nait soez'n 35-6

Je stempel drukken op de universiteit of hogeschool kan. Op die manier verbeter je de onderwijskwaliteit voor jezelf en voor je medestudenten. Met als bijkomende bonus dat het enorm leerzaam is.

Kraakpand InspraakLang studerenDe Groninger Studentenbond heeft samen met politieke jongerenorgani-saties een pand in de binnenstad van Groningen gekraakt. Dit voormalig postkantoor stond al jaren te verkrot-ten en krijgt nu weer een nuttige functie. Nieuwsgierig naar wat er van gemaakt is? Kom langs!

pagina 3

Sommige studenten weten niet van ophouden. Door de meest uiteenlopende omstandigheden kan je studie wat meer jaartjes in beslag nemen dan oorspronkelijk de planning was. Maar dat kan ook heel nuttig zijn. Nait Soez’n interviewde twee “eeuwige studenten”.

tel: 050-3634675www.groningerstudentenbond.nl

Opinieblad voor studerend Groningen september 2007 35e jaargang No. 6 Oplage 4200

pagina 12

pagina 7

Nait Soez’n

Nait Soez’n is het opinieblad van

Nait Soez’n 2 Nummer 5 35e jaargang

Postkantoor gekraaktWoonwinkel voor jong Groningen

Tante JetTips om de studententijd door te komen

AfkortingennonsensHanze verzuipt student in beleidsmatige taal

Dichten in GroningenPoëzie leeft in het hoge noorden

StudentenpolitiekMacht van de medezeggenschap

Introductie GSbWat doet de studentenbond

Wonen in GroningenTips om een kamer te vinden

Eeuwige studentenDe voors en tegens van studie-uitloop

Luna LudikaMaanverlichte inspiratie

3

4

5

6

7

RedactioneelGreetings, KEI-loper! Welkom in het altijd zonnige Groningen, waar je een memorabele studententijd

tegemoet gaat. Eindelijk een opleiding waarin je al je energie kwijt kunt. Geen wiskunde meer, Frans of ANW. En eindelijk een eigen kamer, als je die al gevonden hebt. Nu breekt de tijd aan om je vroegere voornemen “later alleen maar patat en chocola te eten” uit te voeren. Maar eerst is hier natuurlijk de KEI-week. Massa’s studentenverenigingen die staan te springen om jouw lidmaatschap en natuurlijk een gezellige tijd met je KEI-groepje en je wannabe-beste vriend Bier. Ook wordt je deze week overspoeld met blaadjes en flyers. Het blad dat je nu in handen hebt, zul je na de KEI nog wel eens tegenkomen. Iedere twee maanden ligt er een uitgave op je te wachten op je school of faculteit. De Nait Soez’n is het opinieblad van de Groninger Studentenbond (GSb). Je vindt hierin stukken over lokale en landelijke politiek, cultuur en studentenzaken. Maar natuurlijk ook columns, stukken over gekke gebeurtenissen en de vaste strip op de achterkant. En jij mag er aan meewerken. Heb je een leuk artikel in je hoofd, blaak je van creatief zelfvertrouwen of ben je in het trotse bezit van een levensgrote taalknobbel? Kom dan onze redactie versterken! Je bent altijd welkom om eens binnen te lopen bij een redactieweekend

of eens te kijken bij de GSb. Wij zien je in ieder geval graag terug!

In dit nummer: Marcels Trip

Verder nog:KEI-programma GSb Wieke’s filmblik Versus Earl & Meyer

8

12

10

14

11151616

Ach de KEI-week… De tijd waarop een tsuna-mi van jonge studenten de stad weer overspoelt. Als schapen volgen ze de trouwe herder die de KEI-leider pre-tendeert te zijn, tot er genoeg drank in de man is om zelfs de trouwste hoeder van het rechte pad af te doen wijken. Alle studenten-verenigingen liggen als hongerige wolven klaar om een portie vers vlees te kunnen verorberen. Je kunt als aankomend student geen drempel over stappen of er staat een heel leger studenten je hartelijk welkom te heten. Ik zou er doodziek van worden me altijd maar zo welkom te moeten voelen. Vervolgens word je door je KEI-leider door de goten van Gronin-gen van kroeg naar kroeg getrokken waar de ene na de andere bezopen ouderejaars probeert jou aan de lijst van veroveringen toe te voegen. Frisse blaadjes zijn vier punten, geloof ik. Maagden leveren bonuspunten op. Dan blijf je heel lang bier tanken tot je in, al dan niet je eigen, bed beland. Waarschijnlijk word je wakker naast die smurf uit je KEI-groep die uit de orde der muurbloempjes gekickt is omdat hij of zij de sfeer zo verpestte. Als je geluk hebt ontwaak je naast een vers geharste Ellen (zie pagina 16). Na een week aan deze martelende gastvrijheid onderworpen te zijn, denk je vast dat de KEI-week slechts een mechanisme is waarmee de onderkant van Groningen zichzelf in stand houdt. Een kweekvijver voor de kroegtijgers en schuinsmarcheerders van de toekomst.Na de KEI-week volgt de brijweek. Slapper dan een vaatdoekje, als een plasje mens, lig je op de bank. Je voelt je vies en waar-schijnlijk gebruikt. Slechts één gedachte maakt het lijden draaglijk. Volgend jaar weer KEI-week! Jouw beurt om frisse blaadjes te kauwen en al het verse vlees heel, heel hartelijk te verwelkomen. Veel plezier!

3Nait Soez’n Nummer 5 35e jaargang

VOOR NAdoor Marcel Trip

Het oude postkan-toor op de hoek van het Gedempte Zui-derdiep en de Gel-kinghestraat is weer open for bussiness. Het is echter niet de TNT (of hoe het postbedrijf tegen het verschijnen van dit nummer ook mag heten) die het pand weer in gebruik heeft genomen. De Gro-ninger Studentenbond heeft in samenwer-king met politieke jongerenorganisaties DWARS (GroenLinks) en ROOD (SP) het pand gekraakt. Het gebouw op deze prominente plek stond sinds 2002 leeg, al zat er in de gevel tot 2005 nog wel een pinautomaat. Daarna is het pand echter helemaal niet meer benut. Op 1 juli hebben bovenstaande organisaties het in gebruik genomen. Meteen werd aan de grote schoonmaak begonnen. Het eindresultaat leverde een hoop verbaasde blikken op van voorbij-gangers. Onder de opeenstapeling van reclameposters, stickers en andere troep waarmee de buitenkant van het post-kantoor overwoekerd was geraakt, bleek namelijk een prachtpand te zitten. Buurt-bewoners waren over het algemeen dan ook zeer te spreken over de actie. Volgens omwonenden is het “zonde dat er zo lang niets mee gebeurd is”. Verder merkte men op dat het “altijd een teringzooi was”. Veel Groningers zijn al vergeten dat er een kantoor verstopt zat aan het Zuiderdiep. Of zoals een omstander het verwoordde:

Postkantoor gekraaktPolitieke jongerenorganisaties en de Groninger Studentenbond (GSb) hebben gezamenlijk een pand gekraakt dat als woon-informatiepunt zal dienen. Het gaat om een voormalig postkantoor int hartje Groningen. Met de keuze voor een kraakpand als locatie is gelijk een krachtig statement tegen woningnood onder jongeren gemaakt.

“Goh, ja, daar heb ik vijf jaar geleden inderdaad nog wel eens een OV-jaarkaart opgehaald”.Toch was de makelaar Meeùs, die zich “inspande” voor de verkoop van het pand, verbaasd dat een pand dat zo lang leeg staat zomaar gekraakt kan worden in Groningen. Een makelaar die niet op de hoogte is van de unieke Nederlandse wetgeving omtrent leegstand en kraken? De kraakwet is juist in leven geroepen om tegen te gaan dat panden langdurig ver-pauperen terwijl er woningnood bestaat. Het is veel vreemder dat het kantoor in Groningen al die tijd leeg heeft gestaan.

Woonwinkel Volgens de krakers is het een zeer slechte zaak dat zulke panden in de binnenstad jarenlang leeg staan. “Woningnood onder jongeren is een groot probleem waar ook in Groningen te weinig werk van wordt gemaakt,” aldus woordvoerder Niels Jon-gerius. “Leegstand van kantoorpanden die prima bewoond kunnen worden is voor ons niet acceptabel. Bovendien stond dit pand echt te verkrotten.”

Het doel is dan ook om een informatiepunt of woonwinkel in te rich-ten om zo woningzoe-kenden te informeren. Het vinden van een woning is nog steeds moeilijk in Groningen en de gelukkigen die wel slagen na hun zoek-tocht lopen helaas vaak tegen problemen aan. Vooral huurbazen uit de particuliere sector

maken zich schuldig aan het vragen van te hoge huurprijzen en het verhuren van woonruimte waarvan de kwaliteit te wensen overlaat. De onlangs ingestelde 25%-norm zal het voor studenten niet makkelijker maken. Deze norm stelt dat er maar vijfentwintig procent van bepaalde straten voor kamerverhuur gebruikt mag worden. Zo zal een hoop van de kamer-verhuur waarschijnlijk verdwijnen in de illegaliteit waardoor de kwaliteit van deze kamers niet gecontroleerd kan worden. De noodzaak en rechtvaardiging voor de woonwinkel ís er en met de keuze voor de locatie is meteen een krachtig statement gemaakt.

