4) Facebook

1o ΚΟΥΠΛΕ :

Μοιάζει το Facebook με κοιμητήριο σε κάθε σπίτιΚαι τα σύνορα πληγές πάνω στο σώμα του πλανήτηΌλα δείχνουνε καλά, έχουμε μαζευτεί πολλοίΜα κανείς δε μιλά, πληκτρολογεί αυτά που 'χει να πειΜατιών διέγερση - γύμνασμα δακτύλων - προσθήκη φίλωνΚι είναι πιο εύκολη η έκφρασηΠληροφορίες τρέχουν αβέρταΜετά την απομάκρυνση απ' τα pc τα κινητά αντικαθιστούν τα χέριαΚι αλήθεια, νομίζω πως έχει γίνει συνήθειαΜελαγχολούμε όταν δεν έχει σήμαΜεταξύ μας δε μιλάμε, δε (το) δείχνουμε όταν αγαπάμεΑπλά το γράφουμε στο status μας όταν πονάμεΑνάγκη υπερθέασης ενός άλλου εγώΑφού το τετ α τετ έχει πεθάνει πια καιρόΣ' ερωτεύτηκα μα δε θα στο πωΣου αρκούν λίγα Quiz για να μάθεις το μυστικό

1ο Ρεφρέν (Χ2) :

Περάσανε οι ντόμπρες εποχές ανεπιστρεπτίΕικονικά προφίλ λεν αυτά που δε μπορείΤο στόμα μας να πει, μια άλλη πραγματικότηταΠροσφέρει ασφάλεια και ποικίλα προσωπικότητα

2ο ΚΟΥΠΛΕ :

Παλιά οι φίλοι είχαν κοινά στηρίζαν σε λύπες χαρέςΤώρα έχουν κοινές επαφές - εικονικέςΠαιχνιδιού στιγμές που (θα) θυμάμαι μόνοΓιατί αποτυπώθηκαν στο σώμα με ανεξίτηλες ουλέςΤώρα δες - στο σώμα των παιδιών δεν υπάρχουν πληγέςΓια να κάνουν ησυχία τους πήρες ηλεκτρονικές συσκευέςΑπομονώθηκαν ή τα απομόνωσες?Πάτα κλικ - βάλ' τα στην πρίζα - όλα οκ - τα φόρτισεςΓρήγορα πάτα refresh γιατί τα νέα τρέχουνε

Πρέπει να τα διαβάσουμε όλα γνώση για να έχουμεΚάνε στην παρακάτω σελίδα αναφοράΛέει πως το Facebook κοιμίζει νέους και παιδιάΈλα να κάνουμε φωτογραφίες upload να μας κοιτάξουνεΤα like έχουν τη δύναμη τη διάθεση να φτιάξουνεΟπότε - την κάθε στιγμή μας θα ανεβάσουμεΠοιoς τη γαμάει τη σκέψη, ποστάρουμε άρα υπάρχουμε!

2ο Ρεφρέν (Χ2) :

Εδώ μπορεί να είσαι η πιο γαμάτη γκόμενα Ο επιτυχημένος cool τύπος κι όλα τα παρελκόμεναΆσχετα αν δε μπορείς να το υποστηρίξεις στην ουσίαΗ αλήθεια φιλτράρεται - μα όχι η αξία

SKIT :

Facebook , ένα τρομερό όπλο, που όμως όπως όλα τα άλλα όπλαΈχει μεγάλη σημασία προς τα που το έχεις στραμμένο

3ο Ρεφρέν (Χ2) :

Περάσανε οι ντόμπρες εποχές ανεπιστρεπτίΕικονικά προφίλ λεν αυτά που δε μπορείΤο στόμα μας να πει, μια άλλη πραγματικότηταΠροσφέρει ασφάλεια και ποικίλα προσωπικότηταΕδώ μπορεί να είσαι η πιο γαμάτη γκόμενα Ο επιτυχημένος cool τύπος κι όλα τα παρελκόμεναΆσχετα αν δε μπορείς να το υποστηρίξεις στην ουσίαΗ αλήθεια φιλτράρεται - μα όχι η αξία

