tien kilometer lang. De deelnemers volgen deze tochten door

het oplossen van doodeenvoudige tochttechnieken, en komen als vanzelf aan waar

ze moeten zijn. Klassiekers zijn de visgraat, de fototocht, en de zogeheten bolleke

-pijlke. Maar er zijn natuurlijk duizend-en-één mogelijkheden. Wie een kwart pond

brein heeft, kan daar echter geen problemen mee hebben!

Als je dus alles tot een goed einde hebt gebracht, kom je zaterdagavond aan in plaats

T. Daar is steeds een zaal gereserveerd voor een heuse Trapsgewijsfuif. Slapen doe

je bij de plaatselijke bevolking. Al naar gelang je geluk lig je in een tuinhuis, garage,

of heuse suite met ontbijt. In elk geval: deze mensen weten van op voorhand dat

Trapsgewijs in aantocht is en verwachten jullie. Na het feestgedruis keer je zondag,

aan de hand van tochttechnieken, terug richting Dendermonde.

103In iedereen zit een kind verborgen dat wil spelen.

Op kamp in Hechtel-Eksel

Het alom bekende spel "arm en rijk" kon tijdens het kamp bij de oudste groep niet

ontbreken. Bij dit spel worden de leden opgedeeld in enerzijds arme en anderzijds

rijke mensen. De armen krijgen het echter zwaar te verduren: met enkel water en

brood moeten zij de volledige dag doorkomen, terwijl de rijkere mensen een hele dag

verwend worden met veel lekkers. De leiding had evenwel geen rekening gehouden

met de vindingrijkheid van enkele jigi's die besloten om de ijskast in de fourage te

gaan plunderen. Deze kregen het voor elkaar om onder een hoedje te spelen.

Ook werd er op dit kamp aandacht besteed aan het klaarstomen van nieuwe leiding.

Katrijn en Anneke organiseerden een spel voor de leiding en de leden van hun groep.

Het werd een heuse Blind Date waarbij door het lot iedere persoon aan een mogelijke

kandidaat van Chiro Heilig-Kruis werd verbonden. Het spel werd in de kleinste details

voorbereid en we ondekten zelfs de diepste romantische dromen van de chiroleiding.

Liefdesbrieven werden zonder enige aarzeling verzonden en jaja... we kregen zelfs

een hele mooie brief terug.

De leden konden geen minuut stil zitten. Kampen bouwen in het bos of als aapjes in

de bomen hangen. Niemand kreeg er genoeg van. Zelfs wanneer er een klerenslinger

moest gemaakt worden, gingen we tot het uiterste. Kousen, broeken, ondergoed,... Een

geluk dat we een krant hadden om ons te bedekken om zo geen verkoudheid op te doen.

Greet en Mart kwamen dit kamp in de krant en op de radio met hun totemopdracht. Ze

schreven en zongen samen met Salim Segers "Scouts in hart en nieren".

114 One world one promise 2006 - 2007

Op kamp in Hoeselt

Jabe jabe doe! Werd dit kamp meerdere keren door het bos geroepen want we waren

op kamp met de Flintstones. Zo speelden de kapoenen 1 tegen Barnee en leefden alle

groepen zich uit in de modder tijdens de vuile dag met dino.

Traditie getrouw was er ook weer een sprookjesspel, verzorgd door de gidsen, tijdens

het kamp. Kapoenen, kabouters en jonggidsen moesten de handen in elkaar slaan om

princes Fiona te verlossen van droomprins zodat ze met Shrek kon trouwen.

Dit kamp stond er ook iets spectaculairs op het programma. De leden werden die

dag vroeg gewekt, kregen een lunchpakket mee en moesten zich klaar maken om

te vertekken. Na een tocht met de bus en de trein kwamen ze uiteindelijk aan in

Bobejaanland en daar hebben ze het een hele dag erg naar hun zin gehad.

Weekend in Asse

Deze keer gingen we op weekend naar

Asse, in de Parkvilla. Omdat het niet

zo ver was brachten de ouders hun

kinderen zelf naar de weekendplaats.

In het park werd een gezamelijk spel

gespeeld. Klein en groot kon laten zien

wat ze waard zijn.

Ook de bomen in het park en het kleine,

maar zeer fijne speeltuintje viel bij

iedereen in de smaak.

115Brons, zilver, SCOUT!

