words

WORDS.

Teksten - Interviews - Columns - Verhalen - Foto’s - Albumcovers

3

Inhoudsopgave

Dans uit geestverhalen.Jacht op de talentenjacht.Summertime! Een generatiekloof voor altijd.Interview John D. Henry.Interview Jonathan Hoevertsz.Writer’s Block, All I need is one song, one line.Tekstschrijven een vak apart.Is betekenis echt nodig?Dave vs. Kurt.Can you blow my whistle baby, let me know.Interview Edwin Balogh.Albumart is nooit verspilde tijd.Interview Thomas Waterreus aka de Gelogeerde aap.

Pagina 4.Pagina 8.Pagina 10.Pagina 13.Pagina 14.Pagina 18.Pagina 23.Pagina 30.Pagina 37.Pagina 38.Pagina 44.Pagina 46.Pagina 52.Pagina 54.

words

4

Tekst/foto’s | Jeske Swart

5

Noah de Jong: ‘Ik wist dat hij mij zag, en hij wist dat ik hem zag.’

Hij stond aan het einde van mijn bed en keek mij aan. Ik wist dat hij mij zag, en hij wist dat ik hem zeg. Ik wreef in mijn ogen, en toen was hij weg. Noah heeft ’s nachts ontmoetingen met geesten en krijgt zo de raarste verhalen te horen.

6

Ik was 7 jaar toen ik voor het eerst een geest zag. Ik lag in bed en werd ergens rond middernacht wakker. Er stond iemand in de hoek van de kamer. Ik dacht in eerste instantie dat ik droomde want de geest kwam dichterbij. Het leek net een echt persoon, zo helder zag ik de geesten. De vrouw raakte mijn wang aan en zei: ‘Ga niet over de brug’. Ik, als klein meisje was natuurlijk heel geschrokken. Ik praatte er met mijn ouders over. Ik sliep zelfs een hele tijd bij hun in de kamer tot ik 15 was. Toen ik weer naar een eigen kamer ging besloot ik er een keerpunt van te maken. Ik was altijd bang geweest voor de geesten, maar ik zou er nu mijn inspiratie uit halen.

Ik dans al sinds mijn achtste. Toen ik 15 was raakte ik heel geïnteresseerd in programma’s zoals ‘So you think you can dance.’ Ik wilde dat ook kunnen. Rond die tijd ben ik begonnen met choreograferen. Ik verdiepte me in het dansgenre ‘modern’. Op die manier vertel je een verhaal door dans. Er gaat veel emotie in zitten. Gek genoeg merkte ik, en mijn omgeving, dat ik niet slecht was. Ik wilde mijn eigen choreo’s uitwerken maar het was voor mij heel lastig om goede emoties te vinden. In mijn 15e levensjaar had ik nog niet heel veel meegemaakt qua liefde of avontuur. Ik besloot dus mijn geesten als inspiratie te gebruiken.

De mensen die mij ’s nachts kwamen opzoeken hadden vaak veel te vertellen. Soms zat ik uren te luisteren. Mijn theorie is dat er nog heel veel geesten op deze wereld ronddwalen die nog niet klaar zijn om verder te gaan. Sommige geesten hebben nog onopgeloste problemen. Ik dacht als ik naar ze luister, helpt dat ze op een manier. Ik besloot dus mijn inspiratie uit de verhalen te halen die de geesten mij vertellen. Zo was er eens een man, hij zat op de rand van mijn bed. Hij vertelde dat hij twee zoons had, een tweeling. Allebei zaten ze in het leger. Op een middag zaten hij en zijn vrouw aan de keukentafel toen twee mannen aanbelde. Ze vertelden dat die week allebei hun zoons waren gesneuveld in een aanslag. De man was daarna zo moedeloos geworden dat hij en zijn vrouw uit elkaar waren gegroeid en op de dag dat zij overleed hij niet eens het gevoel had dat hij haar nog kende. De man is eenzaam gestorven en heeft nog steeds het verdwaalde gevoel. Hij weet niet waar hij heen moet. Hij loopt met zijn ziel onder zijn arm. Ik heb daarna het stuk ‘Lost inside myself ’ gemaakt.

‘Hij loopt met zijn ziel onder zijn arm.’

Dans uit geestverhalen

7

‘Soms zat ik uren te luisteren.’

Toen ik eenmaal zelf de verhalen ging verwerken merkte ik dat ik steeds minder vaak bezoek kreeg. Normaal had ik het om de avond, en dat veranderde naar 1 keer per week. Het gaf mij wel rust. Ik was er niet bang meer voor, maar het was prettig om met rust te worden gelaten. Rond mijn 18e was het gestopt en sindsdien heb ik geen geest meer op mijn kamer gehad. Eerlijk gezegd ben ik daar heel blij mee.

Vandaag de dag haal ik mijn inspiratie ook uit andere dingen. Ik heb inmiddels mijn hart al een keer gebroken gehad en ruzies met vrienden. Dat zijn dingen die toch makkelijk emoties oproepen. Ik ben nooit boos geweest dat dit mij is overkomen want het heeft me juist geholpen. Als ik die bezoeken niet kreeg was ik nu waarschijnlijk niet zo goed in choreograferen als dat ik ben. Dus ergens ben ik ze ook heel dankbaar.

Vanwege privacy redenen zijn de namen in dit verhaal veranderd. Ook de foto’s zijn niet dezelfde persoon als in het verhaal.

8

.......................................................................................JACHT OP DE TALENTENJACHT.Column | Bo Kepers

Talentenjachten, elk weekend weer word je ermee doodgegooid. Idols, The Voice Of Holland, So You Wanna Be A Popstar, Pop-stars, X-factor, en zo kan ik nog wel een uur doorgaan.Zoals donderdag bier en pizza dag is, is vrijdag de talentenjacht-dag geworden.

De formule voor zo’n program-ma is vrij simpel. Je zet een leuke presentator of presentatrice neer, een paar bekende juryleden die een eigen mening hebben en wat mensen die denken dat ze talent bezitten (soms is dit aanwezig).Je laat er een aantal zien die ver-schrikkelijk goed kunnen zingen, en waar zelfs ik kippenvel van krijg, en daarna gooi je een paar kraaien op beeld en ben je ervan overtuigd dat je het zelf nog beter kan.

Maar dan nog, mochten die paar uitzonderingen echt talent heb-ben aanwezig zijn en mochten ze dan de wedstrijd ook nog

dan in de film wereld. Verliefd op Ibiza was dat, waar hij zijn blote billen showde aan heel Neder-land. Maar, waar was de winnaar van Idols dan? Ooh je bedoeld Jamai. Ik heb werkelijk geen idee, niets meer van gehoord. En hoe zit het dan met de winnaars van Popstars en X-factor? Ik heb wer-kelijk geen idee. Ook niets van gehoord.

Ik ben van mening dat er maar iets nieuws bedacht moet wor-den, of vul anders mijn weekend maar op met wat leerzaams op vrijdag avond. En als leerzaam te veel gevraagd is voor het week-end, pak dan maar iets leuks. Gooi me alsjeblieft niet meer dood met ‘talentenjachten’, en mensen van Nederland spendeer alsjeblieft niet nog meer geld en tijd aan die talentenjachten. Alle-maal zonde van je tijd, en wegge-gooid geld. Er is niemand die je er nog een plezier mee doet.

winnen.. Heb jij ooit nog iets gehoord van deze talentvolle mensen? Ik niet. Ja trouwens, na de Voice of Holland heb ik Ben Saunders een keer gezien, maar ik was er niet bepaald weg van. Op tv klonk het te gek, maar op podium was het drie keer niks. En daarna? Niets meer van gezien of gehoord, van de aardbodem verdwenen.

Ik ben talentenjacht moe, Ne-derland is talentenjacht moe. Wie kijkt er nou nog oprecht naar deze programma´s omdat ze het leuk vinden? Haast niemand. Het is puur om de tijd te doden, en omdat er niets anders op tv is.De juryleden verdienen er bak-ken met geld mee, en de talentjes worden uitgemolken door platen-maatschappijen en hebben uitein-delijk helemaal niets te zeggen.Ik heb laatst nog wel Jim Bakkum voorbij zien komen, hij was twee-de geworden bij Idols. Hij heeft er uiteindelijk nog wel iets van weten te maken, maar dan Ik wil een jacht op de talentenjacht.

9

Ik wil een jacht op de talentenjacht.

10

Interview | Eefje Bogaers

11

Summertime!

In 1935 komen George Gershwin en DuBo-se Heyward op de proppen met een nieuw nummer genaamd ´Summertime´, zij schreven en componeerden dit nummer vol passie, en lieten het horen in de opera van Porgy and Bess. Na het succes van de opera, groeide het nummer uit tot een échte klassieker. Dit zowel in de jazz, blues maar ook popmuziek. Nog nooit werd een nummer zo vaak gecovered als Summertime.

De twee kameraden Paul Groenendijk en Jimmy Tigges zijn samen aan hun verzameling begonnen, toen nog heel onschuldig, maar later werd deze verzameling bijna een obses-sie. Ze begonnen met een cassette bandje waar 6 nummers op stonden, elk nummer had dezelfde tekst maar de muziek was telkens weer anders.

Vervolgens werden ze beide lid van de Cen-trale Discotheek Rotterdam. Dit was de plek waar je platen kon lenen. Ze hebben met behulp van de platen die ze daar nog ontdek-te, hun eerste cassette bandje volgemaakt. Dit was hét begin van hun Summertime.

Platenbeurzen werden afgestruind, winkels werden doorzocht en de radio werd continu in de gaten gehouden. “Het werd een soort rare hobby om te kijken of er nog meer versies van Summertime bestonden.” Vertelt Jimmy. “Het is een mooie muzikale ontdekkingsreis omdat het lied in verschillende stijlen is uitgevoerd.”

Jimmy blijft een voorliefde houden voor de versie van Brainbox, ondanks het feit dat hij een paar duizend versies van het nummer heeft gehoord.

In het boek dat hij samen met Paul Groenen-dijk uitgaf, zijn een kleine 1206 versies van Summertime te vinden. Dit was de verzame-ling uit de tijd van de radio, platenbeurzen, en het via via te horen krijgen. Maar het was moeilijk om deze obsessie, die hun zo bezig hield, naast zich neer te leggen toen het boek in de verkoop ging. Ze gingen dus door, en er kwamen steeds meer versies van Summer-time bij. Tegenwoordig staan haast alle versies op internet. Dag in en dag uit komen er weer nieuwe versies uit en staat de teller nu op 40.000 versies!

Het nummer is ook vertaald in het Neder-lands, Italiaans, Duits en Frans. Jimmy vind het prachtig dat de hit in zoveel talen is vertaald, “Ik kom nu steeds gekkere versies van Summertime tegen, echt prachtig om te zien wat iedereen van het nummer maakt”. Zo liep hij ook ooit in Florance ergens in een donker hol bij een platenzaak binnen, waar hij 2 singeltjes van Summertime in het Italiaans tegenkwam.

Ondanks deze muzikale passie is Jimmy nooit op het idee gekomen om een muziekinstru-ment te gaan leren spelen. Wat hij wel doet is schrijven voor een platenblad dat zich richt op de echte verzamelaars, hij schrijft voor de Delta van de TU Delft, hij heeft boeken ge-schreven over Den Haag en Feyenoord lied-jes en heeft hij een radio rubriek in omroep Rijmond.. En natuurlijk gaat de zoektocht van Paul en Jimmy nog steeds door. Een uit de hand gelo-pen hobby, die voor altijd zal blijven bestaan!

Je hebt muziekliefhebbers, en je hebt muziekliefhebbers. De een luistert, de ander ver-zameld. Jimmy Tigges is zo´n verzamelaar. Al vroeg was hij fan van de hit Summertime. Wat eens een hobby van hem en een van zijn vrienden was, werd een echte obsessie. Hij vertelt ons zijn verzamelavontuur.

!Het werd een soort van rare hobby!

13

Een generatiekloof voor altijdHet is vaak benoemd dat er een muzikale gener-atiekloof bevindt tussen de ouders en de kinderen. Maar hoe komt dit? Is het de nieuwe elektronische muziek die de oudere gen-eratie niet aanspreekt of is het jeugdsentiment belan-grijker voor ze?

Je hoort het vaak “Zet die muziek zachter naar deze her-rie kan je toch niet luisteren.’’ Het is niet respectabel van de ouders dat ze de muzieks-maak van hun nageslacht niet kunnen waarderen. Het is een nieuwe tijd waarin de wereld van muziekland drastisch is veranderd. Muziek wordt niet meer gemaakt met enkel instrumenten maar met pro-gramma’s zoals Frutiy Loops.

