UNIA EUROPEJSKAWykonali: Paweł Rebinowski i Natalia Ziętkiewicz

Co to jest Unia Europejska?

Unia Europejska - Informacje o UE

Unia Europejska (skrótowo UE) - gospodarczo-polityczny związek dwudziestu siedmiu (od 1 stycznia 2007 r.) krajów europejskich, będący efektem wieloletniego zbliżania się krajów z Europy Zachodniej.

Obecna Unia Europejska nie ma osobowości prawnej. Podstawę do jej funkcjonowania stanowi traktat z Maastricht, zwany też Traktatem o Unii Europejskiej.

Kraje Unii Europejskiej składającej się z 27 państw mają łącznie produkt krajowy brutto drugi na świecie (po Stanach Zjednoczonych). Pod względem dochodu na głowę mieszkańca kraje "starej" Unii są w światowej czołówce, niektóre regiony Europy, na przykład Bawaria czy Île-de-France, mają prawie dwukrotnie wyższy niż obecny poziom z 27 państwami.

MENU

Komisja Europejska

Parlament Europejski

Rada Europejska

Europejski Bank

Centralny (EBC)

Państwa członkowskie

RADA EUROPEJSKA Rada Unii Europejskiej powszechnie określana jest jako

Rada Ministrów lub Rada. Do końca 1967 r. każda Wspólnota Europejska miała

odrębny organ naczelny. Na mocy porozumienia z 8 kwietnia 1965 r. nastąpiła fuzja powyższych organów i powstał jeden wspólny organ - Rada UE. Od 1 listopada 1993 r. Rada UE jest organem naczelnym Unii Europejskiej.

Siedzibą Rady UE jest Bruksela. Rada UE jest głównym organem prawodawczym

Wspólnot Europejskich. W skład Rady UE wchodzą przedstawiciele wszystkich

państw członkowskich. Rządy państw członkowskich delegują do niej jednego ze swych ministrów. Delegatami do Rady są ministrowie, kierujący w swych krajach resortami odpowiedzialnymi za problemy rozpatrywane na forum Rady.

Zdarza się, że jednocześnie odbywa się kilka posiedzeń Rady np. posiedzenia ministrów rolnictwa, posiedzenie ministrów finansów itp. Stąd też nie można mówić o stałych przedstawicielach tych państw w Radzie UE.

21-22 czerwca 2002 r. na sesji Rady Europejskiej w Sewilli ustalono konfiguracje, w jakich może zbierać się Rada UE, oraz ustalono zakres przedmiotowy obrad.Są nimi Rady UE do Spraw:1. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych2. Gospodarczych i Finansowych3. Współpracy w dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych4. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Polityki dotyczącej Konsumentów5. Transportu, Telekomunikacji i Energii6. Rolnictwa i Rybołówstwa7. Ochrony Środowiska8. Konkurencji9. Edukacji, Młodzieży i Kultury

PARLAMENT EUROPEJSKI Początki istnienia Parlamentu

Europejskiego sięgają lat 50. i traktatów założycielskich. Od 1979 roku deputowani wybierani są w wyborach powszechnych i bezpośrednich. Wybory parlamentarne odbywają się co pięć lat, a do głosowania uprawniony jest każdy obywatel Unii Europejskiej zarejestrowany jako wyborca. Zatem Parlament wyraża demokratyczną wolę kilkuset milionów obywateli UE, a także reprezentuje ich interesy podczas dyskusji z innymi instytucjami UE. Parlament Europejski ma 3 siedziby: Bruksela, Luksemburg i Strasburg.

Parlament Europejski liczy obecnie 732 członków (deputowanych), sprawujących mandat wolny, wybieranych na pięcioletnią kadencję. W Polsce w stosunku do członków PE używa się potocznie określenia "europarlamentarzysta", "eurodeputowany" lub "europoseł", natomiast oficjalne określenie brzmi: "poseł do Parlamentu Europejskiego". W Wielkiej Brytanii stosuje się określenie "członek Parlamentu Europejskiego" (Member of the European Parliament, w skrócie MEP), we Francji zaś - "deputowany" (un député européen).

