budowlani numer 14

BIULETYN MAŁOPOLSKIEJ OKRĘGOWEJIZBY INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA

GRUDZIEŃ 2005 ISSN 1731-9110

W numerze m.in.:> Wybory w obwodach> Razem jesteśmy siłą> Wielki budowniczy mostów> Ujarzmić

pioruny NR 14

Budowlani

PREZYDIUM OKRĘGOWEJ RADY MOIIBZygmunt Rawicki — przewodniczącyAntoni Kawik — wiceprzewodniczącyJerzy Rasiński — wiceprzewodniczącyGrażyna Skoplak — sekretarzIrena Bobulska–Pacek — skarbnikMałgorzata Trębacz-Piotrowska — członekWojciech Pawlikowski — członekZbigniew Kot — członek

SKŁAD OKRĘGOWEJ RADY MOIIB1. Wojciech Biliński2. Irena Bobulska–Pacek3. Andrzej Drożdż4. Krystyna Duraczyńska5. Zbigniew Dutka6. Krzysztof Dyk7. Paweł Fenrych8. Henryk Hołota9. Krzysztof Janusz

10. Antoni Kawik11. Marek Kluczyński12. Zbigniew Kot13. Józef Mąka14. Wojciech Pawlikowski15. Bogusław Pilujski16. Zygmunt Rawicki17. Jerzy Rasiński18. Jan Skawiński19. Grażyna Skoplak20. Wiesław Smoroński21. Małgorzata Trębacz-Piotrowska22. Stefan Wieloch23. Joanna Wingralek24. Janina Wisor–Pronobis

SKŁAD OKRĘGOWEJ KOMISJI KWALIFIKACYJNEJ

1. Stanisław Karczmarczyk — przewodniczący2. Małgorzata Borsukowska–Stefaniczek3. Stanisław Chrobak4. Janusz Cieśliński5. Krzysztof Dybaś6. Piotr Kutyński7. Artur Ludomirski8. Hieronim Perczyński9. Stefan Popławski

10. Krzysztof Siekierzyński11. Tadeusz Sułkowski — wiceprzewodniczący12. Jerzy Tworek — sekretarz

SKŁAD OKRĘGOWEJ KOMISJI REWIZYJNEJ

1. Henryk Trębacz – przewodniczący2. Tomasz Iwaszko3. Jarosław Krzywiec4. Danuta Opolska — sekretarz

5. Zygmunt Salwiński6. Andrzej Turowicz — wiceprzewodniczący

SKŁAD OKRĘGOWEGO SĄDU DYSCYPLINARNEGO

1. Zbigniew Domosławski — przewodniczący2. Zbigniew Braś3. Ryszard Damijan4. Janusz Jedynak5. Krzysztof Klass6. Andrzej Kucharski — wiceprzewodniczący7. Zbigniew Łagan8. Krzysztof Majda — wiceprzewodniczący9. Józef Potrzebowski

10. Elżbieta Ryzner — sekretarz11. Tadeusz Szmigiel12. Mieczysław Wiśniewski

OKRĘGOWY RZECZNIK ODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJ

1. Stanisław Abrahamowicz – rzecznik2. Józef Czekajski — zastępca rzecznika3. Wiktoria Konczewska — zastępca rzecznika

DELEGACI NA I KRAJOWY ZJAZDIZBY INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA

1. Stanisław Abrahamowicz2. Irena Bobulska–Pacek3. Janusz Cieśliński4. Andrzej Drożdż5. Krystyna Duraczyńska6. Zbysław Kałkowski7. Stanisław Karczmarczyk8. Antoni Kawik9. Krystyna Korniak–Figa

10. Zbigniew Kot11. Elżbieta Mierzowska12. Jerzy Oprocha13. Andrzej Pełech14. Zbigniew Racoń15. Zygmunt Rawicki16. Leszek Reguła17. Józef Szostak18. Kazimierz Ślusarczyk

CZŁONKOWIE MOIIBWE WŁADZACH KRAJOWYCH

POLSKIEJ IZBY INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA (PIIB)

1. Janusz Cieśliński — wiceprzewodniczący KKK2. Zbysław Kałkowski — wiceprzewodniczący KR3. Krystyna Korniak-Figa — przewodnicząca KKR4. Jerzy Oprocha — członek KKR5. Zygmunt Rawicki — członek KR6. Leszek Reguła — członek KSD7. Kazimierz Ślusarczyk — członek KR

MAŁOPOLSKA OKRĘGOWA IZBA INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA (MOIIB)

w KRAKOWIEul. WARSZAWSKA 17 (I piętro)

31–155 KRAKÓWtel.: (12) 630–90–60, 630–90–61

fax: (12) 632–35–59www.map.piib.org.pl

biuro czynne poniedziałek, środa, piątek 9.00 — 14.00

wtorek, czwartek 12.00–18.00

Adres do korespondencji: Małopolska Okręgowa Izba

Inżynierów Budownictwa w Krakowieskrytka pocztowa 630–961 Kraków 5

Punkty Informacyjne w Tarnowie, Nowym Sączu i Zakopanem

udzielają informacji na temat działalności Izby oraz

przyjmują wnioski o wpisanie na listęczłonków MOIIB w Krakowie

Tarnów, ul. Konarskiego 4 Terminy dyżurów: wtorek i czwartek

w godz. od 15.00 do 17.00. Tel. (014) 626-47-18.

Nowy Sącz, ul. Kraszewskiego 44.

Terminy dyżurów: trzy pierwsze czwartki miesiąca

w godz. 17.00 — 19.00ostatni poniedziałek miesiąca

w godz. 14.00 — 17.00Wiceprzewodniczący Rady MOIIB

pełni dyżur w pierwszy i trzeci czwartek miesiąca

w godz. 17.00 — 18.00.

Zakopane, ul. Nowotarska 6 IIp.Terminy dyżurów:

wtorki w godz. 11.00-13.00czwartki w godz. 16.00-18.00

Tel. (018) 201-35-74.

Dyżury przewodniczącego Rady MOIIBw każdy wtorek

w godz. 15.00 — 16.00 w siedzibie Izby

Dyżury sekretarza Rady MOIIBw każdy czwartek

w godz. 16.00 - 17.00w siedzibie Izby

Dyżur Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności

Zawodowej co drugą środę (parzystą)

w godz. 14.00 — 16.00

Dyżur przewodniczącego Sądu Dyscyplinarnego

co drugą środę (parzystą)w godz. 14.00 — 16.00

Dyżury członków Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej

odbywają się w siedzibie Izby w każdy czwartek

w godz. 15.00 — 18.00

Dyżur przewodniczącego Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej

lub jego zastępcy w sprawach skarg i wniosków

— w każdy pierwszy czwartek miesiącaw siedzibie Izby

w godz. 15.00 — 16.00

Punkt porad prawnych dla członkówMOIIB czynny w siedzibie Izby

w każdy wtorek w godz. 17.00 — 18.00

Siedziba Małopolskiej OkręgowejIzby Inżynierów Budownictwa

przy ul. Warszawskiej w Krakowie

Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy

SPIS TREŚCI:

Co w Krajowej Radzie? – str. 4

Kolejna zmiana reguł – str. 5-6

Gratulacje dla Redakcji – str. 6

Razem jesteśmy siłą – str. 7-8

Wielki budowniczy mostów – str. 9-13

Zebrania wyborcze w MOIIB – str. 14

Ujarzmić pioruny – str. 15

Pierwsza taka linia w Polsce – str. 16-18

Bardzo aktywni – str. 19

Plan szkoleń, kursów i seminariów

organizowanych lub współorganizowanych

przez Małopolską Okręgową Izbę

Inżynierów Budownictwa

w I kwartale 2006 roku – str. 20-21

By sprawiedliwie osądzić – str. 22

Podnieść prestiż zawodu – str. 23

VII Konferencja „Rew-Inż. Kraków ‘2006“ – str. 24

XXI Ogólnopolska Konferencja

„Warsztat Pracy Projektanta Konstrukcji“ – str. 26

„Budowlani” – Biuletyn Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów BudownictwaRedaguje zespół: Zygmunt Rawicki i Grażyna Skoplak. Rada Programowa Biuletynu Informacyjnego MOIIB:

Anna Bryksy (SITK RP), Włodzimierz Drzyżdżyk (SITWM), Krystyna Korniak–Figa (PZITS), Andrzej Legutki (PZITB), WładysławMalinowski (SITPNiG), Zygmunt Rawicki (MOIIB), Karol Ryż (ZMRP),

Grażyna Skoplak (MOIIB), Krzysztof Wincencik (SEP).Wydawca – Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa

31–155 Kraków, ul. Warszawska 17, tel. 0–12 630–90–60, 630–90–61Na okładce: Błyskawice rozświetlające niebo nad Krakowem. Fot. Anna Kaczmarz.

Okładka zamykająca: Fotoreportaż z zebrań wyborczych.Skład i łamanie: J&R Agencja Reklamowa

Nakład 9100 egzemplarzy

Dobiega końca 2005 rok. Kończy się także pierwsza kadencja naszego samo-rządu zawodowego inżynierów budownictwa. 15 listopada w okręgu małopolskimrozpoczęliśmy przeprowadzanie wyborów w obwodach, na które został podzielonyobszar działania naszej izby. Niestety, pomimo bardzo intensywnej akcji informacyj-nej zachęcającej do udziału w wyborach (imienne zaproszenia każdego pełnopraw-nego członka, szczegółowy harmonogram wyborów zamieszczony w październiko-wym biuletynie „Budowlani” nr 13 i na naszej stronie internetowej), średnia frekwen-cja wyborcza, po przeprowadzeniu 9 zebrań, wynosi tylko 15 proc. W innych okrę-

gach jest jeszcze niższa i nie przekracza 10 proc. Czyżby naszymCzłonkom nie zależało na wyborze odpowiednich delegatów nadrugą kadencję naszej izby? Wewnątrz numeru publikujemy nazwi-ska delegatów wybranych na zakończonych już zebraniach wybor-czych.

Refleksjom na temat kończącego się roku oraz zmierzającej kukońcowi pierwszej kadencji działania organów naszego samorzą-du zawodowego poświęcony jest wywiad z profesorem Zbignie-wem Grabowskim, przewodniczącym Polskiej Izby Inżynierów Bu-downictwa. Wiele w nim mowy o tym, co nam się do tej pory udało,a jeszcze więcej na temat kroków, które Izba zamierza przedsię-wziąć, aby chronić interesy naszej korporacji zawodowej.

Zgodnie z przyjętą zasadą prezentacji poszczególnych branżbudowlanych, przedstawiamy dorobek ostatniego roku kolejnegostowarzyszenia naukowo–technicznego, a mianowicie krakowskie-

go Oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich wraz z artykułem dotyczącymkompaktowych linii napowietrznych 110 kV jako alternatywy dla linii kablowych.

Publikujemy także sprawozdanie ze szkolenia dla członków okręgowych sądówdyscyplinarnych i rzeczników odpowiedzialności zawodowej Polski południowej zor-ganizowanego przez naszą izbę.

Kontynuując cykl prezentacji historycznych (ciekawe budowy i osiągnięcia pol-skich inżynierów) zamieszczamy artykuł na temat inżyniera Rudolfa Modrzejewskie-go, budowniczego wielu mostów na kontynencie amerykańskim.

Zamieszczamy także krótkie sprawozdania ze spotkań władz MOIIB z przedsta-wicielami administracji architektoniczno-budowlanej województwa małopolskiegooraz z wojewódzkim i powiatowymi inspektorami nadzoru budowlanego.

Ponadto przedstawiamy kolejną ofertę dotyczącą szkoleń, kursów, seminariówi konferencji na I kwartał 2006 roku organizowanych lub współorganizowanychprzez MOIIB.

Z nadzieją, że niniejszy biuletyn otrzymacie Państwo przed Świętami Bożego Na-rodzenia, pragnę Szanownym Koleżankom i Kolegom — członkom MałopolskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwa a także tym wszystkim, do których trafianasz biuletyn, złożyć najlepsze życzenia — zdrowych, radosnych i spokojnych Świąt,a w zbliżającym się Nowym 2006 Roku wszelkiej pomyślności w życiu osobistymi zawodowym.

Z wyrazami szacunkui koleżeńskimi pozdrowieniami

Zygmunt Rawickiprzewodniczący MOIIB

Przewodniczący MOIIBZygmunt Rawicki

Budowlani

str. 4 • GRUDZIEŃ 2005

WŁADZE KRAJOWE

KALENDARIUM MOIIB • 11.10.2005 – zebranie Zespołu

Problemowego ds. prawa w bu-downictwie

• 13.10.2005 zebranie RadyProgramowej Biuletynu „Bu-dowlani”

• 13-15.10.2005 - spotkanie szko-leniowe Okręgowych SądówDyscyplinarnych i OkręgowychRzeczników OdpowiedzialnościZawodowej z Polski południo-wej w Osieczanach

• 14,15.10.2005 – spotkanieszkoleniowe Krajowej KomisjiRewizyjnej w Gródku n.Dunaj-cem

• 18.10.2005 – zebranie Okrę-gowej Komisji Rewizyjnej

• 19.10.2005 wydanie biuletynu„Budowlani” nr 13

• 19.10.2005 seminarium szko-leniowe w Krakowie nt.: „Pro-jektowania elementów inżynie-rii ruchu”

•21-22.10.2005 – spotkanie prze-wodniczących izb budowlanychz Polski południowej w Opoluz udziałem Z. Rawickiego

• 22.10.2005 – seminariumszkoleniowe w Krakowie nt.:„Bezpieczeństwa pożarowegobudynków, ochrony przeciw-pożarowej”

• 25.10.2005 – zebranie Zespo-łu Problemowego ds. etykii ochrony zawodu

Co w Krajowej Radzie?Wybieramy delegatów na zjazdy okręgowe

Wybrani delegaciteraz pełnić będąswoje funkcje przezczteroletnią kaden-cję, stanowiąc naj-wyższą władzęw izbie okręgowej nazjazdach od V do VIII.

* * *

Prace nad tworze-niem nowego prawa, a także związanez tym nasze, samorządowe konsulta-cje i opiniowanie projektów resorto-wych aktów prawnych, w czasie ostat-nich dwóch miesięcy zostały zawie-szone. Reorganizuje się administracjapaństwowa w wyniku powołania no-wego rządu. Także Sejm powołuje do-piero swoje komisje tematyczne, z któ-rymi Izbie przyjdzie współpracować.Liczymy, że ten okres przejściowy za-kończy się razem ze starym rokiem.

* * *

23 listopada br. odbyło się w War-szawie II Zgromadzenie EuropejskiejRady Izb Inżynierskich, grupującej 10państw. Polska była gospodarzem te-go spotkania (Unii przewodniczy Au-striak Rudolf Kolbe).