In dit soort programma’s zet je samples achter elkaar waarmee je verschillende beats kan maken voor veel verschillende soorten muziek.Misschien heeft de oudere generatie wel gelijk en is het niet echt meer muziek. Ieder-een kan zo’n programma downloaden en vervolgens zelf beats gaan maken Het hard werken op je zolder-kamertje op je dierbare in-strument is hier niet meer aan de orde.

Dat zijn toch grotere festivals dan ze vroeger hadden!

Maarten had schijnbaar nog nooit van´Woodstock´ en ´Monsters of Rock´ in Moskou gehoord. Helemaal meegezogen door de muziek van vandaag en een stukje muziekcultuur verloren laten gaan. De grootse festivals en artiesten van vroeger hebben wel degelijk hun stempel ach-tergelaten. Het is nu tijd voor een nieuwe generatie muziek-stromen, die de nieuw muz-iekcultuur zal gaan vormen. Hier zal de generatie daarna weer inspiratie uit putten om vervolgens een nieuwe gener-atiekloof te vormen.

Het was toch de muziek van vroeger die het meest voorkomende ritme van de meeste rap songs heeft be-paald. Misschien had de oudere generatie dan toch gelijk?

“Ben je nou helemaal gek geworden!” Zegt Maarten de Vries. Ik ben lekker aan het genieten van deze heerlijke hardcore plaat! Ik raak hele-maal in een flow als ik deze muziek opzet. De elektron-ische muziek van nu is zo’n hoog level vergeleken met de muziek van mijn ouwe lui. De producer die deze plaat heeft gemaakt weet precies waar hij mee bezig is. Hij heeft alle knoppen onder de knie en zet een geweldige live set neer.

Interview | Frank Jansen

14

Interview | Bo Kepers

15

John D. Henry, beter bekent als John Verhoeven is 34 jaar oud en woont samen met zijn gezinnetje in Veghel. Als

zanger, gitarist en tekstschrijver komt hij zijn jaren door en nu probeert hij aan de bak te ko-men als singer songwriter. Inmiddels werkt John 4 dagen per week bij Fontys ACI Tilburg. We vroegen naar zijn verhaal als tekstschrijver.

John, waarom ben je teksten gaan schrijven? ‘Zonder tekst is er geen muziek. Toen ik 13 jaar oud was ben ik begonnen met een coverbandje, dat zorgde ervoor dat het begon te kriebelen en ik meer teksten ging schrijven. Je hebt wel eens bandjes waar de zanger niet de teksten schrijft, maar deze wel opdraagt. Dat vind ik een beetje raar, want het is onmogelijk om de boodschap van de tekst dan goed over te brengen. Dus als ik teksten schreef, was ik ook de enige die ze kon brengen.Na m’n eerste coverbandje ben ik in een metal bandje gegaan. Ik heb heel m’n stem verkloot met grunten, maar ik ben blij dat ik die tijd mee heb mogen maken. Ik heb veel geleerd, en het was hartstikke gaaf. In die stroming waren de teksten erg belangrijk omdat de mensen in die scene een bepaald ideaal hadden, soms straight edged. Straight edged is een soort levenshou-ding, mensen die dat aanhouden gebruiken geen alcohol, drugs of wat dan ook. Destijds luisterde ik veel naar Zao, dat was echt een te gekke hard-core band! Maar toen ik de teksten van Zao ging napluizen, kwam ik er al snel achter dat het een Christelijke band was, dat had ik nooit geweten als ik die teksten niet was door gaan spitten.Ik vind schrijven nog steeds het leukst, maar de melodielijn is het belangrijkst. Meestal leg ik mijn tekst zo af en toe eventjes weg, en dan ga ik er een ander keer aan verder. Ik kan er soms echt dagen mee bezig zijn.’

Heb je een bepaald voorbeeld waar je naar wil streven?‘Jazeker, mijn allergrootste muzikale bron is Jeff Buckley. Dat was mijn grote voorbeeld. Maar Jeff Buckley stierf tijdens een middagje zwemmen in de Wolf River Marina. Sommige beweren dat hij zelfmoord heeft gepleegd, sommige zeggen dat een sterke stroming hem had meegesleurd. Hoe

dan ook, een week later werd hij pas teruggevon-den.

Jeff Buckley is zijn carrière in een koffiebar be-gonnen, waar hij 2 avonden in de week mocht. De eerste dag was niet anders dan anders, maar de dagen daarop volgend werd het steeds drukker in deze koffiebar. Ik ben een aantal jaar terug ben ik zelf naar die koffiebar terug gegaan, dat was in New York. Maar bij aankomst kwam ik erachter dat de koffiebar verdwenen was, wel was er een ander winkeltje voor in de plaats gekomen. Ik ben het winkeltje naar binnen gegaan en raakte aan de praat met de eigenaar. Die man wist gelijk waar ik voor kwam, hij kreeg vaker bezoek van toeristen die op zoek waren naar de beroemde koffiebar van Jeff Buckley. De man verwees me door naar de fotografe van Jeff, die me alles tot in de details over Jeff kon vertellen. Hoe hij was en hoe hij in elkaar zat, manier van schrijven enz.Qua teksten vind ik Bob Dylan heel goed, en uiteraard The Beatles. Ryan Adames en Fleetwood Mac hebben me altijd geraakt met hun melodie-lijnen.’

Waar haal je jouw inspiratie vandaan om teksten te schrijven?‘Dat is heel afwissend. Soms komt het ineens naar boven drijven, maar soms schrijf ik ook over din-gen die ik heb gehoord, zelf heb meegemaakt als kind, of over mijn eigen kinderen. Laats kwam ik ook een meisje tegen waarbij ik op de middelbare school had gezeten. Ze zou het echt gaan maken,

ze was mooi en had veel talent. Iedereen was er gewoon van overtuigd dat ze beroemd zou worden, dat het haar ging lukken. Maar niets bleek minderwaar, ze was per ongeluk zwanger geraakt en haar droom viel in duigen. Zo zie je maar weer dat niets loopt zoals verwacht.’

“Zonder tekst is er geen muziek”

16

Zijn er bepaalde plekken waar je graag schrijft?‘Het liefst schrijf ik gewoon thuis op de bank. Maar dan moet wel iedereen slapen of weg zijn. Ik ga dan gewon op mijn gemakje op de bank zitten, gitaar erbij, laptop en rhime dictionary bij de hand. Meestal heb ik dan al een melodie in mijn hoofd zitten, en daar schrijf ik dan de tekst op. Ik heb ook altijd mijn notitieboekje op zak, hier schrijf ik alle ideetjes in op die me te binnen schieten.Ik heb wel een aantal voorwaarde voordat ik kan beginnen met schrijven. Het moet namelijk stil zijn in huis, mijn gitaar moet al goed gestemd zijn, vervolgens begin ik dan te schrijven met een bak koffie bij de hand, wat later overgaat naar een verfrissend pilsje.In de zomer zit ik graag buiten onder de veranda, ik vind het echt heerlijk om dan buiten te zitten.’

Heb je wel eens zinnen uit je teksten op-gedragen aan een emotie of gebeurtenis-sen in je leven?‘Ja, dat heb ik zeker wel eens gedaan. Mijn jong-ste zoontje is een lange tijd heel erg ziek geweest, toen woonde we in het Ronald McDonald huis. Hier heb ik wel een aantal teksten over geschre-ven. Nou moet ik wel zeggen dat het niet gelijk aan de tekst te horen is dat het om mijn zoontje gaat, en dat wil ik ook niet. Alleen de mensen die dicht bij me staan weten waar het over gaat, niet iedereen hoeft alles van me te weten.’

En draag je zinnen vaker letterlijk of po-etisch op in een nummer?‘Dit wissel ik graag een beetje af, de laatste tijd ben ik wel een stuk minder poëtisch dan voor-heen. Dat komt omdat we bezig zijn met het uit-brengen van mijn cd, en we willen kijken of mijn nummers letterlijk op de radio kunnen. Nummers die op de radio komen moeten niet te moeilijk zijn, mensen moeten ze mee kunnen zingen, daarom schrijf ik nu dus wat meer letterlijk dan poëtisch.’

Welk nummer dat je tot nu toe hebt ge-schreven vind je het meest bijzonder?‘Dat is No Easy Way. Een jaar of 9 terug was ik op zoek naar de ware ik, naar mezelf. Ik zat net tussen het studentenleven en het volwassenzijn in. Dat punt in je leven dat iedereen een keertje meemaakt, je gaat namelijk allemaal keuzes ma-ken. Hoe je je toekomst in gaat plannen, dat het meisje waar je van houdt het meisje zal zijn waar je heel de rest van je leven mee zal delen, ga zo maar door.Ik wilde graag een tattoo laten zetten met een tekst die voor hemzelf veel betekende. “Non Est Ad Astra Mollis E Terris Via”, een Latijnse spreuk die staat voor “Er is geen gemakkelijke weg tussen de aarde en de sterren”. Oftewel, als je iets wil bereiken zal je er energie in moeten stoppen. Dat is ook waar “No Easy Way” over gaat.’

“Non Est Ad Astra Mollis E Terris Via”

18

Interview | Bo Kepers

19

JONATHAN HOEVERTSZIN DIT INTERVIEW NEMEN WE EEN KIJKJE IN HET LEVEN VAN JONATHAN HOE-VERTSZ, DE ZANGER EN TEKSTSCHRIJVER VAN DE BAND SERIOUS. JONATHAN IS ONDERTUSSEN 31 JAAR OUD EN KOMT VAN HET ZONNIGE EILAND ARUBA.

Beste Jonathan, vertel eens iets over jezelf. Wie ben je en waar komt je passie voor mu-ziek vandaan?‘Ik ben Jonathan, de meeste mensen noemen me Jon, ik kom van Aruba en ik ben afgestudeerd aan de Rockacademie. Ik ben bandmember bij SeriouS, waar ik teksten schrijf en zing. Ik geef veel zanglessen en ook een aantal workshops, dit doe ik puur om mensen te inspireren en te triggeren. Dat is eigenlijk bij alle takken van sport zo, mensen raken is altijd je doel. Dit zodat ze iets krijgen om voor te leven, door-dringen op een positieve manier en beïnvloeden.

Mijn passie voor muziek heb ik van thuis uit mee-gekregen. Mijn vader is gitarist in een coverbandje, ze spelen vaak bij hotels. In de tijd dat ik zelf aan het musiceren was maakte ik vooral veel eigen werk, mu-ziek van Aruba zelf. Dat was allemaal hele tropisch, vrolijk en vooral dansbaar. Naast een muzikale vader, luisterde ik zelf ook gewoon veel muziek. Dat was de ene keer Jimi Hendrix, en de andere keer waren het klassieke stukken, heel verschillend eigenlijk.Ik werd nooit gedwongen om iets te doen, maar het kwam gewoon vanzelf. Er werd altijd gezongen en gedanst thuis, daar genoot ik gewoon heel erg van. Het was allemaal doodgewoon bij ons thuis. Vaak ging ik nadat ik bij mijn vader had gezeten als hij aan het oefenen was, zelf aan het werk op mijn keyboard.Op gegeven moment hadden mijn ouders dit in de gaten, maar ik ben helaas nooit op muziekles ge-stuurd. Ik heb dus nooit echt een ontplooiing gehad, of les hoe alles moest, ik moest het allemaal zelf doen. Het voordeel hiervan was wel dat ik een eigen sound kreeg.

Na keyboard ging ik drummen, basgitaar spelen en ook gitaar spelen. Vervolgens ging ik ook zingen, wat ik in het begin hartstikke eng vond. Er was een boel lef voor nodig, maar ik kreeg veel positieve feedback en ging ermee aan de slag. Het enige nadeel was dat

Op Aruba heb ik veel background vocals gedaan, en toen bedacht ik me dat ik zelf ook gewoon kon gaan zingen. Dat deed ik door voor mezelf liedjes te gaan coveren, met als doel er geld mee te gaan verdie-nen. Ik had verschillende muziekstromingen die me interesseerden, van jazz tot merengue. Het moest allemaal easy listening zijn, commercieel.