Tot er een koop of huurovereenkomst getekend wordt is de woonwinkel een feit. Als je er bij woningcoöperatie IN niet uit komt, loop dan gerust eens naar de overkant van de straat.Alle KEI-lopers en andere geïnteresseer-den zijn door de krakers van harte uitge-nodigd om informatie te vinden omtrent wonen, huren, kraken en dergelijke, of gewoon voor een lekker kopje koffie.

De Nait Soez’n is het onafhankelijke opinieblad van de Gro-ninger Studentenbond (GSb). Leden krijgen het blad thuisgestuurd. Reacties en artikelen kunnen naar het redactieadres gestuurd wor-den. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te weigeren of in te korten. Ingezonden brieven zijn bij voorkeur niet langer dan 350 woorden. Advertentietarieven zijn op te vragen via het redactieadres.Nait Soez’n verschijnt zes maal per jaar en wordt gratis verspreid in alle gebouwen van de Hanzehogeschool Groningen en de Rijks-universiteit GroningenOplage: 1500 stuks (4200 stuks voor de KEI)De deadline voor de volgende editie van de Nait Soez’n is dins-dag 18 september.

Redactieadres: St. Walburgstraat 22a 9712 HX Groningen Tel.: 050 363 46 75 [email protected]: Anna van der MeulenRedactie: Thomas van den Berg, Ellen Deckwitz, Thomas Ebben, Floris van Eerden, Wimar Hebels, Paul Klein Lankhorst, Marcel Trip, Ruben Veldhuis en Machteld Velema Illustraties: Ellen Deckwitz, Annelies Stern, Paul de Vreede en Bas de VriesColumnisten: Ellen Deckwitz en Marcel TripUitlegger: Annelies SternDuplicatie: ’t Hartje

Colofon


Tips van Tante JetWelkom in het studentenleven. Onafhankelijkheid, eigen keuzes maken, het vrije leven. Om te voorkomen dat je verstrikt raakt in de verantwoor-delijkheden: een paar tips.

Ga je de was doen? Denk in hokjes: wit bij wit, zwart bij zwart (dan blijft het langer zwart) en de rest is bonte was. Gekleurde en zwarte kleding die je net gekocht hebt, kun je beter eerst apart wassen. Gebruik ook niet teveel wasmiddel. Een ruime eetlepel per wasmachinewas is echt ge-noeg. Laat je natte was echter geen week liggen, dan gaat het stinken. Beter hang je de kleding direct op, of je stopt het in de droger.

Een ei koken? Leg je ei in kokend water en laat hem ongeveer zes minuten bor-relen voor een halfzacht exemplaar. Een hardgekookt ei heb je in ongeveer negen minuten. Weet je niet zeker of je eieren nog bruikbaar zijn? Leg ze in zout water. Als ze blijven drijven kun je er weinig meer mee.

Een beetje groen zorgt voor een schone-re lucht en het staat ook nog eens gezel-lig. Geen groene vingers? Zet een ficus in je kamer. Fici zijn onverwoestbaar, neem dat van mij aan. Geef je plantjes wel af en toe water, daar blijven ze groen van.

Spoel je afwas voor. Hiermee zorg je ervoor dat je pannen en borden na een maand nog schoon te krijgen zijn. Het chemisch reinigen en vervolgens ont-smetten van je servies is een klusje dat je je ergste vijand niet toewenst. Niets vervelender dan een huisgenoot die zijn muesli tot beton laat worden in het van je betovergrootmoeder geërfde porselein en het je er zelf uit laat bikken. Schop je huisgenoten af en toe, wanneer ze het bloed onder je nagels vandaan halen met dergelijk gedrag.

Houd je huis een beetje proper. Maak je wc eens schoon en laat je badkamer niet achter als een pierenbad. Wanneer je pannen op het fornuis blijven plakken, is het tijd om de hogedrukspuit uit de kast te trekken. Met een redelijk schoon huis hoef je je niet zo diep te schamen wanneer je ouders onaangekondigd op bezoek komen. Vlak voor een deadline of tentamen maak je het beste schoon. Dit noemen we studie-ontwijkend ge-drag. Het is overigens niet de allerbeste

tijd voor een algehele reiniging. Beter is het om vóór je gaat studeren de boel aan kant te hebben.

Beperk je gebruik van chemische reini-gingsmiddelen tot het minimum. Ge-bruik liever schoonmaakazijn of groene zeep. Daarmee wordt je aanrecht ook schoon, zonder dat er een chemisch laag-je schoonmaakmiddel op achter blijft. Veel gezonder. En het werkt prima: ver-dun wat schoonmaakazijn met water en spuit je badkamer en wc ermee in. Nacht-je laten intrekken en daarna afspoelen. Tadaa: kalkvrij en überwit sanitair.

Volg het nieuws, dan kun je meepraten in de kroeg. Okee, in de Blauwe Engel heb je er misschien weinig aan, maar wat doe je daar ook. Neem een proefabonnement op een krant. Je gaat de wereld om je heen stukken beter begrijpen en je ouders zul-len trots zijn op hun wereldwijze, intel-lectuele kind. Doe het overigens vooral voor jezelf.

Probeer tussen vaste tijden te studeren. Zie je studie als een baan, dan hou je nog wat tijd over. Wees hierin streng voor je-zelf. Je zult merken dat je leven er niet alleen meer geordend maar ook leuker door wordt.

Doe dingen buiten je studie. Ga bij de plaatselijke punnikclub, doe eens een cursus of vrijwilligerswerk en sluit je aan bij een studentenvakbond. Leer mensen kennen, leer nieuwe dingen doen en heb vooral veel lol.

Bereid je colleges voor. Het klinkt oubol-lig, maar je zult jezelf erg dankbaar zijn. Door een voorbereiding weet je nog eens zinnige vragen te stellen aan je docenten en maak je het jezelf stukken makkelijker wanneer je moet gaan blokken voor een tentamen.

Bewaar je administratie! Er is weinig dat je een beter gevoel geeft dan orde op je bankrekening. Weet waar je geld heen gaat en spek je spaarrekening. Je zult je machtig voelen en een stuk minder stress hebben. Gooi niet alle papieren die door

de brievenbus komen op gevaarlijk over-hellende stapels, maar selecteer eruit wat belangrijk is. Stop alles van de IB-Groep en de belastingdienst in een map, houd je bankafschriften bij en check je loonstrookjes op fouten. Wat oud papier is behoeft geen uitleg; grote, schreeu-wende letters en felgekleurde foto’s zeg-gen genoeg.

Vul voor je belastingteruggaaf geen TJ-formulier in. Op een regulier aangiftepa-pier kun je namelijk wél je studiekosten aangeven. Bewaar de bonnetjes van je schooluitgaven, hier kan naar gevraagd worden.

Ga uit, maar drink genoeg vocht. Alco-hol droogt je uit, dus een paar glazen fris (geen cola) of water heb je nodig. Je wordt er misschien minder snel zat van dan je vrienden, maar jij weet in elk ge-val de volgende dag nog wat je allemaal hebt uitgespookt. Water is een goede ka-terpreventie.

Zet een glas rode port in je kamer als je last hebt van fruitvliegjes. De kleine beestjes zijn gek op de geur en verzuipen in de vloeistof.

Tot slot: gebruik spaarlampen (op de langere termijn veel goedkoper en beter voor het milieu) en houd rekening met je medemens. Zwalk niet luid zingend door een slapende buurt, ruim je rom-mel op en doe eens iets aardigs. En heb het leuk!


door Wimar Hebels

Laten we de lezer maar niet doodgooien met prachtige bedrijfsmatige afkortingen als FuO (functieordening), fte (fulltime equivalent) of RI&E (risico-inventarisatie en -evaluatie). De meeste Hanzestudenten krijgen daar immers toch nooit iets mee te maken, tenzij ze natuurlijk iets als com-merciële economie gaan studeren. In plaats daar-van richt ik me op fantas-tische uitvindingen als SLB, DOP, SOK en POP. Vooral de speelsheid van het laatste trio geeft wel aan hoe de Hanzehoge-school over haar studen-ten denkt. In plaats van dat ze suffe afkortingen bedenken kunnen ze de beestjes immers veel be-ter bij hun (echte) naam noemen. In ieder geval volgt nu de toelichting op de vier afkortingen.SLB staat voor Studieloopbaanbegelei-ding en is een van de ultieme instrumen-ten van het kwaad dat het competentiege-richt leren is. Studieloopbaanbegeleiding is in de onderwijskundige theorie een prachtig idee. Studenten moeten zelf uit de studiegids halen welke competenties iemand in het latere beroep moet bezit-ten en ze moeten zelf nadenken over hoe ze hun studie in gaan richten. Met SLB slaat de student de plank flink raak. Sterker nog: hij raakt de plank zo hard dat de plank tegen z’n hoofd vliegt en een flinke buts achter laat. De meeste studenten op de Hanzeho-geschool beginnen zonder dat ze weten wat hun opleiding, laat staan een later arbeidsperspectief, inhoudt. Ze moeten bij SLB echter wél al vanaf hun eerste jaar aangeven welke competenties ze willen opdoen. Weliswaar hebben eerstejaars Hanzestudenten een groot leervermo-gen, maar in de eerste paar maanden van je nieuwe opleiding een persoonlijk ont-wikkelingsplan (zie POP) over je verdere studie schrijven is wat teveel gevraagd.