Polska Izba Inżynierów Budownic-twa przygotowała wystąpienia infor-mujące o działalności merytorycznejPIIB oraz referat nt.: „Uznawalnościkwalifikacji zawodowych inżynieróww Unii Europejskiej — stan obecny”.

Jeśli mowa o kontaktach zagra-nicznych Krajowej Rady Izby, wartowspomnieć o wyjeździe delegacji doCzech, gdzie w Libercu odbyło sięspotkanie Grupy Wyszehradzkiej.

Podpisano na nim deklarację, żePolska Izba Inżynierów Budownictwa

oraz jej czeska odpowiedniczka wyra-żają wspólne zainteresowanie zawar-ciem umowy o wzajemnym uznawaniukwalifikacji. Zostanie również powoła-na grupa robocza ds. wymiany infor-macji o ustawach związanych z bu-downictwem.

* * *

Prezydium Rady Krajowej zatwier-dziło dwa bardzo ważne dokumentyIzby:

Regulamin postępowania kwalifika-cyjnego w sprawach nadawaniauprawnień budowlanych,

Regulamin postępowania w spra-wie uznawania kwalifikacji zawodo-wych w budownictwie w Polsce osóbz państw Europejskiego Obszaru Go-spodarczego.

Pełny tekst tych dokumentów moż-na znaleźć w internecie.

* * *

1 grudnia br. odbyło się zebranieRady Programowej miesięcznika „IN-ŻYNIER BUDOWNICTWA”. Czasopi-smo to wydaje spółka powołanaprzez naszą Izbę i kilka stowarzyszeńbranżowych.

W październiku br. nastąpiła zmianana stanowisku prezesa tej spółki i Ra-da Programowa przedyskutuje z no-wym kierownictwem założenia i życze-nia udziałowców dotyczące programumerytorycznego miesięcznika.

Zbysław KAŁKOWSKI

Zbysław Kałkowski

W szystkie Okręgowe Izby zor-ganizowały na terenie swoje-go działania wybory delega-

tów na drugą kadencję. Zebrania odby-wają się w grupach wyborczych, naktóre zapraszanych jest kilkuset człon-ków (od 200 do 500). Z żalem informu-ję, że w tych zebraniach, które się od-były dotąd i wybrały swoich delegatów,uczestniczyło średnio 10 proc. zapro-szonych członków Izby.

MOIIB W LICZBACHWedług stanu na 30 listopada 2005

roku nasza Małopolska Okręgowa Izba In-żynierów Budownictwa zrzeszała 8815czynnych członków oraz 672 członków,którzy zostali zawieszeni na własną prośbęlub z powodu nieopłacenia składek człon-kowskich ponad 6 miesięcy. Podział we-dług specjalności był następujący: Konstrukcyjno — budowlana — BO — 5264— 55,49%Mostowa — BM — 101 — 1,06%Drogowa — BD — 531 — 5,60%Instalacji sanitarnych — IS — 1688 — 17,79%Instalacji elektrycznych — IE — 1525 —16,07%Wodno — melioracyjna -WM — 273 — 2,88%Kolejowa — BK — 75 — 0,79%Telekomunikacyjna — BT — 27 — 0,28%Wyburzeniowa — BW — 3 — 0,03%

GRUDZIEŃ 2005 • str. 5

UPRAWNIENIABUDOWLANE

• 25.10.2005 – zebranie Zespo-łu Problemowego ds. szkole-nia i stałego dokształcania

• 25.10.2005 – seminariumszkoleniowe w Krakowie nt.:„Zamówień publicznych —środków ochrony prawnej wy-konawcy”

• 26.10.2005 – spotkanie władzMOIIB z przedstawicielami ad-ministracji architektoniczno —budowlanej starostw z Mało-polski

• 27-28.10.2005 – Krajowa Kon-ferencja Naukowo-Technicznapt.: „Urządzenia piorunochron-ne w projektowaniu i budowie”

• 07.11.2005 – spotkanie kandy-datów na przewodniczącychzebrań wyborczych delegatówna Zjazdy MOIIB w kadencji2006-2010

• 08.11.2005 – zebranie Okrę-gowej Komisji Rewizyjnej

• 08.11.2005 – zebranie Okręgo-wego Sądu Dyscyplinarnego

• 08.11.2005 – zebranie Krajo-wej Komisji Kwalifikacyjnejz udziałem S. Karczmarczyka

•09.11.2005 – spotkanie władzMOIIB z Wojewódzkim i Powiato-wymi Inspektorami Nadzoru Bu-dowlanego z Małopolski

• 09.11.2005 – spotkanie prze-wodniczącego MOIIB z prze-wodniczącymi StowarzyszeńNaukowo-Technicznych z Ma-łopolski

Dokończenie na str. 6

Kolejna zmiana regułW przededniu szóstej sesji egzaminów na uprawnienia budowlane

W poprzednim ar-tykule w numerze 13biuletynu „Budowlani”zamieściliśmy zesta-wienie liczby kandy-datów dopuszczo-nych do egzaminuwedług specjalności.W skali kraju zajmuje-my czwartą pozycjępod względem liczeb-ności uczestników eg-

zaminu w obecnej grudniowej sesjiegzaminacyjnej 2005 r.

Ostatnie posiedzenie KrajowejKomisji Kwalifikacyjnej, mimo żezorganizowane przed kolejną se-sją, było zdominowane przez dys-kusję nad projektem nowego roz-porządzenia w sprawie samo-dzielnych funkcji technicznychw budownictwie. Omawianowszystkie proponowane zmianydotyczące trybu uzyskiwaniauprawnień budowlanych. KrajowaKomisja Kwalifikacyjna miała dwatygodnie na zgłoszenie uwag, li-cząc od momentu przekazaniaprzygotowanego projektu rozpo-rządzenia. Zgodnie z planem roz-porządzenie winno zacząć obo-wiązywać od 1 stycznia 2006 r.

Do najważniejszych zmian uję-tych w projekcie tego rozporzą-dzenia należałoby zaliczyć:

• Przywrócenie prawa do pod-pisywania projektów zagospoda-rowania terenu zgodnie z zakre-sem posiadanych uprawnień. Bę-dą więc mogli podpisywać planyzagospodarowania inżynierowieposiadający uprawnienia archi-tektoniczne w ograniczonym za-kresie.

• Możliwość zaliczania praktykiwykonawczej w trybie nadzoru au-

torskiego (tę propozycję komisjaoprotestowała).

• Zapisy dokumentujące prak-tykę zawodową winny być potwier-dzone raz w miesiącu przez opie-kuna posiadającego uprawnieniabez ograniczeń.

• Kandydaci ubiegający sięo uprawnienia budowlane, którzyuzyskali wykształcenie za granicą,będą podlegali indywidualnej oce-nie komisji pod kątem zgodnościwykształcenia z kierunkami zgod-nymi bądź pokrewnymi z ujętymiw rozporządzeniu.

• Po raz kolejny ulega zmianiewysokość opłaty za postępowaniekwalifikacyjne (będzie wynosić500 zł) i egzamin (również 500 zł).

• Bardzo ważne zmiany doty-czą osób, które posiadają upraw-nienia w ograniczonym zakresie.Obecna granica kubatury 1000 msześc. zostanie według projektupodniesiona do 3000 m sześc.(dla osób, które będą zdawały eg-zamin na nowych warunkach).

• Technicy będą mogli uzyskaćuprawnienia w ograniczonym za-kresie tylko w przypadku, gdyuzyskali dyplom i rozpoczną prak-tykę zawodową przed 1 stycznia2006 r. Po tym terminie o upraw-nienia w ograniczonym zakresiebędą mogli ubiegać się absolwen-ci studiów zawodowych (osobyz tytułem inżyniera).

To tylko najważniejsze, wybranepropozycje zmian planowanew nowym rozporządzeniu.

W drugiej części zebraniaczłonkowie Komisji dyskutowalinad już dziewiątą wersją regulami-nu przyznawania tytułu rzeczo-znawcy budowlanego. Wspomnia-na ilość wersji świadczy o wątpli-wościach towarzyszących tworze-niu regulaminu. Najwięcej kontro-wersji budziły ustalenia ustawy Pra-wo budowlane zobowiązujące na-szą Komisję Krajową do przyzna-wania tytułu rzeczoznawcy oso-bom współpracującym z budow-nictwem w charakterze specjali-stów, a nie posiadających upraw-

K oniec roku sprzyja zawsze dysku-sjom nad oczekiwanymi zmiana-mi, jakie może przynieść przyszły

rok. W przypadku naszego środowiskauwaga jest skierowana między innymi naciągle nowelizowane przepisy dotycząceuprawiania zawodu. Temu tematowi po-święcono ostatnie posiedzenie KrajowejKomisji Kwalifikacyjnej.

Stanisław Karczmarczyk

dokończenie na str. 6


DZIAŁALNOŚĆ IZBY

Dokończenie ze str. 5• 10.11.2005 – zebranie Okrę-

gowej Komisji Kwalifikacyjnej• 10.11.2005 – seminarium

szkoleniowe nt.: „Stacji trans-formatorowych w świetle dy-rektyw i przepisów UE”

• 15.11.2005 – 2 zebrania wy-borcze delegatów na ZjazdyMOIIB w kadencji 2006-2010— Bochnia (Obwód WyborczyNr 1)

• 16.11.2005 – zebranie wybor-cze delegatów na Zjazdy MO-IIB w kadencji 2006-2010 —Chrzanów (Obwód WyborczyNr 2)

• 16,18.11.2005 – seminariumszkoleniowe w Rytrze nt.: „No-woczesne technologie i syste-my zarządzania w kolejnictwie”

• 17.11.2005 – zebranie wybor-cze delegatów na Zjazdy MOIIBw kadencji 2006-2010 — Ol-kusz (Obwód Wyborczy Nr 6)

• 21.11.2005 – zebranie wybor-cze delegatów na Zjazdy MO-IIB w kadencji 2006-2010 —Nowy Sącz (Obwód WyborczyNr 4)

• 22.11.2005 – zebranie wybor-cze delegatów na Zjazdy MO-IIB w kadencji 2006-2010 —Nowy Sącz (Obwód WyborczyNr 4)

• 22.11.2005 – zebranie Zespo-łu Problemowego ds. szkole-nia i stałego dokształcania

• 22.11.2005 – zebranie Zespo-łu Problemowego ds. etykii ochrony zawodu

• 22.11.2005 – spotkanie prze-wodniczących OkręgowychIzb Inżynierów Budownictwaz władzami PIIB w Warszawiez udziałem Z. Rawickiego

• 23.11.2005 – zebranie Prezy-dium MOIIB w Krakowie

• 24.11.2005 – zebranie wybor-cze delegatów na Zjazdy MO-IIB w kadencji 2006-2010 —Wadowice (Obwód WyborczyNr 7)

• 24.11.2004 – zebranie Krajo-wej Komisji Prawno-Regulami-nowej w Warszawie z udzia-łem A. Pełecha

• 28.11.2004 – 2 zebrania wy-borcze delegatów na ZjazdyMOIIB w kadencji 2006-2010— Tarnów (Obwód WyborczyNr 3)

Otwarcia konferencji dokonałaEwa Skupińska redaktor naczelnamiesięcznika „Gospodarka Wodna”.Przewodniczącym konferencji zostałprof. dr inż. Jan Zieliński — przewod-niczący Rady Programowej.

W czasie konferencji odbyły siętrzy sesje:

Sesja I — JUBILEUSZ z referatemprof. Zdzisława Mikulskiego — Po-czątki „Gospodarki Wodnej” — lu-dzie i zdarzenia.

Sesja II — ENERGETYKA WOD-NA z referatem prezesa Jana Toka-rza — Perspektywy energetyki wod-nej w Polsce oraz prezesa RyszardaKrasickiego — Modernizacja Zespo-łu Elektrowni Wodnych Solina–My-czkowce. Trzeci referat, o ludziachi niektórych problemach realizacjizbiorników wodnych Myczkowce —Solina, wygłosił dr inż. Zbigniew Am-brożewski.

Sesja III — GOSPODARKA WOD-NA z referatem prof. Elżbiety Na-

chlik, dr. inż. Antoniego Bojarskie-go, prof. Zbigniewa Kledyńskiegoi prof. Jana Żelazo „Przekształceniaw inżynierii i gospodarce wodnej —problemy i zadania do rozwiązania”.

Uczestnicy konferencji zwiedzilielektrownię wodną w Solinie orazCentrum Edukacji Energii Odnawial-nej.

Zaproszeni goście złożyli redak-tor naczelnej Ewie Skupińskiej gra-tulacje i życzenia dalszych sukce-sów.

Gratulacje dla Redakcji70-lecie miesięcznika „Gospodarka Wodna”

Obchody 70–lecia miesięcznika„Gospodarka Wodna” stały sięokazją do zorganizowania

konferencji naukowo–technicznej 5-6października 2005 r. w Myczkowcach.Patronowali jej Redakcja oraz InstytutMeteorologii i Gospodarki Wodnej.

Kolejna zmiana regułnień budowlanych. Po obszernejdyskusji projekt przyjęto, ale osta-teczną decyzję podejmie KrajowaRada. Warto nadmienić, że ubiegają-cy się o tytuł rzeczoznawcy budowla-nego będą zobowiązani do przedsta-wienia swoich osiągnięć w formieautoreferatu, ale zwalnia się ichz obowiązku załączania dwóch opiniirzeczoznawców. Tym zajmie się Ko-misja Kwalifikacyjna, jeżeli uzna po-trzebę wprowadzenia takiej opinii.

Warto również nadmienić, że kan-dydaci do egzaminu na uprawnienia

budowlane w sesji grudniowej nie bę-dą mieli dostępu do znowelizowanejczęści zbioru pytań testowych. Pytaniadostępne w internecie są traktowanejako przykładowe — tak postanowiłaKrajowa Komisja Kwalifikacyjna. Nieopublikowano zestawu zmienionychi uzupełnionych pytań przygotowa-nych specjalnie na najbliższą sesję eg-zaminów. Nowelizacja obejmuje około800 pytań testowych. Komisja Kwalifi-kacyjna przy MOIIB prezentuje po-gląd, że wszystkie pytania testowe win-ny być dostępne w internecie.

Stanisław KARCZMARCZYK

dokończenie ze str. 5


WŁADZE KRAJOWE

Razem jesteśmy siłąRozmowa z prof. dr. hab. inż. Zbigniewem Grabowskim, prezesem Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa

- Koniec roku sprzyja podsumowaniom. Do końcapierwszej kadencji przewodniczenia Polskiej Izbie Inży-nierów Budownictwa zostało wprawdzie jeszcze kilkamiesięcy, ale już można ocenić 4 lata jej funkcjonowa-nia. Co udało się w tym czasie zrobić najważniejszego?