Maar ik flikte het!Doordat ik voor de muziek ging, heb ik nooit mijn middelbare schol afgemaakt. Op mijn 23 heb ik het papiertje toch maar even gehaald op Aruba, en ging ik voor een hbo opleiding in Nederland. Ik heb Media Entertainment in Rotterdam gedaan, maar dit beviel niet echt. Ik miste het muziek maken ge-woon, dus de keuze was snel gemaakt. Ik ging naar de Rockacademie. Er was maar een kleine kans dat ik aangenomen werd, maar ik flikte het! Ik had me goed voorbereid, demo’s opgenomen en ik ging er gewoon voor. Maar ik had ook gewoon geluk, ik was namelijk al in het bezit van wat ervaring en er was een zeldzaamheid aan mannelijke zangers. Ik was ook de eerste mannelijke zanger die afstudeerde aan de Rockacademie, dat was vorige zomer.

In 2008, nog tijdens mijn studie, kwam ik bij SeriouS. Na een zeer lange tijd was de band compleet, alle neuzen stonden dezelfde kant op. Ook onze drum-mer kwam er via via bij, mijn achterbuurman. De band vormt nu gewoon een geheel, we denken overal hetzelfde over en dat is gewoon perfect.

Ik als persoon ben best gevoelig voor prikkels, als ik iets dus niet leuk vind sla ik helemaal dicht. Dit is wel goed voor mijn creativiteit als iets goed voelt, want dan ga ik er helemaal voor.’

20

Waar haal je je inspiratie vandaan?‘Ik heb een verschrikkelijk saai leven, stabiele relatie, geen party hardy of rock ’n roll. Mijn inspiratie zoek ik dus meestal bij andere en verhalen die ik hoor. In mijn 3de studiejaar schoot ik veel op met iemand die op de verkeerde manier werd behandeld, dat trigger-de mij. Ook als ik tv kijk, is er altijd wel een of ander verhaal over pestkoppen. Vervolgens ga je daarover nadenken en vraag je je af waarom ze dat doen. Vervolgens ga je in je hoeft een filosofie bedenken, en dat zet ik dan op papier. Maar het vaak heel ver-schillend. Soms maak ik wel eens iets mee, maar dat komt zelden voor. Ik ben gewoon een heel simpele en normale jongen.’

“Escucha mi silencio”Vind je het moeilijk om over jezelf te schrijven?‘Nee, maar als ik me op de toekomst wil richting en me aan het thema van SeriouS wil gaan houden dan zijn teksten over liefdesverdriet niet echt van toepas-sing. Maar ik vind het niet echt lastig, het is meer een soort uitlaatklep.Toen ik 16 was schreef ik een van mijn beste teksten ooit, mijn emoties waren destijds zó sterk en zó puur. Ik dacht er niet over na toen ik deze teksten schreef, ik liet ze gewoon komen.“Escucha mi silencio” dat betekent, luister naar mijn stilte. Op het moment dat je iets wil zeggen, maar je weet niet hoe dan is stilte namelijk het sterkst. Ik sloot me gewoon af, typisch pubergedrag, en liet men naar mijn stilte luisteren.’

Hoe bouw je je teksten op?‘Het is veel schrijven en schrappen. Als je een vers hebt dat je verteld, wat er dus aan de hand is, word je refrein een uitleg met wat je met dat vers bedoeld. Bij het tweede vers vertel je dan bijvoorbeeld wat je erbij voelt.

Soms begin ik met een één op één gesprek, en dan komt een opsomming in het refrein, en vervolgens kijk je hoe dingen in elkaar kunnen zitten.Als je veel schrijft heb je vaak nog geen idee van welke vorm het gaat krijgen, dus dan kun je nog alle kanten op. Soms praat ik in nummers over mezelf, alle vormen van gesprekssituaties kun je eigenlijk wel in nummers plaatsen. En soms laat ik ook een ander personage zingen.Ik probeer altijd het verhaal voor me te zien, en vervolgens kan ik het verhaal vertellen. Ik moet alles voor me zien, eerst gebeurt het een, vervolgensgebeurt het ander en daarna kwam er dit.Ik probeer ook veel woorden anders te verwoorden. Om zo meer betekenis aan woroden te geven, om het allemaal sterker binnen te laten komen.’

Schrijf je erg letterlijk, of meer poëtisch?‘Kan beide zijn, kan alle kanten op. Ik probeer altijd zo veel mogelijk lading aan mijn woorden te geven. Het kan dus poëtisch zijn in de vorm van rijm, maar dat hoeft niet perse.Het punt is dat het duidelijk moet zijn, want als je te vaag bent begrijpt niemand er nog iets van. Wat je schrijft zou gewoon duidelijk moeten zijn en het moet lekker binnenkomen. Men moet begrijpen wat jij wil vertellen.Ik zing meestal eerst fonetisch en verzin een melo-die. Daarna ga ik zinnen maken en probeer ik deze dan zoveel mogelijk lading te geven. Het moet lekker bekken.

Schrijf je altijd alleen? Of schrijf je met anderen?‘Ik schrijf niet altijd alleen, vaak schrijf ik ook met de band samen. Het is collectief. Ik denk dat als je het samen schrijft de tekst er uiteindelijk sterker uit-komt.’

21

Wat vind je het mooiste nummer dat je zelf hebt geschreven?‘Rescata me, dat betekent ‘red me’. Dit is het nummer wat ik schreef toen ik 16 was. Ik heb het alleen nooit uitgebracht, het is een nummertje voor mezelf.’

Het nummer ‘As I am’, heb je dat geschreven naar aanleiding van een gebeurtenis in je leven?‘Ik heb dat nummer samen met Jan Bijlsma geschre-ven, een van de bandleden. Het nummer gaat erom dat je mensen gewoon moet nemen zoals ze zijn. Ik heb het wel echt in het verleden meegemaakt waardoor ik he makkelijker op papier kon zetten. Het komt erop neer dat als hij een hele waslijst aan opdrachten heeft en even geen tijd heeft voor zijn sociaal leven er mensen zijn die hem laten vallen. ‘Als je geen tijd voor me vrijmaakt, dan is het goed zo’ zeggen ze dan. Zo kwam ik er wel gelijk achter dat ze werkelijk niets gaven om mijn waarden, ik kon er gelijk mijn echte vrienden tussenuit halen.We zijn niet lang met het nummer bezig geweest, we zijn er gewoon voor gaan zitten en het stond zo op papier.

“Look at the card house lives people jud-ging me”. Deze zin gebruik je in ‘As I am’, wat bedoel je ermee?‘Mensen hebben vaak al een oordeel over je klaar als ze de kamer binnenstappen. Dit kan positief maar ook negatief zijn. En als je niet geaccepteerd word door de massa, dan krijg je al gelijk zo’n gevoel dat je er niet thuis hoort.’

If the circle of liesPulls you under

And there seems no way outYou’re feeding the circle of liesAnd in your moment of doubt

Makes you wonderYou’re feeding the circle of lies

Waar heb je het nummer ‘Circle of lies’ op gebaseerd?‘Op het moment dat iemand een leugen verteld en iedereen die dat hoort het weer doorverteld, ontstaat er een cirkel aan leugens. Op gegeven moment heb je er geen idee meer van wat de waarheid nu eigenlijk is, en word je als het ware meegetrokken door die leugen.

Met andere woorden, stap uit die cirkel en doe niet meer mee met de leugen. Neem ook niet zomaar iets aan van andere mensen.’

Zijn er nog nummers waar je ons graag iets over zou willen vertellen?‘Pretend that it’s alright. Mensen durven hun ge-voelens vaak niet te uiten, ze houden ze in en dan ontploft het. Dus kijk maar uit wil ik zeggen.Mensen willen ontsnappen aan emoties en lachen ze weg. Maar als je die nep lach opzet voelt het ook gewoon niet goed. Een soort onderbuik gevoel krijg je dan, heel vervelend.Maar als je de waarheid verteld.. dan gaat het los? Dan gaat alles los. Omdat je alles kwijt zou kunne raken en dat risico durven veel mensen niet te ne-men. Dus wat doet meer pijn? Het vertellen of alles opkroppen?

De intensiteit bij dit nummer is heel sterk vergele-ken met de andere nummers. De totaliteit van wat ik wil overbrengen aan het publiek, zit allemaal in dit nummer. Melodie, tekst, gitaar, alles klopt. Het geeft mijzelf zelfs gewoon kippenvel.’

JONATHAN HOEVERTSZ

22

Meerdere artiesten hebben er last van, een writer’s block. Maar wat is een writer’s block eigenlijk? En wat kun je eraan doen?

23

All I need is one song, one line

Meerdere artiesten hebben er last van, een writer’s block. Maar wat is een writer’s block eigenlijk? En wat kun je eraan doen?

Achtergrondartikel | Eefje Bogaers

24

Elke songwriter heeft er wel eens last van, een writer’s block. Maar wat is een writer’s block nou eigenlijk? Volgens het Van Dale woordenboek is een writer’s block, in het Neder-lands schrijversblok, ‘het tijdelijk onvermogen van een schrijver of componist om tot schrijven te komen’. Je kunt als songwriter gewoon nergens op komen om over te schrijven.

Vele tekstschrijvers hebben er wel eens te maken mee gehad. De zanger van Rigby, Christon Kloosterboer, schreef er zelfs een nummer over. Hij was al lang bezig om een nummer te schrijven en kreeg maar niks op papier. Totdat hij zich bedacht dat hij daarover wel kon schrijven, over dat ene nummer dat hij nog voor hun album moest schrijven. Toen hij dit nummer, One Song, geschreven had, kreeg Rigby contact met 3FM. Zij wilde dat het nummer hun themasong zou worden voor Serious Request (red. 2009). Het nummer bracht precies over wat 3FM aan de mensen wilde vragen, namelijk door één nummer aan te vragen, mensen in Afrika te kunnen helpen tegen de malariamug.Kloosterboer: “Toen ik het nummer moest schrijven had ik op een gegeven moment nog maar 1 dag om ‘m af te maken. Flinke stress natuurlijk, totdat ik me dan bedacht dat ik het over mijn writer’s block best een nummer kon maken.” Toen hij dat idee had, had hij nog maar vijf uur om het nummer helemaal klaar te maken voordat ze naar de studio gingen om het nummer op te nemen. “Dat heb ik er ook in verwerkt, Five more hours to come up with a song was echt op dat moment zo. Ik had echt nog maar heel kort de tijd.”

Hoe kan het nou dat wij last kunnen hebben van een writer’s block? Dichter William Stanford denkt het antwoord te weten: “Er bestaat niet zo iets als een writer’s block. Schrijvers leggen juist de norm vaak te hoog”. Stanford suggereert dat het gemakkelijk is om jezelf te serieus te nemen, te denken dat je de beste tekst gaat schrijven die je ooit zal maken. Dan blijf je de hele tijd dingen veranderen en verbeteren, maar zal het nooit genoeg zijn. “Het is belangrijk dat je eerst dan maar wat slechte teksten schrijft, als je maar door blijft schrijven. Uiteindelijk komt er uit die onzin toch wel wat moois komen”.

Ondanks dat William Stanford denkt dat er geen writer’s block bestaat, zijn er meerdere songwriters die er last van hebben. Robin van Loenen, zanger en tekstschrijver van Destine, kent het probleem maar al te goed. “Tja, de reden dat we nu met Destine even een half jaartje zijn gestopt is omdat het gewoon even niet meer lukte. We hadden nog geen nieuw materiaal, terwijl we al wel nieuwe afspraken hadden om dingen op te gaan nemen in de studio. Even ging alles te snel en lukte het schrijven ook gewoon niet meer.” Begin januari maakt de band bekend dat ze er even een tijdje mee stoppen. Ze kiezen ervoor om even allemaal iets anders te doen. Van Loenen kiest ervoor om even rustig aan te doen en met jonge talenten te gaan werken. Hij schrijft met ze mee, componeert en neemt het gemaakte materiaal met deze bandjes op. “Het is enorm fijn dat de druk er even vanaf is. Even iets anders doen, doet ons allemaal goed.” Of hij de rest van de band nu nog ziet? “Ja, ik zie de jongens nog steeds. Niet meer zo vaak als eerst, maar dat komt vanzelf wel weer. Binnenkort ga ik weer in mijn eentje in een huisje op de Veluwe zitten en lekker schrijven, misschien dat er dan wel weer materiaal komt voor Destine, en dan gaan we natuurlijk lekker verder!”