Één Wereld Één Belofte ...

In 2007 werd wereldwijd de honderdste verjaardag van Scouting gevierd.

Onder de noemer "One World One Promise" gingen we wereldwijd met hetzelfde

jaarthema aan de slag. Op zondag trokken alle leden, naar Brussel voor het grote

JAMbefeest.

Elke groep reisde met één van de speciaal ingelegde treinen van de NMBS naar het

aangeduide station. Daar stonden overal "gidsen" die stonden te springen om ons op

je weg te helpen. Ook muzikanten, jongleurs en andere animatie zorgden voor een

fijne tocht. De activiteiten gebeurden per tak. Het heeft niet lang geduurd vooraleer

alle leden helemaal ondergedompeld waren in de ambiance van het eeuwfeest!

's Middags was het picknicken geblazen! De grootste picknick die menig scout of gids

ooit had meegemaakt.

Nadien werd de dag feestelijk afgesloten in het Koning Boudewijnstadion met een

spetterend slotspektakel. Eenmaal werd het stadium volledig gevuld met de jongste

takken en nadien werd alles nog eens overgedaan met de oudste. Maar het gevoel dat

je kreeg toen de wave drie maal rond het stadion ging, toen de show werd opgevoerd

en toen iedereen besefte dat hij/zij omgeven was door allemaal scouts en gidsen.

Allemaal van ergens anders, elk met een eigen verhaal, een andere drijfweer, maar

overal diezelfde blije gezichten en diezelfde passie... Scouting. Wie toen aanwezig

was moet wel kippenvel gehad hebben. Het was gewoon machtig!

118 Bureluren! 2008 - 2009

Gordelen (beker)

Sportief als we waren besloot een de-

legatie om deel te nemen aan de gordel.

Ondanks het slechte weer hadden we

veel plezier! En ook dit kiekje hebben we

daaraan te danken. Tijdens een schuil-

pauze zaten we in een cafeetje met

grote bekers. Wij hadden er niets anders

op gevonden om hiermee een prachtfoto

mee te nemen. Onze verklaring aan het

thuisfront? Winnaars van de gordel.

Weekend

Tijdens een uitstapje naar zee stond een

toertje met de go-cart bovenaan het

lijstje van de gidsen. Natuurlijk werden

er verschillende opdrachten gekoppeld

aan deze tocht. Zo posseerden ze bij een

standbeeld in een fontijn en deden ze

een wedstrijdje om het diepst in de zee.

Terwijl bouwden de kapoenen en

kabouters zandkastelen op het strand en

gingen de jonggivers naar het dorp.

Grauwtje de ezel

Grauwtje de ezel stond eens in de wei.

Hij kwispelde met zijn staartje,

o wat was hij blij.

I-a i-a. I-a i-a, i-a.

Grauwtje de ezel stond eens in de wei.

Hij kwispelde met zijn staartje,

o wat was hij blij.

I-a i-a. I-a i-a, i-a.

119De jeugd is de wervelwind van het leven.

Kapoenen zoo

Tijdens de zomervakantie gingen onze

kapoenen als slotactiviteit naar de zoo.

De treinreis was al avontuurlijk en dan

hadden ze de dieren nog niet gezien. Het

leek of de apen wisten dat onze leden

graag kunstjes zagen. Anders waren ze

gewoon in hun element. De kapoenen

hebben er alleszins van genoten. Ook de

olifanten, leeuwen en de boom met neus

en bril hadden veel succes.

Kamp Hamont-Achel

In Hamont-Achel gingen we op kamp met Zippen en Zappen. Op onze reusachtig ge-

sjorde tv konden de leden 's morgens het programma van de dag bekijken. Hiervoor

werd er elke ochtend een knap staaltje toneel neergezet door de leiding.

Het beekje aan ons kampterrein was ook geweldig! Op elk vrij moment probeerden de

kapoenen en kabouters de beek over te slingeren. De ene slaagde hier al wat beter

in dan de andere, met alle gevolgen van dien. Ook de oudere waagden zich aan de

sprong als echte Tarzans. Verder was de beek ook de perfecte locatie om rond "varen"

met onze zelfgemaakte petflesboot waar we toch wel fier op waren.

Ook de beauty en de nerd dag, vuilendag en de glow in the dark games zullen

ongetwijfeld leuke herinneringen oproepen bij menig gids.