- Najistotniejsze jest to, że się zorganizowaliśmy, zarównow okręgach, jak i na szczeblu krajowym. Całą działalnośćbudowaliśmy przecież od podstaw, tworząc nową organizację.

Za sukces uważam bezkonfliktowe przeję-cie od administracji państwowej prawa nada-wania uprawnień zawodowych w okręgach.Z marszu niejako przejęliśmy też bardzo trudnezadania — pracę rzeczników odpowiedzialno-ści zawodowej i sądów dyscyplinarnych. Trze-ba dodać, że przepisy, które obowiązująw izbach zawodowych, są prawie takie samejak w sądach powszechnych i prokuraturze.Nasi koledzy działający w tych organach izbymusieli się bardzo intensywnie doszkolić. Obo-wiązuje ich bowiem postępowanie zgodnez przepisami prawa, w niektórych przypadkachnawet z kodeksem karnym.

Nie do przecenienia jest też integracja, jaka nastąpiłamiędzy osobami z tej samej branży, które miały okazjęwspólnie uczestniczyć w szkoleniach, pracować w zespo-łach roboczych lub organach samorządu zawodowego. Po-czuliśmy się wspólnotą, nie tylko wspólnotą interesów zawo-dowych, ale po prostu ludzi. A razem jesteśmy siłą.

- Powstawaniu izb zawodowych inżynierów budow-nictwa, architektów i urbanistów, podobnie jak tworze-niu się innych korporacji zawodowych, towarzyszyły róż-ne opinie. Nie brakowało głosów sugerujących, że izbysą niepotrzebne, to zbędna biurokracja i koszty obciąża-jące osoby, wykonujące samodzielne funkcje technicz-ne w budownictwie. Czy po 4 latach inżynierowie bu-downictwa mają jeszcze wątpliwości co do celowościistnienia samorządu zawodowego?

- To zbyt krótki okres działania, żeby ich nie było. Kontak-tujemy się z innymi samorządami zawodowymi o długoletniejhistorii, np. z izbą adwokacką czy lekarską. Liczą sobie pokilkadziesiąt lat, a jeszcze i tam zdarzają się członkowie, któ-rzy zastanawiają się, czy izba jest im potrzebna, mimo że art.17 ust. 1 Konstytucji RP wyraźnie mówi, że ten rodzaj samo-rządu zawodowego wymaga obowiązkowej przynależności.

Dla naszych członków korporacja zawodowa jest novum.Owszem, są przyzwyczajeni do działania w stowarzysze-niach, ale przynależność do stowarzyszenia jest dobrowol-na, a do izby zawodowej obowiązkowa. To nie jedyna różni-ca. Izba zawodowa jest pewnego rodzaju samorządem tery-torialnym, ponieważ przejęliśmy niektóre funkcje państwa.Nadajemy uprawnienia budowlane, tytuły rzeczoznawcy,uznajemy kwalifikacje cudzoziemców. Takich kompetencjistowarzyszenia nigdy nie miały i nie będą mieć.

- Izby zawodowe mają chronić interesy korpora-cji. Zwłaszcza interesy ekonomiczne. Te samorzą-

dy, które próbowały to zrobić, ustalając np. cennikiusług i wyznaczając minimalne stawki, np. notariu-sze, weterynarze czy bliżsi budowlanym — architek-ci — narazili się na postępowanie wytoczone imprzez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentówzagrożone wysoką karą finansową (10 proc. rocz-nego przychodu lub 100-krotność przeciętnego wy-nagrodzenia). Jak znaleźć złoty środek: dbaćo ochronę ekonomicznego bytu budowlanych,a jednocześnie nie wchodzić w kolizję z przepisamiprawa?

- Próbujemy przekonywać władze, że opracowanie ja-kichś stawek minimalnych, jakichś reguł w branży budow-lanej, jest potrzebne. Nie można przesadzać z prawamiwolnego rynku, zwłaszcza w takiej sytuacji gospodarczej,jaką mamy obecnie w Polsce. W związku z tym, swegoczasu przyłączyliśmy się do kolegów architektów, abyustalić cenniki niektórych prac. Oni wystąpili oficjalnie,uchwalając cennik na zjeździe i narażając się UrzędowiOchrony Konkurencji i Konsumentów. Jestem zdziwionytaką reakcją UOKiK, ponieważ w innych krajach europej-skich takie cenniki istnieją.

Ustawicznie zabiegamy, aby zmienić Ustawę o zamówie-niach publicznych, żeby jedynym kryterium wyboru ofertyw przetargu nie była tylko cena. W wyniku naszych starańwprowadzono zapis, że jeśli wykonawca drastycznie obniżyłcenę, to można od takiego przetargu odstąpić. Tylko nikt niechce określić, co to jest drastyczne obniżenie ceny? Propo-nowaliśmy, że jeśli oferta jest niższa o 20 proc. od średniejceny rynkowej, to można ją odrzucić. Trwają na ten tematrozmowy.

Należy przywrócić również kryterium jakości wykonaw-cy. To wymaga czasu, aby przekonać władze, że nie mamytendencji monopolistycznych, ale kieruje nami chęć ochro-ny interesów ekonomicznych członków naszej korporacji.Mamy do tego prawo. Jeśli rynek ma działać zdrowo, to mymusimy być wobec siebie konkurencyjni, ale na uczciwychzasadach.

- Jedną z największych bolączek wykonawczychfirm budowlanych w Małopolsce, ale pewnie też w ca-łym kraju, jest obawa przed nieuczciwymi kontrahen-tami, którzy nie chcą wywiązywać się ze zobowiązań fi-nansowych. Czy będą podejmowane jakieś krokiw kierunku zmian w ustawodawstwie zabezpieczającenależności uczestników procesu budowlanego? Niesłychać bowiem, aby wykonawcy powoływali sięw sporach z inwestorami na Ustawę o gwarancjachpłatności budowlanych.

- Ta ustawa powinna już rozwiązywać tego typu proble-my. Brakuje do niej rozporządzeń wykonawczych. W tymcelu będziemy prowadzić rozmowy w Ministerstwie Trans-portu i Budownictwa. Sama ustawa jest pewnym osiągnię-ciem, nie tylko naszym, ale i innych kontrahentów, którzycierpieli i nadal cierpią z powodu niepłacenia przez zlece-

Zbigniew Grabowski



WŁADZE KRAJOWE

niodawców. Myślę, że uda nam się przekonać władze, że odpo-wiednie sformułowanie rozporządzeń wykonawczych do Ustawyo gwarancjach płatności budowlanych leży nie tylko w naszym in-teresie, ale i w interesie państwa. Jeśli bowiem padają z tego po-wodu małe i średnie firmy, to wszyscy to odczuwają: budżet, go-spodarka, a także rynek, bo po pewnym czasie zaczyna brako-wać fachowców.

- A propos fachowców. Atrakcyjniejsze wynagrodzeniaw krajach UE przyciągają polskich rzemieślników budow-lanych. W ten sposób na naszym rynku zaczyna brakowaćhydraulików, malarzy czy fliziarzy. A jaka jest skala wyjaz-dów inżynierów budownictwa? Jak radzą sobie z uznawa-niem naszych uprawnień w innych krajach?

- Rzeczywiście, nasz rynek zaczyna odczuwać brak wykwalifi-kowanych robotników z powodu ich wyjazdów. Na deficyt tej kadrynic nie poradzimy. Trzeba rozwijać szkolnictwo na tym poziomie.

Jeśli zaś chodzi o inżynierów, to nie ma exodusu. Nie mamy za-żaleń od naszych inżynierów, żeby im robiono trudności za grani-cą. Zgodnie z dyrektywą europejską o wzajemnym uznawaniukwalifikacji, każdy nasz inżynier wyjeżdżający do innego kraju,a chcący wykonywać tam samodzielne funkcje techniczne, jestpoddawany pewnej procedurze. Pod uwagę bierze się wykształ-cenie, doświadczenie zawodowe i znajomość języka danego kra-ju. Konieczne też jest zaświadczenie o przynależności do izby, je-śli tak jak u nas oraz w dziewięciu innych krajach Europy, jest onaobowiązkowa. Tam gdzie nie ma samorządów, są instytucje cer-tyfikujące. Barierą okazuje się język. My sami wymagamy od cu-dzoziemców znajomości języka polskiego, choć nie jest to dziśpowszechne w UE. Ale od początku 2007 r. zacznie obowiązy-wać dyrektywa wymagająca obligatoryjnej znajomości języka kra-ju, w którym obywatel innego państwa stara się o uznanie swoichuprawnień zawodowych.

- Jaka jest skala procesu odwrotnego: starań inżynie-rów z innych krajów UE o uznanie uprawnień do wykony-wania zawodu w Polsce?

- Nie mamy zalewu wniosków od cudzoziemców. Od naszegowejścia do UE, a więc od maja 2004 r., do końca ub. r. zgłosiłosię ponad 20 obcokrajowców z prośbą o uznanie ich kwalifikacji.Tylko jeden wniosek rozpatrzono pozytywnie. Większość oddalo-no z powodu niespełnienia kryteriów (chodziło głównie o niezna-jomość języka). W tym roku przyjęto ponad 60 wniosków, z cze-go połowa jest załatwiona pozytywnie.

- Minęło półtora roku od naszego wejścia do Unii Eu-ropejskiej. Czy ten ważny fakt polityczny zmienił zasadni-czo sytuację inżynierów budownictwa?

- Nie, to musi być dłuższy proces, w którym zmiany wymusi lep-sza znajomość prawa. Przykładowo: w ramach przepisów unij-nych przy ogłaszaniu dużych przetargów, np. przez samorządy lo-kalne, obowiązuje procedura powiadamiania o tym fakcie wszyst-kich państw członkowskich. Wszystkie firmy mają prawo przystą-pić do przetargu. My oczywiście też otrzymujemy informacje z in-nych krajów, ale z tej informacji korzystają przede wszystkim dużeprzedsiębiorstwa, które wcześniej też już działały na rynkachpaństw unijnych. Dojście do stanu, kiedy średnie i małe firmy za-czną udzielać się za granicą, jest hamowane przez słabą znajo-mość prawa unijnego. Np. trzeba znać procedury FIDIC.

Początkowo, kiedy robiliśmy szkolenia — także organizowaneprzez Małopolską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa — natemat procedur FIDIC, towarzyszyło im słabe zainteresowanie.Teraz jest zupełnie inna sytuacja. Napływają zgłoszenia z różnychstron kraju do uczestnictwa w szkoleniach. Członkowie izby chcąpoznać procedury unijne, aby startować w przetargach i zdoby-wać zagraniczne zlecenia.

- Aktualnie w całym kraju trwają spotkania wyborcze.Nie cieszą się, niestety, zainteresowaniem budowlanych.

- Frekwencja w kraju waha się od 4 proc. do prawie do 20proc. Nie mamy zdiagnozowanych jasnych przyczyn, dlaczegotak się dzieje. Wydaje nam się, że generalnie Polacy mają awer-sję do wyborów. Na wybory parlamentarne i prezydenckie też niechodzą. Ale poradzimy sobie. Będzie mniej przypadkowychosób, a do organów samorządu zawodowego trafią ci zaangażo-wani.

- Jak Pan Profesor, jako prezes PIIB, ocenia działal-ność Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownic-twa przez te 4 lata?

- Izba Małopolska jest bardzo dobrze zorganizowana. Świetniesobie radzicie we wszystkich działaniach statutowych, łączniez samopomocą. Proszę tego nie traktować jak tani komplement,ale wydajecie biuletyn naprawdę na bardzo dobrym poziomie.Ważne, jak będzie dalej, po wyborach. Jeśliby doszło do jakichśzasadniczych zmian w składzie organów izby, to trzeba wziąć poduwagę, że nowych członków trzeba od początku intensywnieszkolić, aby praca organów mogła być kontynuowana. Np. nowiczłonkowie sądu dyscyplinarnego będą musieli poznać przepisy,procedury, kodeksy. To wymaga czasu i nakładów finansowych.Zmieniajcie więc z rozsądkiem i umiarem.

- Dwa tygodnie temu wziął Pan Profesor udział w spo-tkaniu z nowym ministrem transportu i budownictwa Je-rzym Polaczkiem. Czy po tej rozmowie ma Pan do prze-kazania budowlanym w Małopolsce jakieś optymistycz-ne wieści pod choinkę?

- Najbardziej optymistyczne jest powołanie Ministerstwa Trans-portu i Budownictwa, o co od dawna zabiegaliśmy jako środowi-sko. To pozwala przywrócić rangę zawodowi budowlanych. Mini-ster Jerzy Polaczek stanął na czele resortu transportu i budownic-twa i uzyskał akceptację premiera, aby powołać nie jednego, jakdo tej pory, sekretarza stanu, ale dwóch — jednego dla budownic-twa, drugiego dla transportu. Będą więc dwa wyraźne piony w mi-nisterstwie, co pozwoli nie zagubić spraw budownictwa w takimmolochu, jakim było dotychczasowe Ministerstwo Infrastruktury.

Nie wiadomo, jak uda się zrealizować program budowy 3 mlnmieszkań, znaczącej ilości km nowych autostrad, rozwoju kolej-nictwa, ale z pewnością jest szansa na rozkręcenie boomu bu-dowlanego i pozyskanie na ten cel większych środków z Unii Eu-ropejskiej. Do tej pory z pozyskiwaniem pieniędzy unijnych na bu-downictwo nie było najlepiej.

Złożyliśmy panu ministrowi deklarację współpracy z resortem.Liczymy, że będzie się ona dobrze układała, a my będziemy mie-li wpływ na wszystkie sprawy, które dotyczą budownictwai wszystkich osób pracujących w tej branży.

Dziękuję za rozmowę. Rozmawiała

Aleksandra VEGA

Razem jesteśmy siłądokończenie ze str. 7

Spuścizna Modrzejewskiego to przede wszystkim licznemosty porozrzucane po całym kontynencie północnoame-rykańskim, którymi można się zachwycać. Rudolf Modrze-jewski, niestety, nigdy nie został uhonorowany jak Kazi-mierz Gzowski.

Ralph Modjeski (Rudolf Modrzejewski) urodził się 27stycznia 1861 roku w Krakowie, w okresie, gdy Polska by-ła podzielona pomiędzy Austrię, Niemcy i Rosję. Jego mat-ka Helena Modrzejewska, artystka o międzynarodowej sła-

wie, po emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1876 roku,zbierała w prasie opinie najlepszej amerykańskiej aktorki te-atralnej. Początkowo Rudolfa kształcono muzycznie, byłuczniem znakomitego pianisty, kompozytora i patrioty Igna-cego Jana Padarewskiego, który walczył o wolność swegokraju i był pierwszym polskim premierem.