5]Βλέπω & Διαβάζω

1o ΚΟΥΠΛΕ :

Νομίζω χάθηκα σα νέος στην αμαρτία και εγώ Στο ''Kουρδιστό Πορτοκάλι'' του Kubrick ψάχνω να με βρωΝα στήνω επαναστάσεις με ιδέες που μένουν ζωντανές.Όπως του Weingartner Hans ''Οι Εκπαιδευτές''Και να 'μαι φυλακισμένος σε κάτι επώδυνοΣτου Darren Aronofski το ''Requiem για ένα όνειρο''Ζω στην ''Πόλη του Θεού'' μαζί με τον ΦουζέΚαι φωτογραφίζω μουσικά το κάθε μου κουπλέΏρες-ώρες θέλω να γίνω και εγώ ''Βασιλιάς''Να ζω ήρεμα πάνω στα όρη σαν τον Βαγγέλη ΦαρμακώρηΝα κάνω πράξεις και να βγω από το κλουβί της θεωρίαςΌπως ο Derek στα ''Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας''Παιδί της βίας, των αστυνομικών γεννάω ''Το Μίσος''Με τον Hubert και τον Vinc να τρέχουμε μες το πλήθοςΕίναι ένα ''Trainspoting'' η ζωή τόσο απλήΡώτα ''Το Άρωμα'' της το Joan Baptiste να στο πειΣπάσε τις ''Φυλακές Ανηλίκων'' ελεύθερος να ζεις''Bong the System'', κάθε φορά που θες να εκφραστείςΠερήφανος πολέμα σαν τον Will για κάποια αιτία κι ίσως τα πούμε στο ''Κυνήγι για την Ευτυχία''

1ο Ρεφρέν (Χ2):

Είναι η ζωή μου σαν ταινία ταξιδεύωΌτι κι αν βλέπω μοιάζει με καρέ από φιλμΑποτυπώνω τη στιγμή και χρόνο κλέβωΚαι ότι μου κάνει το κρατάω στο repeat

2ο ΚΟΥΠΛΕ :

''Ένα Παιδί Μετράει τ' άστρα'', φοβάται η φωνή του τρέμειΚλαίει τις ''Βουρκωμένες Μέρες'' του Μενέλαου ΛουντέμηΚάποιος φεύγει βάζει τελεία μ' ένα ευχαριστώΚαι ''Έρωτες Καλλιτεχνών'' γεννιούνται από τον Bernard Shaw.Μοιάζω ψύλλος στ' άχυρα, μια τόση δα καρφίτσα

''Λόγια της Πλώρης'' ξεστομίζω σαν τον Καρκαβίτσα''Σας Γράφω στην Ελλάδα μέσα από τη Φυλακή''Σαν τον Σεπτέμβρη του Παναγούλη στην απομόνωσηΚαι έχω ''Τα Ρέστα'' που χρωστάς στον Κώστα ΤαχτσήΕίμαι του Rudolf Dreikurs το ξακουστό ''Παιδί''Όπως ο Wilhelm Reich φωνάζω "Άκου ανθρωπάκο"Τους φοβάσαι γιατί φοβάσαι να μπεις μέσα σε τάφο''Έγκλημα και Τιμωρία'' στη σκέψη του DostoyevskyΚαι από ''Τα Αδέλφια Karamazov'' παράξενα φέρομαι σαν τον ΑλέξηΜυστήριο φέρνω για των κληρικών τον θάνατοΓι' αυτό μου δώσαν ''Το Όνομα του Ρόδου'' το αθάνατο.Γίνομαι ιππότης καμιά φορά στα όνειρα μου.Και έχω το ''Δον Κιχότη'' του Θερβάντες στη ματιά μουΤαξιδεύω σε όλα τα μέρη που έχεις φανταστείΚαι συναντάω τον Νίκο Καββαδία σε μια κουπαστή-Έ τι λέει ρε Νικόλα;

2ο Ρεφρέν (Χ2):

