TEMAT TYGODNIA:

„Z KULTURĄ ZA PAN BRAT”

06.04.2021 – WTOREK: „W ŚWIECIE KULTURY”.

„Jeżeli ci wesoło” – zabawa powitalna

https://www.youtube.com/watch?v=T5UoFi8JszM

„Muzyczna gimnastyka” – ćwiczenia w podskokach

https://www.youtube.com/watch?v=n7OIPFcyZRU

„ Kulturalny wieczór” – rozmowa o kulturze na podstawie opowiadania

Kulturalny wieczór Maciejka Mazan

– Jacuś, pobaw się ze mną – poprosiła Nikola.

Jacuś nie bardzo miał ochotę, ale tego dnia w przedszkolu było mało dzieci i zaczęło mu się nudzić.

– No trudno – powiedział. – A w co? – W kulturalny wieczór. Ja będę wielką damą, tak jak moja mama, a ty

będziesz moim narzeczonym. – Wykluczone – oznajmił Jacuś i zrobił w tył zwrot. – I zabierzesz mnie do cukierni na tort i ciastka z kremem! – dodała Nikola.

Jacuś Placuś bardzo lubił wszelkie słodycze, a zwłaszcza ciasta. – A będzie tort czekoladowy? – spytał.

– Co tylko zechcesz – obiecała słodko Nikola. Więc Jacuś niechętnie wrócił.

– A teraz weź mnie pod rękę – rozkazała Nikola. – Dlaczego? – jęknął Jacuś. – Bo tak jest kulturalnie. Poza tym będziemy mówić „proszę uprzejmie” i

„dziękuję uprzejmie”, ponieważ to też jest kulturalne. Jacuś wziął Nikolę pod rękę i podszedł z nią do stolika.

– I co teraz? – spytał. – Teraz przychodzi kelner, a my zamawiamy ciastka – wyjaśniła Nikola. – Ja

poproszę uprzejmie cztery rurki, pięć kawałków szarlotki i wuzetkę, ale małą, bo muszę dbać o linię, jak moja mama. – A ja… – zaczął Jacuś.

– I jeszcze koktajl śmietankowo-truskawkowy! – wpadła mu w słowo Nikola. – A ja poproszę tort czekoladowy…

– Opowiedz mi, jak ci minął dzień – przerwała mu Nikola. – Przecież dzień jeszcze nie minął – zdziwił się Jacuś.

– Wiem, ale to kulturalnie tak spytać – oznajmiła Nikola.

– Oho – odezwał się Bobek, który akurat przechodził obok nich. – Jacuś, co

robisz? – Idź stąd – rzuciła Nikola. – Jacuś jest zajęty.

– Jacuś, nie pokopiemy piłki? – spytał Bobek. – Za moment – wymamrotał Jacuś. – Tylko zjem tort.

Bobek zrobił wielkie oczy. – Jaki tort? Tu gdzieś dają tort?

– Rany, Bobek! Jak ty wolno myślisz! My się tak bawimy! – wrzasnęła Nikola. Bobek wzruszył ramionami i poszedł sobie. – No to jak ci minął ten dzień? – spytała znowu Nikola.

– Tak sobie… – zaczął Jacuś, ale Nikola mu przerwała: – O, są moje ciastka! Dziękuję, dziękuję uprzejmie!

– A ja chciałbym tort – wymamrotał markotnie Jacuś. – No już, masz ten swój tort – zirytowała się Nikola i postawiła przed nim

plastikowy klocek. A potem zaczęła udawać, że zjada ciastka, głośno mlaszcząc. – Wiesz co, Nikola… – zaczął Jacuś, lecz nie skończył.

– Ale pięknie wygląda ten twój torcik! – wrzasnęła Nikola. – Dasz kawałek? I zanim Jacuś zdążył coś powiedzieć, zabrała mu cały klocek!

Tego było już za wiele. Jacuś potrafił wiele znieść, lecz nie mógł tolerować tego, że ktoś zabiera mu tort, nawet na niby!

– Dość tego – powiedział i wstał. – Już się nie chcę z tobą bawić. – Siadaj! – rozkazała Nikola. – Natychmiast siadaj! To, co zrobiłeś, było bardzo niekulturalne!

– To ty jesteś niekulturalna! – zdenerwował się Jacuś. – Mlaszczesz przy jedzeniu, nie słuchasz, co mówię, ciągle mi przerywasz i obraziłaś mojego

kolegę! Dziękuję uprzejmie za taki kulturalny wieczór! I poszedł sobie. Postanowił, że nie będzie się już bawić z Nikolą – no, chyba

że Nikola zachowa się kulturalnie i przypomni sobie, że oprócz „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie” istnieje jeszcze słowo „przepraszam”…

Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic zadaje pytania dotyczące tekstu, np.: W co Nikola chciała się bawić z Jackiem? Jak w zabawie miały

zachowywać się dzieci? Czy Nikola zachowywała się w sposób kulturalny? Co zrobił na koniec Jacek?