Zamiast kariery muzycznej Modrzejewski wybrał pracęinżyniera. Studia inżynierii budowlanej ukończył w słynnejÉcole des Ponts et Chausses w Paryżu w 1885 roku jakonajlepszy student roku. Modrzejewski nie zrezygnował jed-nak z zainteresowań muzycznych. Pomimo swej inżynieryj-nej działalności, która przyniosła mu sławę jako jednemuz najbardziej cenionych projektantów i konstruktorów mo-stów, grał codziennie na pianinie.

Pierwszą inżynieryjną praktykę odbył w biurze Geor-gie Morrisona, ojca mostownictwa w Ameryce. W 1893roku otworzył swe własne biuro we właśnie ukończo-nym budynku Monadnock (pierwszy amerykański dra-pacz chmur). W 1894 roku Modrzejewski otrzymałpierwszy większy kontrakt. Był to projekt budowy dwu-poziomowego, drogowo-kolejowego mostu przez rzekęMissisipi w Rock Island, w stanie Illinois. Z okazji setnejrocznicy oddania tego mostu do ruchu lokalny dziennikpisał, że most ten ma wdzięk buldożera. Dodawał jed-nak, że jest skarbem tego regionu. Do dzisiaj jest dużąatrakcją turystyczną. Tysiące turystów obserwują pracęruchomego przęsła z tarasu znajdującego się w pobliżu


HISTORIABUDOWNICTWA

Wielki budowniczy mostów„Nikt nie zbudował więcej charakterystycznych, typowo amerykańskich mostów, aniżeli Rudolf Modrzejewski, którego kariera obejmowała dwie ery projektowania mostowego. Począwszy od epoki stalowych kratownic i linii kolejowych, aż do rozkwitu mostów wiszących”.

Wlistopadzie 1967 roku Polonia kanadyjska odsła-niała pomnik Kazimierza Gzowskiego. Była to im-ponująca uroczystość w obecności późniejszego

premiera Pierre`a Trudeau. Pomnik Gzowskiego znajdujesię w pięknym parku, nad brzegiem jeziora Ontario, w pobli-

żu centrum Toronto. Gzowski jest zna-ny w Kanadzie jako budowniczy trans-kontynentalnej linii kolejowej. Był rów-nież założycielem parku w pobliżu wo-dospadów Niagary. Znajduje się tamjego tablica pamiątkowa. Codziennietysiące turystów z całego świata mogąpodziwiać osiągnięcia znakomitegopolskiego inżyniera. Aż dziw bierze, żetaki honor nie spotkał dotąd innego,bardzo załużonego wielkigo budowni-czego polskiego pochodzenia — Ru-dolfa Modrzejewskiego.

RudolfModrzejewski

Most w Poughkeepsie, stan Nowy Jork



HISTORIABUDOWNICTWA

ośrodka informacyjnego amerykańskiego korpusu inży-nieryjnego.

Przez następne kilka lat Modrzejewski opracował stan-dardowe projekty mostów stalowych o rozpiętościach od10 stóp (3 m) do 250 stóp (76 m) dla linii kolejowej Nor-

thern Pacific. W 1902 roku wspólnie z Alfredem Noblem,byłym prezesem Amerykańskiego Związku Inżynierów Bu-dowlanych (ASCE), pracował jako naczelny inżynier budo-wy dwutorowego mostu kolejowego w Thebes, na południustanu Illinois, przez rzekę Missisipi. Jest to most typu wspor-nikowego o łącznej długości 2750 stóp (838 m), a główneprzęsło ma długość 671 stóp (205 m). Jest on często po-kazywany jako klasyczny przykład sztuki inżynierii mosto-wej. Wraz z ukończeniem tego obiektu inżynieryjnego Mo-drzejewski uplasował się w czołówce amerykańskich mo-stowców.

W następnych latach zapotrzebowanie na jego usługiprzy budowie mostów kolejowych zaczęło wzrastać.W 1905 roku był naczelnym inżynierem przebudowy jedno-torowego mostu kolejowego przez rzekę Missisipi w Bi-smarck, północna Dakota, i nowego dwutorowego mostukolejowego w Portland, Oregon, przez rzekę Kolumbiai Willamette. W 1906 roku projektował jednotorowy mostkolejowy w Peoria, przez rzekę Illinois. Następnym zada-niem w 1907 roku była budowa mostu McKinley. To dwuto-rowy most kolejowy i drogowy przez rzekę Missisipi w St.Louis, w stanie Missouri.

Niezwykle interesująca jest historia budowy mostu przezrzekę Świętego Wawrzyńca w Quebec. W 1907 doszło tu-taj do katastrofy podczas budowy pierwszej przeprawymostowej. 82 robotników straciło życie. Katastrofa tawstrząsnęła opinią publiczną, stała się katalizatorem zmianpraktyk inżynieryjnych. Stąd pochodzi kanadyjski kodeks

„Inżynieryjnego Powołania”, w którym m. in. zapisano: „Bio-rąc udział w tym ceremoniale, zobowiązujemy się do prze-strzegania zasad etyki w praktyce inżynieryjnej i do wykony-wania swego zawodu z honorem, czujnością i odpowie-dzialnością”. Odbudowa mostu w Quebec odbywała siępod kontrolą rządu kanadyjskiego. Prowadził ją trzyosobo-wy, międzynarodowy (Kanada, Anglia i Stany Zjednoczone)zespół ekspertów budownictwa mostowego. Stany Zjedno-czone reprezentował Rudolf Modrzejewski. W wywiadzieprasowym Modrzejewski dowcipnie wyjaśniał, że Kanadyj-czykiem był Francuz, Anglikiem Irlandczyk, a Amerykani-nem Polak. Był zawsze dumny ze swego polskiego pocho-dzenia. Modrzejewski jako jedyny z tej grupy kończył budo-wę w 1917 roku. Most w Quebec o rozpiętości 1800 stóp(549 m) pozostaje po dzień dzisiejszy najdłuższym mostemkratownicowym świata.

W latach od 1905 do 1915 Modrzejewski był naczel-nym inżynierem na wszystkich mostach Towarzystwa Kole-jowej Linii Oregon pomiędzy Celino i Bend. W tej grupiebyło jednotorowe połączenie kolejowe w Celino przez rze-kę Kolumbia i słynny o 340-stopowej (104 m) rozpiętościdwuprzegubowy most łukowy przez głęboki wąwóz tzw.Krętej Rzeki (Crooked River), ulokowany 350 stóp (107 m)ponad poziomem wody. Obiekt ten budowano (1911 rok)metodą wspornikową z obu brzegów wąwozu.

Miasto Portland w stanie Oregon, ze względu na swąoryginalną kolekcję mostów, jest znane również jako „mu-zeum mostów”. Oryginalne rozwiązania techniczne są dzie-łem najwybitniejszych amerykańskich konstruktorów, jakJohn Waddell, Gustav Lindenthal, Joseph Straus, DawidSteinman i Rudolf Modrzejewski. W 1910 roku Portland za-trudniło Modrzejewskiego jako naczelnego inżyniera budo-wy Mostu Brodway przez rzekę Willamette. Był to ruchomy,dwutorowy most elektrycznej linii kolejowej z jezdnią drogo-wą i chodnikami. Ze względu na rozpiętość głównego przę-sła wynoszącą 297 stóp (91 m) był on największym rucho-mym mostem na świecie.

W 1912 roku z kolei miasto Toledo zatrudniło Modrze-jewskiego do przeprojektowania i budowy mostu drogowe-go Cherry Street przez rzekę Maumee. Był to jego pierw-szy betonowy most łukowy. W 1914 roku projektował i nad-zorował budowę mostu Harahan — dwutorową konstrukcjęz jezdnią drogową przez rzekę Missisipi w Memphis, w sta-nie Tennessee. Ten wielki stalowy obiekt inżynieryjny jestprzykładem „stalowych katedr”, o których Dawid Plowdenpisał, że są pomnikami ekspansji na zachód, budowy trans-kontynentalnych linii kolejowych i rozbudowy amerykań-skiego przemysłu.

W tym samym czasie Modrzejewski prowadził przebudo-wę dwupoziomowego, jednotorowego mostu drogowo-ko-lejowego przez rzekę Missisipi w Keokuk, w stanie Iowa.Jezdnie dla pojazdów drogowych umieszczono na górnympoziomie, tory linii kolejowej na dolnym poziomie, odwrotnieaniżeli w moście w Rock Island o zbliżonym rozwiązaniukonstrukcyjnym.

Wielki

Detal stołu obrotowego mostu Rock Island


W 1917 roku opracował projekt dwutorowego mostu ko-lejowego przez rzekę Ohio, w Metropolis, w stanie Illinois.Konstrukcja tego obiektu składa się z siedmiu przęseł,w tym jedno ma rozpiętość 720 stóp (219 m). Było to w tymczasie i na wiele lat później najdłuższe wolnopodparte przę-sło mostowe na świecie. Most umieszczono 53 stopy (16m) ponad najwyższym historycznym poziomem w rzece.Rewelacją było użycie betonu na dużą skalę przy budowiepodpór mostowych.

W tym samym czasie Modrzejewski pracował na dwuto-rowym moście kolejowym przez rzekę Thames w New Lon-don w stanie Connecticut i przy wzmocnieniu i generalnejprzebudowie mostu kolejowego przez rzekę Hudson w Po-ughkeepsie w stanie Nowy Jork.

W 1922 roku projektował jednotorowy most kolejowy dlarządu Stanów Zjednoczonych przez rzekę Tanana na Ala-sce. Oddany do ruchu w 1923 roku był ostatnim ogniwemlinii kolejowej łączącej Fairbanks z Anchorage na brzeguPacyfiku.

Na uroczystość otwarcia tego połączenia kolejowegoprzybył na Alaskę Prezydent Warren G. Harding. Była topierwsza wizyta prezydenta Stanów Zjednoczonych na Ala-sce. Wolnopodparte przęsło tego mostu o rozpiętości 702stopy (214 m) po dzień dzisiejszy pozostaje najdłuższymmostem Alaski.

W latach 1920 do 1924 był zatrudniony przy budowiedwóch mostów w warunkach nieprzerwanego ruchu komu-nikacyjnego. Jednym z nich był dwutorowy most kolejowy

z chodnikami dla pieszych, przez rzekę Ohio, w Cincinati,w stanie Ohio. Prace były wykonane bez rusztowania. Dru-gim — dwutorowy most elektrycznej linii kolejowej i mostdrogowy z chodnikami przez rzekę Missouri, w Omaca,w stanie Nebraska. Następnie w 1925 roku pracował jakokonsultant przy wzmocnieniu wspornikowego przęsła mo-stu rzeki Kolumbia w Wenatchee, w stanie Waszyngton.

W 1923 roku, wspólnie z Frank Masters projektowałdwa mosty przez rzekę Sasquehanna. Pierwszy to betono-wy obiekt łukowy zastępujący stary, zadaszony most drew-niany w Clark’s Ferry w stanie Pensylwania. Drugim był łu-kowy most drogowy z obudową kamienną ulicy Marketw Harrisburgu w stanie Pensylwania.

W 1920 roku Modrzejewski został wytypowany przezWspólną Komisję Rzeki Delaware do wyboru lokalizacjii przygotowania projektu oraz opracowania kosztorysu mo-stu nad rzeką Delaware. Po ukończeniu raportu objął stano-wisko naczelnego inżyniera Komisji i pracował tam przezcały okres budowy, aż do oddania mostu do ruchu 4 lipca1926 roku w 150. rocznicę niepodległości Stanów Zjedno-czonych. Po ukończeniu Most Rzeki Delaware był najdłuż-szym mostem wiszącym świata o rozpiętości 1750 stóp(533 m) i całkowitej długości 9570 stóp (2917 m). Był topierwszy z serii nowoczesnych amerykańskich mostów wi-szących. Koszt budowy wyniósł 37 milionów dolarów. Tonajdroższa publiczna inwestycja tamtych lat. Data oddaniamostu do użytku wypadła dokładnie w 50. rocznicę wizyty


HISTORIABUDOWNICTWA

budowniczy mostów


Most Benjamina Franklina w Filadelfii


HISTORIABUDOWNICTWA

Wielki

wraz z matką Heleną Modrzejewską wtedy 15–letniego Ru-dolfa na wystawie Przemysłu i Techniki w Filadelfii, zorgani-zowanej z okazji setnej rocznicy niepodległości StanówZjednoczonych. Od 1955 roku most nosi nazwę Benjami-na Franklina. W 1986 roku otrzymał efektowne, skompute-ryzowane oświetlenie poziomych elementów jezdni symbo-lizujących ruch pociągów.

W latach 1927 — 1929 Modrzejewski budował czteryinne mosty: drogowy przez rzekę Deleware pomiędzyTacony Pensylwania i Palmyra w stanie New Jersey;most Ambasadorów przez rzekę Detroit, pomiędzy De-troit, Michigan i Windsor, Ontario, w Kanadzie; jednoto-rowy kolejowy przez rzekę Atchafalaya, w Melville, w sta-nie Louisiana; i wspornikowy most drogowy przez rzekęOhio, pomiędzy Louisville w stanie Kentucky i Jefferso-nville w stanie Indiana.

W tym samym okresie projektował i budował most Mid— Hudson w Poughkeepsie dla stanu Nowy Jork, przezrzekę Hudson. Ten wiszący most drogowy jest szczególnieinteresujący z uwagi na jego gotyckie piękno. Rozpiętośćgłównego przęsła wynosi 1500 stóp (457 m). Konstrukcjęusytuowano 135 stóp (41 m) ponad powierzchnią rzeki.W 1995 roku, w 50. rocznicę śmierci Franklina D. Ro-osvelta, most ten otrzymał jego imię. Dom Roosvelta,obecnie muzeum, znajduje się w pobliżu mostu. Roosveltbył również gubernatorem stanu Nowy Jork w czasie, gdyobiekt ten budowano.

W następnych latach firma polskiego inżyniera budowa-ła dwa obiekty Henry Avenue dla Departamentu Robót Pu-blicznych Filadelfii w stanie Pensylwania. Pierwszy był mo-stem drogowym przez tory linii kolejowej Reading, drugi tobetonowy łukowy most drogowy z kamienną wykładzinąprzez Wissahickon Creek. W tym też czasie Modrzejewski

budował wspornikowy most drogowy przez rzekę Ohiow Evansille, w stanie Indiana; kilka konstrukcji dla KomisjiDrogowej Stanu Kentucky, włączając wiszący most drogo-wy przez rzekę Ohio w Maysville; most Smithland przezrzekę Cumberland i most Paducah przez rzekę Tennes-see. Most wiszący w Maysville jest powszechnie uznawa-ny i reklamowany w prospektach turystycznych jako proto-typ mostu zatoki Świętego Franciszka w Kalifornii.