SLB: recept voor verwarringVoor eerstejaars Hanzestudenten is de stroom afkortingen die op je af komt vaak nogal overweldigend. De lijst die een nieuw lid van de HMR (daar heb je al zo’n ding) krijgt, bevat al zo’n stuk of tachtig. Daarom bij deze een (kritische) verklarende lijst voor onbekenden in Hanze-afkortingenland.

SLB levert dan ook vooral veel verwar-ring en ontevredenheid op, zowel voor studenten als docenten.DOP is de Digitale Onderwijsplanner van de Hanzehogeschool. RUG-studen-ten kennen dit systeem al een beetje, want het is enigszins vergelijkbaar met de ProgRESSWWW-Ocasys-tandem. Vol-gens een nieuwsbrief van het Instituut voor Rechtenstudies, afgekort tot SIRE (wie mij kan vertellen hoe ze aan de S en de E in die afkorting komen krijgt een door mij persoonlijk gekochte taart naar keuze), worden door de DOP “zaken helderder”. Door de DOP “kun je goede en afgewogen keuzes maken om je eigen toekomst de kleur te geven die bij je past en die jou de beste mogelijkheden biedt op de arbeidsmarkt”, aldus de dean van SIRE. Als je naar de DOP kijkt is het ech-ter niet meer dan een planner met sum-miere uitleg over de inhoud van een vak. Een goede uitvoering van SLB zou hier dus wel handig zijn, maar ja, bij SLB wordt vooral verwarring gezaaid.SOK betekent Studie Overeenkomst en houdt in dat studenten aangeven wat

ze zoal aan studieonderde-len willen halen in het ko-mende jaar. Dit vloeit weer voort uit de DOP. De SLB-docent moet de SOK goed-keuren, zodat de student er later op kan worden aange-keken dat niet alle vakken gehaald zijn. In potentie biedt dit de mogelijkheid voor de Hanzehogeschool om mensen van de oplei-ding te verwijderen met een Bindend Studieadvies, maar dit gebeurt zelden. Het nut van de SOK is dan ook ver te zoeken. Als ma-nier om studenten te wij-zen op hun verantwoorde-lijkheid is het leuk, maar elke student zal zelf ook al wel door hebben dat het handiger is als hij of zij de vakken in een bepaald leerjaar haalt. De studie-

financiering houdt immers ook niet echt over.

POP staat voor Persoonlijk Ont-wikkelingsplan en houdt in dat je als student aan het begin van het jaar aan moet geven aan welke competenties je wilt gaan werken en welke je al hebt. Je kunt je afvragen of het zinvol is om eerstejaarsstudenten bij SLB te laten reflecteren op de competenties die ze al hebben en die ze willen verwerven, aangezien het voor de meesten niet eens duidelijk is wat een competentie is. Stu-denten zwemmen rond in een brei van competenties, groepsgesprekken en een gebrek aan inhoudelijke vakkennis. Daarom is het ook niet zo gek dat veel Hanzestudenten zich na een jaar begin-nen af te vragen wat ze dat jaar nou ei-genlijk hebben gedaan.Competentiegericht onderwijs is een mooi idee en het zal, mits goed doorge-voerd, ook heel veel positieve aspecten hebben. Zoals het nu bij opleidingen aan de Hanzehogeschool is doorgevoerd werkt het echter alleen maar contrapro-ductief. De Hanze moet een duidelijke keuze maken en het óf goed óf über-haupt niet gebruiken en niet zo half-slachtig zijn zoals het nu gebeurt.


Poëzie rocks, dat weten we dankzij jonge hippe dichters als Hagar Peters, Erik Jan Harmens en Daniël Dee inmiddels wel! Maar wist je dat Groningen steeds meer de vorm aanneemt van hét poëziecentrum van het Noorden? En dat dichten niet alleen voor zweverige types van Libellelezende leeftijd is? Een korte toer langs de Groningse poëzie-hotspots.

Groningen op rijm

door Ellen Deckwitz

Laten we beginnen op de Kleine Pelsterstraat 7, waar je Café Marleen kunt vin-den: een knusse kroeg waar bijna vijf jaar gele-den de Dichtclub werd opgericht. Eigenares Marleen Vermooten (46) blikt terug: “Café Marleen werd vanaf het begin bezocht door dichters. Op een gege-ven moment leek het hen leuk om maande-lijks bij elkaar te komen en op te treden met hun poëzie. Voorwaarde was echter wel dat ze iedere keer een nieuw gedicht mee-brachten.” Ze lacht. “Dichters kunnen soms ‘vergeten’ hun gedichten af te ronden. Zo hebben ze een mooie stok achter de deur.” Iedere eerste woensdag van de maand komt de Dichtclub sindsdien bijeen in Marleens café. Is de Dichtclub een uniek fenomeen? Marleen: “Wij zijn de eerste van Nederland! Maar ik heb net te horen gekregen dat de Groningse dichter Daniël Dee in Rotterdam een Dichtclub heeft op-gezet die vanaf september bij elkaar komt. We worden dus gefranchised.” Voor studenten met dichterlijk talent heeft de universiteit het Huisdichtersschap bedacht. Ieder jaar benoemt de RUG in samenwerking met de Universiteitskrant (de UK) een Huisdichter. Dit is een student die maandelijks in de UK een gedicht pu-bliceert over het studentenleven en het poëtisch vistitekaartje van de universiteit is. Afgelopen jaar vervulde Ruth Koops van ’t Jagt (22), studente Nederlands en Psychologie, deze taak. Ze probeert in haar poëzie zo dicht mogelijk bij de bele-vingswereld van de student te komen. Ze schrijft bijvoorbeeld over uitgaan, college volgen en het vertonen van studieontwij-kend gedrag. Haar gedichten zijn vaak heel verhalend en zitten vol woordgrapjes: over dat het soms vervelend is om niet meer bij je ouders te wonen dichtte ze bijvoorbeeld: “Nooit geweten dat een éénpersoonsvaat zo snel af-was”.

Maar is poëzie voor de gemiddelde student niet een beetje een ver-van-je-bed-show? “Poëzie is hip en kan stoer zijn,” zegt ze, “door herkenbare thema’s en taboes aan te snijden zoals seks, verdriet en verlies. Door het bijzondere van het alledaagse aan te tonen.” Ruth krijgt veel positieve reac-ties op haar werk: zo vertelde een enthou-siaste student dat hij haar gedichten op de koelkast heeft gehangen. Ruth glimlacht. “Proef gewoon eens een stukje poëzie, er is vast wel iets wat je lekker vindt!”Poëzie hoeft dus helemaal niet zo braaf te zijn. Om dat te onderschrijven organi-seert literaire studentenvereniging Flanor iedere derde woensdag van de maand de beruchte “Battle of the Poets” in cultureel studentencentrum Usva. Hierbij nemen twee bekende dichters het tegen elkaar op in een strijd waarin ze via improvisa-tiegedichten, quizvragen en voordrachten uit eigen werk het hart van het publiek proberen te winnen, dat tezamen met

een vakjury de dichters punten geeft. Femke Tiemersma

(25), PR-lady van Flanor, ligt de bedoeling nader

toe: “De Battle is een combinatie van the-

atersport, improvi-satie en quizzen.” Het gaat erom enter-tainment en poëzie te combineren. Bij de Battle krijgt het publiek rozen uit-gereikt die ze naar haar favoriete dich-ter kan gooien. Ook

komend studiejaar staan er zowel lokaal

als landelijk bekende dichters op het podium.

Op de cultuurmarkt van de KEI-week zal er een

voorproefje worden gege-ven door Groninger dichter

Sieger MG en oud-Huisdichter Jurre van den Berg.

Het moge duidelijk zijn: Groningen is een echte poëziestad. Iedere zomer, in de laat-ste week van juli, vindt hier het inmiddels beroemde driedaagse festival “Dichters in de Prinsentuin” plaats waar landelijk bekende dichters naast nog onbekende dichters op het podium staan. Naast de Dichtclub en de Battle kun je iedere derde donderdag van de maand nog naar Woord-jam komen: een poëziepodium gehost door dichter Sieger MG in het hippe Café Kult aan Steenstilstraat 36/1. En voor degenen die zelf poëzie schrijven maar toch liever hebben dat er nog iemand anders naar kijkt: iedere vrijdagochtend, van tien tot twaalf, houdt stadsdichter Rense Sinkgraven spreekuur op de eerste verdieping van de Openbare Bibliotheek. Welkom in Groningen. Wie weet behoor jij tot de volgende generatie.