Eerste Cocktail Night

Praktisch alle Lebbeekse verenigingen

hadden al een fuif en als jeugdbeweging,

die de dansvloer al een graag onveilig

maakt, konden wij dus niet achterblijven.

Dit jaar werd onze Cocktail Night ge-

boren. Het concept van de cocktails en

onze ronde cocktailbal sloeg aan bij het

publiek. Zeker de Kiss me quick was een

topper. Tot op heden is het recept van dit

heerlijke drankje en groot geheim.

122

"Weet je wat ik heb"

Tijdens de start van het nieuwe jaar werden er zoals ieder jaar bij de start tal van

massaspelen gespeeld. 's Middags werd er soep gegeten met een lunchpakket gevolgd

door een postenspel. Nadien was het traditiegetrouw tijd voor de overgang. Nadat de

nieuwe groepen verdeeld waren ontdekten deze ook hun nieuwe leiding. Spannend.

Deze gingen samen meteen aan de slag met verschillende kennismakings en andere

knots gekke spelen.

Als afsluiter van de dag was er ook nog een optreden. Hiervoor hadden we inspiratie

opgedaan op herfstontmoeting. Het jaarthemalied "gloeiend erbij" werd door ons ge-

bracht in volle ornaat en met volle goesting. Het werkte aanstekelijk want iedereen

brulde steevast "vuur" wanneer de zanger zong "weet ja wat ik heb". Fantastisch!

Gloeiend erbij 2010 - 2011

Irish Pub

In onze Irish pub werden aangepaste

dranken en hapjes geserveerd. Guiness,

perencider, whisky en fish and ships

mochten natuurlijk niet in ons assor-

timent mankeren. Om het af te maken

werden er verschillende folkplaatjes

afgespeeld.

De leiding nodigde uit tot zoenen met

hun t-shirts waarop handmatig "Kiss me

I'am Irisch" werd geverfd.

Door het vuur

Het driejaarlijkse groepsleidingscongres

kreeg als thema "Door het vuur".

Via de groepsleiding bezint elke

groep zich op voorhand over bepaalde

aspecten, deze editie engagement en

verantwoordelijkheid, binnen het spel

van scouting. De resultaten daarvan

worden meegenomen door de nationale

leiding om het verhaal van scouting ver-

der te schrijven of deels te hertekenen.

Ge zijt bedankt

Onder het mom van het jaar van de

vrij-williger. Werd door gouw Waas (een

groepering van verschillende districten)

een feest, ge zijt bedankt, georganiseerd

voor alle leiding.

Speciale bussen werden ingelegd om ons

te vervoeren naar het feest. Optredens,

een fuif, eetkraampjes, een rodeostier

en andere leukigheden werden boven-

gehaald om de leiding te verwennen.

123Staat de pijl op jouw compas wel altijd naar het noorden?

Woordje van de leiding

De zomer is in het land en dat is het teken om onze koffers te pakken en met zʼn allen op kamp te vertrekken. Dit jaar trekken we er 10 dagen op uit om samen de leukste dagen van het jaar te beleven.Het kamp is altijd een mooie afsluiter van het hele scouts-jaar en dit zal nu zeker niet anders zijn. Integendeel! Wij hebben er echt al ongelooflijk veel zin in!

Inhoudstafel

· Inhoudstafel · Woordje van de leiding · Kampplaats · Post op kamp · Baggage· Post-itʼs · Praktische zaken · Contact

Dit jaar organiseren we geen bezoekdag, maar er komt achteraf zeker nog gelegenheid om onze avonturen te herbeleven. Hierbij denken we aan de fotoʼs die op 17 sep-tember tijdens het startweekend te zien zullen zijn. Maar daarover krijgen jullie later nog meer informatie.

Voor velen is het niet nieuw op jullie kind mee op kamp te laten gaan. Terecht! Maar voor diegenen die nog twijfelen, aarzel zeker niet om ons te contacteren of ons te bestoken met vragen.

Een scoutieve linkerde leiding

Praktische zaken

WanneerWe gaan op kamp van 11 juli tot 20 juli 2011. -> Dit jaar komen de kapoenen iets later toe op kamp, nl. 14 juli 2011, hierdoor kunnen we allemaal samen afkomen.