EBC EBC jest bankiem centralnym Unii Europejskiej i w tym charakterze

odpowiada za: nadzorowanie systemów bankowych w krajach Unii; zbieranie danych statystycznych potrzebnych dla prowadzenia

polityki monetarnej; funkcjonowanie systemów płatniczych (zwłaszcza systemu TARGET); zapobieganie fałszerstwom banknotów; współpracę z innymi organami w zakresie regulacji rynków

finansowych. Poprzednikiem EBC był Europejski Instytut Walutowy, który nie

dysponował kompetencjami władczymi i funkcjonował jedynie jako ciało doradcze krajowych banków centralnych. Jego głównym zadaniem było przygotowanie wprowadzenia wspólnej waluty na obszarze Unii.

EBC powstał 1 czerwca 1998 roku w drodze porozumienia krajowych banków centralnych. Konsekwencją tego kroku była likwidacja walut narodowych w ramach Eurosystemu (obejmującego początkowo 11 krajowych banków centralnych) oraz wprowadzenie w ich miejsce wspólnej waluty euro. Nastąpiło to 11 stycznia 1999 roku, rok później do Eurosystemu dołączył, jako dwunasty członek, grecki bank centralny.

Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) Instytucje doradcze: Komitet Ekonomiczno-Społeczny Komitet Regionów Inne organy: Agencje Unii Europejskiej Europejski Urząd Statystyczny Pomocnicze jednostki organizacyjne: Europejskie Służby Zatrudnienia Europejskie Biuro Selekcji Kadr

KOMISJA EUROPEJSKA Komisja jest politycznie niezależną instytucją, która reprezentuje i

dba o interesy całej UE. Jest ona siłą napędzającą systemu instytucjonalnego UE: zgłasza projekty aktów prawnych, proponuje kierunki polityki i programy działania, a także jest odpowiedzialna za wykonanie decyzji Parlamentu i Rady. Podobnie do Parlamentu i Rady, Komisja Europejska została powołana do życia w latach 50. na mocy traktatów założycielskich UE.

Po wejściu w życie Traktatu Nicejskiego członkami Komisji jest każdorazowo tyluż komisarzy, ile państw liczy Unia (obecnie 25 - znaczy to, że po wejściu Bułgarii, Chorwacji i Rumunii liczba to wzrośnie do 28). Każdy z komisarzy jest odpowiedzialny za określony dział pracy, są więc oni odpowiednikami ministrów w zwykłym rządzie. Ich wyznaczenia dokonuje jednak nie przewodniczący Komisji, lecz rządy poszczególnych państw. Członkowie komisji nie mogą czuć się związani żadnymi instrukcjami - są politykami, których powołanie rekomenduje Rada Europejska i zatwierdza Parlament Europejski. Ich zadaniem jest nadzór nad przydzielonymi im dyrekcjami generalnymi.

Zgodnie z postanowieniami Traktatu z Nicei, nowa Komisja Europejska składa się z 25 członków (jeden komisarz na każde państwo). Traktat, który wszedł w życie 1 lutego 2003 r., określił tryb wyboru przewodniczącego Komisji.

Po uzgodnieniu nazwiska kandydata na przewodniczącego Komisji, Parlament Europejski na sesji inauguracyjnej (20-23 lipca 2004 r.) głosował nad przyjęciem tej kandydatury (procedurę określił regulamin Parlamentu). W porozumieniu z przewodniczącym-elektem Rada Unii Europejskiej sporządziła listę 24 komisarzy, którą zatwierdziła większością kwalifikowaną. Przewodniczący-elekt przedstawił następnie propozycje dotyczące zakresu obowiązków dla poszczególnych kandydatów na komisarzy. Na przełomie września i października odbyły się przesłuchania wszystkich kandydatów w Parlamencie Europejskim. Po przesłuchaniach, cały skład nowej Komisji Europejskiej stał się w Parlamencie przedmiotem głosowania. Procedurę powołania Komisji Europejskiej zakończyło głosowanie większością kwalifikowaną przez szefów rządów i państw.

PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE Austria

BelgiaDaniaFinlandiaFrancjaGrecjaHiszpaniaHolandiaIrlandiaLuksemburgNiemcyPortugaliaSzwecjaWielka BrytaniaWłochyCyprCzechyLitwaŁotwaEstoniaMaltaPolskaSłowacjaSłoweniaWęgry