W 1924 roku spółka inwestorów zwróciła się do Mo-drzejewskiego z prośbą o opracowanie projektu mostuprzez rzekę Missisipi w Nowym Orleanie. Trudne warunkigruntowe delty rzeki Missisipi, grunty typu osadowego, gli-niaste, o bardzo niskiej nośności, wydawały się przeszko-dą nie do przebycia. Najsłynniejsi amerykańscy inżyniero-wie nie mogli sobie poradzić z tym problemem.

W pracowni Modrzejewskiego powstał most drogowo--kolejowy, jednopoziomowy i wysoko posadowiony dlaswobodnego przepływu statków transoceanicznych. Fun-damenty podpór mostowych sięgają głębokości 170 stóp(52 m) poniżej dna rzeki. Są to pewnego rodzaju skrzynieze zbrojonego betonu, które po osiągnięciu odpowiedniejgłębokości wypełnione zostały wodą i przykryte płytą beto-nową. Tym samym waga podpory jest mniejsza od wagiwypartej masy gruntu. Przyległy do rzeki teren jest znacz-nie niżej położony od powodziowego poziomu rzeki. Wy-magało to odpowiednio długich dojazdów do mostu. Do-jazdy kolejowe o długości 4,4 mile (7,1 km) są ponaddwu-krotnie dłuższe od dojazdów drogowych, ponieważ kolejwymaga znacznie łagodniejszych spadków od dojazdówdrogowych. Most ten nosi imię byłego gubernatora stanuLuiziany Huey P. Longa w dowód uznania dla jego zdecy-dowanego poparcia tej długo oczekiwanej inwestycji.Most Huey P. Long pozostaje po dzień dzisiejszy najdłuż-szym mostem kolejowym na świecie. Lokalna gazeta pisa-ła, że jest on „cudem techniki i dziełem sztuki”. Modrze-jewskiego określono jako najsłynniejszego konstruktoramostów w historii Ameryki.

W następnych latach Modrzejewski budował dwa mo-sty łukowe w Waszyngtonie, D. C., Klingly Valley i most Ca-lvert Street. Opracował analizę techniczną mostu w BatonRouge, Louisiana, przez rzekę Missisipi; projekt i budowęmostów w Owensboro, Kentucky i Kairo, Illinois, mostyprzez rzekę Ohio, oraz wiszący most w Bettendorf, Iowa,przez rzekę Missisipi.

Reportaże o tych mostach były publikowane przez Ru-dolfa Modrzejewskiego i gromadzone w Bibliotece Związ-ków Inżynieryjnych w Nowym Jorku. Wśród nich jest jednoopracowanie, które zostało odczytane na Światowym Kon-gresie Inżynieryjnym w Japonii w 1929 roku, gdzie Mo-drzejewski reprezentował inżynierów Stanów Zjednoczo-nych. W tym referacie Modrzejewski przedstawiał proble-my związane z budową mostów wiszących na przykładziebudowy mostu Benjamina Franklina w Filadelfii. Wiele in-nych publikacji opracował dla organizacji inżynieryjnychi klubów, których był członkiem.


Most Broadway, Portland, Oregon.


HISTORIABUDOWNICTWA

W latach 1903 -1904 Modrzejewski był prezesemWestern Society of Engineers. Jego zawodowe osiągnię-cia wyróżniano poprzez honorowe tytuły, odznaczeniai nagrody. Honorowy tytuł Doktora Inżynierii przyznał muUniwersytet stanu Illinois w Urbana, w 1911 roku Pensyl-wania Military College w Chester; a w 1931 roku Poli-technika Lwowska w Polsce. W 1914 roku otrzymał Zło-ty Medal Howard N. Potts; w 1922 roku Medal Franklina;w 1924 roku Medal Johna Scotta (Franklin Institute),a w 1930 roku otrzymał medal Johna Fritza. W 1926 ro-ku Republika Francuska przyznała mu medal Legii Hono-rowej. Zaś w 1930 roku Rząd Polski przyznał R. Modrze-jewskiemu „Wielką Nagrodę” na wystawie Przemysłui Nauki w Poznaniu.

W 1932 roku Rudolf Modrzejewski otrzymał nomina-cję na Naczelnego Inżyniera Komisji Konsultacyjnej bu-dowy mostu Zatoki Świętego Franciszka. Jest to najdłuż-szy most drogowy świata, o długości wraz z podjazdamiprawie 12,5 mili (20,1 km). W jego biurze i pod jegonadzorem opracowano wstępne plany, włączywszy pro-jekt środkowego zakotwiczenia pomiędzy podwójnymimostami wiszącymi w zachodniej części mostu. Te dwamosty wiszące o rozpiętości 2310 stóp (704 m) mająprzęsła wspornikowe o długości 1160 stóp (354 m). Podzień dzisiejszy to jedyne połączenia składające sięz dwóch mostów wiszących. Nawierzchnia na wysoko-ści 210 stóp (64 m) ponad powierzchnią wody umożli-wia swobodny przepływ statków oceanicznych. Mosty tesą połączone i zakotwiczone we wspólnym filarze naśrodku zatoki. Filar ten o rozmiarach w rzucie 92 stopy(28 m) na 197 stóp (60 m) i głęboki na 220 stóp (67 m)był największym filarem mostowym na świecie. Nurko-wie na tych głębokościach pracowali na granicy ludzkiejwytrzymałości.

Z połączenia tego korzysta dziennie ok. 250 tysięcy po-jazdów drogowych, co jest największą ilością na świecie.Był to ostatni projekt Modrzejewskiego. Z uwagi na pogar-szający się stan zdrowia w 1936 roku przeprowadził się doKalifornii, aby być bliżej swego ostatniego dzieła.

Rudolf Modrzejewski zmarł w Los Angeles 26 czerwca1940 roku. Nekrolog Amerykańskiej Organizacji Inżynie-rów Budowlanych obwieszczał: „Z jego śmiercią stracili-śmy wybitną osobowość, zasłużył na sławę jednego z naj-wybitniejszych na świecie konstruktorów mostowych”. Fir-ma, którą stworzył, obecnie pod nazwą „Modjeski and Ma-sters”, ma swą główną siedzibę w Harrisburgu w staniePensylwania.

Dawid Plowden w swej pięknej książce „Mosty — przę-sła Północnej Ameryki” pisze, że „nikt nie zbudował wię-cej, charakterystycznych, typowo amerykańskich mostów,aniżeli Rudolf Modrzejewski, którego kariera obejmowaładwie ery projektowania mostowego. Począwszy od epokistalowych kratownic i linii kolejowych, aż do rozkwitu mo-stów wiszących”. Pisano o Modrzejewskim, że „był rów-nież artystą, który widział realizacje swych marzeń w beto-nie i stali. Często był to niewidzialny most łączący sercaludzkie”.

Dr inż. Jan S. PŁACHTA

Redakcja biuletynu „Budowlani” wyraża serdecz-ne podziękowania Panu dr. inż. Janowi S. Płachcie,absolwentowi Wydziału Budownictwa Lądowego Po-litechniki Krakowskiej, od wielu lat zamieszkałemuw Stanach Zjednoczonych, za przygotowanie niniej-szego artykułu.

budowniczy mostów

Dr inż. Jan Płachta z Zygmuntem Rawickim

Most w Rock Island, Illinois.


DZIAŁALNOŚĆ IZBY

Zebrania wyborcze w MOIIBPoniżej publikujemy wyniki zakończonych wyborów (9 zebrań) w sześciu obwodach wyborczych naszej izby według stanu

na 30 listopada. Pozostałe wyniki wyborów (10 zebrań) opublikujemy w kolejnym biuletynie.

Obwód wyborczy nr 1 (2 zebrania)Powiaty: bocheński, brzeski, wielicki

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Chmiel Roman - BD2 Franczak Zbigniew - WM3 Gogola Katarzyna - BO4 Janusz Krzysztof - IE5 Krawczyk Jacek - IS6 Lisak Zdzisław - IE7 Lysy Jerzy - BO8 Nowak Henryk - IE9 Nowak Wojciech - BO

10 Radliński Jerzy - BD11 Styrna Marian - BD12 Syrkiewicz Zbigniew - WM13 Trojanowski Ryszard - BO14 Więckowski Wojciech - BD

Obwód wyborczy nr 2 (1 zebranie)Powiaty: chrzanowski, oświęcimski

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Banasik Tadeusz - IS 2 Braś Zbigniew - BO3 Dera Henryk - IS4 Godek Jarosław - BO5 Góra Włodzimierz - BO6 Kostuś Marek - IE7 Kotela Dominik - BO8 Lisowski Franciszek - IE9 Morawiec Lesław - IE

10 Palian Teresa - IS11 Sokół Grzegorz - BO 12 Wiśniewski Mieczysław - WM

Obwód wyborczy nr 3 (2 zebrania)Powiaty: dąbrowski, tarnowski, Tarnów

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Ciasnocha Andrzej - BO2 Cierpich Marcin - BO3 Duraczyńska Krystyna - IS4 Dyk Krzysztof - BO5 Fido Marian - BO6 Jach Jerzy - IS7 Kawik Antoni - IE8 Kuldarek Andrzej - IS9 Łabędź Renata - IS

10 Maciaś Stanisław - BO11 Majka Władysław - BO12 Moskal Krzysztof - IS14 Prosowicz Anatol - BO15 Pyzdek Stanisław - BD16 Skórski Zenon - IE17 Ślusarczyk Kazimierz - BO18 Wieloch Stefan - BO19 Wisor-Pronobis Janina - BO

Obwód wyborczy nr 4 (2 zebrania)Powiaty: gorlicki, nowosądecki, Nowy Sącz

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Bodziony Jan - WM2 Borsukowska-Stefaniczek

Małgorzata - BO3 Dąbrowski Tomasz - BO4 Gołaszewski Andrzej - BO5 Janeczek Tomasz - BO6 Janusz Marian - IS7 Krzyszkowski Jacek - WM8 Kwarta Robert - BO9 Łagan Zbigniew - IS

10 Łukasik Krzysztof - BO11 Malaga Edward - IE12 Misigar Joanna - BO14 Potok Wiesław - BO15 Racoń Zbigniew - BM16 Rasiński Jerzy - IS17 Rybczyk Tomasz - WM18 Skawiński Jan - BO19 Sułkowski Tadeusz - WM20 Wingralek Joanna - BD

Obwód wyborczy nr 6 (1 zebranie)Powiaty: miechowski, olkuski, proszowicki

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Goniewicz Józef - IS2 Kasprzyk Jan - BO3 Knapik Adam - BO 4 Łaskawiec Jakub - BO5 Marchajski Adam - BO6 Pawlikowski Wojciech - BO7 Polańska Jadwiga - BO8 Wąwoźny Bogdan - BO

Obwód wyborczy nr 7 (1 zebranie)Powiaty: myślenicki, suski, wadowicki

L.p. Wybrani delegaci - branża1 Chmiel Tadeusz - BO2 Cichoń Mieczysław - IE3 Giza Adam -BO4 Korkowski Jerzy - BO5 Kucharski Andrzej - BO6 Obozda Aleksander - BO7 Palichleb Marian - BM8 Rolka Zenon - BO9 Szczęch Krzysztof - BO

10 Turowicz Andrzej - BO11 Zięba Bronisław - IS12 Żuławińska Grażyna - BO


STOWARZYSZENIAZAWODOWE

Ujarzmić piorunyIV Krajowa Konferencja Naukowo-Techniczna

Przewodniczącym Komitetu Organizacyjno-Programo-wego Konferencji został prof. Zdobysław FLISOWSKIz Politechniki Warszawskiej, a sekretarzem naukowymprof. Romuald WŁODEK z Akademii Górniczo-Hutniczejw Krakowie.

W obradach uczestniczyło 80 osób reprezentującychwiększość krajowych uczelnianych ośrodków elektroener-getycznych, zakłady dystrybucyjne energetyki, biura pro-jektowe, zakłady produkcyjne różnej branży, producentówurządzeń piorunochronnych i przeciwprzepięciowych orazfirmy elektromontażowe.

W trakcie dwudniowych obrad konferencji zaprezento-wano i przedyskutowano 22 referaty podzielone na trzy se-sje robocze.

Prof. Zdobysław Flisowski objął przewodnictwo pierw-szej sesji, w ramach której zaprezentowano siedem refera-tów dotyczących problematyki ogólnej wyładowań atmos-ferycznych. Tematyka referatów przedstawionych w tejczęści konferencji obejmowała zagadnienia normalizacjiochrony odgromowej i przeciwprzepięciowej, analizy ryzy-

ka szkód piorunowych, praktycznych aspektów systemówrejestracji piorunów oraz symulacyjnych badań narażeńpiorunowych i wyładowań atmosferycznych sztucznie ini-cjowanych.

Obrady sesji II prowadził prof. Jerzy Bajorek z Politech-niki Rzeszowskiej. Tu zaprezentowano siedem referatówpoświęconych zagadnieniom ochrony odgromowej i uzie-mień. Tematyka wystąpień dotyczyła metod wymiarowaniasieci zwodów poziomych, sposobu zakończenia zwodówFranklina, jakości uziemień i elementów połączeniowychinstalacji piorunochronnych oraz wpływu uwarstwieniagruntu na właściwości uziemień i udarowej metody pomia-ru uziemień. Dużo emocji wywołał referat, który prezento-wał udział problematyki odgromowej i przeciwprzepięcio-wej w programach nauczania studentów elektrotechniki,elektroniki i telekomunikacji oraz budownictwa.

W drugim dniu konferencji zaplanowano obrady sesjiIII, której przewodniczył prof. Andrzej Sowa z Politechni-ki Białostockiej. Obrady tej części konferencji poświę-cone były omówieniu zagrożeń przepięciowych orazochrony przeciwprzepięciowej w instalacjach oraz w sie-ciach elektrycznych. W ramach tej sesji zaprezentowanołącznie osiem referatów, które dotyczyły analizy prze-pięć indukowanych w instalacjach elektrycznych, bada-nia zagrożenia urządzeń wrażliwych na zakłócenia oraz

27-28 października br. w Domu Technika NOTw Krakowie odbyły się obrady IV Krajowej Konfe-rencji Naukowo-Technicznej pt. „Urządzenia pio-

runochronne w projektowaniu i budowie”. Organizatoremkonferencji był Oddział Krakowski Stowarzyszenia Elektry-ków Polskich Sekcja Instalacji i Urządzeń Elektrycznych,a współorganizatorami Polski Komitet Ochrony OdgromowejSEP, Katedra Elektroenergetyki Akademii Górniczo-Hutni-czej oraz Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownic-twa.




Można uniknąć tych trudności, budując linie jako ka-blowe z zastosowaniem powszechnie używanych kabli„suchych” z izolacją z polietylenu usieciowanego. Takierozwiązanie ma praktycznie same zalety, tylko jedną wa-dę — jest stosunkowo drogie (dla linii jednotorowej jestono nadal kilkakrotnie droższe od linii napowietrznej).