We spreken op 11 juli 2011 om 09.00u af aan de kerk in de Lange Minnestaat om op kamp te vertrekken. De leden komen in perfect uniform en brengen een rugzak met lunch-pakket mee. Hou ook zeker je sis-kaart en evt. je pasport klaar. Deze worden door de leiding bijgehouden tijdens het kamp.

De kapoenen vertrekken op 14 juli 2011 ze spreken om 16.00u af aan de kerk in de Lange Minnestaat. Kapoentjes komen in uniform en geven de sis-kaart (evt. pasport) aan de leiding. Ze moeten nog niet gegeten hebben.

Alle leden komen terug op 20 juli 2011 om 15.30u. Jullie kun-nen ons opwachten aan de kerk in de Lange Minnestraat.

Contact

KapoenenDieter Tineke Wietske 0496 36 79 85 0472 75 68 48 0498 85 15 33

Kabouters en welpenBen Jennifer Silke0497 43 82 09 0499 24 31 12 0472 68 81 64

Jonggidsen en jongverkennersAndrea Femke0472 42 36 58 0479 31 53 91

Gidsen en verkenners Saar0472 97 53 43

Wanneer ben ik ingeschrevenJe bent pas ingeschreven als volgende zaken in orde zijn:

Kampgeld is overgeschreven voor 1 juliDeelnemingsmail gestuurd naar info@scoutslebbeke.beMedische fiche ingevuld isLidgeld betaald is

NoodgevalTijdens het kamp houden wij enkel contact via de post. Als er zich toch een noodgeval voordoet kunnen jullie contact opnemen met de groeps-leidster, nl. Saar 0472 97 53 43.

UniformVoor uniformen kan je nog steeds terecht bij leidster Wietske. Ga je liever naar een echte winkel? Dan kan je terecht in de Hopper. Voor kledij specifiek van onze groep kan je daar niet terrecht. PrijsDe kampprijs bedraagt 100 euro. Hier zijn verblijf, eten, vervoer, geld voor activiteiten en de kampverzekering, inbe-grepen. De tweede uit het gezin betaalt 5 euro minder. De kapoenen betalen 60 euro.

Rekeningnummer: 737 2100984 07 Begunstigde: VVKM Tijl Uilenspiegel Mededeling: kamp + naam van het lid

Aangezien alles reeds in de kampprijs is inbegrepen, hoeft men niet te overdrijven met het zakgeld. Een beetje geld is nodig om een ijsje te kopen op dagtocht of om enkele kaartjes naar het thuisfront te sturen. Voor kapoenen en kabouters is 10 euro voldoende.

Service open lucht leven

De Soll-ploeg is een groep mensen van

Scouts en Gidsen Vlaanderen die elk

jaar een aantal avontuurlijke weekends

in de Ardennen organiseren voor givers

en hun leiding. Tijdens zo een weekend

staat er rotsklimmen, speleologie, tocht

en ... op het programma.

Elk jaar kan een givertak zich inschrijven

en dan worden er groepen geloot. Deze

keer waren wij bij de uitverkorenen.

Op kamp in Kasterlee

Met "Met Arthur op avontuur" als kampthema kon het niet anders dan dat we dit

kamp vele avonturen zouden beleven. Voor een stuk hadden we deze zelf in de hand.

Zo werd er veel geëxperimenteerd op kamp. De kapoenen lieten filmprolletjes met

gist ontploffen onder leiding van een gekke professor. De givers bouwden hun eigen

pizza-oven en maakten daar de heerlijkste pizza's in klaar. Bovendien kookten vele

jonggivers voor het eerst op een houtvuur. Minder leuk was dat de jonggivers veel

pech hadden tijdens hun tweedaagse. Fietsen gingen stuk en ééntje verdween zelfs.

Ook memorabel is het liedje "tu tu tu Avontuur met Arthur". Elke dag kwam er na het

kamptoneeltje een strofe bij en tegen het einde van het kamp kon iedereen het lied

luidkeels meezingen. Een echte topper bij kapoenen en welpen!

Jamboree

Dit jaar ging er voor het eerst iemand

van onze scouts (Saar) op Jamboree.

Een vierjaarlijks internationaal kamp

met givers en leiding van over de hele

wereld. Deze editie "Simply Scouting"

ging door in Zweden en duurde drie

weken. Er waren op voorhand ook en-

kele weekends en twee voorbereidende

kampen zodat leiding en leden elkaar al

wat leerden kennen.