“Er bestaat niet zoiets als een writer’s

block”

25

Maar zijn er manieren om een writer’s block te voorkomen? Of, als je al een writer’s block hebt, ervan af te komen?Molly-Ann Leikin, professioneel songwriting consultant uit L.A. schreef erover. Ze schreef dat er geen enkele artiest is die een writer’s block niet ervaart, en dat er geen enkele grote artiest is die er niet wan-hopig mee heeft geworsteld. “Mijn suggestie is dat je een lijst – een heel eerlijke lijst – van waar je bang voor bent. Zet alles erop, ook al lijken sommige dingen stom of niet op de lijst te horen. Maak daarna nog een lijst en zet daarop iedereen die je boos maakt, en natuurlijk moet je ook echt iedereen op deze lijst zetten. Dit zal ertoe leiden dat alles uit de lucht is. Het zal je misschien confronteren en ontdaan maken, maar je weet dan wel wat het is.” Wat Leikin dan doet is een brief schrijven over al deze dingen. Zo heeft ze precies onder controle wat haar bang maakt en is ze er geen slachtoffer meer van, maar is ze er de baas over. “Je hebt de leiding als schrijver en kunt zo gemakkelijker weer verder.” Daarna is het volgens Leikin belangrijk om eens letterlijk buiten de lijntjes te gaan kleuren: “Pak een kleurboek met plaatjes voor een 3 jarige, en kleur gewoon eens buiten de lijntjes. Als er een appel in staat, kleur die dan juist niet groen, rood of geel, maar maak hem bijvoorbeeld paars met stippen. Het buiten de lijntjes kleuren geeft je iets nieuws om over na te denken, daar komen nieuwe ideeën van!” Meer van dit soort tips heeft ze in haar boeken staan.

Reinoud Schaatsbergen, redacteur bij Virtùmedia, is het eens met Molly-Ann Leikin, maar heeft zelf ook nog een aantal tips om met een writer’s block om te gaan. Zijn eerste tip is dat je risico’s moet nemen. “Als je een sterke mening over iets hebt, waarom zou je jezelf dan niet laten horen? Ook als je een num-mer schrijft, zul je er iets van jezelf in moeten leggen. Ook als anderen het er niet mee eens zijn, je tekst zal zo krachtig overkomen omdat jij het echt vindt.” Zijn tweede tip is om te schrijven over het onbekende. Schaatsbergen: “Bij veel dingen die een mysterie voor ons zijn, kunnen we nog goed fantaseren. Je kunt nog van alles bij een verhaal verzinnen. Ook al klopt het verhaal zo misschien niet, het is wel een goede manier om inspiratie te krijgen.” “Wat je ook kunt doen is de dingen die je in je tekst schrijft nog meer beschrijven. Door dat te doen, soms details toe te voegen, zal je tekst persoonlijker worden en kom je tot een diepere betekenis van de tekst”, is de derde tip van Schaatsbergen.

De laatste tip van Schaatsbergen is dat je je creativiteit de vrije loop moet laten. ‘Met kleine opdracht-jes kun je jezelf al stimuleren in het schrijven. Als je een raar idee had onlangs, schrijf daar dan een kort verhaaltje over. Of schrijf over iets waar je het met vrienden over hebt gehad, en wat eigenlijk niet eens zo belangrijk was. Voeg er rare aspecten aan toe, denk zo gek als je kan, dan zal je merken dat je vanzelf weer inspiratie krijgt om andere dingen te gaan schrijven.”

Klaus Crow, songwriter, heeft vaker last van een writer’s block. “Soms is het voor een uurtje, soms voor een dag, maar ook wel eens dat ik meerdere weken gewoon niet verder kom. Wat ik dan doe is gewoon een lange lijst afwerken, die ik in de loop der jaren gemaakt heb.”Als eerste vraagt hij zichzelf af waarom, hoe, wanneer, waar en wie? “Vraag aan jezelf dingen over het onderwerp van je song.

“Voeg rare aspecten toe”

26

Robin van Loenen Reinoud Schaatsbergen

Christon Kloosterboer

27

Waar gaat mijn hoofdpersoon heen? Waar komt hij vandaan? Wie is hij? Wat gaat hij doen? Wie zijn zijn vrienden? Heeft hij überhaupt vrienden? Waarin is hij geïnteresseerd? Wat zijn zijn dromen? Is hij ge-trouwd? Wat is zijn verleden? En ga zo maar door.”Hierna zet Crow een muziekje op in de sfeer van wat je wil gaan schrijven. “Zo kom je in de vibe.”“Probeer geen perfectionist te zijn”, zegt Crow, die het met Stanford eens is en vindt dat je de lat niet te hoog moet leggen. “Je schrijft veel beter als je niet meteen denkt dat dit nummer het beste nummer ooit moet worden.” Ga verder ook lezen, van boeken, blogs en magazines zal je nieuwe onderwerpen tegen komen. “Verbreed je horizon!” Maar bovenal vindt hij het ook heel belangrijk dat je gezond eet en goed voor jezelf zorgt. “Wie gezond eet en af en toe lekker sport, krijgt meer energie en die energie kun je weer stoppen in je song!” John Lennon zei ooit ‘Reality leaves a lot to the imagination’, een zin die hem elke keer weer inspireerd. Crow heeft nog veel meer tips op zijn website staan: guitarhabits.com.

Maar natuurlijk kun je ook nog je eigen weg gaan en iets anders doen. Zo bedacht Doe Maar in 2012 dat hun eigen fans mee mochten schrijven. Ernst Jansz in de Volkskrant: “Het is natuurlijk wel een unie-ke manier om het publiek bij de band te betrekken.” De fans die mee wilde doen konden via tweets te sturen met daarin #doemaarmee. Elke week was er een mogelijkheid om mee te doen, acht weken lang. Van tevoren was zanger Henny Vrienten vooral benieuwd of er een logische tekst met kop en staart uit zou rollen. Uit eindelijk werd de tekst van Op een dag komt de dag bekend. Met ruim 5000 inzendingen was het nummer maken voor de bandleden een succes en was het zoals Vrienten gehoopt had een goed lopend nummer.

Wat kun je doen als je nog nooit een songtekst hebt geschreven, en het maar niet lukt om er mee te star-ten? Dan kun je altijd nog naar een cursus songtekstschrijven. Laura van der Voort is zangeres, songwriter, zangpedagoge en coach en zij geeft van die cursussen. Zoals ze op haar site zegt: “Voor iedereen die een goede catchy tekst wil schrijven.”Wat leer je dan in de cursus? Je leert om creatief schrijven, schrijven vanuit een kernzin, sterke dramati-sche keuzes maken, je teksten structureren en richting geven, een set-up te maken voor een song en als laatste leer je ook nog een goede opbouw te maken.Van der Voort is niet de enige die dit soort workshops aanbiedt. Ook het Lalalab en The Vocal Couch verzorgen cursussen. Ze zijn van mening dat een liedje maken een ambacht is en dat iedereen het kan leren. Als deelnemer zal je actief aan de slag gaan met het maken van een liedje. Een docente zal daarbij helpen. Werken deze workshops ook echt? Mark van Bavel wilde het een keertje uitproberen: “Ik hoorde van deze workshops en dacht, ik schrijf wel teksten, maar het lijkt me interessant als iemand me er een keertje bij helpt. Ik was nieuwsgierig of zoiets überhaupt zou kunnen werken. Toen heb ik me voor een cursus aangemeld, waar ik dan twee dagen bij mee zou mogen doen.” Zijn ervaringen waren dat het in sommige gevallen werkt, en bij andere gevallen niet. “Ik had ook wat oude teksten waar ik niet zo tevre-den over was meegenomen. Die werden meteen al als een goede tekst beoordeelt. Maar ik heb daar ook nummers geschreven, samen met de docenten, die ik nu echt speel.” Ook viel het hem op dat er vrij veel mensen naar toe kwamen. “Ik had gedacht dat ze misschien een miniklasje van vijf mensen zouden

Reinoud Schaatsbergen

Christon Kloosterboer

“Voor iedereen die een goede, catchy

tekst wil schrijven”

28

helpen, maar er waren meerdere workshopklassen van ongeveer tien personen.” Of het leren schrijven bij de andere cursisten lukte? “Ik heb het gevoel dat het voor sommige mensen wel helpt,” zegt Van Ba-vel, “maar bij anderen helpt het weer niet. Ik vond het ene moment ook beter dan het andere, maar niet elke schrijftechniek ligt je even goed. Voor de een helpt het iets anders dan voor de ander.”Ook Anne van Casteren deed mee aan zo’n workshop. “Ik heb er super veel van geleerd”, vertelt Van Casteren. Nog nooit had ze echt een tekst geschreven, “hoogstens een paar gedichtjes toen ik klein was”. Ze leerde manieren om het creatieve deel van haar brein te gebruiken. “Ik doe een opleiding die aan de bèta kant valt, dus het creatieve gedeelte gebruik je daar niet zo voor. Ik wilde meer leren over hoe ik een tekst kon schrijven en kwam erachter dat ik juist dat deel echt nodig had. Bij de cursus heb ik geleerd hoe ik juist dat deel van mijn brein moet stimuleren. Als ik nu ga zitten om een songtekst te schrijven, doe ik eerst een paar oefeningen, en daarna ga ik als een speer vooruit!”Maar niet alleen workshops worden aangeboden, nee, typ op google songtekst schrijven in en je zal hon-derden stappenplannen vinden die jou het perfecte liedje laten schrijven. Kloosterboer: “Nee, ik heb nog nooit geschreven via zo’n stappenplan of met een coach erbij. Ik denk niet dat dat voor mij zou werken. Dan ga ik liever met een andere tekstschrijver zitten.” Daar is Van Loenen het mee eens: “Ook in de perio-de dat het schrijven helemaal niet lekker ging, heb ik geen een keer aan dit soort oplossingen gedacht. Ik dacht meer het komt vanzelf wel weer als ik wat rustiger aan doe.”

Er zijn vele manieren om uit een writer’s block te komen. Of het lukt en met welke manier je er het beste uit zal komen? “Natuurlijk kun je uit een writer’s block komen,” zegt Kloosterboer, “ik denk wel dat iedereen dat op een andere manier zal doen. Voor mij hielp het gewoon om door te gaan, om niet op te geven. Blijf in jezelf geloven, dat schrijven kun je echt wel. Dat is wat ik iedere schrijver aan zou raden.” Van Loenen is het met hem eens: “Ja, je kunt echt uit een writer’s block komen. Je moet alleen nog maar je eigen manier vinden om jezelf erover heen te zetten. Als je dat eenmaal hebt gevonden, dan gaat het sowieso goed komen, dat merk ik bij mezelf nu ook!”Als laatste heeft Van Bavel nog een paar tips: “Vermijd, vooral in het begin, feedback. Je komt toch al niet verder, dus als iemand alleen maar gaat zeggen wat er slecht aan is, kom je nog minder ver. Zet ook een lekker muziekje op of eet iets lekkers. Zo krijg ik altijd een fijn gevoel, en dan kan ik beter schrijven. En wat mij ook altijd goed helpt is even lekker met iemand kletsen. Praat met je moeder, je vriendin, je beste vriend, de man bij de bushalte, het maakt niet uit met wie, even je gedachte ergens anders op focussen helpt altijd goed!We kunnen dus uit een writer’s block komen, als we maar vertrouwen in onszelf, goed voor onszelf zor-gen, een heleboel verschillende tips opvolgen of een cursus gaan doen. Als het maar bij jou past en jij het gevoel hebt dat je er iets aan hebt. Schaatsbergen: “Ben niet bang, je kunt het!”

“Blijf in jezelf geloven”

30

Tekstschrijven een vak apartNederlanders en Engelse tekstenTekstschrijven is een vorm van kunst en heeft een be-paalde kunde nodig om het uit te voeren. Toch zijn er manieren om ermee te oefenen en jezelf die kunde weg-wijs te maken. In dit artikel worden er o.a. tips gegeven over tekstschrijven, veel gemaakte fouten in Engelse teksten en een interview met Buffi Duberman een En-gelse coach die o.a. les geeft op de Rockacademie.

Buffi is een stralende persoonlijkheid geboren in New York. Ze is 45 jaar oud en woont al 22 jaar in Neder-land Na eerst een goedbetaalde baan te hebben gehad heeft ze besloten om voor zichzelf te beginnen. Ze bedacht al snel een lesmethode genaamd Rock Your English. Deze methode helpt Nederlandse schrijvers met het schrijven van Engelse teksten. Ze heeft al 1 boek geschreven en is bezig met een 2de. Aan ervar-ing komt ze niks te kort want ze heeft samen gewerkt met vele grote artiesten (Within Temptation, Raccoon en Kyteman) en beginnende talenten. Buffi vertelt ‘’Het voelt niet als werk. Ik krijg elke dag weer nieuwe inspiratie van iedereen om me heen.’’