„Co to znaczy być kulturalnym?” – burza mózgów. Rodzic zadaje

pytanie, dziecko odpowiada, wszystkie odpowiedzi są dobre. Rodzic może je zapisać na kartce. Można razem stworzyć „Kodeks kulturalnego

przedszkolaka”.

„Jestem kulturalny” – zabawa dydaktyczna

Wskaż właściwe zachowania

„Magiczne słowa” – zabawa dydaktyczna. Rodzic przedstawia dziecku

sytuacje, a dziecko ma określić jakich kulturalnych (magicznych) słów należy użyć.

Co mówi dziecko, gdy wchodzi do przedszkola? Co mówimy, gdy wychodzimy z przedszkola? Co mówimy, gdy prosimy o dokładkę obiadu? Co mówimy, gdy dostaniemy ciastko? Co mówimy, gdy koleżanka lub kolega częstuje nas cukierkiem?

Co mówimy, gdy kogoś niechcący popchniemy? Co mówimy, gdy musimy komuś przerwać rozmowę, żeby poinformować o

czymś ważnym?

DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM, PROSZĘ (pokazujemy

dziecku trzy napisy)

„Przeczytaj i zrób!” – zabawa ruchowa. Dziecko maszeruje po pokoju w

rytm muzyki lub do rytmu wyklaskiwanego przez rodzica. Podczas przerwy w muzyce odczytuje magiczne słowo z kartki, a następnie wykonują przypisany do tego gest:

dziękuję – podają sobie z rodzicem dłonie, przepraszam – przytula się do rodzica,

proszę – wskazuje ręką.

Praca z Kartą pracy nr 4 str. 2–3 – rozwijanie umiejętności

kulturalnego zachowania się, rozwój społeczny.

„Kultura wokół nas” – zabawa słownikowa. Rodzic przedstawia

dziecku inne pojęcia związane ze słowem kultura: kultura – przejaw działalności człowieka,

kultura popularna – kino, teatr, muzyka, kultura materialna – budowle, architektura,

kultura fizyczna – uprawianie sportów, kultura ludowa – tradycje związane z różnymi regionami, np. śmigus-dyngus.

Pokoloruj kulturalne zachowania

07.04.2021 – ŚRODA: „W KINIE”.

„Rytmiczna rozgrzewka”

https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo

„W kinie” – słuchanie wiersza.

W kinie Autor nieznany

Piegowaty Jaś z Radzynia

co sobotę szedł do kina. Co sobotę wszyscy w kinie

mieli dość Jasiowych minek. Bo ten piegowaty chłopak

wszystko robił tam na opak, głośno gadał, jadł, szeleścił, ze sześć paczek chrupek zmieścił.

Potem czas na popijanie, puszek z sykiem otwieranie,

tupot nóg i głośne śmiechy, ależ Jasio miał uciechę!

Jaś się dziwił, że dziewczyna żadna nie chce z nim do kina. A koledzy też nie chcieli,

widząc Jasia osłupieli… Pewnej soboty bez jego wiedzy

usiedli za nim jego koledzy, jedli i pili głośno chrząkając,

i Jasiowi w fotel często stukając. Jasia Pieguska złość już rozsadza! A widzisz Jasiu, jak to przeszkadza…

„cicho” – wyszeptał – „film oglądajcie…” I w oglądaniu nie przeszkadzajcie.

Rozmowa na temat wiersza. Rodzic zadaje pytania dotyczące tekstu, np.:

Gdzie co sobotę chodził Jaś? Co on tam robił? Czy to było właściwe zachowanie? Co się stało pewnej soboty? Czy zachowanie kolegów przeszkadzało Jasiowi?

„Jak należy kulturalnie zachować się w kinie?” – zabawa

dydaktyczna. Rodzic mówi zdania, dziecko ma określić, czy to jest właściwe, czy też niewłaściwe zachowanie. Dziecko ma uzasadnić, dlaczego tak myśli.

Przykładowe zdania:

W kinie jemy chipsy i głośno szeleścimy torebkami; W kinie spokojnie oglądamy film, nie komentując sytuacji;

W kinie kładziemy nogi na fotel sąsiada, bo tak jest nam wygodnie siedzieć; W kinie siadamy wygodnie, ale tak, aby nikomu nie przeszkadzać;

W kinie jemy i pijemy, głośno chrząkając.