Voor wie meer wil weten:Café Marleen: www.cafémarleen.nl; Flanor: www.flanor.nl; Kult: www.cafekult.nl;Dichters in de Prinsentuin: www.dichtersindeprinsentuin.nl. Ruth kun je bereiken [email protected].


Rectificatie

De macht aan de student!

Als student héb je macht. Je mag meepraten over de meest uiteenlopende zaken op een universiteit of hogeschool. Van de inhoud van je opleiding tot aan de grotere koers die de gehele instelling moet varen. Maar hoe zorg je ervoor dat jouw mening wordt gehoord op de Rijksuniversiteit of de Hanzehogeschool?

In de Nait Soez’n van mei 2007 (nummer vier van de 35ste jaargang) heeft een stuk gestaan over het fenomeen eerwraak. De auteur heeft dit artikel grotendeels letterlijk overgenomen uit “Eerwraak in Nederland, een quickscan van de stand van zaken – november 2003”, van de auteurs Sezai Aydogan en Hilde Bakker van TransAct/MOVISIE. De redactie verontschuldigt zich hiervoor.

MOVISIE is het kennisinstituut voor maatschappelijke ontwikkeling en houdt zich onder andere bezig met eerwraak en huiselijk en seksueel geweld. MOVISIE ondersteunt professionals en geeft overheidsadviezen. Meer informatie over het thema eerwraak is te vinden op de website www.eerwraak.info, meer over de organisatie op www.movisie.nl.

Hoe je invloed kunt hebben op je opleiding

door Paul Klein Lankhorst

In een grijs verleden was studeren alleen besteed aan de rijke, hoofdzakelijk manne-lijke (op een kleine Aletta Jacobs na) elite. Als je ouders maar poen hadden en bij het establishment hoorden kwam het met jou wel goed. De hoeveelheid studenten lag dan ook een stuk lager (de Rijksuniversiteit had in 1914 wel 611 studenten) en op de universiteit werd het beleid bepaald door een groepje “wijze mannen”: gevestigde hoogleraren die wel wisten hoe de wereld in elkaar stak. Gelukkig kwam er na de Tweede Wereldoorlog verandering in deze elitaire praktijk. Meer en meer mensen kregen de kans een studie te beginnen en het is niet meer dan logisch dat deze nieu-welingen ook hun ideeën hadden over hoe het hoger onderwijs te bestieren. Dat had overigens wel flink wat voeten in de aarde. Studenten relden er op los en gevoed door linkse sympathieën vond er een frontale botsing plaats met de meer behoudende krachten. Op een gegeven moment werd de Hogeschool Tilburg zelfs omgedoopt tot de “Karl Marx-universiteit”.Het linkse gehalte van de studentenbewe-ging mag dan zijn afgenomen, de verwor-venheden uit die tijd staan (gedeeltelijk) nog steeds. Als student mag je tegen-woordig meepraten over het beleid van je opleiding of instelling. Op het “laagste” niveau gaat dat via de Opleidingscom-missie (OC). Binnen de OC overleggen studenten en personeelsleden over het wel en wee van hun opleiding, zoals het functioneren van docenten of de kwaliteit van tentamens. Deelnemen aan een OC is laagdrempelig, maar dit verschilt sterk per opleiding. Bij grote opleidingen worden er soms verkiezingen gehouden, terwijl bij

een kleinere het via via kan gaan. Een sollicita-tieprocedure komt ook veel voor. Een stapje hoger op de medezeggenschapsladder vinden we op de Rijksuni-versiteit de faculteitsraad (F-raad) en op de Hanzeho-geschool de schoolmede-zeggenschapsraad (SMR). Deze raden gaan over het beleid van een hele faculteit of school en daarmee over meerdere opleidingen. Net zoals bij een OC zijn er evenveel personeels-leden als studenten in vertegenwoordigd. De manier om hier actief voor te worden werkt al een stuk politieker dan voor een OC. Soms doen er meerdere partijen mee, vaak met een eigen verkiezingsprogramma. Rondom deze verkiezingen hangt de des-betreffende faculteit of school vol met posters en organiseert men debatten om de kiesgerechtigden te overtuigen van hun gelijk.De instellingsbrede beslissingen worden op de Rijksuniversiteit in de Universiteits-raad (U-raad) en op de Hanzehogeschool in de Hogeschool Medezeggenschapsraad (HMR) genomen. De U-raad en de HMR overleggen met het bestuur van de in-stellingen, wat op zowel de RUG als de HG het College van Bestuur (CvB) heet. Voor de studenten in deze raden vinden er eens per jaar verkiezingen plaats, nor-maal gesproken in mei. De stad is dan het strijdtoneel voor de verschillende studen-tenpartijen die elk zo veel mogelijk zetels proberen te veroveren. De standpunten van de partijen worden verwerkt in verkie-zingsprogramma’s, flyers en pamfletten.

De waarde van de medezeggenschap is evident: het zorgt ervoor dat alle groepen hun zegje kunnen doen. Helaas is door de jaren heen veel verloren gegaan. Toen de democratie binnen het hoger onderwijs werd ingevoerd, konden studenten én personeel binnen de medezeggenschap nog echt inhoudelijke bijdragen leve-ren. Tegenwoordig kan bijvoorbeeld de Universiteitsraad niet eens een slecht begrotingsplan tegenhouden. Regering na regering heeft de macht van de medezeg-genschap beknot, vaak onder het motto van een “terugtredende overheid” die het liever aan de instelling zelf overlaat wie de baas is. Op zich een leuk idee, maar het laat de machtsverhoudingen wel erg over aan de willekeur van het zittend CvB. Desalniettemin kan ik een ieder aanraden zich bezig te houden met en te verdiepen in de studentenmedezeggenschap. Geen enkele serieuze student ontkomt aan de vraag waarom studeren nou op deze ma-nier geregeld is. En het lijkt me stug dat je dan ook niet een paar suggesties hebt over hoe het beter kan.


De Groninger Studentenbond (GSb) is een vakbond voor studenten. Dat klinkt misschien erg paradoxaal, aangezien studenten geen vak uitoefenen, maar leren. Desalniettemin hebben studenten belangen die vergelijkbaar zijn met die van werknemers. Omdat overheden en onderwijsinstellingen voortdurend nieuwe regels bedenken komen deze belangen regelmatig in het geding. Daarom beschermt de GSb jouw belangen op het gebied van huisvesting, onderwijs, studiefinanciering en vele andere zaken.

door Maurits van Dijk en Wimar Hebels

De gemeente Groningen heeft op 1 juli jongstleden besloten dat van de huizen in elke straat in de stad, behalve in het centrum, maximaal 25 procent kamer-verhuurpand mag zijn. Op de Hanzeho-geschool zijn veel studenten ontevreden over competentiegericht studeren en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen komt binnenkort met nieuwe voorstellen, die meestal weinig goeds voor de studenten beloven.Leden van de GSb houden zich, geheel vrijwillig, bezig met deze problemen. In het verleden hebben we bijvoorbeeld be-reikt dat de 9%-norm op kamerbewoning werd afgeschaft. Door deze norm, waarbij maximaal negen procent van de woningen in een wijk door studenten mocht worden bewoond, werd de kamernood verergerd. Inmiddels is uit onze jaarlijkse kamer-nood- en kamerprijsrapporten gebleken dat de deze behoorlijk is gedaald, maar dat er nog flink wat te verbeteren valt. Zo bleek uit het rapport dat 25 procent van de eerstejaarsstudenten die op kamers willen wonen in oktober nog geen kamer heeft. Volgens het kamerprijsrapport 2007 betaalt 48 procent van alle studenten in Groningen per maand gemiddeld vijftig euro teveel huur. De kwaliteit van kamers is vaak ook erg slecht: uit de huisjesmel-ker-van-het-jaar-verkiezing, die de GSb samen met ROOD Groningen uitvoerde, kwam een huisbaas naar voren die een huis niet meer onderhield, omdat hij het ging verkopen. Deze misstanden stelt de GSb bij de gemeentepolitiek aan de kaak, zodat die hier actie tegen onderneemt.Daarnaast heeft de GSb fracties in de centrale medezeggenschapsraden van de Rijksuniversiteit Groningen en de Han-zehogeschool. Deze fracties maken pro-blemen, zoals bijvoorbeeld het “nieuwe leren” op het hbo of te grote werkgroepen aan de RUG, aan de Colleges van Bestuur zichtbaar, zodat zij er maatregelen tegen nemen. Ook oefent de GSb invloed uit op

Vakbondschap is meesterschap

de landelijke overheid door actief deel te nemen aan de Landelijke Studentenvak-bond. De LSVb heeft regelmatig gesprek-ken met de minister van Onderwijs en or-ganiseert acties als het er op aan komt.