Als een liefhebber van talen is Buffi in dit vak terecht gekomen. ‘’Taal en muziek is een passie voor me en ik denk dat Engels verbeterd kan worden door muziek’’, vertelt Buffi. Na wat geluk komt ze via Krezip in con-tact met de Rockacademie waar ze nu elke maandag werkt. Hier leert ze veel frisse nieuwe talenten kennen die haar inspireren.

‘’Hoe je aan een tekst begint is voor iedereen verschil-lend’’, vertelt Buffi. Sommige schrijven eerst de muz-iek en sommige beginnen met de tekst. Het is belan-grijk dat je met je hart schrijft en het daarna filtert met je hoofd. Als je dit niet doet zegt ze letterlijk dat je kots op papier krijgt.

Het is belangrijk dat je de goede woordkeuzes maakt een tekst schrijft zich niet vanzelf. Iemand die deze manier goed toepast is Blaudzun in zijn nummer Heavy Flowers.

Het is niet altijd makkelijk om de juiste woorden te vinden, daarom zegt Buffi dat je de woorden moet pakken die het dichtst bij je hart liggen. Maak ook gebruik van pakkende woorden want met de woor-den die je gebruikt beschrijf je ook het landschap van de tekst. Als het dan niet lukt om de juiste woorden of inspiratie te vinden is het een optie om elke dag een woord web te maken schrijf het in een schriftje en probeer hiermee een tekst te vormen.

We vragen Buffi of het belangrijk is om dicht bij het onderwerp te staan in een tekst. Ze vertelt dat dit niet nodig is. ‘’Het is net een blinddate.’’ Soms krijg je een opdracht om een tekst te schrijven en heb je helemaal niks met het onderwerp. Je moet het dan toch doen. Je kun je in deze situaties het beste inbeelden dat je in de schoenen van de ander staat. Met de visie van de andere persoon is het dan makkelijker om een tekst te schrijven.

5 tips voor beginnende tekstschrijvers

1. Maak elke dag een woord web. Zet een woord in het midden en schrijf 1 minuut lang alle woorden op die bij je opkomen. Vervolgens ga je hiermee een tekst schrijven. Als je dit elke dag doet groei je snel in vaardigheden en kan je veel makkelijker teksten schrijven.2. Gebruik thesource.com voor nieuwe info en feiten in de branche.3. Zoveel mogelijk praten met iedereen en schri-jven. Als je enkel leest en luistert dat is niet genoeg.4. Daag jezelf elke keer weer uit om een stapje verder te gaan om nieuwe manieren van schrijven te proberen.5. De kracht van het waarnemen. Neem bijvoorbeeld een voorw-erp uit de huiskamer en probeer het te beschri-jven met al je zintuigen. Als je dit vaker doet leer je dingen anders te om schrijven en poëtischer over te brengen.


31

Het beoordelen van teksten

We hebben 4 teksten meegenomen naar Buffi en gevraagd of zij deze wil beoordelen.

Tekst 1 A Broken HomeSchrijver: Frank Jansen

‘’Couplet 1It’s cold outside while i’m standing in the snowI heard the news of a dead coupleWarm as it felt when i used to goTheir love was spread to their only son their only son he’s left alone

Couplet IIHe had a girlfriend at age 15 while he was already 20His parents argued loved and showed the passion in their heartsBut daddy’s mind crashes.He can’t stand alone.In his head he ask questions.Was it worth it all along

ChorusFor his fear he did it he couldn’t miss herWith his love he did it he slit her throat.She could not resist it her husband’s missionWhile he couldn’t fix itHis broken home.’’

Feedback van Buffi

In de eerste zin “it’s cold outside while I’m standing in the snow.’’ kan je while beter veranderen voor and. Dat brengt het verhaal beter over. Het contrast dat gegeven word van eerst cold en daarna worm vind ik heel mooi. Het stuk daarna wordt er vertelt dat je er toen naar toe ging. Maar waar naartoe. Iemand kan hierdoor de aandacht ver-liezen. Het stuk daarna is heel letterlijk en er wordt gebruik gemaakt van keiharde cijfers. Je kan dit beter in seizoenen beschrijven. Bij cijfers word een tekst heel erg droog. Bij het stuk vanaf But daddy’s mind crashes word de verkeerde tijdsaanduiding gebruikt. In plaats van crashes kan je crashing zeg-gen. Ik vind de tekst heel erg letterlijk al siert dat wel mooi bij het refrein. Het refrein is daarom ook sterk-er dan het couplet.

32

Tekst 2

Dani CaliforniaSchrijver: Anthony Kiedis

‘’Gettin’ born in the state of MississippiPoppa was a copper and her momma was a hippieIn Alabama she was swinging hammerPrice you gotta pay when you break the panoramaShe never knew that there was anything more than poorWhat in the world does your company take me for?

Black bandana, sweet LouisianaRobbin’ on a bank in the state of IndianaShe’s a runner, rebel and a stunnerOn her merry way saying baby what you gonnaLookin’ down the barrel of a hot metal .45Just another way to survive

California rest in peaceSimultaneous releaseCalifornia show your teethShe’s my priestess, I’m your priestYeah, yeah’’

Feedback van Buffi

Dit nummer is prachtig geschreven ik hou van deze tekst. Hij gebruikt heel veel p’s achter elkaar en dat pakt lekker. Ik heb er niet zoveel aan op te merken alleen dat de woordkeuzes om het verhaal te vertel-len goed zijn gekozen.

33

Tekst 3

Life Is A GambleSchrijver: Frank Jansen

“Verse IBroken strings and fed by angerCombining strength in nights of emberFlew back to height as a dying genderRisen gates open for the sender

Raise your hands turn against the lawMany where there but never made a brawlDrawing art for what will be the haulIt took a day but never made a call

Pre ChorusDid you ever fall in love as I didGave all you heart I didWhen you lost the fight as I didto today’s poison I did

Did you ever cross the line, as I DidTake your turn to shine , I didDrink yourself to the ground, as I didSmoke yourself so high, I did

ChorusLife is a gamble, do you wanna playLife is a gamble, do you wanna playLife is a gamble, do you wanna playLife is a gamble, do you wanna play”

Feedback van Buffi

Weer mooie contrasten gebruikt met ground en high. Je kan alleen beter as I did veranderen naar like I did. DIt brengt het dichter naar je toe en komen de woorden sterker over. Het refrein is goed gekozen! Gamble is het juiste word om het verhaal goed te omschrijven.

34

Tekst 4

WalkSchrijver: Dave Grohl

“A million miles awayYour signal in the distanceTo whom it may concernI think I lost my wayGetting good at starting overEvery time that I return

I’m learning to walk againI believe I’ve waited long enoughWhere do I begin?I’m learning to talk againCan’t you see I’ve waited long enoughWhere do I begin?”

Feedback van Buffi

Het is een heel welkomend nummer omdat hij je meteen mee neemt in het verhaal. A million miles away is een goede openingszin voor het nummer. De tijden die hij gebruikt in het nummer heeft hij goed geplaatst. Zo brengt hij het verhaal alleen nog maar beter over.

35

Tenslotte nog een laatste tip van BuffiBlijf schrijven en houd de lat hoog, maar niet al te hoog want anders wordt het een drempel. Als het even niet lukt laat het even bezingen en ga er later mee verder. Wees trots op je talent! Nederlanders zijn altijd beschei-den dus probeer zo On-Nederlands te zijn met je talent en laat het zien!

Steenkolen Engels Dit is de benaming voor Nederlandstaligen die de Engelse taal nauwelijks beheersen. Het zijn de meest voorkomende fouten van Nederlanders in de Engelse taal. Veel Nederlanders spreken allemaal wel een woor-dje Engels en sommige denken dat ze er heel goed in zijn. Toch worden er nog veel fouten gemaakt zoals It’s of Its, than of then en their, there en they’re. Dit zijn niet de enige veel gemaakte fouten door Nederlandse songtekstschrijvers. Vaak worden zinnen in de verkeerde tijd gezet of word er niet voor de juiste tijdsaan-duiding gekozen. Het valt niet altijd op bij alle luisteraars, al wordt de tekst er minder sterk van, Hierdoor kande luisteraar eerder afhaken omdat zijn aandacht verliest op heWt verhaal. Een zin in de verkeerde tijd kan dus heel crucial zijn in het overbrengen van het verhaal en de kracht van de tekst.

Na het interview met Buffi is gebleken dat tekstschrijven wel degelijk een kunde is, maar je kan het ook oefenen door jezelf ervoor open te stellen. Nederlanders en Engelse teksten gaan goed samen al is er soms wat hulp in de goede richting nodig, daar zijn de mensen zoals Buffi voor. Ondanks deze hulp zullen we toch waakzaam moeten zijn voor kleine foutjes zoals its of it’s.

37

Column | Eefje Bogaers

Is de betekenis nog nodig?

Daar zit ze. In de bus naar school. Zachtjes zingt ze een liedje mee. Met de oordopjes in haar oren kan ik niet verstaan wat ze zingt. Al zingt ze het wel vol overgave mee, niet wetend dat het iemand opvalt. Maar zou ze het weten? Zou ze überhaupt weten wat ze eigenlijk zingt? Zou ze denken dat ze de songwriter begrijpt? Zou ze denken dat ze de betekenis van het nummer weet? Waarschijnlijk niet. Waarschijn-lijk denkt ze niet eens na over wat het nummer betekend en vindt ze het alleen een leuk of mooi nummer. Ze zingt de woor-den zonder erover na te denken. Ze kent de woorden zonder dat ze weet wat de betekenis is. Ze weet niet wat er bedoelt wordt met wat ze zingt.

Elke keer als ik een nummer hoor, dan luister ik aandachtig naar de tekst. Maar wil ik het later met iemand erover praten, merk ik dat niemand echt ooit er zo goed naar heeft geluisterd. Het enige wat ze denken is ‘wat een mooie stem’ ‘wat een rust-gevend nummer’ ‘wat een heer-lijke beat zit er in dit nummer’. Als ik dan vraag hoe ze de tekst vinden, en ik er een zinnetje uithaal, kijken ze me aan alsof ze het nog nooit gehoord hebben. Kijk maar naar Flo Rida die in zijn nummer zingt: “Can you blow mij whistle baby?”. Vraag je aan iemand of ze het een leuk liedje vinden is meestal het antwoord een volmondig ‘Ja’. Vraag je of ze ooit echt goed naar de tekst

hebben geluisterd, is het ant-woord een volmondig ‘Ja’. Vraag je of ze ooit echt goed naar de tekst hebben geluisterd, is het antwoord ‘Nee’. Als je ze dan de tekst echt laat horen, of zien (wat vaak nog meer effect heeft), kijken ze raar op. Het is een nummer dat eigenlijk alleen maar over seks gaat en totaal geen waarde heeft. Is het niet jammer dat we er niet meer naar luisteren? Zou het niet goed zijn als we meer luisteren naar wat er gezongen wordt? Dat we alle nummers die nergens op slaan er uit filteren? Zodat we dan juist de nummers die echt een betekenis hebben over houden…

Misschien is het niet erg. Mis-schien vinden mensen het niet meer belangrijk wat er gezongen wordt, als het maar goed klinkt. Alles nummers op de radio gaan over hetzelfde, alleen hoe het gemaakt wordt is anders. De een heeft er een flinke beat onder staan, de ander een zacht rustig liedje.

Maar is een tekst zo makkelijk te schrijven? Hoef je niet meer een dichter te zijn zoals vroeger? Heeft tekst echt niet meer zo’n betekenis? Nee, dat gaat er bij mij niet in. Ik heb de hoop dat er nog echt ge-luisterd wordt naar die teksten. Dat de schrijver toch nog credits krijgt voor wat hij gemaakt heeft. Dat, ook al is het maar een per-soon, iemand door die tekst gaat nadenken. Al is het maar voor heel even. Dat is voor de schrij-ver toch ook belangrijk.

Dat mensen zich kunnen vin-den in zijn song. Dat mensen er ontroerd door raken, en het een plaatsje krijgt in hun hart. Maar waarom worden er dan tegen-woordig zulke slechte teksten ge-schreven? Is het alleen nog maar belangrijk om een hit te scoren en geld te verdienen? Natuurlijk zullen er songwriters bestaan die wel over diepere gedachten blijven schrijven, gelukkig maar. Maar zal er ook altijd over niks worden geschreven? Laten we hopen dat het in ieder geval minder wordt. En dat de teksten die echt goed zijn, boven komen drijven. Dat het publiek ziet wat goed is en wat minder goed is. Dat ze gaan luisteren naar het-gene wat zij zo goed vinden, dat ze er emotioneel van raken. En natuurlijk kan dat verschillende kanten op, enorm blij, enorm verdrietig, of misschien soms een beetje boos. Als het maar echt goed is.