Alternatywa dla linii kablowych

W ramach prac studialnych w Energoprojekcie-Kra-ków SA poszukiwano odpowiedzi na pytanie: Jakie roz-

wiązania techniczne można zaproponować w zamian zatradycyjne linie napowietrzne 110 kV, które uzyskałybywiększą akceptację społeczną, a byłyby tańsze od kablo-wych linii elektroenergetycznych dla napięcia 110 kV?.

Dla ścisłych centrów miast praktycznie nie ma alter-natywy dla podziemnych linii kablowych 110 kV, nato-miast dla terenów, gdzie intensywność zabudowy jestmniejsza lub gdzie przebiegają szerokie ciągi komunika-cyjne i drogowe opracowano koncepcję napowietrzne-go prowadzenia linii 110 kV z wykorzystaniem kompak-towych konstrukcji wsporczych (o maksymalnie zawężo-nym gabarycie) dobrze harmonizujących z otoczeniemdrogi lub ulicy.

Na bazie tej koncepcji opracowany został projektprzeniesienia istniejącej linii 110 kV na terenie Krakowa,który pozwalał na zwolnienie miejsca pod przyszłą zabu-dowę III Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Linia 110 kV — KAMPUS

Zakład Energetyczny Kraków SA jako właściciel sieciNN na terenie Krakowa wyszedł naprzeciw potrzebommiasta związanym z rozwojem terenów przeznaczonychdla III Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego i zadekla-rował realizację przesunięcia istniejącej linii 110 kV rela-cji Skawina — Ruczaj, która przecinała centralnie terenyKampusu i kolidowała z ich przyszłym zagospodarowa-niem. Przebudowa ta zapewniła jednocześnie podłącze-nie do sieci 110 kV stacji 110/15 kV Kampus, która makluczowe znaczenie dla zasilania w energię elektrycznątych terenów.

III Kampus UJ, jak i całe jego otoczenie, musi speł-niać wysokie wymagania pod względem widokowymi powinno być zharmonizowane z krajobrazem. Trady-cyjne linie napowietrzne o napięciu 110 kV na słupachkratowych w terenach o wyznaczonych strefachochrony krajobrazu są elementem niekorzystnym wi-dokowo. Wysokie konstrukcje kratowe i przewody za-wieszone z dużym zwisem są zwykle dominującew otoczeniu, co zaburza krajobraz i pogarsza walorywidokowe. Dlatego propozycja wykonania przebudo-wy ww. linii z wykorzystaniem tradycyjnych konstrukcjikratowych nie zyskała akceptacji architektonicznychwładz miasta.

Ewentualna budowa linii kablowej 110 kV, pomijającjej wielokrotnie większe koszty, nie była akceptowanaprzez inwestora ze względów technicznych. Trasa przy-szłej linii kablowej 110 kV miałaby przebiegać w sąsiedz-twie terenów przeznaczonych pod rozbudowę drogi i bu-dowę szybkiego tramwaju, co stwarzało duże zagroże-nie związane z możliwym uszkodzeniem linii kablowej110 kV w trakcie prac ziemnych wykonywanych w jej są-siedztwie.

Dlatego jedyną rozsądną technicznie i kosztowo alter-natywą stała się zaproponowana i opracowana przezEnergoprojekt Kraków S. A.:

Pierwsza taka Kompaktowe napowietrzne linie 110 kV

Obecnie wybudowanie linii elektroenergetycznej dlanapięcia 110 kV, zwłaszcza w terenach miejskichi zurbanizowanych, natrafia na duże trudności zwią-

zane z uzyskaniem prawa do terenu i zgody lokalnych spo-łeczności. Linie napowietrzne w rozwiązaniach tradycyjnychz wysokimi konstrukcjami kratowymi, stosowanymi jako kon-strukcje wsporcze linii, nie są mile widziane w sąsiedztwie.

Linia 110 kV Kampus (kierunek Skawina). Oddanie do eksploatacji:kwiecień 2003 r.



Pierwsza w Polsce kompaktowa linia miejska 110 kV. W rozwiązaniu tym wyeliminowano negatywne cechy

linii napowietrznej wpływające na krajobraz, zwracającuwagę na dwa podstawowe aspekty: — konstrukcje wsporcze mają obmiar (wysokość i szero-

kość) i kształty zbliżone do elementów znajdującychsię przy drodze, takich jak lampy oświetleniowe orazelementy trakcji dla przyszłego szybkiego tramwaju,

— zwisy przewodów linii 110 kV są na tyle małe, aby by-ły zbliżone wizualnie do przewodów trakcji szybkiegotramwaju. Udało się to uzyskać, stosując nowatorską na terenie

kraju koncepcję linii 110 kV o zmniejszonym przęśle po-między słupami do około 90 m, oraz przyjmując zasadęsytuowania konstrukcji wsporczych w osi słupów oświe-tlenia ulicznego (słupy oświetleniowe co około 30 m).

Takie zmniejszenie odległości między konstrukcjamiwsporczymi pozwoliło na zastosowanie w linii stalowychwąskotrzonowych słupów pełnościennych (typu kompakt)ze sztywnymi izolatorami wsporczymi. Słupy te mają kształ-ty zbliżone do już istniejącego oświetlenia ulicznego.

Pionowy układ przewodów został przyjęty w związkuz wymaganiami stawianymi przez Zarząd Dróg i Komuni-kacji, gdyż zapewnia on minimalną możliwą do uzyska-nia szerokość linii i pozwala prowadzić przewody nadpasem rozdzielającym jezdnię i projektowaną w przy-szłości linię szybkiego tramwaju.

Posadowienie konstrukcji wsporczych linii zaprojekto-wano na fundamentach małogabarytowych, które po-zwalają na dopasowanie się do istniejącego zagospoda-rowania podziemnego w otoczeniu stanowisk słupów.Zlokalizowano je w pasie zieleni pomiędzy usytuowanymod strony III Kampusu UJ ciągiem pieszym a pozostawio-ną rezerwą terenu dla szybkiego tramwaju.

Nowy odcinek linii 110 kV został zaprojektowany w ta-ki sposób, aby zminimalizować wpływ linii na środowi-sko: przewody fazowe zostały zawieszone na takiej wy-sokości, aby natężenie pola elektrycznego na wysoko-ści 2,0 m nad ziemią nie przekraczało wartości 1kV/m.

Elementy kompaktowej napowietrznej linii 110 kV

Jako przewody robocze zastosowano aktualnie typo-we przewody stosowane dla linii 110 kV, czyli AFL-6 240mm2. W przypadku potrzeby przesyłu większych mocyw linii Kampus mogą być stosowane przewody o więk-szych przekrojach, czyli AFL-8 350 mm2 lub AFL-8 525mm2. Konstrukcje wsporcze zaprojektowano z odpo-wiednim zapasem

linia w Polscealternatywa dla linii kablowych

Zdjęcie z trasy linii - widok „letni” dokończenie na str. 18



Jako przewód odgromowy zastosowano przewód ty-pu OPGW z 72 włóknami światłowodowymi. Jako izola-cja na słupach przelotowych i do podwieszenia most-ków prądowych zastosowano sztywne poprzeczniki izo-lacyjne, które spełniają podwójną rolę:

— izolacyjną — zapewniają bezpieczne odstępy izolacyj-ne i wymaganą drogę upływu

— mechaniczną — przenoszą na konstrukcję słupów ob-ciążenia mechaniczne pochodzące od parcia wiatruna przewody.Konstrukcje wsporcze zostały wykonane jako pełno-

ścienne stalowe. Dla linii tejzaprojektowano słup przelo-towy P, dwa typy słupówmocnych M3 i M8 oraz słupkablowy KK potrzebny dlaprzejścia z linii napowietrznejdo stacji. Wprowadzenie dorozdzielni na stacji Kampusjest wykonane jako kablowe.Dodatkowo jeden ze słupówmocnych pracował przejścio-wo jako rozgałęźny. Podsta-wowe rozwiązania konstruk-cyjne dla linii Kampus przed-stawiono na załączonych ry-sunkach.

Wnioski

Zastosowanie kompakto-wych napowietrznych linii 110kV jest odpowiednią alterna-tywą dla budowy linii elektro-energetycznych 110 kV w te-renach miejskich i zurbanizo-wanych oraz wszędzie tam,gdzie występują trudnościz uzgodnieniami lokalizacji li-nii z wykorzystaniem tradycyj-nych rozwiązań konstrukcyj-nych.

Do budowy linii typu kom-pakt można wykorzystaćciągi drogowe i komunika-cyjne lub inną rezerwę tere-nową. Dla postawienia ta-kiej linii ze względu na ogra-niczone gabaryty, które ob-miarem odpowiadają napo-wietrznej linii średniego na-pięcia, wystarczająca jestminimalna rezerwa tereno-wa.

Rozwiązania takie są jed-nocześnie bardzo konkuren-cyjne ekonomicznie dla ka-blowych linii 110 kV.

mgr inż. Tomasz MUSIAŁEnergoprojekt-Kraków S. A.

Pierwsza taka linia w Polsce




Bardzo aktywniPodsumowanie działalności Oddziału Krakowskiego SEP w 2005 r.

Rok 2005 będący 3. rokiem kadencji, a jed-nocześnie 86. rokiem działalności Oddzia-łu Krakowskiego SEP upływa pod znakiem

dużej aktywności. Oddział Krakowski SEP liczyponad 1270 członków, 25 członków wspierają-cych i 41 koła SEP. Prężnie działa 7 sekcji nauko-wo-technicznych, spośród których najaktywniejpracowały: Sekcja Instalacji i Urządzeń Elektrycz-nych i Sekcja Energetyczna. Pierwsza zorganizo-wała w bieżącym roku wspólnie z MOIIB 13 semi-nariów naukowo-technicznych, IV Krajową Konfe-rencję nt. „Urządzenia piorunochronne w projek-towaniu i budowie”, dwie wycieczki techniczneoraz imprezę seminaryjno-ogniskową w Zawoi.

W 2005 roku, podobnie jak w la-tach poprzednich Oddział Krakow-ski SEP był organizatorem:

- noworocznego spotkania działa-czy SEP z członkami wspierającymi,

- konkursu na najaktywniejszekoło SEP,

- konkursu na najlepszy programkomputerowy,

- konkursu na najlepszą pracędyplomową absolwentów Wydziału

EAIiE AGH i Wydziału IEiK Politechniki Krakowskiej. Oddział był współorganizatorem X Jubileuszowego

Sympozjum Naukowo-Technicznego „Eksploatacja ukła-dów izolacyjnych wysokiego napięcia” EUI-2005 w Kryni-cy, Olimpiady Wiedzy Technicznej oraz Olimpiady WiedzyElektrycznej i Elektronicznej, jak również organizowanegood wielu lat przez FSNT NOT Konkursu Prac Dyplomo-wych TECHNIK-2005. Przy współpracy z Komitetem NTds. JEE Oddział uczestniczył we wdrażaniu systemu cer-tyfikacji w zakresie jakości energii elektrycznej oraz w or-ganizacji szkoleń w tym zakresie.

Godne odnotowania są również sukcesy w zakresieliczby przeprowadzonych kursów przygotowawczych doegzaminów kwalifikacyjnych oraz przeegzaminowanie bli-sko 4 tysięcy elektryków w zakresie dozoru i eksploatacjiurządzeń energetycznych.

W ciągu całego roku przedstawiciele Oddziału Kra-kowskiego SEP aktywnie pracowali w agendach i zespo-łach MOIIB. Oddział utrzymuje również kontakty między-narodowe, nasi przedstawiciele we wrześniu gościliw Egerze (Węgry) w ramach współpracy z OddziałemMEE, a w czerwcu br. delegacja Oddziału LwowskiegoStowarzyszenia Inżynierów Elektryków Ukrainy uczestni-czyła w uroczystych obchodach MiędzynarodowegoDnia Elektryki, które zorganizowane zostały w Politechni-ce Krakowskiej, a poświęcone były XXV-leciu nauczaniana kierunku elektrotechnika. Jan STRZAŁKA

Prezes Oddziału Krakowskiego SEP

Jan Strzałka

Ujarzmić pioruny

charakterystyk urządzeń ograniczających i skuteczno-ści połączeń wyrównawczych w obiektach budowla-nych. Omówiono również zagadnienia modelowaniaurządzeń ochrony przeciwprzepięciowej oraz ochronynapowietrznych linii izolowanych średnich napięć przedskutkami wyładowań atmosferycznych.

Równolegle z obradami konferencji 9 wystawców pre-zentowało urządzenia i osprzęt odgromowy i przeciwprze-pięciowy. Oprócz uczestników konferencji wystawę zwie-dzili również studenci elektrotechniki z AGH i PolitechnikiKrakowskiej oraz uczniowie ostatnich klas średnich szkółtechnicznych.

W podsumowaniu obrad Jan Strzałka wskazał na po-trzebę cyklicznego organizowania konferencji poświęco-nej problematyce odgromowej i przeciwprzepięciowej.Prezes O. Kr SEP wyraził podziękowania dla sponsorówKonferencji, wśród których był Komitet Badań Nauko-wych (MNiI), DEHN Polska, ELTOR — Kraków Sp. z o. o.oraz Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownic-twa. Z kolei przewodniczący PKOOdgr. SEP prof. Zdoby-sław Flisowski podkreślił, że konferencja spełniła swojezadanie jako pożyteczna forma prezentacji wyników pracnaukowych i normalizacyjnych oraz wzajemnej wymianydoświadczeń specjalistów naukowców oraz praktykówprojektantów i producentów.

Komplet materiałów konferencyjnych (książkę + pły-tę CD) w cenie 100 zł można nabyć w Oddziale Kra-kowskim SEP, ul. Straszewskiego 28, 31-113 Kraków,tel. 012-422-58-04, e-mail: [email protected]

Jan STRZAŁKA



DOSKONALENIEZAWODOWE

Plan szkoleń, kursów i seminariów organizowanych lubwspółorganizowanych przez Małopolską Okręgową IzbęInżynierów Budownictwa w I kwartale 2006 roku

Zespół ds. szkolenia i stałego dokształcania członków MOIIB

Temat: kursu/seminarium/konferencji/wycieczki technicznej

branża elektroinstalacyjna - SEP Kraków:

Seminarium: „Błędy projektowe i wykonawcze w instalacjach elektrycznych”

branża ogólnobudowlana - PZITB:

Seminarium szkoleniowe: „Polskie standardy kosztorysowania robót budowlanych”


Seminarium szkoleniowe:„Zmiany w prawie budowlanym. Legalizacja samowolibudowlanej”


Seminarium szkoleniowe: „Kosztorys inwestorski w zamówieniach publicznych”

branża elektroinstalacyjna - SEP Oddział Nowa Huta:

Seminarium:„Przekaźniki zabezpieczeniowe i urządzenia kontrolno-pomiarowe stosowane w energetyce, oraz układach automatykiprzemysłowej oferowane przez koncern AREVA”


Seminarium: „Urządzenia elektryczne w wykonaniuprzeciwwybuchowym w świetle dyrektyw UE”


Seminarium szkoleniowe:„Vademecum procesu budowlanego” - część 1

branża mostowa - ZMRP:

Seminarium: „Nowe normy w projektowaniu mostów - część II”Temat: „Porównawcza prezentacja normy dotyczącejmostowych konstrukcji stalowych i zespolonychbranża ogólnobudowlana - PZITB:

Seminarium szkoleniowe: „Zamówienia publiczne”

Data / Miejsce

19.01.2006czwartek

11.00-15.00Kraków

Dom Technika NOTul. Straszewskiego 28

19.01.2006czwartek

10.00-15.00Kraków, Dom Technika

ul. Straszewskiegonr 28, II pi_trosala im. prof.