GeschiedenisHet verhaal van de GSb begon, hoe kan het ook anders, in de jaren zestig. De GSb komt voort uit de Groninger Studenten-raad, ook wel de Gronstra genoemd. In 1965 deed een groep studenten onder deze naam mee aan de verkiezingen voor de Gronstra, wat een soort studentenpar-lement was. Deze groep won vervolgens de verkiezingen. In de loop van de jaren ‘60 kwamen er op alle faculteiten studen-traden (grondraden). In 1971 voegden deze zich samen met het Gronstrabestuur, om vanaf 1971 een echte studenten-vakbond onder de naam Groninger Studentenbond te vormen. In de loop van dit decennium speelde de GSb een belangrijke rol in de democratisering van de universiteit en protesten tegen collegegeldverhoging. De bond telde in deze tijd enkele duizenden leden en had een eigen drukkerij, reisbureau, bioscoop en verzorgde de centrale in-koop van studieboeken. Begin jaren ‘80 ging de HBO-Bond Groningen op in de Groninger Studen-tenbond. Dit tijdperk was turbulent: het kabinet be-zuinigde op onderwijs en verschillende ministers en staatssecretarissen van on-derwijs perkten de vrijheid en financiële draagkracht van studenten in. Rond 1985 waren er massale pro-testen tegen de invoering van de studiefinanciering. Eind jaren ‘80 ging het

echter een stuk slechter met de GSb: individualisme vierde hoog tij en Milli Vanilli was belangrijker dan studenten-rechten. Deze dip zette door tot in het begin van de jaren ‘90, toen de GSb nog maar vijftig leden had. Vanaf 1993 groeide de vakbond echter weer gestaag en kon zij haar activiteiten binnen de universiteit en hogeschool weer verder uitbreiden. Tegenwoordig heeft de GSb zo’n vijhon-derd leden, een aantal dat blijft groeien, en meerdere werkgroepen en fracties.

Hoe werkt de GSb?Alle leden van de GSb kunnen hun stem op de algemene ledenvergadering laten horen en zo het beleid en de mening van de GSb meebepalen. Het bestuur voert dit beleid uit, onderhoudt contacten met de media, ontplooit nieuwe initiatieven en

Vakbondschap is meesterscha


x

Vakbondschap is meesterschaphoudt de organisatie draaiende. Een deel van het beleid wordt uitgevoerd door de leden van de verschillende werkgroepen die de GSb kent:

StudentensteunpuntHet Studentensteunpunt is er om indivi-duele studenten te helpen met vragen of klachten op het gebied van huisvesting, studiefinanciering, onderwijs en bijbaan-tjes. Bijvoorbeeld over maximale huur, onderhuur, bindend studieadvies en contracten. Het steunpunt bestaat uit stu-denten die meerdere juridische cursussen hebben gevolgd en op vrijwilligersbasis andere studenten helpen. Wanneer er veel vragen of klachten over één onderwerp zijn, zoals over een slecht functionerende opleiding, doet de GSb hier iets mee. Het steunpunt is te bereiken via mail: ([email protected]), telefoon (050-3187898) of door ge-woon het pand binnen te lopen.

Studenten Milieu Overleg Groningen (SMOG)Het SMOG wil de universiteit en hoge-school duurzamer en milieubewuster

maken. Om studenten milieube-wuster te maken, organiseert het tal van activiteiten. Zo deelde het SMOG nee/nee-stickers uit tegen ongewenste fietsflyers en voerde het actie voor het behoud en de terugkeer van Max Havelaar-koffie in de kantines. Kort ge-leden heeft het SMOG in sa-menwerking met de Nationale Jeugdraad nog een debat geor-ganiseerd over de bio-industrie. Verder wordt er via een muur-krant die het SMOG publiceert op alle faculteiten informatie verspreid over milieuwetens-waardigheden.

HuisvestingDe huisvestingswerkgroep zet zich in om de huisvestingspositie van studenten te verbeteren en in de gaten te houden. Leden van de werkgroep overleggen met de gemeente over het studenten-kamerbeleid. Een onderwerp waar momenteel aan gewerkt wordt, zijn huurteams die er voor moeten gaan zorgen dat mensen

bijvoorbeeld niet te veel huur betalen. Verder wordt er elk jaar een kamernood- en kamerprijsenquête gehouden. Met de resultaten probeert de werkgroep politici aan te sporen hun beleid aan te passen. Hoewel de kamernood in Groningen minder ernstig is dan een paar jaar gele-den, zijn de prijzen van kamers namelijk enorm gestegen. De werkgroep brengt daarnaast jaarlijks een kamerboek uit met informatie over het zoeken van een kamer en je rechten en plichten als huurder. Dit boekje kun je ophalen bij de GSb, maar het zit ook in de KEI-tasjes.

StruikelblokStruikelblok is de werkgroep voor studen-ten met een functiebeperking. Dit is een ruim begrip waar onder andere dyslexie, psychische en lichamelijke problemen en chronische ziektes onder vallen. Ook wanneer je iets eenmaligs overkomt, zoals een aanrijding of het overlijden van een ouder, kun je gebruik maken van voor-zieningen en regelingen die je tegemoet komen in de kosten van eventuele studie-vertraging. De werkgroep wil binnen de RUG en HG studenten informeren over deze mogelijkheden en de positie van functiebeperkte studenten verbeteren.

InternationaliseringSteeds meer beleid op het gebied van hoger onderwijs wordt internationaal bepaald. De RUG en de HG vinden het belangrijk om zich internationaal te pro-fileren. Beide instellingen hebben zich ten doel gesteld om meer buitenlandse studenten naar Groningen te laten ko-men en Groningse studenten aan te moedigen om een tijd in het buitenland te studeren. Aan beide aspecten van in-ternationalisering valt echter nog veel te verbeteren. De werkgroep zet zich voor deze aspecten actief in door deelname aan het International Student Council (www.studentcouncil.nl).

Nait Soez’nDe Nait Soez’n is het kritische en onafhan-kelijke opinieblad van de GSb. Elke twee maanden wordt het blad gedrukt in een oplage van 1500 stuks, die verspreid wor-den over alle faculteiten en de leden van de GSb, die het thuisbezorgd krijgen. De Nait Soez’n is gevuld met opiniestukken, filmrecensies, berichten over de laatste

ontwikkelingen op hoger onderwijsge-bied, columns en hilarische cartoons.

FractiesDe GSb heeft leden die in de medezeg-genschapsraden zitten van zowel de RUG als de Hanze. De leden van de fracties worden tijdens jaarlijkse verkiezingen gekozen. Via de medezeggenschapsraden komen de fracties op voor de belangen van studenten.

Lid wordenBen je geïnteresseerd in de onderwerpen waar de GSb zich mee bezig houdt of wil je ons helpen? Op de achterkant van het kamerboek vindt je een ledenbon, die je gratis naar de GSb kunt opsturen. Je kunt op onze website ook een digitaal lidmaat-schapsformulier invullen.

De Groninger Studentenbond is van maandag tot en met donderdag geopend van 12 tot 17 uur. Algemene Le-denvergadering (ALV) is op donderdag 30 augustus. ALV’s beginnen om 19.30 uur te pande. Alle leden wordt aan-geraden aanwezig te zijn. Na afloop is er altijd een KV met bier voor € 0,50 en fris voor € 0,25!

Tel: 050-3634675Mail: [email protected]

St. Walburgstraat 22, 1e verdieping, 1x bellen


door Heike Delfmann en Nicolette Woestenburg

Er zijn twee manieren om aan een kamer te komen: via een woningcorporatie en via een particuliere verhuurder. De grootste woningcorporatie qua studentenhuisvesting is IN, zij verhuurt veel kamers tegen schappelijke prijzen. Schrijf je zo snel mogelijk in, want de wachttijden zijn fors! Je kunt ook huren via een particuliere huisbaas. Het voordeel hiervan is dat je vaak dicht bij het centrum woont. Het nadeel is dat de huurprijzen hoger uitvallen en dat er vaak sprake is van achterstallig onderhoud. Deze kamers worden meestal via vrienden gevonden. Spreek dus iedereen aan die je tegenkomt! Ook kun je een kamer vinden via internet; één van de bekendste sites is kamernet.nl, maar er zijn veel meer sites. Huis-aan-huisblad De Groninger Gezinsbode is een goede bron om het kameraanbod te bekijken. Elke woensdag staan in dit blad kamers aangeboden. Je kunt de Gezinsbode afhalen bij de open-bare bibliotheek.Daarnaast kun je proberen een pand te kraken. Dat mag wettelijk gezien wanneer een pand langer dan een jaar leeg staat. Er zitten echter nog wel wat haken en ogen aan, dus loont het de moeite een bezoekje te brengen aan het Kraakspreekuur Gro-ningen, elke woensdagavond van 19.00 tot 20.00 uur aan de Lage der Aa 2. Of je kunt langskomen bij de woonwinkel van de GSb aan het Gedempte Zuiderdiep 19. Voor anti-kraak kun je het beste terecht bij CareX. Het nadeel van anti-kraak is dat je vrijwel geen rechten hebt.Als je eenmaal over je eigen kamer be-schikt, is het belangrijk om te weten wat je rechten en plichten zijn. Wanneer je drie maanden je huur betaald hebt of wanneer je een contract hebt getekend, geniet je huurbescherming. Je kunt dan niet zomaar uit je kamer gezet worden. Je huisbaas mag de huur alleen opzeggen op grond van in de wet geregelde omstan-

Op kamers in GroningenZelf beslissen wanneer je gaat stappen maar ook de tijd nemen om te studeren, je boeltje schoonhouden, het hoort er allemaal bij… Op kamers wonen maakt je studententijd pas echt leuk! Maar hoe vind je nou die ene leuke kamer?