Daar staat ze. Helemaal voor-aan in het publiek. Nog jong en onwetend. Ze zingt. Alles wat de band zingt, zingt zij mee. Met volle overtuiging zingt ze over dingen waarvan ze eigenlijk nog niks weet. Alsof ze het zelf mee-gemaakt heeft. Maar dat heeft ze niet. Ooit zal ze het leren, dat er meerdere dingen zijn. Ze luistert naar de tekst en weet dat dit ook haar had kunnen overkomen. Het ontroerd haar. Zij heeft het geluk een mooi leven te lijden. En wat die tekstschrijver betreft, daar komt het ook wel goed mee.

38

NirvanaZe veroveren de wereld en worden de stem van een nieuwe generatie. Wanneer ze in 1991 doorbreken met de single ‘Smells like teen spirit’ hedden ze officieel hun naam gemaakt. Dave Grohl is de nieuwe en tevens vijfde drummer van de band. ‘Nevermind’ is het eerste album waarop hij zijn magie kan uitwerken. Snel daarna worden ze wereldberoemd. Ze bestormen de hitlijsten en nemen zo een heel nieuw genre met zich mee, grunge. Zo ontstaat er zowaar een nieuwe muziekscene. Samen met de duizenden aanhangers word de heuse ‘Generatie X’ geboren. Kurt word gezien als leider, als stem. Er word veel druk op hem gelegd vanuit zijn fans. Cobain zelf kan niet goed omgaan met deze verwachtingen en focust op de muziek en de band. In 1993 brengen ze nog een nieuw album uit. Maar het is snel afgelopen voor de band. In April 1994, slechts 7 jaar na het oprichten van Nirvana, pleegt Kurt zelfmoord. Op een jonge leeftijd van 27 komt hij te overlijden. Na de dood van Kurt word de band meteen opgeheven.

De overige bandleden Dave Grohl, Krist Novoselic en Pat Smear brengen geen werk meer uit onder de naam Nirvana. En zo komt de oprichter van een geheel nieu-we groep aan zijn eind.

Kurt Cobain: ‘If it’s illegal to Rock and Roll. Well then throw my ass in jail!’

Kurt VS DaveAan de ene kant, Kurt Cobain. Zanger, gitarist en legende. Aan de andere kant hebben we Dave Grohl. Drummer, zanger, gitarist en filmmaker. Ooit zaten deze twee mannen samen in een band genaamd ‘Nirvana’.

39

KurtTekst | Jeske Swart

40Dave

41

Foo FightersVrij snel nadat Nirvana is opgeheven neemt Dave het touw weer in handen en besluit zijn eigen werk vast te leggen. Hij brengt een cd uit onder de naam ‘Foo Fighters’. Hierop zijn nummers te horen die Dave zelf heeft ingezongen en ingespeeld. Hij besluit weer een band op te richten met voormalig gistarist van Nirvana, Pat Smear. Hij voegt daar nog Nate Mendel en William Goldsmith aan toe. Een goede mix vind hij zelf. William word echter dat zelfde jaar nog vervangen door Taylor Hawkins, voormalig drummer voor Alanis Morissette. Nu zijn we 7 albums en 19 jaar verder. Foo Fighters zijn inmiddels uitgegroeid tot één van de meest ge-waardeerde rockbands. Dave Grohl is een levende legende en een voorbeeld voor veel jonge creatievellingen.

Dave Grohl: ‘Ik heb leren schrijven door in een band te zitten met Kurt. Zijn liedjes zijn zo simpel, maar het werkt. Ik denk niet dat ik het op een andere manier had kunnen leren.’

42

OntdekkingIk weet nog heel goed dat ik in mijn kamer zat. MTV stond aan en ik was wat aan het pingelen op mijn gitaar. Toentertijd werd er nog werkelijk muziek gedraaid op MTV, en de eerste noten van ‘The pretender’ werden ingezet. Vanaf dat moment kwamen mijn ogen vier en een halve minuut niet meer van mijn scherm af. Ik zocht het meteen op, en zo heb ik Foo Fighters ontdekt. Ik download-de alle albums, leerde de akkoorden, zong de tek-sten en al gauw waren ik en Foo Fighters onafscheidelijk. Daarna ben ik eigenlijk pas meer over de achtergrond en inspiraties op gaan zoeken. Toen ontdekte ik The Beatles en Nirvana. Nirvana was de band waar Dave voor Foo Fighters in drumde. Ik ben toen ook die muziek gaan luisteren. Natuurlijk vond ik dat ook geweldig omdat het heel gelijkwaardig is aan Foo Fighters. Ik ging het meer luisteren en heb toen eigenlijk dezelfde liefde ontwik-keld voor Nir-vana als voor Foo Fighters.

Dave vs KurtDave en Kurt schrijven over het algemeen over dezelfde dingen. Zelden hebben ze liefdesliedjes en het gaat meestal over het leven. Aan Dave zijn teksten merk je heel erg dat hij gegroeid is vanaf het eerste album. Zijn schrijfstijl was toen bijna identiek aan die van Kurt. Kurt schrijft heel makkelijk, geb-ruikt veel herhalingen en houd niet van poespas. Vaak zijn het ook korte zinnen en zijn akkoorden zijn recht toe recht aan. Dit allemaal is heel slim. Het pakt, is makkelijk te onthouden, fans kunnen de nummers snel zelf leren en mensen snappen waar het over gaat. Het is een universele waarheid die hij verteld. Mensen hebben het gevoel dat ze over hun zingen.

Back and forthIn de documentaire ‘Back and forth’ verteld Dave het verhaal hoe hij begon met Foo Fighters. Hij verteld dat heel veel mensen wraakzucht richting hem hadden omdat ze het niet fair vonden dat hij ‘een nieuwe Nirvana’ had opgericht. Voor Dave was het heel normaal dat hij een tweede band oprichtte met luide gitaren, grunge vocals en harde drums. ‘Dat is wat ik doe’ verteld hij. Voor een lange tijd heeft hij daar mee gezeten want volgens Nirva-na fans verraden hij Kurt.

Times like theseVoor Dave is het nummer ‘Times like these’ heel belangrijk. In de biografie geschreven over Dave Grohl word uitgelegd dat het hier om een specifieke periode gaat. De heren zaten midden in een lange tour die werd af-

gesloten met een headliner show op Coachella ( een heel groot festival in Amer-ika ). Ze hadden al besloten dat de band daarna uit elkaar zou gaan. Dave

zou waarschijnlijk gaan drummen bij Queens of the Stone age. Iedereen zag er tegenop. Toen ze uiteindelijk de show speelde ging het zo onwijs goed. Taylor Hawkins: ‘Dave was een totaal nieuwe frontman. Het was geweldig.’ De band herbouwde als het ware hun hele relatie daar op dat podium. Na het concert besloten de bandleden er toch voor te gaan en daar kwam het album ‘skin and bones’ uit. Daar-op staat het nummer ‘Times like these’ wat geschreven is over deze situatie.

Aerosmith schrijft alle hits. Dat ligt aan één ding. Ze beginnen altijd met het refrein. Pak bijvoorbeeld ‘Life is an elevator’, dat nummer heeft niet eens een couplet.’

43

Tips van Dave om een hit te schrijven1. Hou het refrein simpel. Het kan zelfs 1 woord of een ‘Yeah’ zijn, als het maar pakt. Denk bijvoor-beeld aan een bumpersticker. Meestal 1 woord of 1 zin en super pakkend.

2. Je hoeft de akkoorden in het hele nummer niet te veranderen als je niet moeilijk wil doen. Pak dezelf-de 4 akkoorden die je gebruikt in je refrein en speel ze alleen wat zachter in het couplet.

3. Meest blanke mensen dansen op de tekst. Dus je moet geen groove zoeken maar juist een pakkende tekst.

Something in the wayEr is één nummer wat echt weergeeft dat perfectie in eenvoud kan zitten. ‘Something in the way’ van Nirvana laat Kurt zijn magie doorstralen. Het hele nummer heeft maar twee akkoorden. Het refrein bestaat uit één zin. Het nummer gaat over een brug waar Kurt als kind voor een tijdje onder heeft geleefd. Hij is weggelopen en weigerde te gaan werken. Het is een heel klein liedje. Tijdens de opnames van het nummer heeft Kurt op een bank gelegen met zijn gitaar. Alles in de studio stond uit en iedereen hield hun adem terwijl Kurt het nummer bijna mompelend inzong. De produc-er van het album ‘nevermind’ , Butch Vig, moest de recording levels hele-maal omhoog krikken om het num-mer überhaupt uit te geven omdat het zo zachtjes was.

And the winner is?Uiteindelijk is er natuurlijk geen echte winnaar, Dave en Kurt zijn beide zeer bijzondere artiesten die hun eigen stijl hebben gecreëerd. Kurt is geweldig in zijn eenvoud en Dave is onwijs goed in woordkeuz-es. Hij kan een zin zo opschrijven dat er niet staat wat hij bedoelt, maar je snapt het wel. Het is zeer lastig om dit soort teksten te laten kloppen. Je mag vanaf hier je eigen oordeel vellen. Je hebt de basis om mee te beginnen. Dus voor wie ben jij, Dave of Kurt?

44

Het is zaterdagmiddag en ik ben net klaar met werken. Ik zit aan de keukentafel met mijn moeder wanneer mijn zusje binnen komt lopen. Ipod in haar oren, Iphone in haar hand, Nagellak op haar nagels en een grote zonnebril op haar hoofd. Ze komt thuis uit de stad en loopt zingend de kamer in. ‘Can you blow my whistle baby. Let me know.’ Is de tekst die ze zingt. En dan te bedenken, mijn zusje is 12 jaar oud en heeft werkelijk geen idee waar ze over zingt.

We leven in een moderne wereld, er zijn veel mogelijkheden en er word veel geaccepteerd. Er duikt een sextape op van Kim Kardashian en haar fans staan als eerste in de rij. 30 jaar geleden zou dit niet eens geaccepteerd worden en je werd er zeker niet positief bekender van. Kinderen in deze tijd zijn veel minder onschuldig dan vroeger. Het is bijvoorbeeld heel normaal als een meisje van 14 al met een jongen naar bed gaat. Ze weten veel meer, ze zien veel meer, ze horen veel meer en niks is gek. Media is de grootste factor in dit verhaal. De popidolen van nu worden neergezet als jonge, sexy vrouwen. Je kan nu bijvoorbeeld enorm doorbreken als je alleen al een leuk koppie en een mooi lichaam hebt. Je hoeft niet eens echt talent meer te hebben. Kijk maar naar zangeressen zoals Rihanna, Katy Perry, Miley Cyrus en Selena Gomez. Stuk voor stuk prachtige vrouwen, maar heb je ze wel eens live horen zingen?

Het klinkt nergens naar. Mensen vinden het geweldig omdat ze er een show omheen bouwen. De meiden schudden een keer met hun kont en gooien wat heupen in de strijd en niemand heeft door dat ze niet kunnen zingen.

Alhoewel scheld- en seksgerelateerde woorden ‘weggebliept’ zijn in Amerika word een nummer zoals ‘blow my whistle’ van Flo Rider wel geaccepteerd. Het nummer verteld niets meer dan een seksuele ervaring, maar omdat het anders verwoord is blijkt het prima te zijn. Kinderen zingen deze liedjes zonder na te denken mee, omdat het ‘catchy’ klinkt. Is dit oké? Moeten we dit gewoon blind maar accepteren? Of hebben we het gewoon al niet meer door.

Ik sprak laatst een meisje aan. Het was een mooi meisje, 15 jaar oud, blond haar, dunne benen en een mooi gezichtje. Ik sprak haar aan omdat ze me bekend voor kwam. Uiteindelijk bleek ze een vriendin van mijn nichtje te zijn. Ze keek heel verdrietig dus ik vroeg wat er aan de hand was. Nu word dat meisje dus gepest op school omdat ze nog nooit gezoend heeft. Je ziet dat het van nature een verlegen en onzeker meisje is. Dit is zeker geen situatie waar een meisje van 15 zich in moet bevinden.

Ze zou in deze fase van haar leven lol moeten hebben met haar vriendinnen en erachter komen wie ze is.

can you blow my whistle baby? let me know.

Kinderen luisteren niet meer naar K3 als ze 13 zijn. Als ik me goed kan herinneren deed ik dat toen nog wel. Vraag elk 13 jarig meisje in Nederland waar ze graag naar luisteren en ik durf te wedden dat het top-40 muziek is. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar in deze tijd vind ik dat we er rekening mee moeten houden.