Stella-Sawickiego24.01.2006

wtorek10.00-14.00

Kraków, Dom Technikaul. Straszewskiego

nr 28, II piętrosala im. prof.

Stella-Sawickiego09.02.2006

czwartek10.00-15.00



Stella-Sawickiego14.02.2006, wtorek

Kraków, Dom TechnikaNOT KrakówNowa Huta

Centrum C bl.10 (miejsce seminariummoże ulec zmianie)

16.02.2006czwartekKraków

Dom Technika NOTul. Straszewskiego 2816.02.2006, czwartek


ul. Straszewskiegonr 28, II piętrosala im. prof.

Stella-SawickiegoLuty - 200611.00-14.00

Kraków, Sala konferencyjnaPolitechniki Krakowskiej

ul. Warszawska 24Luty - 200610.00-15.00


Organizator / Wykładowca

Organizator:

O.Kr SEP, SIiUE& MOIIBmgr inż. Ryszard Damijan

tel. (601) 497125 (12) 422-58-04

Organizator:CUTOB-PZITB

O. Kraków & MOIIBtel/fax : (12) 4214737

[email protected]ładowca: Stowarzyszenie Kosztorysantów

Budowlanychmgr inż.Jerzy Frąckowiak

Organizator: CUTOB-PZITB O. Kraków & MOIIBtel/fax: (12) 4214737

[email protected]ładowcy: mgr inż. Halina Pasich

mgr inż arch. Beata Janik Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego

w KrakowieOrganizator: CUTOB-PZITB

O/ Kraków & MOIIBtel/fax: (12) 4214737

[email protected] inż. Stanisław Nowak

Wykładowca:mgr inż. Jerzy Frąckowiak Stowarzyszenie

Kosztorysantów BudowlanychOrganizator:

O. Nowa Huta SEP, & MOIIB

Bogdan Niźnik tel. (603) 306 036

Organizator: O. Kr SEP, SIiUE, & MOIIBmgr inż. Ryszard Damijan

tel. (601) 497125, (12) 422-58-04

Organizator: CUTOB-PZITB O. Kraków & MOIIB, tel/fax: (12) 4214737

[email protected]

Organizator:ZMRP O.Małopolski & MOIIB

Informacje: dr inż. Wojciech Średniawa tel.: (12) 6282684, tel.: (12) 6282024,

Organizator: CUTOB-PZITB O. Kraków & MOIIB

tel/fax : (12) 4214737, [email protected]

L.p.

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.



UWAGA! We wszystkich wspólnie organizowanych na terenie Małopolski formach

dokształcania zawodowego członków MOIIB przez Stowarzyszenia Nauko-wo-Techniczne (PZITB, PZITS, SEP, SITWM, SITK RP, SITNiG, ZMRP)i MOIIB rozliczenie finansowe następuje w wyniku przedłożenia — bezpo-średnio u głównej księgowej MOIIB i bez opiniowania przez ZP-SiSD —zbiorczej faktury za zorganizowanie kursu, szkolenia itp. wraz z listą imien-ną i wpisanym nr członkostwa w MOIIB oraz podpisem uczestnika na liścieobecności.

W tych przypadkach nie ma możliwości indywidualnego rozliczania dofi-nansowania każdego uczestnika przez ZP-SiSD!

Oprócz ww. propozycji istnieje możliwość indywidualnego dofinansowa-nia uczestnictwa — dla każdego członka MOIIB — łącznie w różnych formachdokształcania: kursach, szkoleniach i konferencjach naukowo-technicznychw maks. kwocie 250 PLN w danym roku. Należy wypełnić druk wniosku i za-łączyć dowód wpłaty lub jego ksero z imiennym podpisem.

Wojciech BILIŃSKI

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.


XVIII Konferencja Naukowo-Techniczna : „Metody komputerowe w projektowaniu i analizie konstrukcjihydrotechnicznych” Opłata konferencyjna: 700,00 PLN

branża elektroinstalacyjna - SEP Oddział Nowa Huta:

Seminarium: „Praca punktów neutralnych krajowych siecirozdzielczych w aspekcie pracy zabezpieczeń, awaryjnościsieci, poziomu prądów zwarciowych i ochronyprzeciwporażeniowej”Oferta firmy SONEL na mierniki stosowane przy pomiarachodbiorczych i ochronnych urządzeń i instalacji elektrycznych.branża ogólnobudowlana - PZITB:

XXI Konferencja Naukowo-Techniczna : „Warsztat pracy projektanta konstrukcji” - Szczyrk 2006 r. Cykl: NAPRAWY I WZMOCNIENIA KONSTRUKCJIBUDOWLANYCHTemat:„ KONSTRUKCJE ŻELBETOWE”Opłaty konferencyjne: od 690,00 do 990,00 PLN


Seminarium szkoleniowe:„Vademecum procesu budowlanego” - część 2


Seminarium: „Prądy błądzące w obiektach budowlanych,zagrożenia i sposoby eliminacji”branża ogólnobudowlana - PZITB:

Seminarium szkoleniowe :„Zagadnienia ochrony cieplnej i system oceny energetycznejbudynków (wdrożenie dyrektywy nr 2002/91/EC)”


Seminarium : „Materiały bentonitowe - zastosowanie w budownictwie”


Seminarium : „Nowoczesne zabezpieczenia antykorozyjne konstrukcjistalowych”


Stella-Sawickiego

06-09.03.2006Korbielów

Ośrodek Wypoczynkowy„JONTEK”

07.03.2006wtorekKraków

Dom TechnikaNOT Kraków Nowa Huta

Centrum C, bl.10 (miejsce seminarium może

ulec zmianie)08-11.03.2006

Szczyrk Hotel

„Orle Gniazdo”

16.03.2006czwartek


ul. Straszewskiegonr 28, II pętrosala im. prof.

Stella-Sawickiego16.03.2006, czwartek

KrakówDom Technika NOT

ul. Straszewskiego 2830.03.2006, czwartek


ul. Straszewskiegonr 28, II piętrosala im. prof.

Stella-SawickiegoMarzec - 200611.00÷14.00

KrakówSala konferencyjna

Politechniki Krakowskiej ul. Warszawska 24

Marzec - 200611.00-14.00, KrakówSala konferencyjna

Politechniki Krakowskiej ul. Warszawska 24

Wykładowcy: dr inż. Jacek Kaczmarczykmgr inż. Alina Kaczmarczyk

Organizator:ZPKI - Politechnika Krakowska

KILiW PAN - Sekcja HydrotechnikiPZITB O.Kraków

Informacja (PK): mgr inż. M. Grodecki tel. (12) 6282856

Internet: www.pk.edu.pl/~s-4/e-mail: [email protected]

Organizator:O. Nowa Huta SEP,

& MOIIBBogdan Niżnik

tel. (603) 306 036

Organizator: PZITB O. Gliwiceprzy współpracy: PZITB O.Bielsko-Biała

PZITB O.Katowice, PZITB O.Kraków Informacja: Komitet Organizacyjny WPPK-2006

44-100 Gliwice, Rynek 18tel./fax (32) 2311327

e-mail: [email protected][email protected]

internet: www.pzitb.gliwice.plOrganizator :CUTOB-PZITB

O. Kraków & MOIIBtel/fax : (12) 4214737

[email protected]

Organizator: O.Kr SEP, SIiUE& MOIIB

mgr inż. Ryszard Damijantel. (601) 497125, (12) 422-58-04

Organizator : CUTOB-PZITB O. Kraków & MOIIB

tel/fax : (12) [email protected]

Wykładowca: mgr inż. Zbigniew Dzierżewicz

Organizator: ZMRP O.Małopolski & MOIIBInformacje: dr inż.Wojciech Średniawa tel.: (12) 6282684, tel.: (12) 6282024,

Organizator:ZMRP O.Małopolski & MOIIB

Informacje:dr inż. Wojciech Średniawa tel.: (12) 6282684,tel.: (12) 6282024,

L.p. Temat: kursu/seminarium/konferencji/wycieczki technicznej Data / Miejsce Organizator / Wykładowca


ODPOWIEDZIALNOŚĆZAWODOWA

Jakie są obowiązki i uprawnienia świadka, jakiekonsekwencje odmowy składania zeznań, jak powin-no w sposób modelowy przebiegać przesłuchanieświadka i przesłuchanie biegłego, co to jest dowódz opinii — tego między innymi dowiedzieli się uczest-nicy październikowego szkolenia dla członków okrę-gowych sądów dyscyplinarnych oraz okręgowychrzeczników odpowiedzialności zawodowej PIIB z te-renu Polski południowej, które zorganizowanow Osieczanach. W zajęciach uczestniczyli członko-wie wymienionych organów z Małopolskiej i ŚląskiejIzb Inżynierów Budownictwa oraz przedstawiciele

z regionów — Podkarpackiego, Opolskiego orazŚwiętokrzyskiego. Warsztaty prowadził mecenasSławomir Kozłowski z MOIIB.

Szczególnie uważnie zajęto się kwestią zeznańświadków, w tym rolą i wartością dowodową, formo-waniem się zeznań świadków, wpływem czynnikówobiektywnych i subiektywnych na proces formowa-nia się zeznań, oceną wiarygodności zeznań na tlewiarygodności osoby zeznającej. Przedstawione zo-stały zasady przygotowania przesłuchania, z okre-śleniem faz przesłuchania, oraz metodyka zadawa-nia pytań.

Uczestnicy warsztatów z uwagą przysłuchiwali siępsychologicznym wynurzeniom na temat przesłu-chań i „refleksji logicznej”, która pozwala wychwycićsprzeczności i nieszczere wypowiedzi.

Przesłuchanie jest przekazywaniem i odbieraniemkomunikatów między stronami. Zwrócono uwagę nacechy źródła komunikatu i model przekazu. Bardzoważne dla poprawnego komunikowania się stron jestskuteczne słuchanie, odległość między komunikują-cymi się osobami, kontrola odbioru.

Drugą część szkolenia wypełniła narada szkole-niowo-konsultacyjna o charakterze wewnętrznym.Przedstawiciele Małopolskiej Okręgowej Izby Inży-nierów budownictwa prezentowali własne doświad-czenia i sprawdzone rozwiązania w zakresie prowa-dzenia postępowań. Zrodziła się inicjatywa powoła-nia forum konsultacyjnego (jako struktury poziomej)przewodniczących okręgowych sądów dyscyplinar-nych i analogicznie kolegium okręgowych rzeczni-ków odpowiedzialności.

Wniosek o powołaniu takiego kolegium przyjętojednomyślnie. Celem jego działalności byłoby dąże-nie do wprowadzenia jednolitych uregulowań w PIIBw zakresie urzędowania sądowego, biurowości są-dowej oraz wydzielenia sekretariatów ORzOZ (czu-wanie nad terminowością czynności postępowaniawyjaśniającego), pokrywania kosztów związanychz postępowaniem w zakresie odpowiedzialności za-wodowej i inne.

Starannie dobrana tematyka szkolenia i niekon-wencjonalne metody dydaktyczne pozwoliły pogłę-bić bardzo specjalistyczną wiedzę potrzebną do pro-wadzenia postępowań w PIIB. W szkoleniu udziałwzięło 46 osób.

Stanisław ABRAHAMOWICZ Zbigniew DOMOSŁAWSKI

By sprawiedliwie osądzić

Konferencja szkoleniowo-konsultacyjna w Osieczanach

Seminarium i warsztaty — 14 października 2005 roku

Członkowie okręgowych sądów dyscyplinarnych orazokręgowi rzecznicy odpowiedzialności zawodowejdysponują wiedzą techniczną oraz doświadczeniem

zawodowym w budownictwie. Do kompetentnego wykony-wania swoich funkcji potrzebna jest im również wiedza praw-nicza oraz psychologiczna. Zdobywają ją podczas cyklicz-nych szkoleń.


DZIAŁALNOŚĆ IZBY

Spotkanie zorganizowane 26.10.2005r., było poświęcone problemom, z jakimiborykają się w swojej codziennej pracysłużby administracyjno–architektonicznew starostwach województwa małopolskie-go. Przewodniczyła mu wicedyrektor Wy-działu Rozwoju Regionalnego MUW w Kra-kowie mgr inż. arch. Elżbieta Gabryś, a go-ściem honorowym był dyrektor Departa-mentu Architektury i Budownictwa w Mini-sterstwie Infrastruktury w Warszawie mgrinż. arch. Zbigniew Skóra.

W dwa tygodnie później, 09.11.2005 r.,odbyło się spotkanie z przedstawicielami Wojewódzkie-go i Powiatowych Inspektorów Nadzoru Budowlanego,któremu przewodniczył dyrektor Wojewódzkiego In-spektoratu Nadzoru Budowlanego mgr inż. arch. JanuszŻbik.

Oba spotkania zostały podzielone na dwie części.W pierwszej omawiane były sprawy wspólne dla Izby In-żynierów i organów administracji państwowej — tę częśćprowadził przewodniczący MOIIB, dr inż. Zygmunt Ra-wicki — natomiast druga część, robocza, poświęconabyła kilkudziesięciu tematom, wymagającym omówieniawe własnym gronie przedstawicieli starostw Małopolskii inspektorów nadzoru budowlanego.

Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwama się czym pochwalić przed nadzorem budowlanymi administracją architektoniczno-budowlaną. W ciągu

trzech lat trwania pierwszej kadencji Okręgowych IIB zo-stało nadanych inżynierom i technikom budownictwa ok.4500 uprawnień budowlanych w 5 sesjach egzamina-cyjnych. Najbliższa sesja egzaminacyjna, w grudniu, od-będzie się w tych samych dniach i godzinach w całymkraju, dla 9 branż budownictwa.