Είναι η ζωή μου σαν βιβλίο ανοιγμένοΠου κάθε λέξη συναίσθημα ξεχειλίζειΓυρνάω σελίδα σε ότι δεν καταλαβαίνωΚαι σημειώνω με μολύβι ότι αξίζει

3ο Ρεφρέν :

Είναι η ζωή μου σαν ταινία ταξιδεύωΌτι κι αν βλέπω μοιάζει με καρέ από φιλμΑποτυπώνω τη στιγμή και χρόνο κλέβωΚαι ότι μου κάνει το κρατάω στο repeatΕίναι η ζωή μου σαν βιβλίο ανοιγμένοΠου κάθε λέξη συναίσθημα ξεχειλίζειΓυρνάω σελίδα σε ότι δεν καταλαβαίνωΚαι σημειώνω με μολύβι ότι αξίζει

Επίλογος :

Ναι είναι η ζωή μου , μέσα από βιβλία και ταινίες, μέσα από ταινίες και βιβλία,

Είναι ο 3rd Eye στο beat, Anno Domini - TNT, ΝΑΙ!

10]Ελπίδος Εγκατάληψη ft. Sxo

TNT ΚΟΥΠΛΕ : Μοιάζω με βρώμικο δωμάτιο - σ' ένα σπίτι που λάμπει,Σαν στριμωγμένα άπλυτα - σε καθαρό ντουλάπι,Νιώθω - την μοναξιά του καμικάζι καθώς πέφτει,Την αγωνία του θανατοποινίτη καθώς ''φεύγει'' ,Το λάστιχο σφίγγει στο μπράτσο σα θηλιά στο λαιμόκι είμαι περίεργος σαν τυφλός μπροστά από καθρέφτη,Νιώθω ασήμαντος σαν πτώση πέτρας σε γκρεμόκι αμήχανα σαν άστεγος για το τι θα φορέσει,Τώρα τσουλάει στο δέρμα η βελόνα κι η δίψα σβήνει,Σα βουτιά σε όαση στα μέσα της ερήμου,Η κόλαση κυλάει στις φλέβες μου και μου τη δίνει,και μοιάζει σαν του ισοβίτη το κελί η ψυχή μου,Με θυμάμαι - να κάνω όνειρα - να βάζω στόχους,Κατάντησα σ έναν καθρέφτη να σνιφάρω κόκκους,Λίγα ευτυχισμένα δευτερόλεπτα μιας ουτοπίας - κλεισμένα σε μικρές δόσεις ''ευθανασίας''

Skit 1 :

Λοιπόν κοίταξε να δεις εγώ καθάρισα, εσύ να δούμε πως θα καθαρίσεις,Γιατί από ότι φαίνεται κακά ξεμπερδέματα θα έχειςΕίναι η σειρά σου να παίξεις και δεν έχεις τι να παίξεις

Sxo ΚΟΥΠΛΕ :

Ξεκίνησα τα drugs στης ζωής μου το απόγειοΚαι τώρα στα 25 ζω σ' ένα κοινόβιοΜαζί με άλλους έχω το θάνατο στα μάτια μουΣπάω σαν καθρέφτης και μαζεύω τα κομμάτια μουΔεν παίρνει καμιά ίαση, γάμησα τα νιάτα μου

Πούστη χρόνε κάνε με παιδί ξανά στη στράτα μου12 η ώρα μα δε λέω να κοιμηθώΤι προσδοκίες να 'χω να τις ονειρευτώ?Ζόμπι είμαι και το βλέπω όπως μου φέρονται οι άλλοιΑθήνα της Ευρώπης πόλη σύγχρονη μεγάληΒουτάω ένα κουτάλι το λεμόνι και το λάστιχο Αρχίζω να πονάω - παίρνω φάρμακο - ηρεμώΚαι στη Φυλής κατάσταση καταστολήςΚαι ένας νταβατζής μου δίνει συμβουλέςΑκούω μουσικές μοιάζει στο Trainspoting Το τέλος πλησιάζει μα δεν έφτασε ακόμηΚοίταξέ με , είμαι η αλήθεια στην ωμή της μορφήΣτη λογική της μορφή που δεν κοιτάς πια εσύΝιώθεις μεγάλη ντροπή - αστυνομίαΣειρήνες φασαρία αναίσθητος στην πλατεία