45

can you blow my whistle baby? let me know.

Column | Jeske Swart

Ik vroeg mijn zusje laatst of ze door had waar ze over zong. Haar antwoord was dat ze een liedje zong wat over het fluiten van een fluitje ging. Natuurlijk kunnen kinderen in deze tijd goed Engels, maar zijn het nog letterlijke vertalingen. Ze pikken dingen snel op en daar moeten we voor uitkijken. Voor we het weten groeien kinderen op met ipads in plaats van bordspelletjes, Willen meisjes van 14 een borstvergroting in plaats van een barbie, hoeven we het bloementjes en bijtjes gesprek niet meer te hebben, want ze weten waar het over gaat. De volgende stap is dat kinderen wel door hebben waar ze over zingen en dat dan oké vinden. Langzaam maar zeker word de jeugd door de jaren heen veel korter. Dat is zonde. Je moet tijd hebben om te kind te zijn. Je moet tijd hebben voor zorgeloos in de tuin spelen. Je moet tijd hebben om je fantasie te ontwikkelen. Kinderen groeien steeds sneller op. En ik vraag me af of we dat zomaar moeten negeren.

‘Kinderen in deze tijd zijn veel minder onschulig dan vroeger.’

46

W

Interview | Jeske Swart

Edwin BaloghEdwin is 46 jaar, geboren en getogen in Tilburg. Ooit begon hij als zanger in een lokaal Tilburgs bandje. Toen hij hoorde van een auditie voor een Hongaarse band heeft hij zijn kans gegrepen

De half-hongaarse wilde op zoek naar zijn roots, en toen hij die kans kreeg is hij meteen naar Hongarije verhuisd. Zijn hoogtepunt was bij een band genaamd ‘Omega’. Hij had vroeger een singeltje van zijn vader gekregen, later, zong hij zelf voor de band. Nu heeft Edwin zijn eigen productie bedrijf waar hij muziek componeert en mixt.

47

W

Waarom ben je teksten gaan schrijven?Ik schrijf al teksten zolang ik me kan herinneren. In Hongarije schreef ik samen met Atilla Horvath. Samen met hem heb ik meerdere nummer 1 hits op mijn naam staan. Ik had altijd veel discussies met hem, en daardoor leerde ik veel. Ik weet nog goed dat ik ooit op mijn hotelkamer zat en een lied over mijn vrouw had geschreven. Toen der tijd was ik nog een echt broekie. Ik liet het lezen aan Atilla en hij frommelde het op en gooide het weg. Hij zei: ‘Je moet met je hoofd en je hart schrijven.’ Dat was een harde les voor me ge-weest. Tekstschrijven is altijd wel therapeutisch voor me geweest, ik schrijf graag dingen van me af.

Waar haal je je inspiratie vandaan?Inspiratie is overal. Als je jezelf de tijd en ruimte geeft om even niks te doen, dan komt de inspiratie vanzelf. Ik had in een interview gelezen en daar stond in dat als je elke dag een uurtje niks doet er vanzelf dingen op je afkwamen. Ik ben dat toen gaan doen en er kwamen meestal geweldige teksten uit. Maar

soms ook totaal niks. Ik schrijf bijna altijd in mijn hoofd. Het duurt vaak wel even voordat zo’n tekst klaar is om opgeschreven te worden. Het pen en papier proces is bij mij daarom ook altijd heel kort. Het kan dagen duren voordat een tekst in mijn hoofd perfect is. Maar ik schrijf het binnen 1 á 2 uur op. Songteksten hebben meerdere functies. Je moet het lekker kunnen zingen, melodisch moet het kloppen, de tekst moet kloppen en het moet lekker bekken. Klankbeeld is ook heel belangrijk voor een tekst, het moet goed bij de muziek passen. De klanken moeten overeen komen, er moet een goede samenhang zijn die het gevoel teweeg brengt en dat gevoel moet dan weer met het lied kloppen.

Heb je speciale plekken waar je graag schrijft?Ik kan overal schrijven. Meestal probeer ik wel mijn eigen plek te creëren, glaasje wijn en een sigaretje. Vroeger schreef ik tot diep in de nacht en dan ging ik daarna de kroeg in voor meer inspiratie. De laatste tijd schrijf ik meer in de ochtenden. Maar ik heb niet echt een speciale plek waar ik graag schrijf.

Heb je een voorbeeld gehad waarnaar je wil streven?Er zijn een paar artiesten die mij hebben geïnspireerd, Tom Petty, Pink Floyd en Bob Dylan. Maar nieuwe bands weten mij ook altijd uitermate te inspireren. Ik word ook altijd geïnspireerd door boeken. Sommige schrijvers hebben zo’n aparte schrijfstijl.

Hoe begin je met het schrijven van een tekst?Ik begin altijd met het bepalen van het rijmschema. Ik probeer altijd zo min mogelijk in een aabb rijmschema te schrijven. Meestal laat ik de rijmvorm door de muziek bepalen. Het is leuk om te stoeien

met woorden, door meerdere keren in één zin te rijmen.

Schrijf je wel eens over bepaalde gebeurtenis-sen in je leven?Alle teksten die ik schrijf zijn vanuit mijn perspectief. Het is mijn manier van denken en mijn ontwikkelingen die de tekst schapen. Ze zijn altijd wel aan de sombere kant maar ik probeer er meestal wel humor in te verwerken. Ik houd er niet van als mensen mij vertellen hoe het zit. Meestal krijg je dan meteen een stelling naar je hoofd gegooid, die mensen vinden zich meestal beter dan de rest.

‘Ik houd er niet van als mensen mij vertellen hoe het zit.’

48

Je hebt een grote schaal en een kleine schaal. Bijvoorbeeld bij oorlog. Je ziet mensen rennen en bommen vliegen. Daarna zoomen ze in op een moeder met een kindje, ze brengen het verhaal dicht bij je hart. Als ik over politiek schrijf probeer ik dat in een kleine schaal te schrijven, dat versterkt de emoties.

Vind je het moeilijk om over jezelf te schrijven?Iedereen krijgt te maken met bepaalde gebeurtenissen in zijn of haar le-ven. Of die nou leuk zijn of niet. Als ik geëmotioneerd raak bij het teruglezen van een van mijn teksten, dan ben ik geslaagd. Als ik bijvoorbeeld nu iets mee maak wat mij heel erg raakt, dan schrijf ik daar nu niet over maar later. Ik wil het eerst volledig hebben meegemaakt voordat ik mijn oordeel er over kan vellen.

Welke tekst is voor jou het meest bijzonder? Waarom?Ruby is voor mij het bijzonderst. Het is een tekst geschreven over een vrouw die je na een hele tijd weer terug ziet. Je valt weer voor haar, je gaat weer voor haar. Het gaat eigenlijk over verslavingen in het algemeen. Ik vind dit mijn mooiste tekst omdat ik erin geslaagd ben een liefdesverhaal naar voren te brengen, maar je kan er ook iets anders uit halen.

Foto | Jeske Swart

49

Round and round in the pouring rain without a place to hide. He doesn’t care about the future staying on the down-side. He’s searching through the pas-sing days for a reason to get by. Just a face without a name. Another drop in the ocean. Unknown sodier of time. Unknown soldiers of timeless ways. Unknown child-ren of grief. Un-known victims of power games. Tell me your dreams. The darkness sur-rounds us. Some-times I fear we’re all gonna be lost.Unknown sol-dier of time. We’re going down. Grin-

Unknown soldier of timeHeb je unknown soldier of time geschreven naar een gebeurtenis in je leven? Ik heb die tekst geschreven maar ik vind hem niet perse goed. Ik liep toen door Budapest, en Budapest is groot. Ik ging toen naar mijn favoriete kroeg waar ik ’s ochtends dan weer uitrolde. Toen liep ik daar door die stad. Het was stil want het dagelijkse ritueel was nog niet begonnen. De straten werden schoongemaakt, je ziet zwervers liggen, het licht dat net door de straten piekt. Je bekijkt de wereld dan vanuit een ander oog. Dat zijn voor mij de unknown soldiers of time. Dat zijn de mensen die in onze tijd aan ons voorbij zijn gegaan, waar niemand naar omkijkt. Zij betalen de prijs voor welvaart.

50

Superieure 12-Megapixel beeldkwaliteitHD-video-opnamenISO-gevoeligheid van 100-64006,8-cm (2,7-inch), 230.000-dots scherm

Foto | Jeske Swart

52

Albumart is nooit verspilde tijd.Albumart, leuk om naar te kijken maar is het nog echt nodig? Doen artiesten niet teveel moeite om een mooi hoesje om hun cd te doen aangezien voortaan alles online gebeurd en er vaak geen cd’s meer in de kast staan? We hebben Raymond van Brussel, Jonathan Hoevertsz en John Verhoeven naar hun mening ge-vraagd over album art.

Raymond werkt momenteel op Fontys ACI te tilburg, dit doet hij al 2 jaar met veel passie en plezier. Raymond is 40 jaar en heeft een vrouw en kind. Hij is al heel zijn leven fan van alle soorten muziek, hij is er ook op verschillende vlakken mee bezig geweest maar heeft het zelf nooit ge-speeld. Hij heeft bij 013 gewerkt, maar ook bij Noorder-licht. Er is stage gelopen bij een platenmaatschappij V2, en hij heeft de opleiding voor muziekmanagement gedaan. Door de jaren heen heeft hij een hoop mensen leren ken-nen. Een jaar na zijn stage bij V2, is hij bij de platenmaat-schappij Zomba gaan werken, hier was hij plugger. Ver-volgens werd hij door Sony gevraagd om bij hen te gaan werken waar hij vanalles heeft gedaan, van plannen tot productmanager.

Maar, in hoeverre is het belangrijk dat album art aan-sluit bij het verhaal van het album?‘Het is afhankelijk van de soort muziek. Het maakt over het algemeen niet veel uit hoe het album eruit ziet, als het maar herkenbaar is. Dit kan een artiest o.a. doen door steeds de-zelfde ontwerper te vragen. Kijk maar naar Iron Maiden, zij gebruiken hun mascotte Eddie op elk album, dat is een stukje herkenbaarheid. Dit kan ook goed zijn voor de merchandi-se. Het grootste voordeel van artwork is dat je het altijd en overal in kan laten terugkomen. Denk maar aan banners en optredens, je artwork is in feite je visitekaartje. Ik vind dat artwork vooral een stukje herkenbaarheid moet zijn, het hoeft niet perse aan te sluiten bij de teksten van je album zelf. Het is meer het gevoel dat je erbij hebt.

Achtergrondartikel | Bo Kepers

53

Wat voor negatief effect heeft het als het niet op elkaar aansluit?‘Het gaat meer om het gevoel wat je erbij hebt. Vaak word onderweg naar de drukker ook pas de titel van het album bedacht. Maar de art moet wel bij het genre aansluiten, want anders krijg je verwarring.’

Is het nog nodig dat er moeite in Album art wordt gestoken? Aangezien er tegenwoordig veel op Spotify word geluisterd en haast alles word gedownload.‘Ja, gewoon ja. Het geeft nou eenmaal een stukje herkenbaar-heid. Ik weet van haast alle platen die ik thuis heb staan hoe de cover eruitziet. Meestal weet ik vaak alle nummers van het album op te noemen als je de hoes aan me laat zien, terwijl ik dit niet weet als je alleen de titel van het album noemt. En je kan ook gelijk de stijl van het album herkennen, album art moet dus gewoon blijven.’

Jonathan Hoevertsz.Jonathan, vind jij het belangrijk dat album art en de muziek op het album met elkaar in verband staan?‘Ja, het moet bij elkaar aansluiten. Wijzelf proberen op onze cover er zo stoer mogelijk uit te zien, om de sfeer te behou-den. Je moet een totaalplaatje leveren. Kijk, roze en carnaval werken niet op een metal album. Het kan er wel uitspringen, maar het geeft ook een idee van ‘wat is dit nou weer?’.Je schrijft vele concepten op, deze worden constant aangepast en je blijft maar aanpassen tot je iets vind wat klopt. Dit moet ook wel aansluiten bij jezelf en bij je doelgroep uiteraard. Het concept gaat er eigenlijk om de nummers, hoe kleed je die verder aan en hoe doe je dat met de belevingswereld en de artwork?Eigenlijk zou je heel die album art lekker simpel moeten houden, uiteindelijk gaat het toch om het album zelf.’