Polska Izba Inżynierów Budownictwa rozpoczęła nada-wanie uprawnień rzeczoznawcy i uprawnień dla obcokra-jowców, stała się również od niedawna II instancją odwo-ławczą od decyzji wojewodów — wcześniej funkcję tę peł-nił Główny Urząd Nadzoru Budowlanego. PIIB podpisałporozumienia o współpracy z dziesięcioma stowarzysze-niami techniczno-naukowymi. Wydaje biuletyn „InżynierBudownictwa” o nakładzie ok. 100 tys. egzemplarzy.

MOIIB jest trzecią co do wielkości Izbą Okręgowąw kraju. — Stworzyliśmy naszym członkom, których jestobecnie ok. 10 000 (czynnych — 8654, wg stanu na30.09.2005 r.), bogatą ofertę bezpłatnych szkoleńi konferencji, realizujemy także życzenia członków w za-kresie najbardziej potrzebnych szkoleń, jak np. proce-dury Fidic czy bezpieczeństwo i higiena pracy, powta-rzając je wielokrotnie zarówno w Krakowie, jak i w Punk-tach Informacyjnych w Tarnowie, Nowym Sączu i Zako-panem — mówił podczas spotkania Zygmunt Rawicki. —Dofinansowujemy również członkom konferencje orga-nizowane przez stowarzyszenia, dysponujemy komple-tem norm do wykorzystania przez członków w siedzibieIzby i w terenowych Punktach Informacyjnych. ZespołyProblemowe MOIIB pracują nad zmianami w przepisachbudowlanych i aktach prawnych, w szczególności nadkolejną, już 35. od roku 1994, nowelizacją prawa bu-dowlanego, a także ustaw o zagospodarowaniu prze-strzennym i zamówieniach publicznych. Współpracuje-my też, z korzyścią dla obu Izb, z Małopolską Izbą Archi-tektów. MOIIB wydaje własny biuletyn „Budowlani”,w którym zawarte są wszystkie informacje o działalnościIzby Małopolskiej oraz niezbędne informacje dla człon-ków.

Jednocześnie przewodniczący MOIIB stwierdził, żekorzystanie przez członków z tych wszystkich udogod-nień jest jeszcze ciągle niezadowalające. Środowiskotechniczne nie chce czytać pracy technicznej, nie chcesię szkolić, a jest to przecież niezbędny warunek w ry-walizacji na rynkach pracy.

Krótkie informacje z prac Okręgowego RzecznikaOdpowiedzialności Zawodowej i Okręgowej KomisjiKwalifikacyjnej — organów MOIIB — przekazali kolejno drinż. Stanisław Abrahamowicz oraz dr inż. StanisławKarczmarczyk. MOIIB, od początku swojej kadencji, po-magała (w formie opinii) członkom i organom administra-cji państwowej w interpretacji uprawnień budowlanych,najczęściej w branżach drogowej i mostowej, głównieodnośnie zakresu i ograniczeń uprawnień (również„wstecz”). Jest bowiem wiele przypadków niewłaściwe-go podpisywania projektów i odrzucania uprawnień bu-

Podnieść prestiż zawoduSpotkania z przedstawicielami administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego Małopolski

Wroku 2004 została podjęta wspólna inicjatywa or-ganizowania cyklicznych spotkań przedstawicieliorganów MOIIB, administracji architektoniczno-bu-

dowlanej i nadzoru budowlanego województwa małopol-skiego. Pierwsze spotkania z tego cyklu odbyły się w siedzi-bie MOIIB w ubiegłym roku — pisaliśmy o nich w biuletynie„Budowlani”. Po raz kolejny wymienione grono zebrało sięw październiku i listopadzie br.

Grażyna Skoplak




VII KONFERENCJANaukowo-Techniczna

na temat: INŻYNIERYJNE PROBLEMY

ODNOWYSTAROMIEJSKICH ZESPOŁÓW

ZABYTKOWYCH

„REW-INŻ KRAKÓW’2006”REW-INŻ. ’2006

KRAKÓW31 maja — 2 czerwca 2006

Konferencja organizowana jestpod patronatem

Jacka MajchrowskiegoPrezydenta Miasta Krakowa

1. ORGANIZATORZY KONFERENCJI

• Polska Akademia Nauk Oddziałw Krakowie Komisja Budownictwa

• Politechnika Krakowska Wydział In-żynierii Lądowej

• Polski Związek Inżynierów i Techni-ków Budownictwa Oddział w Krako-wie

• Małopolska Okręgowa Izba Inżynie-rów Budownictwa

przy współudziale: • Społecznego Komitetu Odnowy Za-

bytków KrakowaObsługa prasowa i patronat medialnyEdward Hardt — „Renowacje i Zabytki”

2. KOMITET NAUKOWY I ORGANIZACYJNY

Dr inż. Wojciech BILIŃSKIProf. Witold CĘCKIEWICZDr inż. Krzysztof CHUDYBAProf. Krzysztof DYDUCHProf. Kazimierz FLAGAProf. Kazimierz FURTAKProf. Zbigniew JANOWSKI — prze-

wodniczącyProf. Andrzej KADŁUCZKADr. hab. Jerzy JASIEŃKODr inż. Stanisław KARCZMARCZYKProf. Andrzej KOSSProf. Edmund MAŁACHOWICZProf. Ireneusz PŁUSKADr inż. Zygmunt RAWICKIProf. Andrzej RUDNICKIInż. Jan SZPAK — sekretarz

Prof. Jacek ŚLIWIŃSKIProf. Franciszek ZIEJKA

3. DANE DO KORESPONDENCJI

Zbigniew JANOWSKI — przewodniczą-cytel. /fax (012) 628-09-66 e-mail: [email protected] SZPAK — sekretarztel. /fax (012) 628-23-63 e-mail: [email protected]

4. TERMIN I MIEJSCE KONFERENCJI

Obrady i imprezy towarzyszące Konfe-rencji odbywać się będą w Krakowie w dniach 31 maja — 2 czerwca 2006roku.

5. CEL I TEMATYKA KONFERENCJI

Celem konferencji jest prezentacjai wymiana informacji o rozwiązaniachtechnicznych i technologicznych sto-sowanych w odnowie obiektów zabyt-kowych. Konferencja obejmować będzie nastę-pującą tematykę: A. Zagadnienia materiałowe i techno-

logiczne. B. Zagadnienia badawczo-projektowe. C. Zagadnienia konstrukcyjne. D. Zagadnienia geotechniczne i infra-

struktury. E. Zagadnienia trwałości, zabezpie-

czenia i utrzymania obiektów i ze-społów.

F. Dziedzictwo postprzemysłowe. G. Zagadnienia prawno-ekonomiczne.

6. WARUNKI UCZESTNICTWA

Przewiduje się następujące warunkiuczestnictwa w konferencji: • Udział ze zgłoszeniem referatu. • Udział bez referatu. • Udział z wystąpieniem promocyjnym. • Udział w wystawie. Do uczestnictwa w konferencji zapra-szamy wszystkich zainteresowanych

przedstawioną tematyką

Zgłoszenia prosimy przesyłać na załączonych

„Kartach uczestnictwa”, na adres:

VII Konferencja„REW-INŻ. Kraków’2006”

PZITB O/Krakówul. Straszewskiego 28

31-113 K R A K Ó Wtel. /fax (o12) 422-30-83e-mail: [email protected]

Koszty uczestnictwa w: obradach kon-ferencji, imprezach towarzyszących,prezentacjach promocyjnych i wystawiezostaną podane w Komunikacie nr 2

7. ZGŁASZANIE REFERATÓW

Zapraszamy do zgłaszania referatów,które powinny zawierać prace oryginal-ne, dotychczas nie publikowane. Do druku, przyjęte będą prace po po-zytywnej recenzji Komitetu NaukowegoKonferencji. Zgłoszenie referatu na załączonej „Kar-cie uczestnictwa” winno zawierać na-stępujące dane: • Nazwisko i imię autora (autorów) re-

feratu, tytuły, stopnie naukowe i za-wodowe, miejsce pracy.

• Tytuł referatu. • Krótkie streszczenie (1 strona A4),

zawierające tezy referatu oraz propo-zycję przyporządkowania do jednejz 7 grup tematycznych.

Po otrzymaniu zgłoszeń i wstępnejkwalifikacji organizatorzy konferencjiprześlą Autorom referatów „Instrukcję”dotyczącą przygotowania tekstu. Referat wraz z rysunkami nie możeprzekraczać 10 stron.

8. TERMINY

• Wysłanie Komunikatu nr 1— do 15 listopada 2005

• Wstępne zgłoszenie referatu— do 15 stycznia 2006

• Wstępne zgłoszenie uczestnictwa— do 30 stycznia 2006

• Wysłanie Komunikatu nr 2— do 15 marca 2006

• Ostateczne zgłoszenie uczestnictwai wniesienie opłaty za Konferencję

— do 15 kwietnia 2006• Przesłanie tekstu referatu— do 15 kwietnia 2006

• Potwierdzenie przyjęcia referatu dodruku

— do 30 kwietnia 2006• Wysłanie Komunikatu nr 3 zawierają-

cego Szczegółowy Program ObradKonferencji

— do 15 maja 2006• Obrady Konferencji31 maja — 2 czerwca 2006

KOMUNIKAT

REW-INŻ.’2006


DZIAŁALNOŚĆ IZBY

Podnieść prestiż zawodu

dowlanych przy przetargach. Obecnie działania takie, zaprzykładem MOIIB, podjęły również inne izby okręgowew Polsce.

Na podkreślenie zasługuje dobre przygotowywanieprzez Komisje Kwalifikacyjne egzaminów na uprawnieniabudowlane. Pytania testowe są umieszczane w interneciei każdy kandydat, chcący pełnić w przyszłości samodzielnąfunkcję w budownictwie, może się zapoznać z pełnym za-kresem wymagań komisji egzaminacyjnych — stąd ostatniotaki wysoki wskaźnik zdanych egzaminów (ok. 90 proc.).

Wojewódzki i Powiatowi Inspektorzy Nadzoru Budowlane-go zwrócili uwagę na wiele nadużyć występujących w zakre-sie przekraczania przepisów i poświadczania nieprawdyprzez techników i inżynierów (fałszywe uprawnienia, brakznajomości przepisów — w szczególności prawa budowlane-go, nieumiejętność wypełniania dzienników budowy, podpi-sywanie dokumentów bez ich sprawdzania itp.). — Sprawy tepowinny być niezwłocznie zgłaszane do Izby w celu wszczę-cia procedur sądowych. Na całkowite zakończenie postępo-wania w takich przypadkach — dzielił się swoimi doświadcze-niami przewodniczący Okręgowego Sądu DyscyplinarnegoMOIIB mgr inż. Zbigniew Domosławski — organ ma 6 miesię-

cy i jest to zdecydowanie za mało czasu. Okręgowy Rzecz-nik Odpowiedzialności Zawodowej wystąpił już do Izby Kra-jowej z wnioskiem o zmianę tego przepisu.

Uczestnicy spotkań zgodnie stwierdzili, że prestiż zawodubudowlanego trzeba podnieść, gdyż jest on ciągle zbyt niski.To pokłosie minionych 20 lat, kiedy uprawnienia budowlanebyły łatwo osiągalne. Stan ten nie napawa optymizmem.

Należy zatem organizować wiele szkoleń — w szczegól-ności dla kierowników budów starszego pokolenia, prowa-dzić okresowe weryfikacje rzeczoznawców i biegłych sądo-wych oraz zachęcać wszystkich uczestników procesów bu-dowlanych do ciągłego podnoszenia kwalifikacji i pogłębia-nia wiedzy w zakresie nowoczesnych technologii oraz no-wych kierunków i specjalności w budownictwie.

Grażyna SKOPLAK




XXI OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA„Warsztat Pracy Projektanta Konstrukcji”

Gliwice-Beskidy 2006

W dniach 8-11 marca 2006 roku odbędzie się w Szczyrku —Hotel „Orle Gniazdo” — konferencja pt.:

NAPRAWY I WZMOCNIENIAKONSTRUKCJI BUDOWLANYCH

KONSTRUKCJE ŻELBETOWE

Program konferencji obejmuje:

— wykłady zamówione u autorów wywodzących się z renomo-wanych uczelni, instytutów, biur i pracowni projektowych (tema-tyka obejmuje między innymi: podstawy prawne oraz metodolo-gia postępowania przy naprawach, wzmacnianiu i rozbiórkach,metody określenia wytrzymałości betonu, lokalizacji wad w kon-strukcji, diagnostyki zagrożenia korozyjnego, ocena konstrukcjipo pożarze, metody niszczenia i cięcia betonu, materiały do na-praw i wzmocnień, naprawy konstrukcji żelbetowych, zabezpie-czenie i regeneracja konstrukcji, wzmacnianie konstrukcji, pro-stowanie obiektów, zagadnienia remontowe budynków z wielkiejpłyty, nowe zagadnienia zawarte w EC-2)

— referaty i komunikaty opracowane przez kadrę technicznąprzodujących firm wykonawczych i produkcyjnych, dyskusje te-matyczne zainspirowane przez wygłoszone wykłady, referatyi komunikaty

— prezentacje firm oferujących programy komputerowe orazfirm produkujących i oferujących materiały i sprzęt dla budownic-twa

— prezentację wydawnictw technicznych i naukowych— spotkania kameralne, specjalistyczne i promocyjne

Wydane będą materiały konferencyjne obejmujące wygłoszo-ne wykłady (około 1500 str.) oraz informacje techniczno-handlo-we specjalistycznych firm.

Adres Komitetu Organizacyjnego: PZITB Oddział w Gliwicach, 44-100 Gliwice, Rynek 18Tel. / fax. (0-32) 231-13-27, e: mail: [email protected] Komitetu Organizacyjnego ds. wystawców Konfe-

rencji — e: mail: [email protected] Konto — ING Bank Śląski I/O Gliwicenr 23 1050 1285 1000 0022 4616 2115

Szczegółowe informacje organizacyjne wraz z Komunikatemnr 1 zamieszczone są również na naszej stronie internetowej:

www. pzitb.gliwice.pl

Prawdziwie rodzinnychŚwiąt Bożego Narodzeniaza oknem śnieżnych i mroźnych,a w domach gorących od naszych serc.Nadziei na Nowy Rok,oby był dla nasłaskawy i dostatni,obyśmy w dobrym zdrowiu, spokojui pełni rodzinnego szczęściamogli powitać następny.Tego wszystkiego z okazjiŚwiąt Bożego Narodzeniai nadchodzącego Nowego RokuWszystkim Naszym Czytelnikomskłada

Redakcja "Budowlanych"

WYBRANI DELEGACI

CHRZ

ANÓW

NOW

Y SĄ

CZ

OLKU

SZ

TARN

ÓW

WAD

OWIC

E

TARN

ÓW

NOW

Y SĄ

CZ

BOCH

NIA

BOCH

NIA

budowlani numer 14

Documents