Hoe vind ik woonruimte en wat zijn mijn rechten?

digheden, zoals bij een tijdelijk contract, wanneer jij je misdraagt of wanneer de verhuurder het pand harder nodig heeft dan jij. De huurprijs bestaat uit twee delen: de kale huur en de servicekosten. De kale huur betaal je voor het gebruik van de ruimte en de voorzieningen in je kamer en in de rest van de woning. De servicekosten moet je betalen voor diensten als gas, water en elektra. Deze diensten moeten in je contract vermeld staan. Je huisbaas is verplicht om jaarlijks een overzicht van de gemaakte service-kosten te verstrekken. Je betaalt namelijk vaak per maand een voorschot. Mochten de kosten lager uitvallen, dan moet je geld terugkrijgen van je verhuurder. He-laas is dit andersom ook het geval: zijn de gemaakte kosten hoger, dan moet je bijbetalen. Natuurlijk heb je als huurder ook een aantal plichten. Zo moet je de huur op tijd betalen, mag je geen overlast veroorzaken voor omwonenden en kleine herstelwerk-zaamheden zijn voor eigen rekening. Je verhuurder is verplicht om de kamer in goede staat van onderhoud aan te bieden en noodzakelijke reparaties te verrichten. Verder moet hij je privacy respecteren. Dit houdt in dat hij je kamer niet mag betreden zonder jouw toestemming. Ge-meenschappelijke ruimtes mag hij wel betreden, mits hij dit vooraf meldt en

bovendien een reden heeft om binnen te komen!De (kale) huurprijs mag maximaal één keer per jaar worden verhoogd, met een wettelijk vastgesteld maxi-mum. Dit jaar is dat 1,1 pro-cent. Mocht de verhoging hoger zijn dan wettelijk voorgeschreven, dan moet je direct bezwaar maken bij je verhuurder. Daarnaast heeft elke kamer een eigen maximale prijs, deze kun je berekenen aan de hand van een puntensy-steem dat je op de website van de GSb kan vinden. Let wel, dit betreft je kale huur. Als je huur te hoog blijkt, kun je een huurverlaging

aanvragen. Je moet dan een voorstel tot huurverlaging, samen met een kopie van het puntensysteem, naar je verhuurder sturen. Als je verhuurder instemt met je voorstel, kun je vanaf de voorgestelde ingangsdatum de nieuwe huurprijs gaan betalen. Zorg wel dat je hiervan een schrif-telijk bewijs hebt! Mocht je huisbaas het niet met je eens zijn, of niets van zich laten horen, dan kun je de hulp inscha-kelen van de huurcommissie. Het is wel goed om te weten dat wanneer binnen de eerste zes maanden in je nieuwe kamer blijkt dat je teveel betaalt, je het teveel be-taalde bedrag met terugwerkende kracht terug kunt krijgen.Laatste tip is te zorgen dat je goed inge-schreven staat bij de gemeente! De Infor-matie Beheer Groep controleert namelijk, nadat je aangegeven hebt uitwonend te zijn, bij de gemeente je adres. Wanneer je adresgegevens niet overeenkomen loop je het risico om als inwonend geregistreerd te worden en daardoor een lagere beurs te krijgen.

Mocht je nog vragen hebben, nu of gedu-rende je jaren als student over alle zaken die je als student tegenkomt, dan kun je bellen naar 050 - 318 78 98, mailen [email protected] of langskomen op ons pand aan de Sint Walburgstraat 22a.


KEI-programma van de GSbPand van de Groninger Studentenbond (Sint Walburgstraat 22a)

Café ‘t Pleidooi (Peperstraat 31)

maandag 13-8 dindsdag 14-8 woensdag 15-8 donderdag 16-8 vrijdag 17-8

maandag 13-8 dindsdag 14-8 woensdag 15-8 donderdag 16-8 vrijdag 17-8

14.00 Internetcafé

22.00 Beachparty met een Limbowedstrijd

22.00 Ga op de foto met je KEI-groep!22.00 Trafficlight-party: scoor een vluggertje!

22.00 Quiznight; win een krat bier voor de film22.00 90’s night. Een avond vol jeugdsenti-ment

22.00 Jumping with the GSb22.00 Sensation Green

23.00 Jumping with the GSb

20.00 Piekuur met bor-relhapjes

11.00 Uitbrakken, met eieren en spek13.00 Vragenuurtje stel al je vragen over stu-dentzaken14.00 Internetcafé

17.00 Cursus Pandbezet-ten, bekend van tv!

11.00 Uitbrakken, met eieren en spek

14.00 Internetcafé15.00 Cursus Vind je kamer

11.00 Uitbrakken

13.00 Cursus melk je huisje, maak je ideale kamer14.00 Internet Café 15.00 Hoe groen is je keileider?17.00 Spelletjesmiddag met Gronings Mono-poly

11.00 Uitbrakken

14.00 Internetcafé

19.00 Cursus Pandbezet-ten, bekend van tv!

(advertentie)


door Machteld Velema

“Farmacie een zware studie? Eigenlijk niet”, zegt Jeroen (30), twaalfdejaars student farmaceutische wetenschappen. “Als je interesse er maar ligt, is het goed te doen, voor mij zou een studie als geschiedenis on-doenlijk zijn, om-dat ik daar niets mee heb.” Op de vraag of hij al twaalf jaar dezelfde studie doet, antwoordt Jeroen: “Ja en ik vind het nog steeds de leukste studie die er is. Wel heb ik negen jaar feitelijk niet gestudeerd. Ik beschouw dat als de zwarte periode uit mijn leven, waarin ik een dubbelleven leidde. Een voor mezelf, waarin het eigenlijk niet zo goed ging, en een voor de buitenwereld, waarin ik zogenaamd nog studeerde en allerlei bijbaantjes had. In die tijd heb ik in Selwerd in vrijwel elke commissie gezeten die er is. Behalve het bestuur, want dan krijg je de hele flat over je heen, dat wil je niet.” De bom barstte twee jaar gele-den, toen hij niet meer kon lenen bij de IB-Groep en zo gedwongen werd fulltime te gaan werken. Toen ik mijn ouders vertelde dat ik mijn studie wat uit ging stellen om meer te werken, vroeg mijn vader door en zo kwam alles uit. Dat was zwaar. Door mijn ouders ben ik toen voor het blok ge-zet: of gaan werken, of nog een keer proberen te gaan studeren. Mijn ouders on-dersteunen mij financieel, want de studiefinanciering is nu echt op. Ja, daar ben ik echt ontzettend dankbaar voor, want ik had wel tien jaar tegen ze gelogen. Het heeft ook even geduurd voor de vertrouwensband weer terug was. Nu geef ik ze ook de wachtwoorden

Een leven lang studeren

In tijden waarin de druk op jou als student om snel af te studeren alleen maar toeneemt verwacht je het misschien niet, maar er zijn studenten die langer over hun studie doen dan ze bij aanvang hadden gedacht. Lees hieronder het verhaal van twee van deze studenten.

Interview met twee eeuwige studenten

Ik kom daar tenslotte om iets te leren als student en gedraag me ook zo. Maar borrels van de studievereniging bezoeken doe ik niet, daar ben ik niet op mijn plek. Al raad ik alle nieuwe eerstejaars aan wel lid te worden om zo snel studiegenoten te leren kennen, goedkoop aan je boeken te komen en makkelijker aan bijvoorbeeld college-aantekeningen te komen.” Behalve zijn leeftijd en dat het hele studieprogramma is veranderd, zijn er meer dingen anders geworden. “Ik kan begrijpen dat studenten nu sneller de kans lopen om problemen te krijgen door de druk die door de overheid en IB-Groep op wordt gelegd. Ik kreeg nog zeven jaar studiefinanciering, dat is nu niet meer zo. De mogelijkheid om jezelf te exploreren en een foute studiekeuze te maken is er

van internetsites waarop mijn cijfers ko-men te staan, om die vertrouwensband te onderhouden.” Op de vraag of Jeroen het moeilijk vond om zijn studie weer op te pakken, ant-woordt hij: “Zeker, het was zwaar om

weer te beginnen. Eng ook wel, om-dat ik niet wist of de interesse in farmacie die ik

ooit had er nog zou zijn, maar die was er gelukkig nog. Nu studeer ik echt fulltime en neem ik de tijd om ook echt alles te begrijpen wat ik leer. Niet langer een paar dagen voor het tentamen flink stampen en daarna alles weer vergeten. Vroeger was het een soort baangarantie. Nu studeer ik uit pure interesse.” Jeroen legt uit dat hij zich in vergelijking met stu-diegenoten wel eens oud voelt. “Contact maken tijdens hoorcolleges gaat niet zo makkelijk. Bij practica is het anders, daar is iedereen snel aan de situatie gewend. Ook assistenten die vijf jaar jonger zijn.