Skit 2 :

Άσε ρε φίλε τι να τα λέμε τώρα? Κοίταξε να δεις μας υπνωτίζουνε κατάλαβες?Μας κοιμίζουνε μας αφανίζουνεΠοιοι σηκώνουνε κεφάλι κατάλαβες?Οι νέοι ε? Ωραία...Δωσ'τους λοιπόν μια γερή δόση κι άσε τους να χτυπάνε Μόνοι τους το κεφάλι τους στον τοίχο κατάλαβες? ε?Δώσε χάπια , δώσε χόρτο, δώσε σκόνη να ταβλιαστούνε ούτως ώστε.. Ε, κατάλαβες να πάψουν να είναι επικίνδυνοι... μπήκες?

Εσύ τι λες? Θα μας πεις τίποτα?

12) Δημοκρατία

1ο ΚΟΥΠΛΕ:

Η Δημοκρατία σα λέξη, σαν ετυμηγορίαΒασίζεται πάνω στη λαική κυριαρχίαΗ πλειοψηφία αποφασίζει και ενεργείΑν είναι έτσι γιατί υπάρχουνε τόσοι φτωχοί?Μη μπερδεύεσαι κι οι πιο αμόρφωτοι πάνω στη γηΑυτοί που λες χαζούς, που έχουν πνεύμα δουλικόΌτι πολίτευμα να υπήρχε, θα ζητούσανε ψωμίΜα δημοκρατικά απέκτησαν ΝΟΥ μικροαστικόΖω σε μια χώρα που δολοφονικά δημοκρατείΔημοκρατικά μου κάνουνε πλύση εγκεφαλικήΜε βαφτίζουν τρομοκράτη όταν σκέφτομαι πολύΚαι τολμώ να πω αυτά που πιστεύω,ΤΟΛΜΑΣ ΕΣΥ?Δεν ψηφίζω γιατί οι εκλογές μου φαίνονται ανούσιεςΔε θέλω να με εκπροσωπούν μ' αποφάσεις εκούσιεςΚαι δεν είμαι απολιτικό ον, δηλώνω απώνΣτο παιχνίδι αγοροπωλησίας συνειδήσεων.

Ρεφρέν (Χ2) :

Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μαμα μη βιαστείς να με παρεξηγήσειςσκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπίακι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις

2ο ΚΟΥΠΛΕ :

Ζω σκέφτομαι και γράφω - άρα υπάρχωΜέσα στης Αθήνας τον τάφο, αλλεργικός στη λέξη ''άρχω''Ανέντακτος μα με πολιτικό λόγο Απέναντι σε κάθε ξύλινο παπαγάλο δηλώνωΑπέναντι σε συμμορίτες που καπηλεύονται ιδεολογίεςΜε μόνο χάρισμα να ανοίγουν μπύρεςΑπέναντι σ' αριστερούς κοινοβουλευτικούς - με καριέραΣτο βουνό δε θα αντέχατε ούτε μέρα

Προτείνω κι απαιτώ άμεση ΔημοκρατίαΜια οργανωμένη αυτοδιεθυνόμενη κοινωνίαΜε δομή συνδικαλιστική που θα διαχειρίζεταιΤη διανομή αγαθών και την παροχή υπηρεσιώνΑνάλογα με τις ανάγκες των πολιτώνΜέσω πλήρων ανατροπών των οικονομικών αγορώνΜια κοινωνία αλληλεγγύης συλλογικότητας και λοιπών αξιών.

Ρεφρέν (Χ2) :

Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μαμα μη βιαστείς να με παρεξηγήσειςσκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπίακι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις

14) Δρόμος Μοναξιάς

1η Ομιλία :

Καλησπέρα, σίγουρα με ξέρειςΑν όχι, με συνάντησεςΚι αν το σκεφτείς δε φροντίσαμε η συνάντηση να.. μείνει.