John Henry.Vind jij dat album art en de muziek op het album met elkaar in verband moeten staan?‘Jazeker, de muziek op de plaat moet gelijk zijn met de art-work. Ik zelf laat mijn album art maken door mijn zwager, die staat namelijk dicht bij me en weet precies wat ik wil. Het word gewoon precies zoals ik het zelf in mijn hoofd had, en dat is erg prettig. Voorheen had ik iemand die ik verder niet echt kende, en die begreep me dus ook niet. Het is dus voor een artiest een must om album art te laten maken door iemand die je begrijpt.’

54

Thomas Waterreus aka De Gelogeerde AapEen jongen uit Tilburg die zichzelf is gebleven

Thomas is een energieke jongen van 27 jaar oud die geboren en getogen is in Tilburg. Toen hij 5 jaar oud was gingen zijn ouders scheiden. Hij is verder erg sportief met voetbal en andere sporten. Vroeger was hij een lastige jongen waardoor hij veel baantjes heeft gehad maar dit is nu allemaal veranderd en heeft hij zijn leven aardig op de rails. Thomas beschrijft zichzelf als een zeer open en aardige gozer die hard kan werken.

Toen Thomas 17 jaar oud was is hij begonnen met teksten schrijven. Als jonge jongen luisterde hij veel naar hiphop waar uiteindelijk zijn passie voor rap is ontstaan. Talen heeft hij altijd leuk en inspirerend gevonden, maar hij had er nog nooit iets mee gedaan. Hier kwam verandering in toen Timmy Tex hem een aantal num-mers liet horen en hij erachter kwam dat het ook mogelijk is om zelf te gaan schrijven. Timmy nodigde hem uit om een avond langs te komen in zijn studio om daar aan muziek te werken. Thomas raakte hierdoor geïn-spireerd en is vervolgens zelf teksten gaan schrijven. Na wat geprobeerd te hebben in verschillende projecten kwam hij erachter dat hij de beste muzikale klik had met Tom Maas (Boef). Na samen wat beats te hebben gemaakt en wat teksten te hebben geschreven besloten ze in 2008 om zich aan te melden voor de rockacad-emie. Ieder ging zich specialiseren op een muzikale klasse. Tom als producer/dj en Thomas als rapper en tekstdichter. Op de rockacademie hadden ze les van Sticks en Rico (Fakkelteitgroep). Twee grootheden die Thomas altijd als voorbeelden heeft gehad. Rico was zeer enthousiast over hun muziek en zo ging het balletje rollen.


55

Boef en de Gelogeerde Aap is de artiesten naam van Thomas Waterreus en Tom Maas. Het stamt af van het spreekwoord in de aap gelogeerd wat betekend dat je vaak pech hebt. Toen Thomas 19 was logeerde en woonde hij bij Tom en had hij veel pech in zijn leven. Zo werd hij aangehouden op straat en had hij geen legitimatie op zak. Dit soort pech beheerste Thomas zijn leven in zijn jonge jaren. Wan-neer Thomas en Tom besluiten een artiestennaam te kiezen wilde ze geen naam die meteen verwees naar de hip hop scene. Tom kwam met het idee ….de gelo-geerde aap. Dit volgde al snel met de toevoeging van boef aan de naam omdat Tom altijd onder zijn strek-en uit kwam. ‘’Hij is een echt boefje’’ vertelt Thomas. Zo was de naam Boef en de Gelogeerde Aap geboren.

Hij heeft een aantal voorbeelden zoals Rico, Jiggy Dje, Sticks, Typhoon en de hele fakkelteitgroep. Vervolgens vertelt hij dat James Worthy een schri-jver van boeken en columns hem inspireert dit komt mede door zijn woordkeuzes. daarna vertelt hij over de schrijfstijl van Eminem die vaak een hele sterke openingszin gebruikt die je meteen meeneemt in het verhaal of je totaal verward maakt. Deze manier van schrijven past Thomas vaak toe. Tenslotte vertelt Thomas: ‘’ Dit was meer vroeger. Ik weet nu hoe ik kan schrijven en probeer uit andere situaties woorden te verzamelen in plaats van afkijken bij anderen. ‘’

Als we vragen waar hij zijn inspiratie vandaan haalt vertelt Thomas ‘’uit woorden’’. Woorden die hij in boeken leest, in films die hij kijkt en sommige situ-aties die hij tegen komt. Hij vertelt over het nummer op hun nieuwe album Ome Slome die het verhaal vertelt over een rijke man in zijn midlife crisis die het verkeerde pad op gaat en vervolgens alles kwijt raakt. ‘’Maar ome slome heeft veel geld; dus daarom komen ze nog wel. Want als ie blut is ie niks nie. Ineens een kleine vriendenkring, in geen velden of weggetjes een familielid gezien’’In zijn teksten stopt hij vaak verschillende verha-len die hij tegenkomt en beschrijft dit in een fictief persoon. Deze manier van schrijven heeft hij onder andere toegepast bij Ome Slome.

In zijn schrijfstijl probeert Thomas vaak andere en verfrissende woorden te zoeken zoals wandelen in plaats van lopen of zitgedeelte in plaats van bank. Hij probeert de laatste tijd meer te schrijven vanuit een bepaald beginpunt om vanuit daar verder te gaan.

Vroeger vond hij het prettiger om in een bepaalde sfeer te schrijven en sfeerwisselingen te maken vanpalmbomen op het strand naar je zit in de kroeg. Als hij schrijft laat hij lidwoorden weg omdat hij het mooier vindt om van de hak op de tak te springen en zo te wisselen van sfeer. Deze manier van schrijven heeft te maken met zijn inspiratie voor klankrijm en alliteraties. ‘’Een zin hoeft niet te kloppen als het maar goed klinkt’’, vertelt hij. Een voorbeeld van zijn manier van klankrijm is ‘’interview en niet te doe(n)’’.

Thomas maakt gebruik van een apart rijmschema en soms rijmt hij helemaal niet. Hij wijkt af van de standaard rap rijmschema’s ABAB en AABBCCDD. In tegenstelling tot deze rijmschema’s kiest Thomas eerder voor ABAC. Zo kan hij sneller schakelen in zijn woorden en zichzelf creatiever uiten. Hij houdt ook van dingen zoals ‘ zovele gaan van niks naar veel, van veel naar minder, van minder naar helemaal niks, en terug die cirkel weer in, zo leren ze niks.’ Door zo met woorden te spelen Door zo met woorden te spelen geeft het schrijven hem totale vrijheid waarin niemand hem kan vertellen wat te doen.

We vragen thomas of hij een speciale schrijfplek heeft waarop hij antwoord: ‘’In de studio’’ Hij legt uit dat hij het beste in zijn vibe kan komen als Tom achter de draaitafel staat en beats aan het maken is. Hierdoor raakt hij helemaal in zijn element en vliegen de woor-den op het papier. Verder noteert hij woorden op zijn telefoon die hij hoort in gesprekken die hij voert of situaties die hij tegenkomt. Dit bewaart hij voor later om het toe te passen in zijn teksten.

56

Hij schrijft zelfden over zijn eigen levenservaringen op twee nummers na die hij over zijn vriendin heeft geschreven. Deze teksten gaan over stomme fouten die hij toen heeft gemaakt. Op het album vind ons staat ook een track ‘’Storm in een Glas Water’’ waar hij een aantal persoonlijke invloeden in heeft verw-erkt. Hij vertelt er wel meteen achteraan dat hij dit nooit letterlijk beschrijft en altijd manieren zoekt om het te verbergen in een web van woorden. Zo kan hij zijn emoties uiten en zijn verhaal vertellen zonder dat iemand het gelijk door heeft. Daarna legt hij uit dat hij het schrijven niet nodig heeft als therapeutische uitlaatklep ‘’dan gaat hij wel naar zijn vrienden’’. De ervaringen die hij hierdoor meemaakt gebruikt hij tevens wel in zijn teksten, maar hij zal ze nooit letter-lijk beschrijven.

Abstractie net als in een schilderij

Hij heeft een aantal teksten die voor hem heel bi-jzonder zijn en de nadruk legt op zijn schrijfstijl. Hij vertelt over een zin uit een van zijn teksten De nacht is jong, majong, een dakloze engelen, de maan is jong, maan is jong. ‘’Het is heel abstract net een schilderij’’ vertelt hij.

De a capella die hij gebruikt in de tekst van niet te missen tijden laat zien dat de tekst zonder enige beat overeind blijft staan. Alles rijmt in dit nummer en het verhaal komt goed over. Hier is hij heel trots op!

Ten slotte vertelt hij over de plaat Fitte Ridders met Sticks en Rico. Hij vertelt: ‘’Het is een vet nummer. Ik was eigenlijk van plan om de plaat alleen met Rico op te nemen alleen we zaten op dat moment in de studio met Rico en Sticks. Rico had vervolgens een heel hard couplet geschreven voor dit nummer en Sticks ook (dit is de rede waarom sticks ook op de plaat staat). Ik had zelf nog helemaal niets terwijl ik hun had uitgenodigd. De coupletten van Sticks en Rico waren zo goed dat de lat erg hoog lag bij mij. Vervolgens heb ik geprobeerd om een couplet te gebruiken dat ik al eerder had geschreven maar dit paste niet. Ten slotte ben ik gewoon gaan schrijven want ik weet dat ik net zoon hard couplet kan schrijven. Nadat ik de woorden op papier had gezet kwam er een couplet uit rollen dat niet onderdeed aan die van Sticks en Rico.’’ Hier ben ik wederom heel trots op!

Wij vragen hem of hij wat uitleg kan geven over de al-bum titels en of de thema’s gekoppeld zijn aan de tek-sten. Hij legt uit dat de thema’s niets met de teksten te maken heeft. Vind Ons staat voor de ontdekking van Boef en de Aap en wat de menigte van hun vindt. Bij ‘’Wij Zijn’’ zijn ze een stapje groter geworden zoals getekend bij TopNotch en het winnen van de grote prijs. Ze leggen hier uit wie ze zijn als introductie op Boef en de Aap. Op het derde en laatste album wat ze voor TopNotch hebben uitgebracht laat zien dat ze naar een nieuw level zijn gestegen en verder gaan om nieuwe invloeden toe te passen. Er is op dit album veel samengewerkt met verschillende artiesten en orkesten om het album naar een hoger plan te tillen. Ten slotte geeft hij aan dat het album uitstraalt dat ze nog steeds de vibe hebben van Boef en de gelogeerde aap. Ze zijn niet naar een sterren status gestegen, maar zichzelf zijn gebleven!

57

Echte Helden

Waarop is dit nummer gebaseerd?Thomas vertelt ‘’Ik vind het gewoon! Het komt erop neer dat een echte held een soort van bescheiden-heid moet hebben. Je moet niet te koop lopen met iets waar je heel goed in bent of over de spullen die je hebt. Ik vind dit een soort van arrogantie! Chistiano Ronaldo doet dit ook en daarom vind hij hem geen echte held. Messi daarentegen vindt hij wel een echte held omdat hij er niet mee te koop loopt. Hou het gewoon voor jezelf en doe gewoon je werk zegt hij.’’

We citeren een zin en vragen om wat uitleg.‘’we rellen als honderden mannen driehonderd pas-sen verwijderd pantser vrije’’Hij legt uit : ‘’We doen gek als honderd man, 300 passen verwijderd van ons doel, we zijn ongepanserd. ‘’ Hij bedoelt dat echte helden zeer fanatiek zijn en zichzelf blijven, Want als je met jezelf te koop loopt zal je bescherming nodig hebben.

Hij heeft de betekenis van zijn teksten niet online staan zodat de luisteraar over zijn teksten kan blijven nadenken.

We vragen hem nog een keer of hij een tekst kan benoemen waarin hij een gedeelte van zijn leven beschrijft. Hij denkt nog eens na en komt vrij snel bij het num-mer ‘’Neem Ze Mee’’

Dit nummer gaat over illegale feesten waar ze vroeger heen gingen. ‘’Je staat dan in een keer in een tun-nel met heel veel verschillende mensen die allemaal drank en drugs mee hebben genomen, er zijn boxen geregeld en een aantal hebben honden bij. Hier komt dan ook het refrein vandaan.’’ vertelt hij.

Thomas is een vlotte en open jongen die het fijn vindt om over zijn passie te vertellen. Hij heeft in zijn leven veel ups en downs gehad en uiteindelijk een carriere gevonden waarin hij al zijn energie kwijt kan. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen om met beide benen aan de grond te blijven, ik weet het niet. Hij straat het in ieder geval uit dat het hem wel gelukt is!

words

Documents

de geesten

de verhalen

de vrouw

de man

de talentenjacht

de mensen

de keukentafel

de rand