“Nu studeer ik uit pure interesse”


amper meer. Die kans heb ik wel gehad. Hoewel het een zware periode was, ben ik er nu bewuster uitgekomen. Ik kan serieuzer studeren en bewuster met mijn leven omgaan en dat is me veel waard. De tentamens komen eraan, dus het wordt even doorwerken, maar in december hoop ik mijn Bachelor te halen.”

Jetze Luhoff (27), gemeenteraadslid voor D66 in Groningen, is in 1999 begonnen met studeren en inmid-dels zesdejaars student personeel en arbeid (P&A). Hoe dat zo komt? “Ja,” lacht Jetze, “dingen lopen soms nu eenmaal anders dan je verwacht. Eerst ben ik begonnen met de HEAO, dat beviel niet goed. Daarom ben ik overgestapt op P&A en die studie verliep normaal tot aan mijn stage. In die tijd heb ik mij verkiesbaar gesteld voor de VOS-fractie in de Hanzehogeschool Me-dezeggenschapsraad (HMR), waar ik drie jaar in heb gezeten. Daarna ben ik bij de Landelijke Studenten Vakbond en de FNV actief geweest, ben ik inmiddels vader van twee kinderen en heb ik aan de gemeen-teraadsverkiezingen voor D66 meegedaan. En al die tijd moest ik mijn studie nog afronden. Ik moet nog stage lopen en een scriptie schrijven, wat praktisch gezien helaas onmogelijk is naast raadswerk en vaderschap. Inmiddels loop ik stage en die hoop ik tijdens het reces van de raad deze zomer af te ronden en dan toch eindelijk dat papiertje te halen.”Wil je je studie dan nog wel afronden? “De motivatie is groot. Allereerst natuur-

lijk omdat ik anders mijn prestatiebeurs terug moet betalen, maar ook om einde-lijk eens van het label student af te zijn. Niet dat ik me nog echt student voel, alle levensfases lopen bij mij een beetje door elkaar, maar ik ben het nog wel. En in de raad merk ik dat je als student toch net iets minder serieus wordt genomen dan iemand die maatschappelijk gezien

al veel meer heeft betekend.” Naast zijn raadslidmaatschap wil hij dan ook een baan houden, al zou hij het met het raadswerk makkelijk zestig uur per week kunnen vullen. “Maatschappelijk contact vind ik belangrijk, anders wordt je een soort wethouder, terwijl je dat niet bent.” Dit leerde hij in zijn werk voor de medezeggenschap op de HG, toen is hij een tijdje gestopt met studeren om alleen het raadswerk te kunnen doen. “Maar dan praat je op een gegeven moment als een bestuurder, ben je het contact met studenten kwijt en kun je geen kritische student meer zijn in de raad.”De afgelopen jaren is veel veranderd voor studenten. Zo is de student/staf-ratio gedaald op de Hanze, waardoor de begeleiding minder intensief is. “In de drie jaar dat ik in de raad zat was er een vacaturestop, terwijl de studen-

tenaantallen stegen. Verder heb ik het idee dat er nu minder hoge eisen aan studenten worden gesteld.” Toen hij met HEAO begon zat hij vijf dagen per week op de opleiding, nu kunnen studenten dat twee dagdelen doen en werken ze verder in projectgroepen en hoeven ze minder aanwezig te zijn. Hij kon dat niet maken. “Maar,” zo nuanceert Jetze zijn

verhaal, “een groot verschil is dat toen minder mensen een computer hadden en nog minder mensen had-den internet thuis. Iedereen vond internet wel razend interessant en zat veel op school om daar gebruik van te kunnen maken.” Jetze loopt nu stage bij het Regionaal

Bureau Onderwijs, waar hij kijkt naar mo-gelijkheden om al opgedane werkervaring binnen het mbo en hbo om te kunnen zetten in competenties. “In mijn stage kan ik veel van de ervaring kwijt die ik naast mijn studie heb opgedaan. Dat heb ik overigens tijdens mijn hele studie er-varen, dat ik mijn praktijk direct op mijn studie kon toepassen en andersom. In die zin pas ik zelf wel goed in het leven-lang-leren-concept dat de overheid nu propageert.” Jetze raadt nieuwe studenten aan om een goede afweging te maken tussen actief zijn naast je studie en studeren, vooral als je kiest voor een opleiding waarin ervaring belangrijk is. “Volgens mij kun je dan beter wat langer over je studie doen en relevante ervaring op doen, dan nomi-naal afstuderen en die ervaring daarna via vervelende baantjes opdoen.”

“Je kan beter watlanger over je studie

doen en relevante ervaring opdoen”

Nait Soez’n zoekt jou!Ontwikkel je naast je studie, kom onze redactie ver-sterken! De Nait Soez’n komt zes keer per jaar uit en staat bol van de interessante artikelen over politiek, cultuur en studentenzaken. Onze redactie is erg gezel-lig en kan jouw hulp gebruiken! We zijn met name op zoek naar een eindredacteur en redactieleden. Ben je taalfouten tegengekomen in ons blad? Doe er dan wat aan en word onze nieuwe eindredacteur. In deze functie mag je alles uit de kast trekken om onze schrijfsels na te kijken op spelen

stijlfouten. Je hoeft de taak niet geheel alleen uit te voeren, de redactieleden staan je bij. Als redactielid bepaal je mede de inhoud van ons blad. Je vergadert mee over de onderwerpen en schrijft artikelen. Heb je interesse? Kom gerust eens langs bij één van de redactieweekenden. Ervaring is niet noodzakelijk, wel handig.Meer informatie: www.groningerstudentenbond.nl/ns, mail naar [email protected] of kom gewoon langs.


door Thomas van den Berg

Misschien heb je inmiddels al wel wat gehoord over Luna Ludika. Het is een mys-terieus, cultureel en ietwat kunstzinnig genootschap dat opereert in de Groningse binnenstad. Niemand kent de mensen erachter of weet of er een collectief schuil gaat achter deze naam. Op Luna’s website wordt in meervoud gesproken en de operaties zijn in ieder geval dusdanig omvangrijk dat het onwaarschijnlijk is dat één persoon dit alles voor elkaar krijgt. De acties komen in het nieuws en dat nieuws gaat als een lopend vuurtje door de stad. Misschien ken je Luna daarvan. Of misschien ben je wel eens een versierd kunstwerk te-gengekomen, of heb je een anonieme brief gevonden die je langs een nachtelijke en culturele tocht door de stad heeft geleid.

Volle maanBij volle maan trekt Luna Ludika er op uit. Er valt genoeg te beleven wat kunst betreft in Groningen, maar te veel ervan zien wij over het hoofd. Wist jij bijvoorbeeld dat het beeld bij de V&D, waar je misschien wel dagelijks langs fietst, “bro bro brille” heet en dat die titel verwijst naar het kruip-door-sluip-doorspelletje dat het beeld ons toont? Dat het beeld gebaseerd is op een Deens kinderliedje met dezelfde titel? Ik niet. Dat er steeds meer mensen bekend raken met de Groningse kunstwerken, hebben we te danken aan de speurtochten die het ludieke clubje heeft opgezet en de media-aandacht die daar vervolgens aan besteed werd. Het stadse kunstcollectief is goed op weg, weet wat voor uitwerking haar geheimzinnigheid heeft en hoe ze dat kan uitbuiten.

Het Luna Ludika-offensief

Sinds een jaar is het illustere genootschap Luna Ludika bezig de ogen te openen van de inwoners van de stad Groningen. Bij volle maan trekt het erop uit om de stad Groningen in een ander licht te zetten, tot een kunstwerk te maken.

Bekende acties zijn de versierde beelden in de binnenstad van Groningen met daarbij een bordje met Luna’s naam erop. Zo werd vorige zomer de bizon in het Noorderplantsoen getrakteerd op vers hooi en water en kreeg het beeld van Al-leta Jacobs, dat voor de Harmonie staat, in de winter een sjaal en muts tegen de kou. Zo trekt de kunst de ogen van mensen die de beelden anders niet eens meer gezien hadden. De reanimatie van de publieke ruimte. Ook heeft Luna vorig jaar een mand met brieven neergezet voor de V&D. De brieven nodigden de lezer uit om de stad te verkennen. De tocht leidde door allerlei gangetjes, langs obscure plekjes in Groningen en eindigde bij een geïm-proviseerd podium aan de Oosterhaven.