1ο ΚΟΥΠΛΕ :

Είμαι από κείνα τα παιδιά που δεν έδινες σημασίαΣτα σχολεία, καθόμουνα στα τελευταία θρανίαΑξιοπρεπής με μένα κι έτοιμος για δράσειςΑν έβλεπα ότι κάποιον αδύναμο χλευάζειςΗ μοναξιά είναι βαρύ πράγμα θυμάμαιΣκυφτά κεφάλια από το βάρος που κουβαλάνεΜια κλεφτή ματιά - κουράγιο και σήμερα πάμεΊσως αύριο τα μάτια μας δρόμο να μην κοιτάνεΊσως αύριο το φόβο στο σπίτι σου να μη νιώθεις Είναι μέσα σου το 'χεις, το ανάστημα σου θα υψώσειςΖήσε μη κάνεις εκπτώσεις - πτώσεις θα υπάρξουν πολλέςΠρέπει να μάθεις να πέφτεις να μη σου ανοίγουν πληγές

Φίλοι θα φύγουν θα'ρθούνε θα μάθουμε να ξεχωρίζουμεΜη βιάζεσαι, τη λέξη φίλος λίγοι την αξίζουνεΤο ξέρω ότι δένεσαι, κι εγώ γαμώ την τύχη μουΊσως να φταίει που χωράει πολλούς η καρδιά μας...

2η Ομιλία :

Ομολογουμένως έχουν υπάρξει στιγμές Που σκέφτηκα να απομονωθώ εγωιστικάΝα απαρνηθώ όσα ήξεραΝα βαδίσω σε ένα δρόμο μοναξιάς.

2ο ΚΟΥΠΛΕ :

Δρόμος μοναξιάς κάποιοι επιλέγουν διαλέγουν να ζούνε πάντα μ' αυτόνΓιατί δε φοβούνται κι αρνούνται πως έχουν πέσει στον πειρασμόΘυμάμαι παιδιά που πονάνε αγάπη ζητάνε ποτέ δε γελάνε μαΜε περηφάνια κοιτάνε και πάνε μπροστά κάπως μοναχικάΌχι από φόβο , όχι από τρόμο, είναι που νιώθουνε τόσο τον πόνοΠάντα μια απόρριψη σ' αφήνει μόνο κι αυτήν την απόρριψη βλέπουν στο δρόμο Ευθύνη που έχουμε όλοι, γκρίζα τα πρόσωπα γκρίζα κι η πόληΕίναι εκεί έξω και σου μιλάνε , πήγαινε πες συγνώμηΚι ίσως μια αγκαλιά δώσει και πάλι φτεράΜήνυμα αγάπης που ταξιδεύει σε ουρανό πραγματικά Τα πάντα αλλάζουνε σε μια στιγμή μη/ το σκέφτεσαι πήγαινε εκείΣα το φιλί της ζωής σαν πνοή, η συντροφιά σημαίνει αλλαγήΚάτι φυτρώνει φωνάζει - φωνάζει γιατί δε μπορεί προσπαθεί να ακουστείΚάν' το να μιλήσει μάθε του μη τ' αφήσεις να σβήσει-Είναι δρόμος μοναξιάς, σε δύσκολες εποχές-

3η Ομιλία :

Όσο για μένα, πορεύτηκα περιέργως δε λέωΈμαθα να κινούμαι να βλέπωΚάθε ματιά μια συντροφιά , για.. όνειρα, τροφή.

3o ΚΟΥΠΛΕ :

Παρέα μου πολλές φορές μια ζεστή κούπα καφέ μονάχαΝα με κρατάει ξύπνιο να μην ονειρεύομαι άδειαΌσο έπινα ξεχνιόμουνα, δεν ήμουν κενόςΜα το θυμόμουν κάθε που ο πάτος γινόταν λευκόςΕντός εκτός μοναχικός και επί τα αυτάΘέλω να σου πω μ' αυτό το κομμάτι πως τελικάΔεν είσαι ο μόνος ούτε μόνος είναι εκεί έξω παιδιάΠου δε χρειάζονται κουβέντες φτάνει μόνο μια ματιά

4η Ομιλία :

Κι όμως.. αρκεί.