„W fotelu kinowym” – zabawa słuchowa. Rodzic prosi, aby dziecko

wygodnie usiadło jak w fotelu kinowym i aby podało nazwy przedmiotów

przedstawionych na obrazkach. Następnie dziecko liczy sylaby w poszczególnych słowach i wskazuje głoskę

na początku.

fotel fortepian

farby fajka

fontanna foka

„Coś na f ” – zabawa spostrzegawcza. Dziecko podaje nazwy

przedmiotów znajdujących się w pokoju lub poza nim. Za pomocą gestodźwięków (klaskania, tupania) określa, czy w danym słowie występuje głoska f.

„Zatrzymujemy film” – zabawa ruchowa. Dziecko porusza się po

pokoju według rytmu podanego przez rodzica. Podczas przerwy w muzyce

staje nieruchomo – jak zatrzymana klatka filmu.

„Plakat do mojego ulubionego filmu” – zabawa plastyczna.

Rodzic przygotowuje dla dziecka:

kartki formatu A3 lub A4, kredki, ołówki, mazaki. Dziecko rysuje postacie ze swojego ulubionego filmu, rodzic może pomóc w napisaniu nazwy filmu na kartce.

Praca z Kartą pracy nr 4 str. 4 – rozwijanie percepcji słuchowej,

czytanie globalne wyrazu fotel.

„Co się zmieniło?” – zabawa rozwijająca pamięć wzrokową i

spostrzegawczość.

Rodzic układa różne przedmioty na dywanie np. kredka, pluszak, książka,

klocek, itp. Dziecko odwraca się tyłem do przedmiotów, rodzic zamienia miejscami przedmioty. Dziecko ma za zadanie rozpoznać, co się zamieniło, i wskazać

poprzednie miejsca tych przedmiotów.

Połącz postać z bajki z przedmiotem, który się z nią kojarzy

08.04.2021 – CZWARTEK: „W TEATRZE”.

„Ręce do góry” – zabawa ruchowa

https://www.youtube.com/watch?v=EuCip5y1464&list=PL3aw9

Beig8kxV-Ed7s7za7CSmY0DehUZy

„W teatrze” – praca z obrazkiem. Dziecko przygląda się obrazkowi,

który przedstawia teatr. Zapoznaje się z pojęciami: scena, dekoracje, aktorzy,

kotary, rekwizyty, widownia.

Jak powstaje spektakl teatralny?

https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0

Tygrys w teatrze lalek

https://www.youtube.com/watch?v=bH1EgX2CXi8

„Zatrzymujemy przedstawienie” – zabawa ruchowa. Dziecko

porusza się po pokoju według rytmu podanego przez rodzica. Podczas przerwy w muzyce staje nieruchomo jak zatrzymana klatka filmu.

„Liczymy bilety” – zabawa matematyczna.

Rodzic przygotowuje kolorowe paski papieru - bilety (3 białe, 3 czerwone, 2 zielone) oraz kartki z liczbami od 1 do 8. Dziecko wykonuje zadania –

przelicza bilety i jako rozwiązanie układa obok odpowiednią cyfrę: Zosia kupiła 2 białe bilety i 2 czerwone – ile biletów ma Zosia?

Janek dostał 3 czerwone bilety, 2 zielone i 1 biały – ile biletów ma Janek?

Staś kupił 3 białe bilety, 3 czerwone i 2 zielone – ile biletów ma Staś?

Krzyś dostał od taty 2 zielone bilety i 1 czerwony, ale 1 czerwony bilet zgubił – ile biletów ma Krzyś?

Rodzic może tworzyć zadania według własnego pomysłu.

„Zrób tyle, ile słyszysz” – zabawa ruchowa. Rodzic ma do dyspozycji

bębenek (lub np. dwa klocki, klucze, łyżkę i pokrywkę itp.). Dziecko realizuje

rytm podany przez rodzica. Podczas przerwy w muzyce słucha, ile razy rodzic uderzy w bębenek, i tyle samo razy wykonuje podane ćwiczenie, np.: skłony,

przysiady, pajacyki, podskoki.

„Teatrzyk paluszkowy” – zabawa plastyczna. Pokoloruj i wytnij. Zabawy dowolne z wykorzystaniem zrobionych pacynek.

Praca z Kartą pracy nr 4 str. 5 – przeliczanie elementów,

odzwierciedlanie liczby za pomocą symboli. Rozwijanie percepcji wzrokowej.

Praca w Zeszycie grafomotorycznym str. 61 – rysowanie obrazka

po kropkach i po śladzie. Rozwijanie sprawności grafomotorycznej.