Hier werd toneel opgevoerd en waren optredens van musici en dichters. Deze kunstenaars wisten echter niet wie hun opdrachtgever was, maar waren enthou-siast over de geboden kans. Hiermee licht het collectief niet alleen de al bestaande kunst uit, maar schept zij ook een nieuw publiek en podia voor kunstenaars.

Komt dat zienZoals eerder gezegd is ie-dereen uitgenodigd om de stad te bekijken door de kleurrijke bril die Luna Ludika heet. Er bestaan tegenwoordig zelfs twee Hyves en een website om het makkelijker te maken iets over haar te weten te komen, maar ook om haar op ideeën te brengen voor een volgende maan. Ook vertelt de website wanneer de eerstvolgende volle maan is. Deze maan is niet zonder betekenis overigens, want ook zij is een “kunstwerk in de openbare ruimte”. En op kunst in openbare ruimte is

Luna dol. Nu ga jij natuurlijk kijken, nu je weet dat zij de volgende volle maan weer bezig gaat. Als jij plotseling de schoonheid van de schitterende maan waardeert, die natuurlijk afsteekt tegen het felle stadslicht, dan is de doelstelling van Luna Ludika al behaald. Ze probeert de schoon-heid van de stad Groningen te propageren door de stad zelf als toneel, schouwspel en rekwisiet te gebruiken waarbij ieder-een is uitgenodigd om te komen kijken. Zo wil ze de stadjers weer de schoonheid laten zien van hun eigen stad.De eerstvolgende drie nieuwe manen vallen op 14 en 30 juli en 13 augustus. Ik weet niet wat jij doet na het lezen van dit artikel, maar ik ben inmiddels dusdanig geïntrigeerd dat ik in míjn maanverlichte stad zal staan, op zoek naar de maan.

De stad als kunstwerk en expositieruimte


Onlangs heb ik Pirates of the Caribbean: At World’s End (Verbinski, 2007) en March of the Penguins (Jacquet, 2005) gezien. Hoewel je het niet zou verwachten, zijn er meer overeenkomsten tussen deze films dan je zou denken. Pinguïns en piraten beginnen bijvoorbeeld allebei met een P. Beide films spelen zich, hoewel op ver-schillende manieren, op het einde van de wereld af. En er gebeuren volstrekt on-waarschijnlijke dingen. Bovendien vond ik ze allebei een beetje tegenvallen. Eerst de pinguïns dan maar. De droge fei-ten zijn als volgt: March of the Penguins is een documentaire over de keizerspinguïn. Dit beest woont op Antarctica (daarom worden ze niet opgegeten door ijsberen) en om één of andere reden hebben ze een idioot systeem bedacht om te overleven. Het begint ermee dat ze tientallen kilo-meters lopen om een vriendje of vrien-dinnetje te vinden. Vervolgens leggen de vrouwtjes een ei, waarna ze uitgehongerd tientallen kilometers terug lopen naar waar ze vandaan kwamen om te eten. De mannetjes broeden het ei uit en moeten hopen dat de vrouwtjes in de tussentijd niet doodgaan. Ondertussen creperen de mannetjes van de kou tot de vrouwtjes terugkomen. Komen die niet terug, dan gaat de babypinguïn dood. Als ze terugkomen, mogen de mannetjes tientallen kilometers lopen om te gaan eten. Een enorm heen- en weer geloop. Daarna komen nare gemene vogels die de babypinguïns opeten. En daarna de zeeleeuwen. Dit alles wordt becommentarieerd door Urbanus. Tja. Dat was de eerste tegen-valler. Urbanus wekt de indruk dat het vrij vervelend is om die teksten voor een documentaire zo vaak op te lezen tot het

(advertentie)

goed is opgenomen en dat hij veel liever weer flauwe grappen wilde maken. De in de film verwerkte flauwigheden komen er zo afgemeten uit dat je er kromme te-nen van krijgt. Urbanus is echter niet het ergste. Nee, wat het meest vervelend is aan deze documentaire is heel bijzonder. De muziek is namelijk wanstaltig slecht gekozen. Ik heb me nog nooit zo geërgerd aan en verbijsterd over de soundtrack van een film of documentaire. Vrijwel alles is slecht getimed en niet afgestemd op de juiste sfeer in de film. Knap gedaan verder, voor een documentaire, maar de Oscar had wat mij betreft ergens anders heen gemogen.Nu de piraten dan. Bij sequels en andere uitmelkpraktijken dien je natuurlijk altijd gewaarschuwd te zijn. Schoonheid ligt vaak in uniciteit, dat hebben ze bij Disney nooit goed begrepen. Omdat deel twee van het piratentrio ook nog steeds goed vermaakte, besloot ik me toch te wagen aan deel drie. Het verhaal wordt, naarmate de sequels vorderen, onwaarschijnlijker. Omdat het niet goed gaat met de piraten probeert men de negen piratenhoofdman-nen bij elkaar te krijgen om de zeegodin weer los te laten. Hiervoor moeten Will (Orlando Bloom) en Elizabeth (Keira

Knightley) met hun schip ondersteboven varen om Jack (Johnny Depp) te redden. Zo dun als het verhaaltje hier klinkt is het in de film ook, hoewel de scriptschrijver dat probeert te bedekken met ontelbaar veel subplots, verraad en dubbele agenda’s. Voor een verhaal met diepgang waarvan je nieuwe ideeën krijgt over het Leven ga je natuurlijk niet naar een piratenfilm. Maar ze hadden op z’n minst kunnen proberen om het verhaal continu en logisch te hou-den. Of in ieder geval volgbaar. Keira’s centenbakkie blijft haar opstandig doen lijken (en persoonlijk werd ik blij van haar benen), Johnny overtuigt nog steeds met vreemde motoriek en Orlando blijft gewoon een klote-elf, daar ligt het niet aan. Toch was dit hem niet, POTC 3: het is een film die ik bijna even snel vergat als ik ‘m zag. Categorie: redelijk vermaak; de vorige delen waren leuker.

Pinguïns en piraten Wieke’s filmblik


Leve de KEI!Dag lieve KEI-lopertjes,Godzijdank heb ik als eerstejaars nooit meegedaan aan de KEI-week. Al die drank, dat gedans, dat gezellige gedoe, nee, blergh. Beetje meelopen, doen alsof je je KEI-groepje leuk vindt terwijl je liever die laatste vakantie-week bij je ouders op de farm in Borne had gezeten.Nee, gekheid, mijn ouders hebben geen farm en ik baal er achteraf toch wel een beetje van dat ik niet heb meegedaan aan de KEI-week. Veel van mijn vrienden, of beter gezegd kennissen, hebben KEI gelopen en hielden er al dan niet leuk maar ten minste nog contact aan over. Bovendien moet ik nu van mijn hoofdredactrice een column schrijven over de KEI en dat is best lastig, zo zonder ervaring. Toen ik de KEI-gerechtigde leeftijd bereikte, was ik veel te recalcitrant om zoals jullie met de grote massa mee te doen. Ik droeg louter zwarte kleding, dronk geen alcohol en geloofde dat ik uniek was. Vijf jaar later shop ik opeens bij de Veromoda en heb ik ontdekt dat alcohol best oké is; je houdt er immers gezellige avonden en als je pech hebt een SOA aan over. Bovendien ben ik hypocriet. De KEI-week is dé periode van het jaar waarin ik aan de lopende band scoor. Ik heb heel wat maagdelijk bloed over mijn lakens laten stromen. Jullie jongens en meisjes zijn gemakkelijk mee te sleuren en dat is niet érg, alleen maar leuk! Bovendien zijn jullie bij aanvang van de studieloopbaan nog niet verlept door overmatig drank- en junkfoodgebruik en dus nog lekker strak. Nee, dan die ouderejaars: hun geschiedenissen zijn even zwaar als hun lijven, ze hebben opeens allemaal een mening en om de één of andere reden zijn ze een stuk moeilijker dronken te voeren.En lieve kindertjes, als deze introweek jullie niet bevalt, moeten jullie je maar bedenken dat er volgend jaar een nieuwe KEI is waar je je kunt uitleven. Laat oma jullie voor de tussentijd nog even wat advies geven: probeer tenminste één keer in de maand groenten te eten, kap met je studie zodra je twijfelt (volgend jaar is er immers weer een KEI-week) en mocht je tijdens het KEI-lopen een beeldschoon meisje met lang bruin haar (zie tekening rechtsboven deze column) tegen komen: ga met haar mee naar huis. Je zult er geen spijt van krijgen. Zolang je maar niet verliefd wordt, is er niets aan de hand.

Nee. Dit wordt hem niet. Ik ga nog maar even verder brain-stormen over mijn KEI-column. Bovenstaande krijg ik er bij de redactie nooit door. Zuchtend staar ik naar mijn toet-senbord. Eronder ligt de code voor een geschikte column. Ik hoef alleen maar de juiste knopjes zien te vinden. Zweet parelt. Mijn hoofdredactrice begint steeds dreigender te kijken. De KEI komt eraan. Ik moet me niet vergeten te harsen.

VERSUS

www.groningerstudentenbond.nl

nait soez'n 35-6

Documents