„Miejsce w teatrze” – zabawa z kodowaniem. Zadaniem dziecka jest wyznaczenie drogi prowadzącej od dzieci do miejsca. Chętne dzieci rysują strzałki kierunkowe tak, aby dojść do miejsc. Za

każdym razem dziecko głośno mówi, co robi, np. krok do przodu, w prawą stronę. Chętne dzieci mogą wyznaczyć inne drogi.

Zaprowadź dzieci na miejsca zgodnie z zamieszczonym kodem.

09.04.2021 – PIĄTEK: „NA KONCERCIE”.

„Masaż na dobry humor” Dziecko wspólnie z rodzicem wypowiadają rytmicznie tekst rymowanki.

Żeby było nam wesoło, masujemy swoje czoło.

Raz, dwa i raz, dwa, każdy ładne czoło ma. Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.

Język w górę raz i dwa. Ładny język każdy ma. Powiedz: mama, tata, lala i zaśpiewaj: la la la la. Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.

Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło. Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

„Głowa, ramiona” – zabawa ruchowa

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE&list=PL3aw9Be

ig8kxV-Ed7s7za7CSmY0DehUZy&index=6

„Grzeczne słówka” – osłuchanie z piosenką (w załączniku)

Grzeczne słówka sł. Agnieszka Galica

Dziękuję, przepraszam i proszę

- trzy słówka za małe trzy grosze. I grzeczny królewicz, i grzeczna królewna

znają te słówka na pewno.

Ref. Trzy słówka za małe trzy grosze - dziękuję, przepraszam i proszę.

To przecież niewiele kosztuje, gdy powiesz uprzejmie: dziękuję!

Korona ci z głowy nie spadnie na pewno - nawet, gdy jesteś królewną.

Ref. Trzy słówka za małe trzy grosze - dziękuję, przepraszam i proszę.

Praca z Kartą pracy nr 4 str. 6 – ćwiczenia w wycinaniu. Rozwijanie

percepcji wzrokowej, rozwijanie słuchu fonematycznego, nazywanie instrumentów muzycznych.

„Na koncercie” – zabawa dydaktyczna. Rodzic prezentuje dziecku dwa

fragmenty filmów z koncertów: muzyki rockowej i muzyki klasycznej. Zadaniem dziecka jest określić, czym różnią się te dwa koncerty, na jakich

znanych im instrumentach grali muzycy oraz jak należy się zachować na jednym, a jak na drugim koncercie.

Koncert muzyki klasycznej

https://www.youtube.com/watch?v=STUkbMPtDtk Koncert muzyki rockowej

https://www.youtube.com/watch?v=Lli99OmkPwM „Domowy koncert” – wspólne muzykowanie. Zabawa muzyczna. Do

zabawy można wykorzystać to co mamy w domu (miska, łyżka, butelka z wodą lub ryżem, klucze, dwa klocki itp.) Rodzic może być także dyrygentem

(umawia się z dzieckiem, jak ma reagować na jego gesty w czasie gry): – ręka z batutą coraz wyżej – dziecko gra coraz głośniej, – ręka z batutą coraz niżej – dziecko gra coraz ciszej,

– narysowanie kółka przed dzieckiem – kończy grę. Rodzic razem z dzieckiem może również ustalić inne gesty.

„Jaki to instrument” – zagadki słuchowe.

https://www.youtube.com/watch?v=rXaURvBhjsI

„Wesołe instrumenty” – zabawa ruchowa. Dziecko porusza się po

dywanie w rytm wyklaskiwany przez rodzica, na dźwięk tupnięcia robi

przysiad, na dźwięk kluczy podskakuje do góry.

Praca w Zeszycie grafomotorycznym str. 62 – rozwijanie

sprawności grafomotorycznej. Rysowanie obrazka po śladzie, szukanie właściwego cienia.

„Kastaniety z guzików” – praca plastyczna

Potrzebne będzie:

Kawałek kartonu Guziki

Klej (lub igła z nitką – tylko przy pomocy rodzica)

Dodatkowo:

Policz ile jest instrumentów danego rodzaju

Pokoloruj według wzoru

Policz elementy na obrazkach i wskaż odpowiadającą im cyfrę

Znajdź 6 różnic

Policz obrazki instrumentów na każdej półce. W kołach obok

półek zaznacz kreskami ich liczbę (narysuj tyle kresek, ile

jest instrumentów). Jeśli potrafisz to nazwij instrumenty.

Zabawa paluszkowa

Znajdź różnice. Obrazki różnią się dziesięcioma szczegółami.

Pokoloruj obrazek

Narysuj po śladach instrumenty.